Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-11-20 11:28

Geplaatst: 24-11-20 11:28

Ik ken halsartrose als een verschijnsel dat voorkomt bij paarden die 'achter de drie loodlijnen' worden gereden.
(De loodlijn vanuit het heupgewricht van het paard, de loodlijn uit het zwaartepunt van de ruiter - en dat ding vanaf het voorhoofd.)

Een paard kan de ruiter dan nauwelijks dragen zonder schade te lijden en de onderste halswervels krijgen de klappen.
(Idealiter is een rijpaard breed aan de basis van de hals, vlak voor het zadel. Wie het dier achter de drie loodlijnen rijdt, blokkeert het gebruik van de correcte spieren.)

Maar volgens mij is dit een plek die niet genoemd is door (de DA van) TS.

**Geplaatst**: 24-11-20 12:49

Geplaatst: 24-11-20 12:49

Ach wat erg.

Als de diagnose zo blijft na een second opinion dan zou ik toch overwegen haar in te laten slapen. Eventueel na nog een zomer in de wei met een fijne kudde (of voor hoelang je dat kan betalen om een jong paard pijnvrij met pensioen te laten gaan).

Wat zijn anders je mogelijkheden? Wie doe je er een plezier mee door te gaan werken met dit paard?

Het wordt niet beter, je kan het hooguit 'managen'. Dat wil zeggen dat je heel zorgvuldig en heel consequent en structureel moet trainen.

Dan moet je je heel eerlijk afvragen of je dat kan, en of jij en je paard dat kunnen opbrengen. En dan nog zal je nooit onbezorgd kunnen rijden en de sport zou ik vergeten. Je zal zelfs op een buitenritje altijd bezig moeten zijn met de juiste ondertreding en halshouding. Als je al ooit zo ver komt.

Heel naar voor je, veel sterkte met je keuzes hierin.

**Geplaatst**: 24-11-20 13:18

Geplaatst: 24-11-20 13:18

Janneke,
weet niet waar u artrose zit maar in 4 benen bij een paard is het heeeeel erg ongemakkelijk, zeker management is belangrijk en buiten lopen even zo, veel meer dan dat zal het niet meer worden

mensen kunnen overigens weigeren en hun bezigheden aanpassen, of gaan zitten/liggen

de benen dragen wel het gewicht van een paard, wat zij ook doen, opstaan en gaan liggen kan dan al best heel "ongemakkelijk" worden ondanks de pijnstillers en langer dan 10/12 uur liggen is ook weer niet gezond, dat is bij mensen iets makkelijker

indeze vergelijken kan ik niet zo begrijpen,

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 24-11-20 13:58, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-11-20 13:25

Geplaatst: 24-11-20 13:25

MCE schreef:
KS en artrose zijn niet te genezen, het zijn allemaal lap middelen ten gunste van de farmacie,
het paard zal - met injecties, ect. - even geen pijn voelen maar het proces stopt niet hooguit een beetje vertragen
een paard kan goed compenseren maar ook dit stopt eens

Dit inderdaad. Ik heb een paard gehad met ernstige ks, geen artrose, en wij zijn wel het hele inspuiten en trainen/revalideren ingegaan. Ja, we hebben haar nog 7 jaar gehad oid maar we konden zeker niet alles meer. Je moest toch rekening houden met de blessure en altijd serieus trainen. En uiteindelijk had ze zoveel gecompenseerd dat we haar moesten laten inslapen, want zelfs met alle training en begeleiding en het afremmen bleef ze wel een ernstige blessure hebben waarbij ze niet 24/7 op een manier bewoog waar er geen compensatie was. Bij ons kwamen er ineens peesblessures, eerst 1 been en hebben we weer gerevalideerd maar tijdens de revalidatie kwamen er nog 2 of 3 tevoorschijn in andere benen. Het niet kunnen trainen maakte de compensatie nog erger

Laatst bijgewerkt door MyWishMax op 24-11-20 13:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-11-20 13:25

Geplaatst: 24-11-20 13:25

Ts, heel vervelend, dit verwacht je niet met zo'n jong paard en tegelijkertijd, zo jong en dan al zo kapot. Afhankelijk van de diepte van je portemonnee (en die moet aardig diep zijn) en jouw rijkunst kun je nog wat proberen maar genezen doet het zeker niet en mijn mening, bespaar je die duizenden euro's, laat haar hemelen en ga op zoek naar een nieuw paard. En dan rondom laten keuren met foto's.

