Bokt.nl

KoudbloedKim schreef:
De dierenarts.
Ik vind het niet nodig om namen te gaan noemen.
Deze dierenarts is de eerste in hele lange tijd waar we het volste vertrouwen in hebben en dat wil wat zeggen.

Gezien ik in de regio woon was ik gewoon even benieuwd. Niet om 'nare' verhalen uit te wisselen.

**Geplaatst**: 15-11-16 21:14

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 21:14

Prima hoor.

**Geplaatst**: 15-11-16 21:20

Geplaatst: 15-11-16 21:20

KoudbloedKim schreef:
Nee, dit is echt pure pech geweest. We hebben alles volgens het boekje gedaan.
Beer is nu 7 maanden en 1 week oud.

Off-topic : en dan al even groot als Elske
:oo

Beterschap voor beer

**Geplaatst**: 15-11-16 21:24

Geplaatst: 15-11-16 21:24

Hier ook meegemaakt. Hengst van 9 jaar laten castreren op de stal waar wij hem gekocht hebben.
Hij zou daar nog even blijven maar we hebben hem eerder opgehaald omdat hij hier koeler stond, er minder vliegen waren en ook buiten kon lopen. Ook best lang antibiotica gespoten omdat het niet snel opknapte, dus hoe sneller hij beter wordt, hoe korten de ab. Hij was ondanks de pijn die het moet hebben gedaan superbraaf met spoelen en koelen, echt een bikkel. Vieze bedoening trouwens......
Maar het schijnt echt een geval van pech te zijn heeft onze da ons verzekerd (iemand anders had de castratie gedaan).

**Geplaatst**: 15-11-16 21:25

Geplaatst: 15-11-16 21:25

Oh wat rot zeg..

Mijn pony heeft ook een ontsteking gekregen na de castratie. Hij kreeg 2x 3 dagen een koortsremmer en AB. Hij reageerde hier wel op maar zijn koker en wond bleven heel erg lang dik en vies/wondvocht.

Doen jullie ook stappen? Dat moest die van mij vooral blijven doen

**Geplaatst**: 15-11-16 21:28

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 21:28

Hij is inderdaad erg groot.

Klopt, dat is inderdaad ook wat onze dierenarts zei, dit is puur pech.

Ja, wij stappen ook en hij beweegt ook lekker in de paddock.

Hij eet sinds vanmiddag/vanavond ook weer meer.

**Geplaatst**: 15-11-16 21:32

Geplaatst: 15-11-16 21:32

Zo, even de laptop erbij gepakt want dat typt het hele verhaal wat makkelijker dan op telefoon. Pas op, lang verhaal, alleen lezen bij interesse

Het geval van mijn Fjord is echt al jaren geleden, ik kreeg hem als twenter in de zomer van 1993. Ik was toen een gupje van 13 jaar. Hij was toen al geruind, ik weet niet wanneer precies.
Ik weet niet of jullie iets aan mijn verhaal gaan hebben omdat de situatie echt wel anders was, maar het is in elk geval een waarschuwing aan anderen om hier niet te licht over te denken. Dat deed onze veearts destijds helaas wel, wij (mijn ouders en ik) wisten (toen nog) niet beter en dat heeft ons bijna onze Fjord gekost.

De eerste symptomen deden zich voor toen Laurel zes jaar was, in de zomer van 1997. Ik vond pus achter zijn koker, half opgedroogd. Ik heb dat uiteraard weggewassen en gecontroleerd op wondjes, ik kon niets vinden. Hij had een normale temperatuur, er was niets gezwollen, ik dacht een uit de hand gelopen insectenbeet misschien... tot er een week of twee later opnieuw pus zichtbaar was, iets meer dan de eerste keer. Wederom goed gewassen, en toen ik de huidplooien achter de koker tussen zijn achterbenen goed vlak trok, vond ik een heel minuscuul gaatje. Een beetje manipulatie van het weefsel leverde een verse pusdruppel op. Ik heb mijn vader toen de veearts laten bellen, die kwam de volgende dag. De veearts dacht aan een oppervlakkige ontsteking, diende een spuit antibiotica toe en dat was dat. Pus verdween, alles leek normaal, mooi toch?

