Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-01-19 13:29

Geplaatst: 09-01-19 13:29

bigone schreef:
Dan stuur de wetenschappelijke bewijzen maar eens door.

Dat staat in elke basis-cursus biologie. Google ff zou ik zeggen.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:38

Geplaatst: 09-01-19 13:38

Luckystory schreef:
bigone schreef:
Dan stuur de wetenschappelijke bewijzen maar eens door.

Dat staat in elke basis-cursus biologie. Google ff zou ik zeggen.

Wanneer jij daar je kennis uithaalt is het voor mij duidelijk.

Het feit dat jij een kreupel paard gewoon accepteert en laat lopen, er ook nog veulens mee fokt en denkt dat ze het zo ontzettend leuk vind om met pijn alpha merrie te spelen zegt mij genoeg.
Een kreupel paard lijd pijn. En die gewoon laten lopen want ze lijkt het verder prima naar haar zin te hebben???? Kom op, waar zit je gezonde verstand , uit die basiscursus biologie!!

**Geplaatst**: 09-01-19 13:46

Geplaatst: 09-01-19 13:46

Ja, want het gaat over de essentie van bestaan.
Wat is het doel van ons leven?

Ik ga haar haar bestaansrecht niet afnemen omwille een blessure waar ze goed mee om kan.
Er is trouwens helemaal niets 'ondraaglijks' aan een geblesseerde pees. Zeker niet zolang ze functioneel is.
Zelf al genoeg geblesseerde pezen en banden gehad en ook chronische gewrichtsontstekingen om min of meer te kunnen inschatten hoe pijnlijk het juist is. Ik zou dat niet catagoriseren onder 'ondraaglijk'.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:47

Geplaatst: 09-01-19 13:47

Toen onze eerste merrie met mooi papier en 2 prachtige veulens voortgebracht, een ernstige blessure opliep,was ook onze vraag: en op de wei doen en voor de fok, is dat wel haalbaar? Zij zei direct dat ook dan het paard pijn zou hebben, maar dat ze dit alleen niet zou tonen.Want zo werkt dat in een kudde. Hebben we dus, uit liefde, ook niet gedaan maar laten gaan.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:49

Geplaatst: 09-01-19 13:49

Luckystory schreef:
bigone schreef:
Dan stuur de wetenschappelijke bewijzen maar eens door.

Dat staat in elke basis-cursus biologie. Google ff zou ik zeggen.

Komt een universitair geschoolde bioloog even om de hoek zetten.
Je niet reproduceren/geen genen doorgeven is het ergste wat je kan overkomen volgens de biologie, niet de dood. Zo zie je dat dieren zichzelf kunnen opofferen wanneer er genoeg verwanten door die actie zullen overleven. Een dier dat dood gaat met 5 jaar, maar 30 nakomelingen heeft heeft biologisch gezien een succesvoller leven gehad dan een 30 jarige met 5 nakomelingen.

Als je het zo nodig op biologische principes moet betrekken kan je beter boos worden op mensen die dieren castreren.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:49

Geplaatst: 09-01-19 13:49

Luckystory schreef:
Ja, want het gaat over de essentie van bestaan.
Wat is het doel van ons leven?

Ik ga haar haar bestaansrecht niet afnemen omwille een blessure waar ze goed mee om kan.
Er is trouwens helemaal niets 'ondraaglijks' aan een geblesseerde pees. Zeker niet zolang ze functioneel is.
Zelf al genoeg geblesseerde pezen en banden gehad en ook chronische gewrichtsontstekingen om min of meer te kunnen inschatten hoe pijnlijk het juist is. Ik zou dat niet catagoriseren onder 'ondraaglijk'.

Functioneel voor jou. Want je kan er nog veulens uit voortbrengen. Bah. Bah.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:51

Geplaatst: 09-01-19 13:51

Luckystory schreef:
Ja, want het gaat over de essentie van bestaan.
Wat is het doel van ons leven?

