Bokt.nl

Phonix schreef:

Je zou ook de Alpengrun slobber kunnen proberen. Dat samen met lijnzaadolie geeft een beetje een laagje in de darmen. Was de enige slobber mijne at.

Moet zeggen dat mijne “knock on wood” best goed uitziet op dit moment. Maar omdat ze fokmerrie is staat ze alleen op onbeperkt hooi. Ze krijg wel best snel last van kleine kwaaltjes zoals mok en zo voort.

rinka schreef:

Ik heb heel dit topic doorgelezen.

Mijn pony is vorig jaar gediagnosticeerd met ibd.
Hij is ondertussen 3x ziek geworden waarvan 2x behandeld met prednisolon
Nu voor de 3e keer ziek in 1,5 jaar.
Ik wil niet opnieuw behandelen met prednisolon
1 omdat hij na een paar weken weer ziek wordt
2 ondat het kei duur is.

Ik heb nog nooit , van gaan enkele veearts, voeradvies gehad.
En ik heb 3 veeartsen en 2 klinieken gehad.

Hij krijgt nu seniores priores, musli, grasbrokken sojaschroot, psylliumzaad en kurkuma.
Dit is een beetje mijn laatste strohalm.
Gewoon hooi eet ie niet meer dus hij krijgt voordroog.


Wat voeren jullie?
Nog adviezen?

Mochales schreef:

rinka schreef:

Ik heb heel dit topic doorgelezen.

Mijn pony is vorig jaar gediagnosticeerd met ibd.
Hij is ondertussen 3x ziek geworden waarvan 2x behandeld met prednisolon
Nu voor de 3e keer ziek in 1,5 jaar.
Ik wil niet opnieuw behandelen met prednisolon
1 omdat hij na een paar weken weer ziek wordt
2 ondat het kei duur is.

Ik heb nog nooit , van gaan enkele veearts, voeradvies gehad.
En ik heb 3 veeartsen en 2 klinieken gehad.

Hij krijgt nu seniores priores, musli, grasbrokken sojaschroot, psylliumzaad en kurkuma.
Dit is een beetje mijn laatste strohalm.
Gewoon hooi eet ie niet meer dus hij krijgt voordroog.


Wat voeren jullie?
Nog adviezen?

Hoi Rinka,
Ik ben erg goed begeleid door Iris van Gulik. Ik heb met voeding veel kunnen doen, maar helaas is door complicaties mijn paardendroom met mijn grote vriend geëindigd.
Als Iris te ver uit je buurt is, biedt ze mogelijkheid voor een telefonisch of teams consult.
Heel veel sterkte!

Mochales schreef:

rinka schreef:

Ik heb heel dit topic doorgelezen.

Mijn pony is vorig jaar gediagnosticeerd met ibd.
Hij is ondertussen 3x ziek geworden waarvan 2x behandeld met prednisolon
Nu voor de 3e keer ziek in 1,5 jaar.
Ik wil niet opnieuw behandelen met prednisolon
1 omdat hij na een paar weken weer ziek wordt
2 ondat het kei duur is.

Ik heb nog nooit , van gaan enkele veearts, voeradvies gehad.
En ik heb 3 veeartsen en 2 klinieken gehad.

Hij krijgt nu seniores priores, musli, grasbrokken sojaschroot, psylliumzaad en kurkuma.
Dit is een beetje mijn laatste strohalm.
Gewoon hooi eet ie niet meer dus hij krijgt voordroog.


Wat voeren jullie?
Nog adviezen?

Hoi Rinka,
Ik ben erg goed begeleid door Iris van Gulik. Ik heb met voeding veel kunnen doen, maar helaas is door complicaties mijn paardendroom met mijn grote vriend geëindigd.
Als Iris te ver uit je buurt is, biedt ze mogelijkheid voor een telefonisch of teams consult.
Heel veel sterkte!

Mochales schreef:

Hadden die complicaties ook met IBD te maken?

Mochales schreef:

Hadden die complicaties ook met IBD te maken?

roosxanna schreef:

Hi allemaal,
Ik wil toch even mijn verhaal delen, mocht iemand er iets aan hebben. Dit wordt een heeel lang verhaal, maar ik denk dat ik in mijn hele leven ook niet zoveel heb meegemaakt als in het afgelopen jaar haha.

