Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Citaat:Ik zit hier met tranen in mijn ogen te lezen hoe sommige mensen kunnen zeggen dat een paard met pijn maar gewoon ergens op een weide gezet moet worden.... Jezus, ik moet er niet aan denken....
jesito schreef:Mijn shet heb ik 4 jaar geleden ook in laten slapen en ik ben tot het uiterste gegaan.
Mensen zeiden tegen me: als ze niet meer eet dan is het gedaan en als de vonkjes in haar ogen weg zijn is het klaar.
Haar nieren waren slecht en haar lopen ook door de chronische hoefbevangeheid.
Toch kwam ze iedere morgen en avond zo snel ze kon naar haar voorbak om haar lekkere slobber en meusli op te eten om vervolgens weer op haar gemak zelf naar buiten te lopen.
Ze was mager en liep zeer slecht, toch vond ik het zonde om deze pony in te laten slapen, dan kon mijn geweten niet.
Ik wist dat het niet lang meer duurde en dat iedere dag haar laatste kon zijn.
Toen ik daar was op een avond vond ik haar heel duf maar ze at wel en besloot haar de nacht over te laten gaan.
De volgende morgen ging ik er heen en toen ik aan kwam schrok ik, ze moest leunen tegen het muurtje, maar ze at nog steeds als een tijger.
Ik heb haar en mijn andere pony gevoerd en meteen de dierenarts gebeld en meteen gezegd dat het om inslapen ging.
Die middag is Cindy ingeslapen, er ging een knop bij me om.
Ik heb nooit het idee gehad dat ik te lang gewacht had.
Ze is 35 mogen worden.
Ik zeg altijd maar zo: mijn opa loopt ook slecht mar daarom hoeft die geen spuitje, ze genieten op hun manier.
Maar dit is heel persoonlijk, helaas kunnen dieren zelf niet spreken.
Saffier schreef:jesito schreef:Mijn shet heb ik 4 jaar geleden ook in laten slapen en ik ben tot het uiterste gegaan.
Mensen zeiden tegen me: als ze niet meer eet dan is het gedaan en als de vonkjes in haar ogen weg zijn is het klaar.
Haar nieren waren slecht en haar lopen ook door de chronische hoefbevangeheid.
Toch kwam ze iedere morgen en avond zo snel ze kon naar haar voorbak om haar lekkere slobber en meusli op te eten om vervolgens weer op haar gemak zelf naar buiten te lopen.
Ze was mager en liep zeer slecht, toch vond ik het zonde om deze pony in te laten slapen, dan kon mijn geweten niet.
Ik wist dat het niet lang meer duurde en dat iedere dag haar laatste kon zijn.
Toen ik daar was op een avond vond ik haar heel duf maar ze at wel en besloot haar de nacht over te laten gaan.
De volgende morgen ging ik er heen en toen ik aan kwam schrok ik, ze moest leunen tegen het muurtje, maar ze at nog steeds als een tijger.
Ik heb haar en mijn andere pony gevoerd en meteen de dierenarts gebeld en meteen gezegd dat het om inslapen ging.
Die middag is Cindy ingeslapen, er ging een knop bij me om.
Ik heb nooit het idee gehad dat ik te lang gewacht had.
Ze is 35 mogen worden.
Ik zeg altijd maar zo: mijn opa loopt ook slecht mar daarom hoeft die geen spuitje, ze genieten op hun manier.
Maar dit is heel persoonlijk, helaas kunnen dieren zelf niet spreken.
Het is natuurlijk iedereen die voor zijn eigen gevoel gaat etc.
Persoonlijk zou ik bij deze kwaaltjes (dik gedrukt) het beestje in hebben laten slapen. Maar dat is mijn mening.
Ik wil er nog even bij zeggen dat dit absoluut niet persoonlijk is bedoeld, het is een voorbeeld van mijn grens.
@ TS: Ik moet zeggen dat ik haar wel erg mager vind..... Je zou haast zeggen dat ze haar voedsel niet meer goed verwerkt.
jesito schreef:Ik zeg altijd maar zo: mijn opa loopt ook slecht mar daarom hoeft die geen spuitje, ze genieten op hun manier.