Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-04-18 10:56

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 07-04-18 10:56

Het apperatuur wat ze aan huis gebruiken is meestal mindere kwaliteit dan op de kliniek. Ook worden foto´s op kliniek genomen op gelijke ondergrond in een wat donkere ruimte. Je kan je voorstellen dat daardoor wel degelijk verschillen op foto´s kunnen ontstaan.

**Geplaatst**: 07-04-18 11:11

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 07-04-18 11:11

verbeend hoefkraakbeen, waardoor ze voorzichtig gaan lopen en de rug vast zetten? Dat zal ook verklaren waarom ze beter loopt met een ijzer eronder.

**Geplaatst**: 07-04-18 11:12

Geplaatst: 07-04-18 11:12

Yvank_ schreef:
Het apperatuur wat ze aan huis gebruiken is meestal mindere kwaliteit dan op de kliniek. Ook worden foto´s op kliniek genomen op gelijke ondergrond in een wat donkere ruimte. Je kan je voorstellen dat daardoor wel degelijk verschillen op foto´s kunnen ontstaan.

Om dit even direct uit de wereld te helpen: licht heeft geen invloed op de kwaliteit van een röntgenfoto. Waar het in de kliniek een donker hok is, is omdat glas nauwelijks straling afschermt en en glas met afscherming enorm duur is. Dus regelen ze gewoon dikke muren aan alle zijden. (Ze hebben aan regels te voldoen voor de straling die buiten de ruimte kan komen).
Over de mobiele röntgentoestellen en de 'vaste' kan wel gezegd worden dat wanneer je in het geval van een ziekenhuis spreekt de mobiele zeker veel minder kwalitatieve foto's kunnen maken. Of dit in de veterinaire zorg ook altijd zo is dus ik niet te zeggen...aangezien er ook een hoop dierenartsen zijn met (vaste) röntgenapparatuur van voor de oorlog. Dan zou het maar zo kunnen dat een dierenarts met een nieuwe mobiele kwalitatief veel betere foto's kan maken. Maar over het algemeen zal het wel zo zijn dat de mogelijkheden op de kliniek groter en beter zijn.

**Geplaatst**: 07-04-18 11:57

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 07-04-18 11:57

Ik heb precies hetzelfde meegemaakt(doorrijden gaat en wordt iets beter, dan wel dan niet kreupel enz.) Ik denk dat er nog wel eens botsplinters in kunnen zitten(ocd)

**Geplaatst**: 07-04-18 12:00

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 07-04-18 12:00

Een DA met een recent aangekochte mobiele rontgen schiet echt kwalitatief betere foto's van de kliniek met een apparaat van 5-10 jaar oud.

TS, als je niet weet waar je moet beginnen met het maken van foto's, dan is er maar 1 oplossing: alles er op. Begin maar linksvoor, dan rechtsvoor, dan rechtsachter, dan linksachter. En als er dan nog niets gevonden is, neem dan ook de rug maar mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-18 13:22

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-18 13:22

Bedankt voor de toelichting!

Ik denk zelf dat t in de achterhand zit, dus daar kunnen we dan beginnen.
Maar goed, eerst nog even afwachten wat voor effect de ijzers gaan hebben.

**Geplaatst**: 07-04-18 13:40

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 07-04-18 13:40

Een vriendin van mij was al een tijd met haar paard aan het kwakkelen. Tot ze bij de derde kliniek was en ze daar een foto namen van zijn knie. Bleek een enorme cyste in te zitten.

**Geplaatst**: 07-04-18 13:53

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 07-04-18 13:53

In Utrecht (kliniek) hebben ze sensoren waarmee ze kunnen meten waar de kreupelheid vandaan komt en of je paard ook daadwerkelijk verbeterd. Was toen super met mijn pony! We dachten namelijk dat hij beter liep na 1 verdoving, maar volgens die censoren dus niet. Dus daardoor konden ze de blessure vaststellen

**Geplaatst**: 08-04-18 09:28

Geplaatst: 08-04-18 09:28

Woon je in Limburg, TS? Dan zou ik voor verder onderzoek naar Equitom in België gaan. https://www.equitom.be/nl/ . Die staat heel goed aangeschreven en heeft echt goede apparatuur om uit te vinden wat er mis is met jouw Tinker. Een andere optie is SMDC in Heesch, maar dat is weer een stuk verder weg voor je denk ik. https://www.sporthorsemdc.com/ . Het zijn beide klinieken met enorm veel ervaringen met diverse soorten kreupelheden en waar ze eventueel vandaan komen. Mijn ervaring is dat ze op klinieken als deze veel sneller weten aan de hand van het klinische beeld waar ze moeten zoeken dan op kleinere klinieken of plaatselijke dierenartsen.
Je kan maar beter weten wat er mis is, dan zo door gaan en misschien meer beschadigen dan nodig is...