Ik heb mijn paard sinds juni vorig jaar en kreeg al vrij snel te maken met vage problemen. Meerdere keren dierenarts erbij gehaald, maar in het begin werd ik niet echt serieus genomen. Toch bleef er een onderbuikgevoel dat er iets gewoon niet klopte. In november vorig jaar heb ik hem laten wegen en toen woog hij 519kg (hij is 160cm).Ik ga niet in detail treden over alle dierenartsafspraken die wij hebben gehad tussen november en april, maar hij was in die tijd echt op 1000 dingen getest en verhuisd, denkende dat stress binnen de kudde de boosdoener was. In april is er groot bloedonderzoek verricht en daar kwamen verhoogde leverwaarden uit. Er was echter geen reden tot zorgen vonden zij, ondanks dat de GLDH 103 was (moet <11). Ik kreeg livercomp en dat zou het moeten fixen. Het voedingsadvies was bietenpulp, luzerne en nutrimash. In hoeveelheden waar je u tegen zegt. Hij was erg mager, dus ik had verwacht vrij snel verbetering te zien, maar dat gebeurde niet. Hij ging snel achteruit vond ik, maar zij vonden hem opknappen . Na 3 weken daarom zelf de kliniek gebeld om een afspraak te maken en hem zsm te brengen. Er werd een echo gemaakt (had ik aan mijn eerdere dierenarts gevraagd, maar dat zou onzin zijn want er zou niks op te zien zijn) en daarop waren al snel allerlei afwijkingen te zien. Een chronische ontsteking of leverbot was de verwachting. Op de kliniek behandeld met Fasinex en ik kreeg prednisolon mee naar huis. Nog even op de weegschaal gezet, 460kg.. Eenmaal thuis: lang verhaal kort; prednisolon sloeg niet aan, dus ik heb ze opgebeld om de check-up te vervroegen want ik vond hem achteruit gaan (zou eigenlijk 4 weken na de afspraak zijn). De dierenarts zei al zodra ze aan kwam lopen dat hij inderdaad niet was aangekomen en zelfs leek afgevallen. Vermoeden was nu jacobskruiskuidvergiftiting, want er was inmiddels ook sprake van geelzucht. Hij moest terug naar de kliniek voor een biopt, maar ik moest ook vast nadenken over hoe ik afscheid wilde nemen. Het zag er echt heel erg slecht uit voor hem. Terug naar kliniek, biopt werd genomen en wonder boven wonder geen jacobskruiskruid. Echter; wat dan wel. Eigenlijk wist niemand het meer. Hij heeft 3 weken op de kliniek gestaan en is behandeld met rapidex, want ik durfde hem niet mee naar huis te nemen omdat ik inmiddels dacht dat ik zelf iets fout deed met medicatie oid. De leverwaarden werden wat beter en zijn gewicht bleef stabiel op 460kg. Hij mocht terug naar huis en we moesten doorbehandelen met de injecties en kijken wat dat zou doen. Check-up en bloedonderzoek: leverwaarden slechter dan ooit. Dit betekende dat we terug naar de kliniek moesten en nu zou er rectaal onderzoek plaatsvinden, een maagscopie, een biopt van de dunne darm en een punctie van vrij buikvocht. Nav de bevindingen (verdikte darmwand, afwijkingen darmbiopt) werd er een glucose absorptie test uitgevoerd. Hier kwam 60% uit (onder de 85% is partiele malabsorptie). Daarmee was dan de diagnose IBD subtype LPE gesteld. Hij heeft wederom in totaal weer 3 weken op de kliniek gestaan en werd weer behandeld met rapidex en sucralfaat. Hij had namelijk ook lichte maagzweren. Wat betreft voer hadden we inmiddels het volgende geprobeerd: ander hooi, curafyt grow & glow, curafyt guts & glory, audevard ekyrenal, luzerne weglaten, nutrimash weglaten, seniores priores, ander soort bietenpulp, geen bietenpulp, pavo weight lift, lijnzaadolie. Noem maar op, waarschijnlijk vergeet ik nog een stuk of 300 dingen. Hij knapte niet op. Wel was hij vrolijk, maarja dat is hij eigenlijk al die tijd wel geweest. Hij gedroeg zich niet als een ziek paard. Het was inmiddels eind augustus, ik geloof de 31e, en hij mocht terug naar huis. Het voelde zó niet goed om te behandelen met de medicatie en ik had geen vertrouwen in het voermanagement wat toen pavo weight lift was. Ik heb dit topic destijds wel 8x overnieuw gelezen en elk artikel wat er te vinden was in het Engels of Nederlands over dit onderwerp, gelezen. Daarnaast een nieuwe beste vriend gevonden in chat-gpt. Want heel eerlijk gezegd vond en vind ik IBD een nietszeggende diagnose. Leuk dat zijn darmwand chronisch ontstoken is en we dat willen verhelpen, maar wáárom is die precies ontstoken? Ik ben nog steeds van mening dat er met alleen die diagnose een heel belangrijk component mist (namelijk de oorzaak/onderliggende problemen). Zijn prognose was niet zo goed omdat de ontstekingsremmers niet aansloegen, maar als de basis niet goed is, voegt zo een ontstekingsremmer vrij weinig toe. Sterker nog; die ontstekingsremmers hebben hem eigenlijk alleen maar erg slecht gedaan. Dus nouja ik had niet meer zoveel te verliezen en besloot bioresonantie te proberen. Hoewel het mij