Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Juut schreef:Blijf rustig verder denken, ik ben zelf ook nog gaan uitsluiten op mijn lijstje. En wie weet heft iemand in de toekomst hier nog wat aan.
Dierenarts was heel stellig over de binnenkant van het spijsvertering. Beschadiging had onherroepelijk invloed gehad op kwaliteit van de mest. Vriendin die me is komen ondersteunen heeft hier gisteravond nog specifiek op door gevraagd, omdat we vrijdag nog (chronische) dunne darm ontsteking op het lijstje hadden gezet.
Bij verder googlelen (ja, ik ben zo'n eigenwijze eigenaar..) bleek dat ook tumoren een onstekingswaarde in het bloed kunnen laten zien. Van menselijke variant weet ik dat hier een vage vermoeidheid mee kan spelen, vage gewichtsklachten, en dan ineens richting eindstadium escalatie.
Wormen: leverbot kan ik uitsluiten, er hebben nooit schapen op deze weilanden gelopen. Ingekapselde wormen kan ik pas 100% uitsluiten na een dissectie. Die niet gaat komen, geeft zo'n rotzooi. Maar gevoelsmatig staat deze laag op de lijst gezien wel jaarlijks met pramox ontwormen en eigenlijk plotseling verloop.
Hoog staat bij mij toch een samenhang met de infectie in juni, dat deze in de buikholte heeft kunnen gaan zitten al dan niet met abces. Of tumor.
Ik had nog een verstopte bevangenheid lager op het lijstje staan: deze heb ik dorgestreept met zo specifiek buikklachten gister terwijl zijn hoeven nog steeds normaal voelden.
Mogelijk dat toch PPID mee is gaan spelen, en de boel versneld heeft laten escaleren.
Blijft feit dat vrijdag alles wat op te voelen en te beluisteren was, goed gekeurd was, en gister niet meer. De oorzaak heeft dieper in het lichaam gezeten, en daarmee was de uitkomst niet anders geweest. Ik was een buikoperatie hoe dan ook niet aangegaan, omdat ik in mijn omgeving heb gezien dat er teveel gedoe op de darmen blijft hierna. Liever een eerder einde, dan toch nog een paar jaar en om de haverklap koliekklachten.
Juut schreef:Blijf rustig verder denken, ik ben zelf ook nog gaan uitsluiten op mijn lijstje. En wie weet heft iemand in de toekomst hier nog wat aan.
Dierenarts was heel stellig over de binnenkant van het spijsvertering. Beschadiging had onherroepelijk invloed gehad op kwaliteit van de mest. Vriendin die me is komen ondersteunen heeft hier gisteravond nog specifiek op door gevraagd, omdat we vrijdag nog (chronische) dunne darm ontsteking op het lijstje hadden gezet.
Bij verder googlelen (ja, ik ben zo'n eigenwijze eigenaar..) bleek dat ook tumoren een onstekingswaarde in het bloed kunnen laten zien. Van menselijke variant weet ik dat hier een vage vermoeidheid mee kan spelen, vage gewichtsklachten, en dan ineens richting eindstadium escalatie.
Wormen: leverbot kan ik uitsluiten, er hebben nooit schapen op deze weilanden gelopen. Ingekapselde wormen kan ik pas 100% uitsluiten na een dissectie. Die niet gaat komen, geeft zo'n rotzooi. Maar gevoelsmatig staat deze laag op de lijst gezien wel jaarlijks met pramox ontwormen en eigenlijk plotseling verloop.
Hoog staat bij mij toch een samenhang met de infectie in juni, dat deze in de buikholte heeft kunnen gaan zitten al dan niet met abces. Of tumor.
Ik had nog een verstopte bevangenheid lager op het lijstje staan: deze heb ik dorgestreept met zo specifiek buikklachten gister terwijl zijn hoeven nog steeds normaal voelden.
Mogelijk dat toch PPID mee is gaan spelen, en de boel versneld heeft laten escaleren.
Blijft feit dat vrijdag alles wat op te voelen en te beluisteren was, goed gekeurd was, en gister niet meer. De oorzaak heeft dieper in het lichaam gezeten, en daarmee was de uitkomst niet anders geweest. Ik was een buikoperatie hoe dan ook niet aangegaan, omdat ik in mijn omgeving heb gezien dat er teveel gedoe op de darmen blijft hierna. Liever een eerder einde, dan toch nog een paar jaar en om de haverklap koliekklachten.
Juut schreef:Opereren was echt geen optie. Buikvliesontsteking is heel simpel einde verhaal. De oorzaak zal ik nooit 100% zeker weten, maar ik weet wel dat dit ook 100% einde verhaal zou zijn. Ook dan was ik niet aan opereren begonnen. Ik kom er nu ook achter dat juist buikvliesontsteking een groot risico is dat een paard een operatie zelf gewoon al niet overleefd...50% kans... Beter 24 en in zijn hele leven maar 4 x de dierenarts gezien, dan 26 en een vast abonnement bij de praktijk en meer therapeuten...
Bedankt allemaal!