Tot een week of vier later: opnieuw pus. Meer dan eerst. Direct de veearts er weer bij, nog een spuit antibiotica en wederom dat was dat. Ook nu geen koorts, geen zwelling.
De pus verdween, bleef weg en we gingen de winter in.

Het werd voorjaar, het werd weer zomer en jawel... weer pus.... zelfde plek, wederom een klein gaatje zichtbaar als je de plooien gladtrok...
Weer de veearts gebeld. Dezelfde ja, kleine regio, ons kent ons, iets anders was (op dat moment) voor mijn ouders nog niet aan de orde en ik had het daar op dat moment nog mee te doen.
Veearts spoot wederom antibiotica maar kwam dit keer na een week terug om de spuit te herhalen.

Inmiddels was ik begonnen aan een paramedische HBOopleiding die bol staat van de ontstekingen (

kon het niet laten, zie verder maar profiel) en mij was wel duidelijk dat dat gaatje dat ik steeds zag, een fistel moest zijn. Ergens dieper moest dus een ontsteking sluimeren. De veearts wuifde dat weg, mijn ouders vonden mij een eigenwijs, die veearts had jaren gestudeerd en ik kwam net kijken dus... het bleef bij die twee spuiten antibiotica en dat was dat.
De pus verdween maar het viel me wel op dat de koker nu langzaam verdikte en ook verdikt bleef. Geen warmte, geen koorts, geen pus.... tja...
Het werd weer winter. Koker werd weer dun, geen pus, alles leek oke.

Tot het opnieuw zomer werd. We schrijven inmiddels dus 1999, twee jaar na de eerste keer pus.
Deze keer begon het vroeger, al eind mei. Pus achter zijn koker, hele plakken droogden op en dit keer vond ik 2 gaatjes. Mijn ouders wilden weer dezelfde veearts bellen, ik wilde eigenlijk een gespecialiseerder dierenarts laten komen maar dat werd hem niet: mijn ouders betaalden, zij kenden die veearts... ik zat in een lastig paret, ik ben opgevoed met zeer veel respect naar mijn ouders dus zij beslisten zonder dat ik daar vol tegen in kon toen. Kortom, dezelfde veearts kwam. Jullie raden het al: een antibiotica spuit. Ik opperde wederom (tegen de opgetrokken wenkbrauwen van mijn moeder in) dat de ontsteking volgens mij veel dieper zat en dat het elke keer weer terug kwam, dat kon toch niet goed zijn? De veearts reageerde daar amper op, zei het weer een weekje aan te kijken en als er dan nog pus kwam dan moesten we maar weer bellen.

Ik ben toen met mijn ouders gaan 'banketstaaf als Brugman', dat dit mij helemaal niet lekker zat. De koker was nu ook weer aan het verdikken en wat erger was, de pus verdween dit keer niet met die antibiotica spuit.
Na een week of vier kreeg ik mijn zin, er mocht iemand komen van de Lingehoeve.
Ik kon helaas níet bij dat bezoek zijn want ik had een tentamen dat ik niet mocht missen... Aan het eind van de middag kom ik thuis: wei leeg, pony weg. Watte???

Laurel stond al op de kliniek... de da van de Lingehoeve had es wat gevoeld en het verloop van de vorige zomers van mijn vader aangehoord, maakte vervolgens een kleine incisie voor (niet achter, waar steeds pus kwam, maar ervoor) de koker en daar kwám een partij stinkende rotzooi uit...
Dat moet je mijn ouders dan nageven, deze dierenarts zei direct dat dit thuis niet goed zou komen, er zou geopereerd moeten worden met intensieve nazorg, en toen was het ook geen enkel punt meer, ook qua kosten niet, peerd werd opgeladen op trailer (snel via kennissen geregeld) en hij is diezelfde middag nog geopereerd (terwijl ik nog van niets wetend mijn tentamen zat te maken...).