**Geplaatst**: 08-04-18 09:55

Geplaatst: 08-04-18 09:55

Dees schreef:
Een DA met een recent aangekochte mobiele rontgen schiet echt kwalitatief betere foto's van de kliniek met een apparaat van 5-10 jaar oud.

TS, als je niet weet waar je moet beginnen met het maken van foto's, dan is er maar 1 oplossing: alles er op. Begin maar linksvoor, dan rechtsvoor, dan rechtsachter, dan linksachter. En als er dan nog niets gevonden is, neem dan ook de rug maar mee.

Dit heeft dus geen enkele zin. Je zal sowieso wat gaan vinden op die foto's maar is dat waar het paard last van heeft? Als je van ieder gezond paard foto's gaat maken heeft elk paard wel wat. Ik zou naar een goede kliniek rijden, ze hebben daar veel ervaring met kreupelheden en kunnen het ook netjes uitverdoven.

**Geplaatst**: 08-04-18 10:16

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 08-04-18 10:16

Eens met corintje, uitzoeken waar de kreupelheid zit, dat gebeurd meerendeels door verdoven in een schema, van onderaf en dan omhoog en als locatie bepaald is daar foto's en scans en dan behandelplan maken, vaak werkt het op een kliniek makkelijker omdat gewoon alles voorhanden is en meteen aan Behandeling begonnen kan worden

**Geplaatst**: 08-04-18 10:34

Geplaatst: 08-04-18 10:34

Is er ook al een grondige bloedanalyse gedaan?
Een standaard bloedonderzoek zie je niet alles.
Zo kan je ook dingen uitsluiten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-18 07:53

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-18 07:53

als we naar een kliniek gaan, dan word t sowieso equitom. Heb daar idd al veel goeds over gehoord.

Van de week even een filmpje laten maken tijdens t rijden. En dan lijkt t weer allemaal mee te vallen. Echt voelen doe ik t ook niet meer, hooguit in te krappe bochten. Maar dat kan natuurlijk ook gewenning zijn.

**Geplaatst**: 12-04-18 10:00

Geplaatst: 12-04-18 10:00

Dat is het lastige vaak. Ik had dat ook met mijn vorige paard. Ik voelde niets en zag niets maar mijn paard werd afgekeurd bij een endurancewedstrijd in de vetgate. De wedstrijd daarna al bij de voorkeuring, andere dierenarts die keurde ( met het draven liep ze kennelijk niet zuiver). Toen naar de kliniek in Wassenaar en daar zag de dierenarts het ook gelijk. Uit de foto's bleek toen dat ze een onregelmatige belijning had aan de onderkant van het hoefbeen. Daar ben ik wel een tijdje zoet mee geweest voordat dat weer goed was, daarna hebben we eigenlijk alleen nog recreatief gereden, nog zo'n 3-4 jaar.

**Geplaatst**: 12-04-18 10:41

Geplaatst: 12-04-18 10:41

Ik heb enkel de openingspost gelezen, niet de verdere reacties.

Ik herken je verhaal heel hard, mijn (vorige) merrie heeft dit ook gehad.
Eventjes kort mijn schets van het verhaal:

We hebben de merrie ongeveer 4 jaar gehad. Bij aankoop was ze 5 jaar en ze is volledig klinisch en rongtologisch goedgekeurd. Na een 3tal maanden begon ze onregelmatig te lopen. Wij dachten links, maar de veearts kwam al snel tot het besluit dat ze links mankte, maar het probleem toch rechts zat. Op de linkerhand liep ze in de volte slecht, op de rechterhand was ze ok. Ze is die eerste keer uitverdoofd geweest, dit tot zo ver als ze konden, probleem konden ze dus niet uitverdoven met als conclusie dat de pijn in de schouder of elleboog zat. De veearts ging ervan uit dat ze haar schouder had bezeerd met los te staan of vast te liggen in de stal. 4 weken pijnstillers en dan terug opbouwen. Na die 4 weken ging alles goed, rustig opbouwen en ze liep uiteindelijk goed om terug beginnen te springen. Dit ging voor een half jaar goed, tot ze op een bepaald moment de eerste 10 minuten van het rijden stijf was. Na die 10 minuten ging dat over en liep ze terug goed. Dit was dan voor een periode van een paar weken. Sommige dagen liep ze super, andere dagen paar 'stijve' passen ertussen. En plots was ze terug hevig mank aan diezelfde schouder, voornamelijk op de linkervolte, maar op het einde ook op de rechte lijnen. Terug zelfde veearts erbij en hij zei om terug paar weken op de pijnstillers en ontstekingsremmers te gaan. Na de medicatie terug rustig opgebouwd en waren we weer voor paar maanden vertrokken dat ze goed ging. Maar, na een half jaar stond ze terug mank... wij waren op dat punt een beetje onwetend en hebben terug dezelfde veearts laten komen en voor de rest geen vragen gesteld. Tevens was mijn moeder toen door een heel slechte periode aan het gaan waardoor we nooit de beslissing hebben genomen om ze verder te onderzoeken. Tot we uiteindelijk 3 jaar verder stonden met een paard dat geregeld mankte op de schouder. De intervalperiodes werden kleiner en ze mankte uiteindelijk elke 2 a 3 maand, tussenin had ze ook al slechte dagen, maar evengoed ook goed. Ik had er op den duur genoeg van en zocht antwoorden, mijn mama was intussen overleden, maar uiteindelijk toch mijn zus kunnen overtuigen om een andere veearts te laten komen voor een tweede opinie zodat we wisten waar we stonden.

Dus tweede veearts komt langs, beslist om toch uit te verdoven, maar ook zij kan niks vinden. Ze heeft ons uiteindelijk doorverwezen naar een kliniek, wat die ander veearts in feite na 3x direct had moeten doen. Wij zijn uiteindelijk in de bosdreef (België) terechtgekomen en daar werd ook alles overlopen en zij kwamen ook tot het besluit dat het ergens in de schouder of elleboog moest zitten. Uiteindelijk werd er aangeraden om een scintografisch onderzoek te doen (radioactieve botscan) en daar kwamen na onderzoek een aantal hotspots naar voren, vooral de elleboog was een groot probleem. Na verder onderzoek is gebleken dat mijn merrie een botcyste had ter hoogte van de elleboog, dit aan de binnenkant van haar been...

In feite weinig aan te doen, dit ging er altijd blijven, maar volgens hen wel goed te managen zodat ze als rijpaard kon verdergaan.

De botcyste heeft er altijd gezeten, gewoon dikke pech dat we haar zo gekocht hebben. Vermoedelijk hebben de vorige eigenaars wel geweten dat er iets zat, maar ze zijn gewoon niet eerlijk geweest en hebben haar op een 'goede' moment aan ons verkocht.

In werkelijkheid zat er echt een gat in haar elleboog. Normaal zit een bot mooi in een 'zak' als ik het zo mag noemen, waar tussen het bot en de zak een soort vloeistof zit. Als het bot perfect normaal is beweegt die vloeistof zonder problemen rond het bot. Maar omdat dat gat er zat, kon dat vocht mee in dat gat kruipen en zo de pijn en het manken veroorzaken. Waarom dat dit in periodes gebeurde, is mij niet duidelijk.

In de kliniek heeft ze een baxter tildren gekregen (500€ toen per baxter

) en ze gaven ons mee dat ze binnen dit een jaar vermoedelijk een tweede baxter ging nodig hebben. Volgens hen zouden de meeste paarden na 2 behandelingen wel ok zijn voor de rest van hun leven, met af en toe een terugval. Maar ze zou nog dienst kunnen doen als rijpaard en er zouden geen dure producten meer nodig zijn.

Dusja, na die tildren 10 dagen thuis gestapt en rustig opgebouwd. Ze liep fan-tastisch, nog nooit zo gelopen!, maar weer van korte duur... na 3 maanden was ze terug mank. Veearts heeft ze erna een twee baxter gegeven bij ons op stal, maar na die 10 dagen rust was er geen verbetering meer... en is het niet meer goedgekomen.

Mijn zus wilde haar op dat moment, wat ik heel onredelijk vond, laten inslapen. Ik wilde de hoop niet opgeven en heb besloten om ze toen een jaar op de wei te zetten, de kosten vanaf dan op mij te nemen en te zien hoe het verder verliep.