**Geplaatst**: 24-11-20 13:37

Geplaatst: 24-11-20 13:37

MyWishMax schreef:
MCE schreef:
KS en artrose zijn niet te genezen, het zijn allemaal lap middelen ten gunste van de farmacie,
het paard zal - met injecties, ect. - even geen pijn voelen maar het proces stopt niet hooguit een beetje vertragen
een paard kan goed compenseren maar ook dit stopt eens

Dit inderdaad. Ik heb een paard gehad met ernstige ks, geen artrose, en wij zijn wel het hele inspuiten en trainen/revalideren ingegaan. Ja, we hebben haar nog 7 jaar gehad oid maar we konden zeker niet alles meer. Je moest toch rekening houden met de blessure en altijd serieus trainen. En uiteindelijk had ze zoveel gecompenseerd dat we haar moesten laten inslapen, want zelfs met alle training en begeleiding en het afremmen bleef ze wel een ernstige blessure hebben waarbij ze niet 24/7 op een manier bewoog waar er geen compensatie was. Bij ons kwamen er ineens peesblessures, eerst 1 been en hebben we weer gerevalideerd maar tijdens de revalidatie kwamen er nog 2 of 3 tevoorschijn in andere benen. Het niet kunnen trainen maakte de compensatie nog erger

ik begrijp de emotie van de eigenaren, u hebt de blessure altijd erkent en naar goeddunken getraind
echter je moet wel het verwachtingspatroon bijstellen, toch stopt de zeker bij deze jonge merrie van TS

en als je de middelen hebt kan het best een tijd goed gaan, misschien ook wel afhankelijk van de leeftijd en de ontstaanswijze van de artrose en KS

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 24-11-20 13:56, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-11-20 13:37

Geplaatst: 24-11-20 13:37

Wat een naar verhaal zeg... Ik wil er ook nog even aan toevoegen: Als een dier aan 4 benen artrose heeft probeert het alle vier de benen te ontlasten waardoor de klachten minder ernstig lijken. Het volledig ontlasten van 1 been door erg kreupel te gaan lopen of zelfs op 3 benen wordt simpelweg niet gedaan omdat het dier dan aan de andere benen extra pijn krijgt... En met de winter die er nu aan komt, hoe klote ook, ik zou de knoop doorhakken... Voor het paard, je portemonnee en jouw eigen toekomstdroom.

Sterkte met je besluit!

**Geplaatst**: 24-11-20 13:41

Geplaatst: 24-11-20 13:41

MCE schreef:
MyWishMax schreef:

Dit inderdaad. Ik heb een paard gehad met ernstige ks, geen artrose, en wij zijn wel het hele inspuiten en trainen/revalideren ingegaan. Ja, we hebben haar nog 7 jaar gehad oid maar we konden zeker niet alles meer. Je moest toch rekening houden met de blessure en altijd serieus trainen. En uiteindelijk had ze zoveel gecompenseerd dat we haar moesten laten inslapen, want zelfs met alle training en begeleiding en het afremmen bleef ze wel een ernstige blessure hebben waarbij ze niet 24/7 op een manier bewoog waar er geen compensatie was. Bij ons kwamen er ineens peesblessures, eerst 1 been en hebben we weer gerevalideerd maar tijdens de revalidatie kwamen er nog 2 of 3 tevoorschijn in andere benen. Het niet kunnen trainen maakte de compensatie nog erger

ik begrijp de emotie van de eigenaren, u hebt de blessure altijd erkent en naar goeddunken getraind
echter je moet wel het verwachtingspatroon bijstellen, zeker bij deze jonge merrie van TS

Ik bedoelde het als verduidelijking van uw quote. Dat ondanks alle energie en het geld we alsnog afscheid hebben moeten nemen. Die jaren tussendoor waren ook niet onbezorgd plezier hebben en idd niet wat we verwacht hadden. Die van ons was 7 of 8 toen we haar kochten en we een half jaar later de diagnose kregen. Zij had het dus al bi aankoop en begonnen op jonge leeftijd

Het is gewoon enorm rot en eerlijk gezegd hebben wij het ook te rooskleurig ingezien door de DA. Het klinkt simpel, behandelen en revalideren, maar dat blijft de rest van het leven van het paard het ding. Altijd ongerust of die ene mindere pas weer pijn is enzovoorts. Emotie van de eigenaren idd