echt amazing lijkt om hier 100% in te geloven, lukte mij dat niet echt. Ik ben gewoon vrij nuchter en houd ervan als iets wetenschappelijk onderbouwd is. Maar goed, ongeveer niks van de behandeling van IBD is wetenschappelijk onderbouwd, aangezien ongeveer die hele ziekte nog niet onderzocht is. Daarnaast had Bo inmiddels ook de volgende diagnoses: PSSM-2, EORTH en dus leverschade. Tja, je kunt me veel wijsmaken, maar niet dat dit allemaal toeval is en op zichzelf staande diagnoses zijn. Ik heb destijds ook op de kliniek gevraagd of inslapen niet beter was voor hem, omdat ik niet wilde afwachten tot het moment dat het wél een lijdensweg voor hem werd. Echter zei zij dat ze hem nu niet eens zou inslapen al zou ik het willen, want het klinische beeld weegt altijd zwaar(der) en hij was nog vrolijk en alert. Er ontbraken nog zoveel belangrijke puzzelstukjes voor mijn gevoel, dus een holistische aanpak leek mij nog zijn enige eventuele kans. Hij ging terug naar huis en we moesten nog doorbehandelen met rapidex en sucralfaat. Ondertussen heb ik iemand benaderd die bioresonantie deed en haar een mail gestuurd. Hierbij aangegeven dat we ook nog in een traject met de kliniek zaten en dat ik het té risicovol vond om dat compleet los te laten. Daarnaast heb ik bij de kliniek aangegeven te willen starten met bioresonantie en hoe zij hierin stonden. Ik moet zeggen dat wij wel echt de meest geweldige dierenarts hebben die er is (vind ik haha). Hoewel zij niet stond te springen om het idee, heeft ze het ook niet afgekraakt en de positieve kanten benoemd. Echter zou zij het niet aanraden. Ik besloot wel alles op te sturen naar die vrouw van de bioresonantie en de uitslag af te wachten en dan kon ik altijd tegen die tijd nog besluiten. Ik kreeg de mail terug (had een spoedanalyse aangevraagd) en er stond een heel verhaal. Ik had er nog steeds een hard hoofd in, maar het voedingsmanagement wat zij beschreef vond ik per definitie al beter klinken dan wat we eerder hadden geprobeerd, dus ik besloot het toch een kans te geven. Pfff als ik je zeg dat dit zijn leven heeft gered. Het afgelopen jaar is echt een ware hel geweest. Voor Bo, maar ook voor mij. De onzekerheid die iedereen hier benoemd vreet je op. Zijn leverwaarden zijn sinds mei 0x goed geweest en waren continu verhoogd. En hij is vaak getest kan ik je zeggen. Toen wij zijn gestart met de bioresonantie, ben ik gestopt met de sucralfaat (vond ik doodeng). De prednisolon heb ik gewoon in overleg met de kliniek afgebouwd, maar dat was sowieso al het plan. Daar zou ik ook niet mee rommelen, want dat is niet een medicijn waarmee je dat moet willen. Wij hadden 15 oktober een check-up. De dierenarts kon haar ogen niet geloven toen ze hem zag. Hij was eindelijk wat aangekomen en wat had hij een energie. Bloedonderzoek kwam terug en zijn leverwaarden waren perfect. In november zijn wij helaas weer verhuisd. Het was echt kiezen tussen 2 kwaden, want hij kon de kudde niet meer in tot hij was aangesterkt (werd anders verstoten), maar daardoor stond hij op een mini paddock waar hij de hele dag naar iedereen stond te hinniken. Uiteindelijk dus ervoor gekozen om hem toch nog snel, voordat de echte winter aanbrak, te verhuizen. Vorige week woensdag hadden wij weer een check-up; zijn leverwaarden waren nog steeds perfect. Vorige zaterdag is de paardenweger gekomen, hij woog 483kg. Het gaat langzaam, maar hij komt tenminste aan. Dat is in al die tijd niet eerder gebeurd. Ik blijf nog steeds bij mijn vaste dierenarts en we gaan nooit meer bij haar weg, want ze is geweldig, maar ik kan wel met 100% zekerheid zeggen dat deze resultaten komen van de bioresonantie. Wat ik mij in al die maanden heb gerealiseerd, is vooral dat het erg jammer is dat regulier en natuurgeneeskundig zo weinig hand in hand gaat. Ik denk dat ik Bo echt zwaar heb opgefucked met alle bietenpulp en medicatie die ik erin heb gegooid. Dat is ook terug te zien op de foto's; hij werd steeds magerder naarmate we verder in het proces zaten. Echter zou ik ook nooit iets natuurgeneeskundigs hebben gestart zonder eerst zwart op wit te weten wat er aan de hand is. Het is dat we niet meer echt iets te verliezen hadden. Zo blijft het altijd wikken en wegen, maar één ding weet ik wel: als ik regulier niet de gewenste resultaten zou behalen of als hij zelfs achteruit gaat, zou ik mijn antwoord sneller zoeken in de alternatieve geneeskunde. Dus mocht iemand in hetzelfde schuitje zitten als ik zat en zit met Bo dan hoop ik dat die persoon hier wellicht iets aan heeft. Ik heb destijds namelijk alles proberen te vinden over zowel IBD als bioresonantie als de ervaring van bioresonantie mbt IBD en ik heb hier niet echt veel over kunnen vinden.