Na een jaar weiderust begon ik op te merken dat ze op de weide geen enkele pas mankte, ook al liep ze korte voltes, racete ze op de wei, was ze behoorlijk zot... Ze voelde haar dus duidelijk goed. Uiteindelijk op aanraden van iemand naar een andere veearts geweest in Wuustwezel, die een kleine paardenpraktijk aan huis heeft. Mijn eigen veearts vond die man absoluut niet goed, maar ik heb toch mijn kans gewaagd. Daar aangekomen werden er duidelijk foto's en echo's genomen en kreeg ik zelf voor de eerste keer 'live' die cyste te zien. Volgens de veearts was de cyste mooi rustig en hij gaf aan dat hij veel paarden kenden met hetzelfde probleem die op grand prix niveau liepen. Paarden hadden af en toe wel een terugval, maar hij verwachte geen grote problemen meer. Hij raadde aan om rustig terug op te bouwen en ze terug als rijpaard te gaan gebruiken. Springen wilde ik zowizo niet meer met haar doen, intussen had ik al een tweede paard en de combinatie met die 2 vond ik best moeilijk en was financieel ook niet altijd haalbaar. Ze heeft uiteindelijk 6 maand mee op stal gestaan waar mijn ander paard stond, ik reed ze 1 keer in de week, een halve stal reed ze nog eens 3 keer. De overige tijd stond ze overdag op de weide. Ik had in het begin bang dat ze ging terugvallen, maar alles bleef mooi rustig en na 6 maanden was ze mooi in spieren en liep ze heel goed. Op dat moment heb ik besloten om ze als fokmerrie/recreatiepaard te verkopen, omdat ze een mooi papier had. En ja, na 3u was ze al verkocht

Nu zijn we 2 jaar verder, ik heb nog altijd contact met die mensen, ben vanaf begin ook héél eerlijk geweest over haar probleem. Ze staat daar voornamelijk op de weide, wordt gebruikt voor wandelingen met het gezin en het dochtertje van 9 rijdt er ook af en toe mee. Normaal wordt ze dit jaar gedekt. En néé ze heeft geen pas meer verkeerd gezet qua manken.

Ik hoop natuurlijk dat je paardje niet hetzelfde heeft, maar de klachten komen vrij dicht in de buurt vind ik. Hopelijk weet je snel een antwoord, maar als een veearts het niet direct weet zou ik niet blijven sukkelen en direct een doorverwijzing naar de kliniek vragen. Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal!

EDIT:

Ik zag dat je ook nog vermelde dat je je paard vooral in de korte bochten voelt manken, zo begin het bij ons ook. Daarna evolueerde het ook naar de rechte lijnen.

Na het lezen van je verdere verhaal in de reacties, krijg ik meer en meer het gevoel dat het toch een cyste kan zijn... alles komt overheen qua symptomen

**Geplaatst**: 12-04-18 10:56

Geplaatst: 12-04-18 10:56

knollentuin schreef:
Eens met corintje, uitzoeken waar de kreupelheid zit, dat gebeurd meerendeels door verdoven in een schema, van onderaf en dan omhoog en als locatie bepaald is daar foto's en scans en dan behandelplan maken, vaak werkt het op een kliniek makkelijker omdat gewoon alles voorhanden is en meteen aan Behandeling begonnen kan worden

Dit. Eerst het 'kreupele been' uitverdoven. Als het uit het been komt kun je iig al de probleemzone lokaliseren. Komt er niets uit dat onderzoek dan weet je dat het dus niet vanuit het been maar ergens anders vandaan komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-05-18 20:14

Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-18 20:14

Helaas moet ik dit topic weer een schopje geven

Afgelopen donderdag liep ze plotseling weer kreupel. Deze keer niet vaag, maar goed kreupel.

Vanmorgen is de arts weer geweest en na onderzoek is gebleken dat haar knieband gescheurd is.
Niet volledig, maar toch een flink stuk.

Weet momenteel ook even niet of t echt een scheur is, of meer haarscheurtjes. Daar leek t op de scan nl op. Maar goed daar ben ik niet kundig in.

De behandeling voorlopig bestaat uit veel rust en stappen.
Echter zijn er ook mogelijkheden als supplement iets te geven, iets met collageen.

Kreeg arti gold te horen, maar dat lijkt me meer iets voor de botten?
Weten jullie nog goede aanvullingen?