Ik ga haar haar bestaansrecht niet afnemen omwille een blessure waar ze goed mee om kan.
Er is trouwens helemaal niets 'ondraaglijks' aan een geblesseerde pees. Zeker niet zolang ze functioneel is.
Zelf al genoeg geblesseerde pezen en banden gehad en ook chronische gewrichtsontstekingen om min of meer te kunnen inschatten hoe pijnlijk het juist is. Ik zou dat niet catagoriseren onder 'ondraaglijk'.

Jij kan tussendoor eens gaan zitten of liggen, een extra pijnstiller nemen.
Dat vind ik toch niet vergelijkbaar.

Heeft de merrie nu al echt pijn of is het nog goed onder controle te houden?

**Geplaatst**: 09-01-19 13:53

Geplaatst: 09-01-19 13:53

mooney schreef:
Luckystory schreef:

Dat staat in elke basis-cursus biologie. Google ff zou ik zeggen.

Komt een universitair geschoolde bioloog even om de hoek zetten.
Je niet reproduceren/geen genen doorgeven is het ergste wat je kan overkomen volgens de biologie, niet de dood. Zo zie je dat dieren zichzelf kunnen opofferen wanneer er genoeg verwanten door die actie zullen overleven. Een dier dat dood gaat met 5 jaar, maar 30 nakomelingen heeft heeft biologisch gezien een succesvoller leven gehad dan een 30 jarige met 5 nakomelingen.

Als je het zo nodig op biologische principes moet betrekken kan je beter boos worden op mensen die dieren castreren.

Ik quote mezelf even

Luckystory schreef:
Omdat dat nu eenmaal de wetten van de biologie zijn. Wat is het biologisch doel van het betaan?
Dat is het voortbestaan van jezelf en je genen garanderen. Dat gaat iets makkelijker levend dan dood.
Hoe ernstig je de dood van een dier inschat t.o.v. de totaliteit van dingen in de wereld is natuurlijk relatief.
Maar voor dat wezen persoonlijk, doe je hem wel degelijk het ergst mogelijke aan.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:56

Geplaatst: 09-01-19 13:56

Pluttersput schreef:
Het paard móet dus eigenlijk weg. Maar ze durft het niet goed te koop aan te bieden omdat het paard natuurlijk een rugzakje bij zich heeft, en daar moet gewoon echt rekening mee gehouden worden.
Daarom zit ze nu in dubio, want als ze het laat slachten weet ze zeker dat het paard niet meer hoeft te lijden of bij de verkeerde eigenaar terecht komt.

Maar het paard is eigenlijk met de juiste begeleiding gewoon goed te houden waarschijnlijk. En dat is de reden dat ik dit topic maak.

Wat zou bokt doen? Paard moet dus eigenlijk wel weg, omdat het bij haar niet kan krijgen wat ze nodig heeft. Maar heeft dus wel specifieke zorg nodig, is slacht dan misschien eerlijker? De hoofdprijs hoeft ze er niet voor, ze beseft dat het een lastig paard voor de verkoop is...

Wat denken jullie?

Laten we eens teruggaan naar de essentie van dit topic, vooraleer we nog verder van het pad afdwalen.

TS geeft aan het paard NIET te willen houden. Paard is jaren in bezit geweest, klik is er niet en RECENT is daarbij gekomen dat ze dus PSSM1 heeft, waar ze al klachten van heeft. Geen aanvallen voor zover ik gelezen heb, maar dus wel al last in de spieren.

a) aan een ander overlaten: hangen zeker voor dit dier, serieuze risico' s aan vast. Dan maakt het geen bal uit of je verkoopt of weggeeft of een vuistdik contract laat tekenen.
b) je kan slachten/inslapen. Dier heeft al klachten, ziekte is progressief. En zoals gezegd, wanneer is genoeg ook genoeg? Wanneer ben je te vroeg of te laat?
c) je kan ze toch houden, maar volgens de OP is dit geen optie (en dan moet je dus aangepast voeren, supplement erin, strikt regime qua training etc). Je hebt ook het recht dit niet meer te willen. Paard is hobby, geen huwelijk.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:57

