Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
_eenmalig_ schreef:Benen zijn net behandeld. Ik hoop dat marielle nog zelf haar verhaal komt doen. Ik ga ff een bak koffie nemen, ben langzamerhand op.
geerke schreef:_eenmalig_ schreef:Benen zijn net behandeld. Ik hoop dat marielle nog zelf haar verhaal komt doen. Ik ga ff een bak koffie nemen, ben langzamerhand op.
kun je geen hulp krijgen van een paar bokkers?een schema maken ofzo?
Ik kan je helaas niet helpen,zit 1200 km zuidelijk(niet voor vakantie....al 21 jaar)
Je maakt volgens mij hele lange dagen....
is het misschien een idee om honing op de wonden te smeren?mijn vriendin haar paard had ook een keer een echt diepe wond,onderliggende spieren gehecht enzo,die wond is toen gehecht door een plaatvervangende da die eigenlijk geen in had(ach,ja).
Daarna infectie,afstervende lappen huid enzo,dat hebben we toen met betadine schoongemaakt en daarna honing erop gedaan 2x daags,het resultaat was geweldig.
Vraag eens aan mareille wat zij ervan vindt?
sjaslique schreef:Zal dan toch ook maar eens reageren.
Eenmalig: Super wat je allemaal doet voor Canjer. Ga zo door!
Nog een tip voor wat betreft het voller krijgen van Canjer. Ik weet dat er paardenmeel is. Is een bepaald spul dat gemengd moet worden met water, is ook vrij dun dus goed te voeren.
En verder heel veel sterkte voor morgen met de scan.
merenque schreef:@ geerke
klinkt goed om er honing op te smeren, ik had er nog nooit van gehoord maar dit vond ik op interet:
Honing werkt genezend door een combinatie van factoren. Om even heel kort samen te vatten: de suikers onttrekken vocht aan de wond, waarna waterstofperoxide en flavonen bacteriën onschadelijk maken. Meer gedetailleerd gaat het proces als volgt: Honing bevat grote hoeveelheden suikers en wel voornamelijk glucose en fructose en daarnaast nog 15‑21% water. In een dergelijke 'suikeroplossing' kunnen bacteriën niet overleven. Door de hoge suikerconcentratie wordt vocht uit de wond onttrokken, waarbij bacteriën en afvalstoffen worden meegezogen. Door regelmatig nieuwe honing op de wond aan te brengen blijft dit proces zich herhalen. Kan dan niet eenzelfde effect bereikt worden door eenvoudig weg deze suikers in de juiste hoeveelheden in water op te lossen? Inderdaad trekt zo'n suikeroplossing ook vocht vanuit de wond aan en werkt enigszins genezend, maar lang niet zo effectief. Doordat er vocht uit de wond in de suikeroplossing komt kunnen de omstandigheden voor ziekteverwekkende bacteriën gunstiger worden zodat ze juist weer gaan groeien. In honing gebeurt dit niet omdat honing een uiterst effeciënt mechanisme bevat om deze bacteriën te lijf te gaan. Want de meeste honingsoorten produceren tevens, als er water (of speeksel) bij komt, het waterstofperoxide door de werking van een enzym uit de honing het glucose‑oxidase. Dit proces gaat vrij consequent door urenlang worden kleine hoeveelheden waterstofperoxide gevormd. Deze stof, die bacteriën doodt, komt dus heel geleidelijk in kleine hoeveelheden vrij, waardoor het effectiever werkt dan een gekochte 3% oplossing uit de apotheek. Wel is het zo dat in sterk verwarmde honing dit enzym verloren is gegaan: temeer een reden honing niet te verwarmen. Er bestaat een eenvoudige methode om de hoeveelheid waterstofperoxide die honing produceert te meten m.b.v. een teststrip. Naast dit waterstofperoxide bevat honing nog andere stoffen die tegen bacteriën werken zoals flavonen en flavonoiden; deze stoffen blijven wel intact als honing verhit wordt.
Conclusies
Uit bovenstaande is wel duidelijk dat honing een gunstige werking heeft op géinfecteerde wonden. Die werking is wel wat afhankelijk van de soort honing en van het feit of honing verhit is geweest. Ook bij brandwonden werkt honing zeer effectief