Wij zijn er helaas nog lang niet en de onzekerheid blijft. Ik denk ook eigenlijk niet dat dat iets is wat ooit helemaal weg zal gaan, omdat zo een diagnose gewoon doodeng is en de hele weg ernaartoe vaak al een rollercoaster. Elke dag opnieuw ben ik bang voor wat ik aantref en elke nacht opnieuw bedenk ik alvast de doemscenario's. Het is echt een ware hel, als ik even zo vrij mag zijn. Aan de andere kant maakt het je ook heel bewust en dankbaar voor de tijd die je hebt met je dieren. Ik hoop met en van Bo nog vele jaren te kunnen genieten Als jullie het fijn vinden plaats ik met liefde om de zoveel tijd een update. Ik vind het alleen erg moeilijk om het kort te houden zoals we zien

Ik wens iedereen, wiens paard te maken heeft of krijgt met deze diagnose, heel veel sterkte toe. Mijn pb staat altijd open!

Liefs!

roosxanna schreef:

roosxanna schreef:

Hi allemaal,
Ik wil toch even mijn verhaal delen, mocht iemand er iets aan hebben. Dit wordt een heeel lang verhaal, maar ik denk dat ik in mijn hele leven ook niet zoveel heb meegemaakt als in het afgelopen jaar haha.