Geplaatst: 09-01-19 13:57

bigone schreef:
Tja, wanneer je een roofdier bij een paard in de wei zet zal het er inderdaad alles aan doen om in leven te blijven. Mensen handelen van uit rationaliteit, dieren van uit instinct. En heel eerlijk, ik word zo ontzettend moe van al die mensen die menselijke gedragingen aan een dier toeschrijven. Een dier beleeft niet het laatste uurtje en het laatste snoepje, juist omdat ze in het nu leven en niet in de toekomst. Ja natuurlijk, er is aangeleerd gedrag, onze paarden werden vaak al vrolijk wanneer de vlechten er in gingen. Ze wisten wat er ging gebeuren. Maar wanneer er een da komt om ze in te slapen zullen ze hem nog een knuffel geven om het volgende moment dood om te kiepen. Dit kun je ze dus niet aanleren dus stop met vermenselijking van dieren.

Ik word dan weer ontzettend moe van mensen die menen dat ze zó ontzettend anders zijn dan alle andere dieren :Y)

Dus stop met jezelf zo boven andere levende wezens te plaatsen

**Geplaatst**: 09-01-19 13:57

Geplaatst: 09-01-19 13:57

Haal de en maar weg, dat voortbestaan is geen doel op zichzelf. Deze merrie gaat in goede handen geen veulens meer krijgen. Haar 'succes' zal dus 1 nakomeling blijven. Daarmee is het biologisch gezien irrelevant of ze nu doodgaat of over 20 jaar.

Wat nu wel belangrijk is, is kwaliteit van leven inschatten onder de mogelijke opties. Dat is gelukkig een menselijk proces, want de natuur boeit het geen reet hoe rot het mogelijke leven van een organisme is

**Geplaatst**: 09-01-19 14:00

Geplaatst: 09-01-19 14:00

Percy schreef:
Heeft de merrie nu al echt pijn of is het nog goed onder controle te houden?

Dat varieert. Als ze de plek opnieuw blesseert/overbelast is het enkele weken erger.
Dat toont ze dan wel degelijk. En dan helpen we haar uiteraard met pijnstilling.

En ze wordt inderdaad als fokmerrie gebruikt. Ze is een uitstekende moeder.
Ze is afgelopen september nog op de keuring door 2 keurmeesters die eveneens DA zijn goedgekeurd als fokdier. (verplicht binnen het stamboek) Kreupel en wel en inclusief medische dossier.
Ik denk dus niet dat mijn mening zo afwijkend is. Als ze zelfs van het stamboek de stempel 'goedgekeurd' op d'r kont krijgt.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:03

Re: Drager pssm1, slacht of verkopen?

Geplaatst: 09-01-19 14:03

maar waarom hou je haar dan toch zo Luckystory? Als je al met pijnstilling aan de slag moet, dat is toch niet eerlijk? Als ik het zo lees kun jij geen afscheid nemen?

**Geplaatst**: 09-01-19 14:06

Geplaatst: 09-01-19 14:06

Ben je ( TS) of jouw vriendin bekend met het PSSM forum op Facebook? Misschien zijn er daar mensen die je kunnen adviseren of zelfs iemand weten die deze merrie een kans willen geven en kennis van zaken hebben.
https://www.facebook.com/groups/1597354963853784/

Fokken met deze merrie kan natuurlijk niet meer, de kans op een veulen met PSSM is te groot.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:08

Geplaatst: 09-01-19 14:08

Met je laatste commentaar zit je het nu wel goed te praten Luckystory.

Ik heb van het najaar mijn fjord in laten slapen.
Hij begon ouderdomskwaaltjes te krijgen en heel cru gezegd ik had geen zin om mij daar aan aan te passen.
DA was het met me eens en heeft hem laten gaan.

Ieder ander had het misschien wel gedaan, maar ik trok mn grens. Ik sta nog steeds achter mn beslissing.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:10

Geplaatst: 09-01-19 14:10

Essentieel in dit topic is volgens mij dat de eigenaresse van het paard geen klik heeft met het paard. Zonder die klik is zorgen voor een dier waar je weinig of geen emotionele band mee hebt, niet haalbaar. Zeker niet als dat jaren zou gaan duren en handenvol geld kost.
Dan zijn verkopen, en duidelijk zijn over wat het paard wel en niet kan en hopen op de goede afloop of het paard laten inslapen, twee opties die het overdenken waard zijn.
Bij verkopen ben je nooit zeker dat het paard wel tot zijn recht zal komen met alle mitsen en maren.
Bij inslapen weet je zeker dat dat een afdoende oplossing voor het paard is.

