Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
CarolShadow schreef:Ik heb jarenlang van alles door elkaar gegeven, daar ben ik sinds 2 jaar vanaf gestapt.
Iedere keer weer dit, dan weer dat, werd er zelf horendol van en pony ook!
Ga over op alleen subli zonder, en dan wil ik haar straks wat extra geven aan vitamines e.d. d.m.v. een supplement.
Wat er al toegevoegd is aan het voer is vaak te weinig om voldoening uit te halen (ben ik van mening)
Daarnaast krijgt ze ook genoeg ruwvoer.
Lennox schreef:Het duivenvoer is inderdaad om haken zoveel mogelijk tegen te gaan omdat ze er echt op moeten kauwen. Hier krijgen ze echt maar een heel klein beetje van over het krachtvoer. Al ontkom je niet aan een tandencheck zo nu en dan.
De herbatal is een supplement dat ervoor zorgt dat je paard de "slechte" dingen niet in het lijf kan laten zitten maar dat hij die kan afvoeren. Denk bijvoorbeeld aan een toxische belasting in het voer.
Zammie schreef:tug schreef:zammie het was of vers malen of koken, dus gemalen hoefde niet gekookt, als je het maar zelf maalde
Ja, dat had ik begrepen, maar ongekookt (en gemalen) durf ik niet te voeren en als ik het kook, dan blijven de zaden volgens mij heel. Er komt natuurlijk wel slijm los, maar dan gaat het zaad volgens mij niet open. Zie in gedachte een mossel voor me die open, danwel dicht zit. Begrijp je me?
Citaat:Een goede paardenwei is een stuk grond dat goed ontwaterd is, dus niet te nat want dan trappen de paarden de zoden kapot. Er moet een gevarieerd grasmengsel in gezaaid zijn en dat is een goed weidemengsel dat uit vier of vijf soorten gras bestaat. De bemestingstoestand voor sporenelementen en mineralen moet goed zijn en daarbij moet wat zuinig worden omgegaan met stikstof. Maar dat laatste is eigenlijk het enige verschil met een rundvee- weide. Daar gebruik je een grotere hoeveelheid stikstof omdat je daar een maximale opbrengst en een maximaal eiwitgehalte in het ruwvoer wilt hebben omdat een koe daar melk van moet geven. Bij een paard heb je vrij snel voldoende eiwit, wil je zelfs liever niet teveel eiwit en ga je het gras ook in een wat later stadium maaien. Het ruwe celstofgehalte is daardoor automatisch hoger, het eiwit- gehalte wat lager en met name het suikergehalte is dan lager. Gras is eerst een heel sappig blaadje met weinig ruwe celstof, veel vocht en veel producten in wording als eiwit en suiker. Als die plant langer wordt maakt hij een soort skelet waarmee hij overeind blijft. Dat skelet, ofwel de houtachtige delen van de plant, is de ruwe celstof. Een te hoog suikergehalte kan heel vervelend zijn. Het kan hoefbevangenheid en spierbevangenheid veroorzaken.
Bertus Wijnveen; "in de praktijk krijgt eiwit van dit soort aandoeningen voor het grootste gedeelte de schuld, maar dat is niet terecht. In negen van de tien gevallen worden dergelijke aandoeningen niet door een hoog eiwitgehalte, maar door een hoog suikergehalte veroorzaakt, in relatie met afwijkende mineralengehaltes. Voorjaarsgras kan voor 2.5% van de droge stof uit suiker bestaan en dat is met name wat voorjaarsgras schadelijk kan maken" Om een goede kwaliteit ruwvoer van het land af te halen is het tijdstip van maaien van groot belang. Als het gras nog te kort is, en dus jong, is het te eiwitrijk en bevat het teveel suiker en te weinig structuur in de vorm van ruwe celstof die voor het goed functioneren van de darmen zo belangrijk is. Als je wacht met de eerste snede tot eind augustus dan heb je een kwaliteit die overeenkomt met de voedingswaarde van stro. De voedingswaarde die in het gras zat is dan verdwenen. Daar heeft de plant zaad van gemaakt en de plant zelf is dan dusdanig verhout of verrot dat een paard daar qua voedingswaarde weinig meer aan heeft. Wijnveen: ''De kunst is om te maaien in het stadium waarop de eerste halmen in het gras verschijnen. Afhankelijk van het soort gras heb je het dan meestal over een lengte van zo'n 25 á 30 centimeter.
als je wacht tot de zaadvorming blijft na het hooien het zaad achter op het land. Dan is het nog steeds gezond paardenvoer, maar minder voedzaam. Dat zou je kunnen prefereren als je bijvoorbeeld Fjorden, Haflingers of Shetlanders hebt of andere paardensoorten die snel vervetten. Dan kun je ernaar streven om wat minder voedzaam ruwvoer te geven, maar je moet er wel voor zorgen dat het gezond is. Dat is bijvoorbeeld het geval met het zogenaamde Duitse 'natuurhooi uit de Alpenweides en dergelijke. Dat is een soort hooi die goed geurt, waar veel ruwe celstof in zit maar die qua voedingswaarde vergelijkbaar is met stro. Dat is niet erg, maar je moet het wel weten om het te kunnen compenseren. En je moet natuurlijk zeker weten dat er geen schadelijke gewassen in zitten.”