**Geplaatst**: 24-11-20 13:51

Geplaatst: 24-11-20 13:51

MyWishMax

dank je wel voor deze ondersteuning, het is inderdaad vaak zo dat DA en anderen het steeds rooskleuriger voordoen, inspelend op de emotie van de eigenaar

ik had uw eerdere reactie ook al zodanig op gepakt hoor, had het er even bij moeten vermelden
bijdeze

**Geplaatst**: 24-11-20 22:16

Geplaatst: 24-11-20 22:16

MCE schreef:
Janneke,
weet niet waar u artrose zit maar in 4 benen bij een paard is het heeeeel erg ongemakkelijk

Bij mij begon het in de benen en ook dat is heel ongemakkelijk.
De beste oplossing is overigens bewegen.
Een dier dat lang op stal heeft gestaan (en ik in bepaalde periodes) moet eerst tien minuten oid 'door de pijn heen lopen', dwz bewegen tot de gewrichtsvloeistof dun, warm en sterk is.
Daarna is de pijn weg. Vandaar het pleidooi voor zoiets als een paddock paradise.

Het goede management heeft als doel pijnstillers overbodig te houden.

**Geplaatst**: 25-11-20 02:34

Geplaatst: 25-11-20 02:34

Ik ga waarschijnlijk heel bokt over me heen krijgen maarja, dit denk ik.

Ik denk dat de mate van hoeveel je met een “probleem” paard na een revalidatie traject kan vooral afhangt van wat je van het paard verwacht.
Wil je een Z spring parcours met der gaan rijden, dan denk ik niet dat ze dat gaat kunnen. Want imo kan een paard met deze “problemen” dan geen paard waardig bestaan hebben.
Maar wil je af en toe ontspannen wat hobbelen met genoeg tijd om te herstellen dan denk ik dat je een heel eind met haar kan komen. Mits je natuurlijk veel vanaf de grond doet en goed management hebt.
Ik denk ook dat je dat ook duidelijk bij je da aan moet geven. Zodat ze op basis van wat jij nog van het paard verwacht mee kunnen denken.

Kortom als je doel lekker ontspannen hobbelen is denk ik dat “volledige” revalidatie geen probleem hoeft te zijn.

Imo is een paard niet snel slecht genoeg om er helemaal niks meer mee te kunnen, tenzij er natuurlijk echt blijvende problemen zijn waar het paard hoe dan ook last van heeft. Het moet ook leuk voor het paard blijven!

Ik hoor ook wel eens verhalen van paarden met kissing spines die het voor de kar nog leuk doen, misschien dat dat ook nog een optie is?
Verder weet ik niet of een dracht voor der eigen gezondheid raadzaam is, dit zul je met je da moeten bespreken. Maar misschien dat ze als draag merrie ingezet kan worden? Want ik zou er niet mee gaan fokken, mocht het toch erfelijk zijn dan is dat wel heel sneu...

Heel veel sterkte en succes gewenst
En een dikke knuf :+:

**Geplaatst**: 25-11-20 09:04

Geplaatst: 25-11-20 09:04

Waarom zou je bokt over je heen krijgen?
Niemand behalve TS en de DA kent de daadwerkelijke toestand van het paard.
Wel kennen we de problemen die ze had. Als het met simpele ingrepen mogenlijk om de pijn te reguleren dan kan met intensieve rijtechnische en fysiotherapeutische ondersteuning wellicht best nog wat. Vandaar dat een second opinion geen slecht idee is. Verder is het afhankelijk van je banksaldo.

**Geplaatst**: 25-11-20 09:13

Geplaatst: 25-11-20 09:13

Janneke2 schreef:
MCE schreef:
Janneke,
weet niet waar u artrose zit maar in 4 benen bij een paard is het heeeeel erg ongemakkelijk

Bij mij begon het in de benen en ook dat is heel ongemakkelijk.
De beste oplossing is overigens bewegen.
Een dier dat lang op stal heeft gestaan (en ik in bepaalde periodes) moet eerst tien minuten oid 'door de pijn heen lopen', dwz bewegen tot de gewrichtsvloeistof dun, warm en sterk is.
Daarna is de pijn weg. Vandaar het pleidooi voor zoiets als een paddock paradise.

Het goede management heeft als doel pijnstillers overbodig te houden.