Ik heb mijn paard sinds juni vorig jaar en kreeg al vrij snel te maken met vage problemen. Meerdere keren dierenarts erbij gehaald, maar in het begin werd ik niet echt serieus genomen. Toch bleef er een onderbuikgevoel dat er iets gewoon niet klopte. In november vorig jaar heb ik hem laten wegen en toen woog hij 519kg (hij is 160cm).Ik ga niet in detail treden over alle dierenartsafspraken die wij hebben gehad tussen november en april, maar hij was in die tijd echt op 1000 dingen getest en verhuisd, denkende dat stress binnen de kudde de boosdoener was. In april is er groot bloedonderzoek verricht en daar kwamen verhoogde leverwaarden uit. Er was echter geen reden tot zorgen vonden zij, ondanks dat de GLDH 103 was (moet <11). Ik kreeg livercomp en dat zou het moeten fixen. Het voedingsadvies was bietenpulp, luzerne en nutrimash. In hoeveelheden waar je u tegen zegt. Hij was erg mager, dus ik had verwacht vrij snel verbetering te zien, maar dat gebeurde niet. Hij ging snel achteruit vond ik, maar zij vonden hem opknappen . Na 3 weken daarom zelf de kliniek gebeld om een afspraak te maken en hem zsm te brengen. Er werd een echo gemaakt (had ik aan mijn eerdere dierenarts gevraagd, maar dat zou onzin zijn want er zou niks op te zien zijn) en daarop waren al snel allerlei afwijkingen te zien. Een chronische ontsteking of leverbot was de verwachting. Op de kliniek behandeld met Fasinex en ik kreeg prednisolon mee naar huis. Nog even op de weegschaal gezet, 460kg.. Eenmaal thuis: lang verhaal kort; prednisolon sloeg niet aan, dus ik heb ze opgebeld om de check-up te vervroegen want ik vond hem achteruit gaan (zou eigenlijk 4 weken na de afspraak zijn). De dierenarts zei al zodra ze aan kwam lopen dat hij inderdaad niet was aangekomen en zelfs leek afgevallen. Vermoeden was nu jacobskruiskuidvergiftiting, want er was inmiddels ook sprake van geelzucht. Hij moest terug naar de kliniek voor een biopt, maar ik moest ook vast nadenken over hoe ik afscheid wilde nemen. Het zag er echt heel erg slecht uit voor hem. Terug naar kliniek, biopt werd genomen en wonder boven wonder geen jacobskruiskruid. Echter; wat dan wel. Eigenlijk wist niemand het meer. Hij heeft 3 weken op de kliniek gestaan en is behandeld met rapidex, want ik durfde hem niet mee naar huis te nemen omdat ik inmiddels dacht dat ik zelf iets fout deed met medicatie oid. De leverwaarden werden wat beter en zijn gewicht bleef stabiel op 460kg. Hij mocht terug naar huis en we moesten doorbehandelen met de injecties en kijken wat dat zou doen. Check-up en bloedonderzoek: leverwaarden slechter dan ooit. Dit betekende dat we terug naar de kliniek moesten en nu zou er rectaal onderzoek plaatsvinden, een maagscopie, een biopt van de dunne darm en een punctie van vrij buikvocht. Nav de bevindingen (verdikte darmwand, afwijkingen darmbiopt) werd er een glucose absorptie test uitgevoerd. Hier kwam 60% uit (onder de 85% is partiele malabsorptie). Daarmee was dan de diagnose IBD subtype LPE gesteld. Hij heeft wederom in totaal weer 3 weken op de kliniek gestaan en werd weer behandeld met rapidex en sucralfaat. Hij had namelijk ook lichte maagzweren. Wat betreft voer hadden we inmiddels het volgende geprobeerd: ander hooi, curafyt grow & glow, curafyt guts & glory, audevard ekyrenal, luzerne weglaten, nutrimash weglaten, seniores priores, ander soort bietenpulp, geen bietenpulp, pavo weight lift, lijnzaadolie. Noem maar op, waarschijnlijk vergeet ik nog een stuk of 300 dingen. Hij knapte niet op. Wel was hij vrolijk, maarja dat is hij eigenlijk al die tijd wel geweest. Hij gedroeg zich niet als een ziek paard. Het was inmiddels eind augustus, ik geloof de 31e, en hij mocht terug naar huis. Het voelde zó niet goed om te behandelen met de medicatie en ik had geen vertrouwen in het voermanagement wat toen pavo weight lift was. Ik heb dit topic destijds wel 8x overnieuw gelezen en elk artikel wat er te vinden was in het Engels of Nederlands over dit onderwerp, gelezen. Daarnaast een nieuwe beste vriend gevonden in chat-gpt. Want heel eerlijk gezegd vond en vind ik IBD een nietszeggende diagnose. Leuk dat zijn darmwand chronisch ontstoken is en we dat willen verhelpen, maar wáárom is die precies ontstoken? Ik ben nog steeds van mening dat er met alleen die diagnose een heel belangrijk component mist (namelijk de oorzaak/onderliggende problemen). Zijn prognose was niet zo goed omdat de ontstekingsremmers niet aansloegen, maar als de basis niet goed is, voegt zo een ontstekingsremmer vrij weinig toe. Sterker nog; die ontstekingsremmers hebben hem eigenlijk alleen maar erg slecht gedaan. Dus nouja ik had niet meer zoveel te verliezen en besloot bioresonantie te proberen. Hoewel het mij