Bokt.nl

ChelseaAyLee schreef:

De laatste weken heb ik weer wat vertrouwen opgebouwd met Asha. Ook heb ik haar goed bekeken en veel nagedacht. Zowel de vriendin waarmee ik de wei deel als ik zagen toch veel pijnsignalen, en we zagen het erger en vaker worden. En zagen best wat dagen dat ze het boze oog had, een slechte bui had, niet lekker liep en bizar gedrag vertoonde.
Het pssm verhaal voelde voor mij niet goed, ik zag vooral problemen van de nek, maar ook aan de achterkant klopte het niet.
Dus besloten naar de kliniek te gaan voor foto's en een plan gemaakt.
Begonnen achter een draadje met Asha, tot weer gewoon ernaast, poetsen, deken wisselen enz.
In wezen is Asha een heel lief paard en ze heeft die periode zich tegenover mij keurig gedragen en bleef zelfs achter het draadje keurig los staan bij alle handelingen.
Ik kom alleen niet verder dan de flank, de kont vermijd ik nog, dat vind ik nog te spannend.
Gister naar de kliniek geweest, ik vond het retespannend, maar wel alleen geladen om het voor Asha zo gewoon mogelijk te houden, en ik wilde niemand aan de achterkant hebben.
Ik heb een tweepaardstrailer, en ik loop zelf aan de rechterkant erin terwijl ik het paard vraag links mee te lopen. Zo had ik ook mooi het schot nog als barrière voor als het mis zou gaan, maar Asha was super zoet, dus dat was niet nodig.
Daar afgesproken dat ze geen klinisch onderzoek zouden doen, teveel met Asha lopen op een plek waar de opwinding wat hoger ligt vond ik een te groot risico.
Dus afladen, prikje, foto's.
De c6 en c7 en de eerste ribben vertoonden op de foto geen afwijkingen tot mijn verrassing, maar bij de ribfoto zag hij wel wat aan het borstbeen en aan de borstwervels. Dus de rug wat verder naar achter ook op de foto, en dat was helemaal mis.
Asha's laatste laatste lumbale wervel vertoont een aangeboren afwijking, hij staat in een hele rare en vooral foute hoek. Daardoor kan zij haar bekken niet fatsoenlijk kantelen en heeft zij ook al heftige artrose aan de facetgewrichten van de lumbale wervels, en enkele borstwervels ontwikkeld. Hoogstwaarschijnlijk heeft zij daardoor ook ontstekingen in de hals, vandaar dat het lijkt op ecvm.
Hij heeft, voornamelijk voor zijn eigen nieuwsgierigheid volgens mij, ook het borstbeen nog goed op de foto proberen te zetten, maar helaas kregen we die afwijking niet goed in beeld. Maar hij zij dat hij meer zag en dat als hij door gegaan was, er waarschijnlijk nog wel meer gevonden was.
Hij is gestopt omdat ik een budget afgesproken had voor foto's, en de eerste afwijking is dusdanig ernstig dat zelfs een leven als weideversiering niet pijnloos mogelijk is, dus verder zoeken was ook niet nodig.
Ik vind het zo verschrikkelijk, mijn jonkie met haar ook hele lieve kanten, mijn clown, mijn liberty queen.
Alle plannen en dromen die ik met haar had zijn in een fractie van een seconde, in een klap geamputeerd door een heftige pijnprikkel.
Zo hard, zo oneerlijk dit, het laatste kado van mijn moeder, en dan al zo kapot, nog voor we ons eerste echte ritje hebben kunnen maken.
Ik neem nog even om afscheid van haar te nemen en aan het idee te wennen, woensdag komt de dierenarts haar van de pijn verlossen.
Mijn hart is gebroken

[ Afbeelding ]