Dit inderdaad, zoveel mogelijk vrije beweging en aangepast management.

Ik persoonlijk vind dat paarden veel te snel ingeslapen worden als ze ook maar "iets" mankeren, terwijl het helemaal niet wil zeggen dat ze er dermate last van hebben dat ze geen levenskwaliteit meer hebben. Vaak om egoistische redenen dat de eigenaar onbezorgd wil rijden en het allemaal te lastig/ ingewikkeld is wordt of er geen twee paarden onderhouden kunnen worden.

Er zijn genoeg paarden met KS die er nooit last van hebben/ krijgen, simpelweg omdat ze goed getraind zijn/ worden.
Lichte artrose is met goed manegement en veel vrije beweging plus ondersteunende supplementen vaak ook nog jaren goed te doen. Het is degeneratief ja, dus op een gegeven moment wordt het erger en raakt het "op". Maar dat merk je vanzelf wel aan een paard.

**Geplaatst**: 25-11-20 09:20

Re: merrie met artrose en kissing spine

Geplaatst: 25-11-20 09:20

Hetgene waar ik bij de aankoop al grote vraagtekens bij had is de toestand voor de dracht. Ik weet nog dat ik het een hoogst verdachte situatie vond met dat 2,5 jaar stilstaan na het inrijden. Het kan dus zo zijn dat dit paard echt nooit 1 goede belaste stap gezet heeft.
De investering in zo‘n paard moet dan wel economisch maar ook mentaal aankunnen. Ik weet niet of TS nog (deels) van haar ouders afhankelijk is.

Hoe dan ook geen overhaaste beslissingen nemen en al je opties afwegen.

**Geplaatst**: 25-11-20 09:24

Geplaatst: 25-11-20 09:24

Wat ontzettend vervelend TS. En je staat voor een moeilijke beslissing. Wat is wijsheid.
Heb je nog contact opgenomen met de vorige eigenaren en kliniek? Ik vind het toch wel erg dat ze na keuring niks hebben gezien en dat het paard blijkbaar toch wel veel mankeert

**Geplaatst**: 25-11-20 09:41

Geplaatst: 25-11-20 09:41

Bij het lezen van je openingspost komen er wel een paar vragen bij mij op.
1. Je zegt dat je vanaf de eerste rit voelde dat er iets niet goed was. Heb je niet proefgereden?
2. Waarom heeft ie 2,5 jaar stil gestaan. Voor een veulen staat een merrie hooguit een jaar stil. Als het een jong sportpaard met potentie is gaan ze die normaal gesproken geen 2,5 jaar in de wei stil zetten. Zou voor mij een reden zijn voor een zeer uitgebreide keuring met alles op de foto.
3. Zijn de benen niet op de foto geweest bij de aankoopkeuring?

Kissing Spines en artrose hoeven niet het einde te zijn voor een paard om lekker mee te genieten, recreatief te rijden, misschien eens een proefje in de basis. Maar volgens mij herinner ik mij uit een ouder topic TS dat juist jouw ambities in het springen liggen en dat je je vorige paard verkocht hebt omdat die niet op het door jou geambieerde niveau kon springen. Een springcarrière lijkt mij niet eerlijk en niet realistisch voor dit paard.

Dus aan jou de vraag, kun jij voor dit paard jouw ambities in de ijskast zetten en tevreden zijn met een recreatiepaard en wil je daarvoor dit intensieve traject in gaan. Zo niet, dan zou inslapen in mijn ogen het enige eerlijke zijn. Stil zetten met artrose is een glijbaan naar beneden. Met artrose is gecontroleerde en regelmatige beweging juist heel belangrijk. Van alleen in de wei wordt het alleen maar stijver en pijnlijker, en een dergelijk paard wil je zeker niet van dat die in de handel komt.