echt amazing lijkt om hier 100% in te geloven, lukte mij dat niet echt. Ik ben gewoon vrij nuchter en houd ervan als iets wetenschappelijk onderbouwd is. Maar goed, ongeveer niks van de behandeling van IBD is wetenschappelijk onderbouwd, aangezien ongeveer die hele ziekte nog niet onderzocht is. Daarnaast had Bo inmiddels ook de volgende diagnoses: PSSM-2, EORTH en dus leverschade. Tja, je kunt me veel wijsmaken, maar niet dat dit allemaal toeval is en op zichzelf staande diagnoses zijn. Ik heb destijds ook op de kliniek gevraagd of inslapen niet beter was voor hem, omdat ik niet wilde afwachten tot het moment dat het wél een lijdensweg voor hem werd. Echter zei zij dat ze hem nu niet eens zou inslapen al zou ik het willen, want het klinische beeld weegt altijd zwaar(der) en hij was nog vrolijk en alert. Er ontbraken nog zoveel belangrijke puzzelstukjes voor mijn gevoel, dus een holistische aanpak leek mij nog zijn enige eventuele kans. Hij ging terug naar huis en we moesten nog doorbehandelen met rapidex en sucralfaat. Ondertussen heb ik iemand benaderd die bioresonantie deed en haar een mail gestuurd. Hierbij aangegeven dat we ook nog in een traject met de kliniek zaten en dat ik het té risicovol vond om dat compleet los te laten. Daarnaast heb ik bij de kliniek aangegeven te willen starten met bioresonantie en hoe zij hierin stonden. Ik moet zeggen dat wij wel echt de meest geweldige dierenarts hebben die er is (vind ik haha). Hoewel zij niet stond te springen om het idee, heeft ze het ook niet afgekraakt en de positieve kanten benoemd. Echter zou zij het niet aanraden. Ik besloot wel alles op te sturen naar die vrouw van de bioresonantie en de uitslag af te wachten en dan kon ik altijd tegen die tijd nog besluiten. Ik kreeg de mail terug (had een spoedanalyse aangevraagd) en er stond een heel verhaal. Ik had er nog steeds een hard hoofd in, maar het voedingsmanagement wat zij beschreef vond ik per definitie al beter klinken dan wat we eerder hadden geprobeerd, dus ik besloot het toch een kans te geven. Pfff als ik je zeg dat dit zijn leven heeft gered. Het afgelopen jaar is echt een ware hel geweest. Voor Bo, maar ook voor mij. De onzekerheid die iedereen hier benoemd vreet je op. Zijn leverwaarden zijn sinds mei 0x goed geweest en waren continu verhoogd. En hij is vaak getest kan ik je zeggen. Toen wij zijn gestart met de bioresonantie, ben ik gestopt met de sucralfaat (vond ik doodeng). De prednisolon heb ik gewoon in overleg met de kliniek afgebouwd, maar dat was sowieso al het plan. Daar zou ik ook niet mee rommelen, want dat is niet een medicijn waarmee je dat moet willen. Wij hadden 15 oktober een check-up. De dierenarts kon haar ogen niet geloven toen ze hem zag. Hij was eindelijk wat aangekomen en wat had hij een energie. Bloedonderzoek kwam terug en zijn leverwaarden waren perfect. In november zijn wij helaas weer verhuisd. Het was echt kiezen tussen 2 kwaden, want hij kon de kudde niet meer in tot hij was aangesterkt (werd anders verstoten), maar daardoor stond hij op een mini paddock waar hij de hele dag naar iedereen stond te hinniken. Uiteindelijk dus ervoor gekozen om hem toch nog snel, voordat de echte winter aanbrak, te verhuizen. Vorige week woensdag hadden wij weer een check-up; zijn leverwaarden waren nog steeds perfect. Vorige zaterdag is de paardenweger gekomen, hij woog 483kg. Het gaat langzaam, maar hij komt tenminste aan. Dat is in al die tijd niet eerder gebeurd. Ik blijf nog steeds bij mijn vaste dierenarts en we gaan nooit meer bij haar weg, want ze is geweldig, maar ik kan wel met 100% zekerheid zeggen dat deze resultaten komen van de bioresonantie. Wat ik mij in al die maanden heb gerealiseerd, is vooral dat het erg jammer is dat regulier en natuurgeneeskundig zo weinig hand in hand gaat. Ik denk dat ik Bo echt zwaar heb opgefucked met alle bietenpulp en medicatie die ik erin heb gegooid. Dat is ook terug te zien op de foto's; hij werd steeds magerder naarmate we verder in het proces zaten. Echter zou ik ook nooit iets natuurgeneeskundigs hebben gestart zonder eerst zwart op wit te weten wat er aan de hand is. Het is dat we niet meer echt iets te verliezen hadden. Zo blijft het altijd wikken en wegen, maar één ding weet ik wel: als ik regulier niet de gewenste resultaten zou behalen of als hij zelfs achteruit gaat, zou ik mijn antwoord sneller zoeken in de alternatieve geneeskunde. Dus mocht iemand in hetzelfde schuitje zitten als ik zat en zit met Bo dan hoop ik dat die persoon hier wellicht iets aan heeft. Ik heb destijds namelijk alles proberen te vinden over zowel IBD als bioresonantie als de ervaring van bioresonantie mbt IBD en ik heb hier niet echt veel over kunnen vinden.

