Wonde was volledig zwart na 3x grondig reinigen met isobetadine, na reinigen met hac en naspoelen met nacl. Ingang naar het gat was ook volledig dicht, maar het gat is nog niet dicht. Dus was hier echt niet happy mee. Korst of afstervende huid maakt me niet uit als het vuil er niet uit kan. Reden waarom staat in de spoiler. Is redelijk privé en zwaar om over te praten. Maar verklaart ook waarom ik alles op alles zet, en buiten mijn eigen grenzen ga.
Spoiler:
Door mijn mama met gaten op het bot, en afstervende huid eromheen heb ik redelijk wat ervaring in dit soort wonden, vooral omdat ik deze in het weekend verzorgde zodat de thuisverpleegster/vriendin aan huis even rust had.
Op een bepaald moment begon de huid zwart te worden in het weekend. Dus naar spoed, want hadden die specifieke wondes nog nooit gedaan. Maar dit werd door de behandelende arts van het spoed afgedaan als zijnde: eigen schuld want je draagt geen windels (dit kon ze absoluut niet verdragen. Bleek achteraf dat het om een autoimuun ziekte ging die getriggerd werd door externe factoren, zoals een verkeerde windel of broek die schuurde of wat dan ook, dat creëerde een blauwe plek wat naar binnensloeg en een wonde creëerde die niet genas, of heel langzaam. De langste heeft 13j geduurd en was nog niet dicht toen mama stierf, wel niet meer zichtbaar tot het bot.
Als die blauwe plek tekenen vertoonde van naar binnen slaan en deze dan opengesneden werd, genas dit wel mooi. Maar soms zagen we zo een blauwe plek te laat, of wou ze in het weekend de verpleegster niet lastig vallen en dan kwam er zo een gat bij. zelfs de wind die een zandkorrel verkeerd tegen het been blaasde kon dit creeëren ).
Dit heeft tot gevolg gehad dat er in het zwarte wondvlees een gaatje is ontstaan waar het bloed uitspoot (En ja echt spoot. Zelfs door het drukverband wat de arts tegen haar wensen aan aangelegd had, het bloed heb ik half jaar later nog op plaatsen gevonden zoals onder en in de kast in de gang ).
Hier heeft ze zoveel bloed mee verloren dat ik haar heb moeten reanimeren op de wc tot er een ambulance was om een infuus aan te hangen. In het ziekenhuis zou ze 3 zakken bloed gekregen moeten hebben, dit was ook zo naar mij gecommuniceerd. Echter door een fout van een stagaire hebben ze 2 zakken moeten weg gooien omdat hij ze te vroeg uitgehaald had.
Mama heeft het hele gesprek gehoord. Tegen haar werd gezegd dat haar waardes toch goed waren en maar 1 zak nodig was achteraf gezien en hebben ze nog gewoon infuus aangehangen en naar huis gestuurd.
Echter zijn haar bloedwaardes nooit meer in orde gekomen en heeft ze de volgende 11 maanden van haar leven bloedarmoede gehad. Dus oookal zijn we erachter gekomen waardoor het kwam (die ziekte) en waren de gaten bijna dicht voor ze stierf, is ze er wel aan gestorven.
ze sprak zelfs voor het eerst in 12j om terug op een van mijn paarden te stappen. Haar gevoel zij mijn andere, haar verstand zij Harley omdat die zo braaf was, maar het heeft niet mogen zijn. Doordat, desondanks meerdere infusen, ijzerzakken enz over 11 maanden, ze te zwak bleef is ze opgenomen moeten worden. Hierbij heeft een arts zonder overleg met mama haar behandelde arts voor die wondes, of onze toestemming (mama was niet in staat meer om te communiceren over haar wensen) medicatie voor die ziekte stil gelegd.
Die ziekte die normaal op borst en armen voorkomt ipv benen heeft zich daardoor in haar longen kunnen nestelen en dit is haar dood geworden.
Had zij toen een arts gehad die die zwarte plekken serieus genomen had, was al de rest nooit gebeurd. Had zij een arts gehad toen we begonnen met die gaten (15jaat terug), was dit ook nooit gebeurd. Wij hebben heel België gezien en niemand wist het, tot een juist afgestudeerde arts bij mama op de kamer langs kwam voor een wonde op haar arm. Waren er niet zoveel medische fouten gebeurt had ik mijn mama nu nog.
En dat is na het bloedblad op zijn benen en nu met die zwarte huid wel even getriggerd. Vooral omdat ik hem 4j terug wou verkopen, maar niet mocht van mama. En sinds mama gestorven is hij letterlijk het ene na het andere mankeert. Met dit als toppunt. Staleigenaresse zei gisteren nog dat de schuld die ik voel tov mama, niet de reden mag zijn waarom ik te lang aansukkel met Harley. Vooral met de hartruis
Equitom is normaal mijn go to plaats. Heeft mijn ander paard op het randje van de dood weg getrokken. Echter door transport en stress durfde ik met hem daar niet heen te gaan. Spijt dat ik het niet gedaan heb.
Antibiotica heb ik al meermaals op aangestuurd, daarom ook andere arts erbij.
Het pak is niet gescheurd waar de wonde zit, maar op het voorbeen en op het andere achterbeen. Daarom dat ik het toch zonder maken aangedaan heb. Echter voor langdurig dragen durf ik het risico niet te nemen met kans op verder scheuren.
Maar de update na 12h gevoel en thuisverpleging volgend:
Flamazine op diepste punt van de wonde, zilverzalf van de apotheek ernaast, speciaal kompres erop wat werkt zoals zilverkompres, en toch een druk verband aangelegd.
Dit in combinatie met zo net te reinigen met zuurstof water (grondig na gereinigd met hac en daarna gewoon nacl) leverde:
Een beduidend dunner been en terug rode, zuivere, wond op, op bepaalde stukjes na.
Spoiler:

Laatst bijgewerkt door GUSTIxBILL op 27-08-23 22:21, in het totaal 2 keer bewerkt