**Geplaatst**: 25-11-20 11:54

Geplaatst: 25-11-20 11:54

Elisa
ik kan me wel voor een deel vinden in 'te snel" laten inslapen, als je een goed management hebt en wilt bijstellen in het verwachtingspatroon, kan een paard nog best even mee

maar als een paard niet meer zonder pijnstillers/ontstekingsremmers/medicatie kan is de grens bereikt,
voor mijn paarden geen roemloos einde

dat is wat ik van de handel geleerd heb

**Geplaatst**: 25-11-20 15:38

Re: merrie met artrose en kissing spine

Geplaatst: 25-11-20 15:38

Dat ‘snel’ laten inslapen heeft vaak ook te maken met de eerdere ervaringen en het beschikbare budget/mogelijkheden. Met mijn eerste paard hebben we jaren gedokterd, duizenden euro’s ingestopt en is nooit meer de oude geworden. Hij heeft nog 10 jaar bij mij op de weide gelopen. Met de paarden daarna heb ik veel minder lang gedokterd. Of verkocht, of ingeslapen maar ik had er geen zin in om er weer zoveel geld in te gaan stoppen. Dus sindsdien begonnen met gezonde paarden bij aankoop of keuren met 3 jaar. En daarna nuchter blijven kijken en in het geval van artrose en KS neem ik meteen afscheid. Dan maar ‘snel’ maar ik begin er niet meer aan. Een normale blessure is tot daar aan toe natuurlijk maar dit soort dingen is een bodemloze put.

**Geplaatst**: 25-11-20 15:44

Re: merrie met artrose en kissing spine

Geplaatst: 25-11-20 15:44

Het ligt aan de "mate" vind ik, jij hebt natuurlijk ook heel veel pech gehad Suzanne. Het jaren dokteren zou ik ook niet meer doen, op een gegeven moment als je weet wat ze hebben dan is het management/ supplementen etc. Inspuiten en dat soort zaken zijn vaak ook hartstikke duur en alleen maar tijdelijk.

Het ligt heel erg aan de soort aandoening vind ik, een Cushing paard kan met medicatie en management nog wel een tijdje mee. Artrose met goed management en supplementen ook, maar er zou niet gereden moeten worden met pijnstilling en als een paard met chronische pijnstilling op de wei moet staan dan komt het einde imo inderdaad in zicht.

**Geplaatst**: 25-11-20 15:56

Geplaatst: 25-11-20 15:56

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen ts.

Laatst bijgewerkt door neetoch op 25-11-20 16:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-20 16:09

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-20 16:09

oji schreef:
Bij het lezen van je openingspost komen er wel een paar vragen bij mij op.
1. Je zegt dat je vanaf de eerste rit voelde dat er iets niet goed was. Heb je niet proefgereden?
2. Waarom heeft ie 2,5 jaar stil gestaan. Voor een veulen staat een merrie hooguit een jaar stil. Als het een jong sportpaard met potentie is gaan ze die normaal gesproken geen 2,5 jaar in de wei stil zetten. Zou voor mij een reden zijn voor een zeer uitgebreide keuring met alles op de foto.
3. Zijn de benen niet op de foto geweest bij de aankoopkeuring?

Kissing Spines en artrose hoeven niet het einde te zijn voor een paard om lekker mee te genieten, recreatief te rijden, misschien eens een proefje in de basis. Maar volgens mij herinner ik mij uit een ouder topic TS dat juist jouw ambities in het springen liggen en dat je je vorige paard verkocht hebt omdat die niet op het door jou geambieerde niveau kon springen. Een springcarrière lijkt mij niet eerlijk en niet realistisch voor dit paard.

Dus aan jou de vraag, kun jij voor dit paard jouw ambities in de ijskast zetten en tevreden zijn met een recreatiepaard en wil je daarvoor dit intensieve traject in gaan. Zo niet, dan zou inslapen in mijn ogen het enige eerlijke zijn. Stil zetten met artrose is een glijbaan naar beneden. Met artrose is gecontroleerde en regelmatige beweging juist heel belangrijk. Van alleen in de wei wordt het alleen maar stijver en pijnlijker, en een dergelijk paard wil je zeker niet van dat die in de handel komt.

ik snap de vragen, en bij nader inzien zijn er ook een boel dingen die we anders hadden kunnen, of misschien moeten doen.
ik heb niet proefgereden, dit vond de eigenaresse onverstandig omdat ze dus zo lang stil had gestaan en ook omdat ze best sensibel is en lang moet wennen aan andere mensen (dus ook aan mij) en dan zou ze er niet meteen een vreemde op willen laten rijden.
mij is verteld dat ze zo lang had stilgestaan omdat de eigenaresse na het veulen geen tijd meer had en daarom is ze ook verkocht, nu als ik er op terugkijk denk ik eerder dat het kwam omdat Fien te veel verzet toonde tijdens het rijden en de eiegnaresse er niet de moeite en tijd in wilde steken om hier doorheen te gaan (gezienzij waarschijnlijk niet heeft gedacht aan lichamelijke klachten)
als je in de omgang kijkt naar Fien, en naar de lichaamsbouw ziet ze er echt super goed gebouwd uit, en ze was ook niet kreupel of iets. ook hebben we haar gekocht van een manege waar ik vroeger heb gereden, dus we kenden de mensen en vertrouwden er wel op dat ze ons eerlijk zouden vertellen over het paard (waar ik nu aan twijfel)
we hebben dr dus alleen klinisch laten keuren, wat ons nu natuurlijk heel veel tegenslag heeft opgeleverd, en ik heb er ook zeker van geleerd.

