Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
dresjoepie schreef:Dat mensen hier nog energie in stoppenTS is stronteigenwijs en mist de kunde om uberhaubt een jong paard op te leiden!
Ik zou hem verkopen en een andere hobby gaan zoeken
Citaat:Ik had dit ook met het trauma-paard van mij, die is een aantal jaar geleden heel erg ziek geweest, was echt kantje boord, maar hij is er door gekomen. Daarna, toen hij beter was, kon ik er zowat niks meer mee. Simpele dingen zoals borstelen ging met veel schrikken en spanning. Ik stak dit op het feit dat hij ziek was geweest, de DA veel had moeten komen, allerlei handelingen en dat hij gewoon zielig was. Maar hij was niet zielig, ik voelde mij anders en was veel meer terughoudend en voorzichtig. En hij reageert daar zo mogelijk nog feller op dan een 'gewoon' paard want blind en dus nog veel gevoeliger voor energie. Toen ik dat door had en weer gewoon normaal tegen hem ging doen ging hij ook weer normaal doen ... Om maar aan te geven.
Art_Ificious schreef:Je bent gewoon aant invullen voor mij terwijl je mij niet eens bezig gezien hebt.
Art_Ificious schreef:Bedankt voor de reacties die wel vriendelijk gegeven zijn.
Ik zal even duidelijk zeggen...
Bij het koudere weer (stormweer) heb ik net minder problemen gehad en heb ik hem zelfs nog alle 4 de hoeven gekapt. Geen problemen gehad, ook gaan wandelen zonder problemen en nog gereden zelfs.
Nu is het inmiddels 2 a 3 dagen warmer maar loopt hij nog steeds stijf als hij gewoon door de wei stapt. (Ondanks de pijnstillers) de passen die hij zet zien eruit alsof hij twijfelt of hij wel zou stappen.
Hij heeft hierbij ook een totaal andere houding en blik die ik niet gewend ben van hem. Hij zondert zich geregeld af door helemaal in de uiterste hoek te gaan staan.
ALs hij nu met pijnstillers zelfs nog pijn heeft vraag ik me dus af hoever ik nog moet gaan.