Je hebt namelijk zelf gezegd dat je tot hiertoe er nog geen dierenarts bij hebt geroepen, dus heb je enkel zelf veronderstellingen en diagnoses gesteld maar dan zonder er een echte behandeling bij te voegen.
Een paard dat kreupelt dat heeft pijn, anders kreupelt het niet, dus een pijnstiller is op zo'n moment een noodzaak, daar heb jij geen aandacht voor gehad, dus eigenlijk een vorm van verwaarlozing, zo zou ik dit noemen.
Dit is wat ik tot nu toe gelezen heb aan observaties en aannames in jouw posts:
Tafje schreef:Een hoefstal of tegen de muur zetten lijkt me geen oplossing. Probleem zit in het gewicht dat hij op zijn slechte been draagt als zijn goede achterbeen wordt opgetild. Zou meer spiertechnisch zijn denk ik.
Het door een achterbeen zakken hoeft helemaal geen spierprobleem te zijn:pezen, botten en domweg pijn kunnen dat ook veroorzaken. En een deel van die oorzaken kan een dierenarts zelfs gewoon oplossen, of met medicatie/pijnstillers, massage, osteopathie of door therapeutisch bewegen.
Tafje schreef:Tav pijn: hij loopt kreupel en heb niet het idee dat hij heel veel pijn heeft. Maar dat weet je natuurlijk niet zeker.
Tafje schreef:Zoals in de openingspost staat; hij is vrolijk en blij. Bokt, rent en springt als een 3-jarige.
Alleen als hij draaft dan wel met een kreupele rechterachterkant.
Tafje schreef:Ik zeg ook niet dat hij geen pijn heeft. Want dan zou hij idd niet kreupel lopen. Alleen zeg ik dat hij niet erg veel pijn heeft. In stap zie je niets aan hem.
Tafje schreef:Maar...als hij echt veel pijn had zou hij niet meer rennen en bokken door de bak verwacht ik.
Als ik op jouw verzoek jouw posts nog een keer lees, dan staat daar dat hij aan 1 achterbeen altijd kreupelt in draf en dat hij zichzelf niet op dat achterbeen omhoog kan houden in stand. Jouw interpretatie is dat dit door nooit onderzochte, maar waarschijnlijk vrijwel pijnloze artrose komt, en dat daar nu een spierprobleem bij is gekomen bij het bekappen, wat waarschijnlijk betekent dat hij nu ingeslapen moet worden.
Als je het 3 jaar wachten met dierenartsonderzoek even laat voor wat het is, dan is mijn advies om even al jouw aannames en interpretaties aan de kant te zetten en echt met een open mind het gesprek met de dierenarts aan te gaan. Dus het gesprek niet beginnen met 'hij heeft artrose dus...'
Ik zou dat dat gesprek ook niet eens telefonisch doen, maar gewoon de dierenarts bij het paard planten en vragen 'wat is er met hem aan de hand en wat kunnen we voor hem doen'.
Wie weet had je gelijk met al je aannames, maar is er nog best wat te doen. En wie weet had je ongelijk en blijkt er nog een hele toekomst voor je paard te zijn. En misschien ook wel niet, maar ik zou het stellen van diagnoses écht overlaten aan de dierenarts.[/quote]
Wauw.. Je bent erg goed in quoten.. Maar je denkt ten onrechte dat ik niet openminded met mijn DA in gesprek ga?! Vreemd dat je dat allemaal uit 3 alinea's in de OP kunt halen. Ik loop al 35 jaar rond tussen de paarden. Ik dacht toch wel iets meer kennis en ervaring te hebben dan het gemiddelde manegegeschoolde pennymeisje. Dus maak je daarover aub geen zorgen.