Dat inderdaad. Mijn paard bleek destijds een blessure aan de colleteraalbanden te hebben en liep ook zo. Ook linksvoor wat ze eigenlijk voornamelijk rechtsom liet zien. Erg langdurige kwestie. Weke delen is vaak een oorzaak van veel problemen.
Luckystory schreef:Waarom wordt er niet naar de zachte delen in de voet gekeken?
Er kan veel meer mis zijn in een voet, dan wat je kan zien op foto.
De aanhechting van de diepe buiger bijvoorbeeld ( dat valt dan onder ‘klinische hoefkatrol’ maar is eigenlijk een peesblessure) of de collateraalbanden etc… Er zit genoeg wat zulk beeld kan geven als er wat aan mankeert.
En een paard met pijn in zijn voeten, loopt zichzelf vast in rug en schouders.
Ik heb zelf een merrie die tijdens het beleren katskreupel is geworden. Er was niets aan te zien maar kwam uit de voet. Ook de foto’s waren ok. Het bleef aanslepen.
Die heeft dus een lichte blessure op de aanhechting van de diepe buiger. Door de plaats, in de hoef, geeft dit meteen behoorlijk pijn. Zelfs bij een lichte ontsteking of irritatie. Zoiets vind je niet met een gewoon kreupelheidsonderzoek of met foto’s of echo’s. En je ziet er niks geks aan. Eigenlijk heb je daar een mri voor nodig. Of een beetje inventieve DA die weet wat hij zoekt en een echo kan maken doorheen de straal.
Mijn merrie is nadien nooit nog beleerd. Ze is fokmerrie geworden. Want dit zijn blessures die heel moeilijk te behandelen zijn en met regelmaat terug komen. Als ze zich verstapt, irriteert het telkens weer. Beter dat ze niet teveel belast wordt. Ze loopt periodes goed en periodes minder.
En moest ik een osteopaat loslaten op die merrie, hij zou genoeg vinden. Als een paard langere periode kreupel loopt, gaan ze sowieso ergens anders compenseren.