ik denk wel vaker hoe blij ik ben dat ze bij ons is gekomen, want ik denk niet dat ze bij de oude eigenaresse zo snel als wij toch naar een lichamelijke oorzaak waren gaan kijken.
ik heb geen verwachtingen meer van Fien, alles wat ze me kan geven is al heel wat. ik wilde gewoon graag even weten of de kans dat ze nog ergens zou komen er was. ze is in het karakter al veel verbeterd, maar het weer beginnen met rijden zal haar alsnog veel stress opleveren, en als ze toch altijd pijn zal hebben vind ik dat niet eerlijk tegenover haar. als ze daar eerst weer doorheen moet en ze daarna alsnog moet worden ingeslapen

**Geplaatst**: 25-11-20 16:20

Re: merrie met artrose en kissing spine

Geplaatst: 25-11-20 16:20

het paard mag zeker blij zijn dat ze bij u terecht is gekomen, en het is onwijs sneu dat het niet gelopen is zoals u wilde,
wat te doen: ik denk dat het paard het wel aan gaat geven wat u doen moet,
u beide communiceren goed met elkaar en als je het samen doet dan komt "wat te doen " zeker in beeld

alle succes en zoveel mogelijk veel plezier samen

**Geplaatst**: 25-11-20 16:27

Geplaatst: 25-11-20 16:27

neetoch schreef:
Ik maak mij alleen maar zorgen, nog steeds. Elke knars of verkeerde stap en ik denk dat het einde oefening is. Dit is echt wel zo verschrikkelijk, ik heb er geen woorden voor. Eigenlijk moet ik gewoon ballen tonen en hem laten hemelen, maar ik kan het nog niet, niet zolang hij happy is op de wei...

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen ts.

Ik wens jullie beiden, en iedereen die voor dit dilemma staat, heel veel sterkte.

Wat mij geholpen heeft om enige rust terug in mijn hoofd te krijgen is om het in termijnen te gaan bekijken. "Ik zet hem tm september op de wei en dan kijk ik hoe het erbij staat". En zo kan je iedere keer voor jezelf een termijn vaststellen om het opnieuw te beoordelen. Probeer een rapportcijfer te geven voor de conditie op dat moment. Het afglijden gaat vaak heel geleidelijk en als eigenaar zie je dat vaak onvoldoende omdat je het paard iedere dag ziet. Eventueel maak je een filmpje zo aan het eind van elke periode die je dan terug kijkt. Het voorkomt dat je langzaam afglijdt met je paard een dal in en voorkomt ook dat je iedere dag staat te malen.
En als het moment daar is zal je dat vaak ook weten.

**Geplaatst**: 25-11-20 16:29

Geplaatst: 25-11-20 16:29

teamshetjes schreef:
oji schreef:
Bij het lezen van je openingspost komen er wel een paar vragen bij mij op.
1. Je zegt dat je vanaf de eerste rit voelde dat er iets niet goed was. Heb je niet proefgereden?
2. Waarom heeft ie 2,5 jaar stil gestaan. Voor een veulen staat een merrie hooguit een jaar stil. Als het een jong sportpaard met potentie is gaan ze die normaal gesproken geen 2,5 jaar in de wei stil zetten. Zou voor mij een reden zijn voor een zeer uitgebreide keuring met alles op de foto.
3. Zijn de benen niet op de foto geweest bij de aankoopkeuring?

Kissing Spines en artrose hoeven niet het einde te zijn voor een paard om lekker mee te genieten, recreatief te rijden, misschien eens een proefje in de basis. Maar volgens mij herinner ik mij uit een ouder topic TS dat juist jouw ambities in het springen liggen en dat je je vorige paard verkocht hebt omdat die niet op het door jou geambieerde niveau kon springen. Een springcarrière lijkt mij niet eerlijk en niet realistisch voor dit paard.