**Geplaatst**: 28-05-18 21:39

Geplaatst: 28-05-18 21:39

Ik heb dit heel lang met naar mijn idee goed resultaat aan mijn vorige paard met peesblessure-gevoeligheid gegeven: https://www.primeval.nl/product/paarden ... at-5-kilo/ . Gelatinaat van Primeval. Ik kocht inderdaad de 5 kg. emmer, wel prijzig, maar je doet er aardig lang mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-05-18 07:41

Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-18 07:41

Jet schreef:
Ik heb dit heel lang met naar mijn idee goed resultaat aan mijn vorige paard met peesblessure-gevoeligheid gegeven: https://www.primeval.nl/product/paarden ... at-5-kilo/ . Gelatinaat van Primeval. Ik kocht inderdaad de 5 kg. emmer, wel prijzig, maar je doet er aardig lang mee.

Deze dient 2x per dag gegeven te worden, staat er.
Dat gaat mij niet lukken. Zou 1x per dag ook genoeg zijn? En dan dubbele dosering?

**Geplaatst**: 29-05-18 09:10

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 29-05-18 09:10

Ben je al eens naar een kliniek geweest voor een goed en grondig onderzoek?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-05-18 12:55

Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-18 12:55

Allienda schreef:
Ben je al eens naar een kliniek geweest voor een goed en grondig onderzoek?

Nee, arts is op stal geweest met röntgen en echo-scan

**Geplaatst**: 29-05-18 14:48

Geplaatst: 29-05-18 14:48

Ik gaf het ook 1 keer per dag, ik ben begonnen met een dubbele dosis ( in 1 keer de ochtend- en avondportie) en dat heb ik na een maand of zo afgebouwd naar een enkele dosis.

Je kan ook nog overwegen om naar een goede kliniek te gaan en daar te laten bekijken of er nog andere mogelijkheden zijn. Ik heb geen idee waar je woont hoor, maar het is wel een overweging waard. Thuis scannen en röntgenen is mooi hoor, maar die apparatuur is niet altijd even goed als op een goede kliniek en op grotere klinieken zien ze dit soort blessures vaker dan een arts van een kleinere kliniek of een arts zonder kliniek. Ook het interpreteren van de beelden is ook voor artsen niet altijd even makkelijk.
Zo had ik ooit met de eerste peesblessure van mijn vorige paard een scan laten maken bij de plaatselijke dierenarts. Die gaf aan dat de diepe buiger beschadigd was en paard moest volledig op rust. Na een paar maanden geen verbetering, doorgestuurd naar Wassenaar, Paardenkliniek de Raaphorst. Daar bekeken ze haar lopen en toen dachten ze al dat die diagnose niet klopte. Een nieuwe echo ( met veel betere apparatuur) en toen kwam eruit dat ze juist blessures had aan drie pezen/steunpezen maar dat de diepe buigpees goed was. Een ander protocol om te volgen, shockwave en na 9 maanden liep ze weer als een zonnetje.

**Geplaatst**: 29-05-18 21:12

Geplaatst: 29-05-18 21:12

Allienda schreef:
Ben je al eens naar een kliniek geweest voor een goed en grondig onderzoek?

Dat lijkt mij inderdaad ook verstandig! Kreupelheden gaan niet volledig weg door iets bij te voeren..

**Geplaatst**: 29-05-18 21:35

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 29-05-18 21:35

Ik neem aan dat je de ijzers er gelijk onder hebt laten weghalen? Die hebben weinig goeds opgeleverd.
Dit geneest meestal niet vanzelf met rust; het is een ernstige blessure. Misschien toch maar naar de Lingehoeve of een andere specialist.
http://www.delingehoeve.nl/paarden/onze ... rthopedie/

**Geplaatst**: 31-05-18 10:33

Re: Wazige kreupelheden, wat kan t zijn?

Geplaatst: 31-05-18 10:33

Hoe goed je DA ook is bij de kliniek zitten de specialisten, je bent al een poos aan het sukkelen..........Ik zou het toch eens gaan overwegen. Het kan ook zijn dat je DA wat gemist heeft, en dit zeg ik niet om je DA in kwaad daglicht te zetten maar we zijn allemaal mensen en zien wel eens wat over het hoofd.

Daarbij je DA meerdere malen aan het werk gezien bij oude stalgenoten, zeer goede DA overigens!