(Ik heb niet het hele topic gelezen, dus ik weet niet zeker of dit paard alleen drager is of ook al symptomen heeft.)

Ik heb zelf jarenlang voor een paard gezorgd met een vergelijkbaar management als het paard waar het hier om gaat: goed voer- en supplementenmanagement, goed trainingsmanagement enz. Dat was prima te doen want ik had een klik met het knolletje. Ze was het liefste en leukste eerste paard dat ik me maar kon wensen. Echter, toen bleek dat het voor haar niet meer te doen was, heb ik haar laten inslapen.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:12

Geplaatst: 09-01-19 14:12

Kinke schreef:
maar waarom hou je haar dan toch zo Luckystory? Als je al met pijnstilling aan de slag moet, dat is toch niet eerlijk? Als ik het zo lees kun jij geen afscheid nemen?

Omdat ik geen reden zie om dat niet te doen.
Ze functioneert prima en weet haar blessure zelf goed te managen.
Ik zie niet in wat daar niet eerlijk aan is. Als ik zelf pijn heb, neem ik ook pijnstillers en morgen is er weer een nieuwe dag.

Ik vind een blessure of ziekte die te managen is, geen absolute reden om een dier af te maken.
Binnen de mogelijkheden van de eigenaar uiteraard.
Moest ik afhankelijk zijn van een pensionstal, had ik er hier ook geen 6 lopen hoor. Maar dan zou dat zijn uit praktische overweging en niet omdat het zo zielig is voor het paard.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:15

Geplaatst: 09-01-19 14:15

Luckystory, normaliter krijgt een paard eerst een sedatie, dan een narcose en dan de laatste spuit om te overlijden. Als jij dat dramatisch vindt voor een paard, moeten we paarden ook nooit meer sederen en zeker niet onder narcose brengen. Een paard weet het verschil niet tussen geholpen worden en weer wakker worden of overlijden. Ook al zou het 5 minuten stressvol zijn, daarna is dit over en uit, is een paard uit zijn lijden verlost. Je moet iets als een paard pijn heeft. De eventuele stress voor inslapen is dat erger dan jarenlang kreupel lopen, pijn lijden etc??

Paarden gaan heel anders om met de dood dan wij. In de natuur zouden ze vaker opgeven, waar wij al veel en veel verder gaan met laten rondlopen, opereren etc etc. Dus het besef van een paard beinvloeden wij al op elke mogelijke manier.

In dit geval is het helemaal niet het grootste probleem dat dit paard drager is!! Het gaat erom dat de eigenaresse het paard wil verkopen en een relatief jong paard van 6 MET pssm in de handel terecht kan komen.
Nu kan je een baasje vinden die kennis heeft van pssm, maar dat geeft geen enkele garantie voor de toekomst. Zeker als het een keer niet erbij wordt verteld, kunnen symptomen verkeerd begrepen worden en dat kan nare gevolgen hebben voor dit paardje.

Zou dit paardje enkel en alleen drager zijn en lang en gelukkig bij het baasje mogen blijven tot het niet meer gaat, hoef je het nu natuurlijk niet in te laten slapen.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:18

Geplaatst: 09-01-19 14:18

Wie heeft het over stress Superpony?
Jij hebt het over sterven. Ik heb het over dood zijn. Dat zijn 2 verschillende dingen.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:26

Geplaatst: 09-01-19 14:26

Luckystory schreef:
Ik vind het een beetje hautain dat iedereen van zichzelf lijkt te denken dat men de beste optie is voor zijn paard. En dat men zo nodig het dier moet behoeden van alle andere mensen.
Er zijn toch nog genoeg mensen in de wereld die wel goede bedoelingen hebben?
Of zijn we met z'n alle echt zo zwartgallig om daar niet meer in te geloven?