Hij is door het oog van de naald gekropen. Tijdens de operatie is er een ontsteking/abces groter dan een basketball weg gehaald (Fjord van 1.41) Hij heeft vier dagen op de kliniek gestaan met zware antibiotica intraveneus en 5x daags spoelen van de holte in zijn buik waar het abces is weggehaald. Toen mocht hij naar huis, míts er 3x daags gespoeld werd voor minimaal de komende 6 weken en in die 6 weken antibiotica (poedervorm).

Hulde aan mijn ouders, die 3x per dag hebben gespoeld, mijn moeder die peerd stiekem een beetje eng vond, hield hem vast en mijn vader ging met de tuinslang aangesloten op warmwaterkraan aan de gang. Uiteraard hielp ik wel mee als ik thuis was, maar mijn ouders hadden mijn studie heel hoog in het vaandel staan.
Hulde aan peerd zelf die het allemaal zo braaf toe liet, zes weken lang.... de eerste week met een praam erop en daarna dat al niet meer, hij hield uiteindelijk zelfs zijn achterbeen opzij zodat we er makkelijker bij konden...

Hij is er helemaal bovenop gekomen, maar het verhaal heeft op mij grote impact gehad. Ik ben behoorlijk pissig geweest op de veearts die het allemaal afdeed met 'oppervlakkige ontsteking' zelfs nadat ik zelf wijzer was geworden en kritischer vragen stelde. Hij is ook nooit meer bij peerd geweest daarna, we hebben nog een keer een koliekgeval met peerd gehad en dat is ook met de Lingehoeve opgelost (wij woonden daar een km of 20 vandaan).

Kortom: zit hier boven op, het kan van binnen zo ontzettend sluimeren... ik zou allicht even goed navragen of deze 6 dagen ab echt voldoende is en hou Beer daarna enorm in de gaten (eeehh tegen wie zeg ik dit, dat doen jullie sowieso al... super!) , ik zou bijna zeggen 'wees blij dat hij koorts heeft', want dan is er duidelijk iets mis. Die koorts ontbrak bij ons volledig!

Mijn advies voor zover je er iets mee wilt: ik zou liever opereren en zeker weten dat alles weg is en goed gespoeld kan worden, dan door modderen met antibiotica spuiten. Vanaf de buitenkant schoonmaken is leuk, maar de ellende zit meer naar binnen, dat moet open! Vraag eventueel aan je da of je op de een of andere manier dieper kunt spoelen dan nu.

Ik ga keihard duimen dat het bij Beer ontzettend meevalt, dat deze antibiotica genoeg is en dat er meer niet nodig is. Het is inderdaad pure pech als je dit gebeurt. Het kan vrij direct op de castratie, maar dus ook jaaaaaren later... oorzaak? Tja. Dat kon de Lingehoeve mij ook niet vertellen...
Het is nu bijna 20 jaar geleden en ik heb het verhaal nooit uitgeschreven, ik merk dat me dat ook nog wel wat doet. Was flink heftig toen. Zover zal het bij jullie niet gaan komen, jullie zitten er dicht genoeg op. Komt goed, maar wel met de nodige zorg en alertheid. Ik ken jullie alleen maar van Bokt, en volgens mij kan Beer niet in betere handen zijn dan bij jullie. Heel veel beterschap voor hem!!!

**Geplaatst**: 15-11-16 21:40

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 21:40

Heftig verhaal, helemaal gelezen. :(:)

Dat dat zolang heeft gespeeld zeg en dat hij er niet eerder veel zieker van is geworden, sterk paard!
Wij hebben in de omgeving ook dierenartsen die ik niet helemaal vertrouw hierin.