Wij zijn er helaas nog lang niet en de onzekerheid blijft. Ik denk ook eigenlijk niet dat dat iets is wat ooit helemaal weg zal gaan, omdat zo een diagnose gewoon doodeng is en de hele weg ernaartoe vaak al een rollercoaster. Elke dag opnieuw ben ik bang voor wat ik aantref en elke nacht opnieuw bedenk ik alvast de doemscenario's. Het is echt een ware hel, als ik even zo vrij mag zijn. Aan de andere kant maakt het je ook heel bewust en dankbaar voor de tijd die je hebt met je dieren. Ik hoop met en van Bo nog vele jaren te kunnen genieten Als jullie het fijn vinden plaats ik met liefde om de zoveel tijd een update. Ik vind het alleen erg moeilijk om het kort te houden zoals we zien

Ik wens iedereen, wiens paard te maken heeft of krijgt met deze diagnose, heel veel sterkte toe. Mijn pb staat altijd open!

Liefs!

Oh! mijn voedingsmanagement bestaat momenteel uit:

Basis van onbeperkt onverpakt hooi

's ochtends:
225 gram Metazoa Fitright Timothee
500 gram Agrobs AlpenGrün muesli
15ml Flora vital (FH-bioresonantie)
25ml darmconditioner (FH-bioresonantie)
3 magnesium tabletjes (Schüssler Celzout 7)
1 theelepel keltisch zeezout (Pit&Pit)

's avonds:
225 gram Metazoa Fitright Timothee
500 gram Agrobs AlpenGrün muesli
15ml Flora vital (FH-bioresonantie)
3 magnesium tabletjes (Schüssler Celzout 7)
25ml Vitamine D+E (Balanstri)

Rizette schreef:

Wat een verhaal en zorgen. Nu heb je jouw paard ws als rijpaard gekocht en al die tijd nog niet kunnen rijden? Hoe oud is jouw paard? Heb je nog contact gehad met de vorige eigenaar wat ze daar voerden en hoe daar het (voer)management was?