sannie1984 schreef:*
4. Het veroorzaakt stofwisselingsproblemen door eiwit-imbalans met huid-, lever- en nierproblemen tot gevolg.
16. Het maakt de vroege opsporing van het overschrijden van de biologische limieten van een paard onmogelijk.
Kan iemand me deze twee punten duidelijker en onderbouwend uit kunnen leggen?
normaal wordt een grote hoeveelheid van het opgenomen eiwit gebruikt voor opbouw van de hoef, bij ijzers is dit sterk vermindert, dus moet het lichaam meer werk verichten om al het eiwit te verwerken.
Doordat de doorbloeding in de hoef slechter is, voelt het paard minder. Dat is een van de voordelen, en de reden waardoor het paard meestal gelijk goed loopt als het op ijzers gezet wordt. Maar het is ook een nadeel, als er veel schade aan de hoef is, merk je het ook niet, waardoor het er meestal pas uitkomt, als het veel erger is.
je gaat dan dus over de biologische limieten van het paard heen, terwijl je zonder ijzers allang gemerkt had dat er iets aan de hand was.
)

)
. Dat beetje voedsel dat ze produceren importeren we wel weer