Vandaar ook dat we nu een praktijk hebben gevonden die dan wat afwijkt, maar wel hele kundige artsen heeft.
Maar ik bel sowieso voor het eind van de week om te vragen of we meer AB kunnen halen.

[naam] houdt ook zijn achterbeen omhoog als we het schoonmaken. :+:

Ook 3 keer per dag inderdaad en er komt nog steeds wat troep uit.

Ik denk ook dat je toen niet meer had kunnen doen, dat de kennis toen nog niet zo ver was en dat naar een kliniek gaan toen misschien nog wel veel voor sportpaarden/sportmensen was.

Dankjewel! Voor je lieve woorden en het delen van je verhaal!

**Geplaatst**: 15-11-16 21:51

Geplaatst: 15-11-16 21:51

Hebben wij ook gehad bij 1 van onze haflingers. De DA heeft toen antibiotica gespoten en koortsremmers. En wij moesten 3 maaldaags tempen wandelen en koelen, gelukkig was ons ventje ontzettend braaf want fijn zal het wel niet geweest zijn. Na een week (geloof ik weet het niet meer zeker) was het zo goed als over. Pony heeft er nooit meer last van gehad, ook geen andere problemen rond de koker.

Pure pech volgens de DA, we hadden toen 2 tegelijk laten castreren. Bij de ene ging het niet helemaal goed, bij de andere alles volgens plan. De pony waar alles goed ging had toen de ontsteking.

Met wat geduld en liefde komt het vast wel weer goed...
Beterschap :(:)

**Geplaatst**: 15-11-16 21:59

Geplaatst: 15-11-16 21:59

Mijn paard heeft iets soortgelijks gehad, ruim 2 weken na de castratie kwam er wat troep uit de wond. Dat was meer een fistel, ik denk omdat de hechting ging oplossen. Hij heeft toen wel 3 weken antibiotica gehad, maar er bleef vocht uitkomen. Verder heb ik toen elke dag gespoeld met verdunde betadine oplossing.
De dierenarts had het er al over dat ie mss weer plat moest, maar dat wou ik absoluut voorkomen.
Heb toen in totaal wel iets van 6 weken gespoeld, op het laatst wel afgebouwd en niet meer elke dag gespoeld. Gelukkig is het toen wel over gegaan.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:01

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 22:01

Bedankt voor de reacties en tips.

We doen er inderdaad alles aan om te voorkomen dat hij naar de kliniek moet.

Toch bijzonder dat het schijnbaar redelijk vaak voor komt, maar er zo weinig over te vinden is op het forum.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:13

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 22:13

Zelfde gehad zelf rechtszaak tegen de darts gehad en een abces in zijn buik 3 mnd ad gespoten nooit meer de oude geworden pb me maar

**Geplaatst**: 15-11-16 22:15

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 22:15

Pff, heftig. Ik weet niet of ik je nu al wil pb'en.

Heb nu net een beetje hoop terug.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:15

Geplaatst: 15-11-16 22:15

He wat naar voor Beer. Helaas hier ervaring mee. Mijn pony was 3 jaar en had al gedekt werd gecastreerd na aankoop nog bij zijn vorige eigenaar. Helaas kreeg hij een zaadstreng ontsteking. Koker was erg dik en hij had flinke koorts. Na 6 weken flinke antibiotica besloten hem naar de kliniek te brengen Dap Bodegraven. Eenmaal onder het mes bleek het erger te zijn als verwacht. Het was de bedoeling om de strengen opnieuw af te binden, zodat hij hetzelfde herstel zou hebben als een normale castratie. Echter bleken er allemaal fistel te zitten en moesten deze verwijderd worden waardoor hij gehecht werd. Daardoor moest hij verplicht 2 weken boxrust, waarvan 1 op de kliniek. Vreselijk vond ik het om een 3 jarige zo op te sluiten, maar anders zouden de hechtingen knappen en meer kans op complicaties. Daarna heeft het nog zeker 6 weken geduurd voor hij iets mocht. Ik hem hem wel leren kennen in die periode... had me de aankoop iets rooskleuriger voorgesteld. Moet eerlijk bekennen dat hij er een behoorlijke opdonder van gekregen heeft qua weerstand.
Succes met Beer en hopelijk slaat de antibiotica aan.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:26

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 22:26

Aahw, dat is inderdaad wat ook mijn angst is.

