Pareltjes schreef:Dat is geluk hebben maar geen verstandige manier om peesblessures te behandelen.
Is het wellicht ern chronische blessure geweest die door overvraging of standprobleem is veroorzaakt.
Een acute peesblessure heeft altijd een rustfase nodig! Dacht er vroeger ook laks over tot ik mijn enkelbanden scheurde. Ik kan je vertellen dat is een helse pijn en iedere beweging nog pijnlijker!
Dat is echt niet waar. Paarden zijn geen mensen en kan je ook echt niet vergelijken.
Het is al vele jaren bekend. Bij peesblessures heb je diverse opties. 24/7 de wei op of naar buiten is al heel lang bekend en werkt vaak heel goed.
De dure behandelingen gaan vaak gepaart met rust en lijken te werken. Maar het gaat vaak niet eens veel sneller dan met 24/7 vrije beweging.
Als je gaat kijken naar ene goed herstel, kijk je naar het geheel. Ik ken zat mensen die hun paarden maanden op stal houden en dan weer opbouwen. Maar ook vaak terugvallen hebben. Dat is logisch als paarden teveel op stal staan en evt andere fratsen uithalen op de kleine box of als ze aan de hand mogen stappen. Sws worden ze zwakker.
Daarbij kan je helemaal niet zeggen dat het ene sneller gaat dan het andere.
Op een zware zandpaddock bijvoorbeeld, zou ik nooit doen met peesblessures, maar vrij bewegen is echt bevorderlijk.
De vitalfloor geeft bijv enorm veel trillingen in korte tijd. Maar als een paard gedurende de dag op stevige ondergrond kan bewegen kom je ook aan die beweging.
En oud? Wat is oud? Een gezond oud paard heeft nog steeds vermogen om te herstellen. Mijn merrie was 20, broodmager en verwaarloosd. Ik dacht op 20jr leeftijd, dat wordt nooit meer wat. Maar ze is 27 en topfit.