De dierenartsen konden geen perspectief bieden en hij verslechterde alleen maar. Hij wilde ook niet meer lopen, maar bleef tot het einde ook een beetje eigenwijs. Vanmiddag rond 12:00 is hij gegaan.
Totaal gebroken en ontzettend verdrietig. Een nachtmerrie waarin we dinsdag belandde. Wat ging het snel en wat doet het pijn dat je zo snel onder mij vandaan glipte en we alleen konden toekijken.
Je was fantastisch, je had je gekke buien en we maakte het nodige mee. Maar je was mijn droompaard, ontzettend lief, stoer, maar ook eigenwijs.
Je ging als een heel stoer en lief paard, het ging heel vredig en snel. 6 jaar mocht je nooit worden. Je was op, het is goed zo, je hebt je rust gekregen
I’m not ready to say goodbye to you Dankjewel voor alles wat je me gebracht hebt, lieve kachina ik hou van je