Ik herken ook wat je zegt dat je ze nog beter leert kennen als er iets aan de hand is.
Aan de ene kant is dat mooi, maar aan de andere kant is de reden waarom natuurlijk alles behalve leuk.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:32

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 22:32

Het is een beetje mosterd na de maaltijd, maar voor een volgende keer. Het is echt te vroeg om al te castreren. Daarnaast kun je het beste in het voorjaar castreren omdat er dan minder insecten zijn. Helemaal dit jaar zijn de insecten nog lang actief.

Vanaf 1 jaar oud castreren al is dat nog heel vroeg, beter is rond de 2 jaar oud.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:39

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 22:39

Het was zeker niet te vroeg.

Bij dit ras (of eigenlijk de kruising) telt; hoe zwaarder ze zijn, hoe meer risico's een castratie met zich meebrengt.
We hebben dit in zorgvuldig overleg met de dierenarts besloten.
Op het moment dat hij gecastreerd werd, waren er al geen vliegjes of andere insecten meer.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:42

Geplaatst: 15-11-16 22:42

KoudbloedKim schreef:
Het was zeker niet te vroeg.
Bij dit ras (of eigenlijk de kruising) telt; hoe zwaarder ze zijn, hoe meer risico's een castratie met zich meebrengt.
We hebben dit in zorgvuldig overleg met de dierenarts besloten.
Op het moment dat hij gecastreerd werd, waren er al geen vliegjes of andere insecten meer.

Het zit nog vol mugjes, vliegjes en andere insecten.

Andere veearts nemen.

Risico's bij een liggende castratie onder narcose via de lies ( wat thuis altijd zeer onhygienisch is, dus al vrij onbegrijpelijk dat die man dat doet) zijn er altijd met een zwaarder gewicht. Vooral als je dit thuis wil doen. Doe zoiets dan bij een kliniek.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:43

Re: Zaadstreng onsteking na castratie ~ Ervaringen?

Geplaatst: 15-11-16 22:43

Ik ben het niet met je eens, laten we het hierbij laten.

**Geplaatst**: 15-11-16 22:46

Geplaatst: 15-11-16 22:46

Wat sneu voor hem.

Mijn paard heb ik laten castreren toen hij 2,5 was. Helaas ook een enorme ontsteking ontstaan, er hing een meloen tussen zijn benen een dag later.

AB gekregen en nog een middel. Ik baal dat ik vergeten ben wat hij gekregen heeft. DA vertelde bij 1 van de middelen dat hij er acuut hoefbevangen van kon raken.

De ontsteking ging weg, alleen hij viel onwijs af, kreeg een doffe (dikke) vacht en is anderhalf jaar niet gegroeid.
Ze denken dat zijn nieren het toendertijd heel zwaar hebben gehad. De rug spieren boven zijn nieren zijn sindsdien keihard.
Bij spanning heeft hij soms echt "spierballen" (uitstekende bulten) op zijn rug. Hij is nu 7, wel weer gaan groeien na die 1,5 jaar stil staan. Het enige is zijn rug, daardoor is hij nog steeds niet ingereden helaas. Ik durf het niet.

Ik hoop voor jullie dat Beer goed gaat herstellen! Dat alle enge verhalen je niet somber maken, ontstekingen komen vaak gewoon weer goed.
Mijn fjord zijn herstel (niet bij mij gecastreerd) ging ook moeizaam, ook een ontsteking, hij is nu 10 en je merkt / ziet er niks meer van.