HEeft niets met zwartgalligheid te maken maar met realiteit en daarbij, een paard leeft in het hier en nu, het is leuk dat jij 6 paarden hebt lopen waar niets meer mee kan, maar doe je dat werkelijk voor het dier of voor jezelf?

PSSM is een dusdanig probleem dat ik mijzelf de vraag niet eens zou stellen maar het dier vrijdag nog naar Nijkerk zou brengen.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:26

Geplaatst: 09-01-19 14:26

Luckystory schreef:
Wie heeft het over stress Superpony?
Jij hebt het over sterven. Ik heb het over dood zijn. Dat zijn 2 verschillende dingen.

Dood zijn is voor het dier (of mens) zelf welzijnsneutraal: niet erg en niet fijn.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:27

Geplaatst: 09-01-19 14:27

Luckystory schreef:
Wie heeft het over stress Superpony?
Jij hebt het over sterven. Ik heb het over dood zijn. Dat zijn 2 verschillende dingen.

Dood is dood, daar merken ze echt niks meer van. Hoe vaak heb je bij het inslapen of afschieten gestaan??

Als je zo gaat redeneren, moet alles maar blijven leven. Iedereen en elk dier gaat dood. Wanneer is voor een dier feitelijk helemaal niet belangrijk. Ze weten niet dat ze oud kunnen worden. Ze leven in het nu.

Mijn ruin heb ik pas bijna laten inslapen. Hij is nu 21. Het inslapen zal exact hetzelfde zijn nu of over 10 jaar.
Mn hengstje van 7 ging vorig jaar wat minder makkelijk, maar het was noodzakelijk helaas.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:27

Geplaatst: 09-01-19 14:27

mooney schreef:
Haal de en maar weg, dat voortbestaan is geen doel op zichzelf. Deze merrie gaat in goede handen geen veulens meer krijgen. Haar 'succes' zal dus 1 nakomeling blijven. Daarmee is het biologisch gezien irrelevant of ze nu doodgaat of over 20 jaar.

Wat nu wel belangrijk is, is kwaliteit van leven inschatten onder de mogelijke opties. Dat is gelukkig een menselijk proces, want de natuur boeit het geen reet hoe rot het mogelijke leven van een organisme is

Ok 'en' ertussen uit dan.

Maar of ze zich kan voortplanten of niet, weet het dier niet.
Haar 'drive', haar instinct, hoe je het ook wilt noemen... blijft dezelfde. Dat zit erin gebakken.
Zelfbehoud om zich te kunnen voortplanten.
Als je een dier doodt ga je daar tegen in.
En daar valt uiteraard wel over te discussiëren. We kunnen veel redenen bedenken waarom dat gerechtvaardigd zou zijn. (voedsel oa.) Maar als dit je huisdier is, een dier waar je om geeft... Waarom dan zo makkelijk afnemen wat het belangrijkste is voor dat dier?

**Geplaatst**: 09-01-19 14:30

Re: Drager pssm1, slacht of verkopen?

Geplaatst: 09-01-19 14:30

Wil je het echt niet snappen?

Lees even goed wat pssm is!! Of nog beter zoek op youtube even filmpjes van een aanval.

Een pssm paard is ziek. Dit paard blijft niet bij het baasje, maar moet verkocht. Het is pas 6, dus kan jaren overal terecht komen. Mensen hebben misschien geen idee hoe of wat en daar gaat dit beestje onder lijden.

Maar jaren lijden is geoorloofd, omdat je leeft??? Weleens bij stervende mensen geweest die ondraaglijk lijden en gehoord hoe graag ze willen sterven? Sterven is niet erg als je lijdt, het is rust, pijnvrij zijn etc.

Leeftijd is dan van ondergeschikt belang.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:31

Geplaatst: 09-01-19 14:31

superpony schreef:
Dood is dood, daar merken ze echt niks meer van. Hoe vaak heb je bij het inslapen of afschieten gestaan??

Genoeg om te weten dat je het echt wel ziet wanneer een dier er zelf 'klaar' mee is.