Dus aan jou de vraag, kun jij voor dit paard jouw ambities in de ijskast zetten en tevreden zijn met een recreatiepaard en wil je daarvoor dit intensieve traject in gaan. Zo niet, dan zou inslapen in mijn ogen het enige eerlijke zijn. Stil zetten met artrose is een glijbaan naar beneden. Met artrose is gecontroleerde en regelmatige beweging juist heel belangrijk. Van alleen in de wei wordt het alleen maar stijver en pijnlijker, en een dergelijk paard wil je zeker niet van dat die in de handel komt.

ik snap de vragen, en bij nader inzien zijn er ook een boel dingen die we anders hadden kunnen, of misschien moeten doen.
ik heb niet proefgereden, dit vond de eigenaresse onverstandig omdat ze dus zo lang stil had gestaan en ook omdat ze best sensibel is en lang moet wennen aan andere mensen (dus ook aan mij) en dan zou ze er niet meteen een vreemde op willen laten rijden.
mij is verteld dat ze zo lang had stilgestaan omdat de eigenaresse na het veulen geen tijd meer had en daarom is ze ook verkocht, nu als ik er op terugkijk denk ik eerder dat het kwam omdat Fien te veel verzet toonde tijdens het rijden en de eiegnaresse er niet de moeite en tijd in wilde steken om hier doorheen te gaan (gezienzij waarschijnlijk niet heeft gedacht aan lichamelijke klachten)
als je in de omgang kijkt naar Fien, en naar de lichaamsbouw ziet ze er echt super goed gebouwd uit, en ze was ook niet kreupel of iets. ook hebben we haar gekocht van een manege waar ik vroeger heb gereden, dus we kenden de mensen en vertrouwden er wel op dat ze ons eerlijk zouden vertellen over het paard (waar ik nu aan twijfel)
we hebben dr dus alleen klinisch laten keuren, wat ons nu natuurlijk heel veel tegenslag heeft opgeleverd, en ik heb er ook zeker van geleerd.

ik denk wel vaker hoe blij ik ben dat ze bij ons is gekomen, want ik denk niet dat ze bij de oude eigenaresse zo snel als wij toch naar een lichamelijke oorzaak waren gaan kijken.
ik heb geen verwachtingen meer van Fien, alles wat ze me kan geven is al heel wat. ik wilde gewoon graag even weten of de kans dat ze nog ergens zou komen er was. ze is in het karakter al veel verbeterd, maar het weer beginnen met rijden zal haar alsnog veel stress opleveren, en als ze toch altijd pijn zal hebben vind ik dat niet eerlijk tegenover haar. als ze daar eerst weer doorheen moet en ze daarna alsnog moet worden ingeslapen

Dit vind ik wel nobel dat je haar dat niet aan wilt doen meer. Wellicht zijn er nog andere opties (tijdelijk) naast het rijden waar jullie wel samen plezier uit kunnen halen. Je kan zoveel meer met een paard dan alleen maar rijden.

**Geplaatst**: 25-11-20 16:47

Re: merrie met artrose en kissing spine

Geplaatst: 25-11-20 16:47

Je kan inderdaad zoveel meer met een paard, maar feit blijft dat ts bij aankoop vertrouwd heeft op de blauwe ogen van de verkoopster. Wanneer ze vooraf vragen gesteld had op bokt waren bij de meeste paardenmensen hier de seinen al op rood gegaan, bij mij wel in ieder geval.
Het is dus zo dat het paard de gebreken al had toen ze bij ts kwam dus zal ts, in geval van artrose aan vier benen , zonder een fikse lading pijnstilling, niet vast kunnen stellen in hoeverre het dier last heeft.
Ik zou, wanneer het mijn paard was, het dier op een hoge dosering pijnstilling zetten en kijken wat er gebeurd. Let op beweging , uitdrukking, karakter en komt daar een redelijke verandering in dan kun je er van uit gaan dat het dier zonder medicatie pijn heeft. Dit is vaak de kortste en goedkoopste weg voor de eigenaar. En daarna kun je alsnog een beslissing nemen. En mensen vergeten heel vaak dat een paard een vluchtdier is, dat zit er in en krijg je er ook niet uit en daarom alleen al zal een dier, indien mogelijk , zo weinig mogelijk gebreken tonen.