Geplaatst: 11-04-23 11:23 Ik vond het ook een erg lastig vraagstuk, wanneer is het genoeg. Bij mijn paard kan ik niet zeggen dat hij duidelijk achteruit was gegaan ofzo. Wat dat betreft had ik het jaren eerder kunnen doen, toen wist ik alleen nog niet wat er speelde. Wetende hoe het er allemaal uitzag van binnen heb ik besloten hem nog 1 laatste keer mee te nemen naar de kliniek, en weer kreupelheidsonderzoek laten doen ivm het (licht) onregelmatige lopen in stap. In de hoop dat het misschien toch nog niet iets hoefgerelateerds was ofzo. Na uitverdoven bleek dat het toch echt niet uit de hoeven kon komen. De dierenarts vertelde me ook dat de manier waarop hij onregelmatig liep (wat korter rechts voor vanuit de schouder zegmaar) eigenlijk altijd duidde op een nekprobleem. En dat hij bij iedere stap zenuwpijn moest voelen. De conclusie dat hij dan dus geen paardwaardig bestaan zou hebben op de wei en dat het beter zou zijn hem in te laten slapen moest ik er wel een beetje uit trekken hoor, ik denk niet dat dit nieuws is dat ze graag of snel geven. Zeker als het over een jong paard gaat. Des te meer zou ik het advies van je eerste dierenarts waarderen.
Ik ben dus geneigd om het eens te zijn met jouw eerste dierenarts. Misschien niet wat je wil horen, maar ik vind dat een heel eerlijk en realistisch antwoord wat ik graag eerder had gehad. Je wil je toch gesterkt voelen in de moeilijke keuze die je moet maken. Ik kreeg dat antwoord steeds niet duidelijk, tussen de regels door begreep ik wel dat het niet veel meer zou worden maar toch hou je dan ergens hoop dat je paard misschien nog wel een goed leven op de wei kan hebben met wat grondwerk erbij.
Ik heb even getwijfeld of ik zou reageren, want eigenlijk wil ik er niet meer teveel mee bezig zijn. Maar ik vind het toch een belangrijk onderwerp. Ik zie in de Duitse Facebook groep die in dit topic genoemd is soms dingen voorbij komen die ik erg ver vind gaan. Behandelingen, operaties, 'management'... ik geloof best dat er ECVM paarden zijn die tot op zekere hoogte en tot een zekere leeftijd gemanaged kunnen worden en een acceptabel leven kunnen leiden, maar zodra een paard ondanks allerlei behandelingen zichtbaar ongemak ervaart valt er voor mij niets meer te 'managen' hoor. Behalve je eigen verdriet en niet uitgekomen verwachtingen.
En ja klinisch relevant, 'comfortabel'... ik weet niet wat voor problemen je met je paard hebt, maar ik neem aan dat je niet voor niets bij de dierenarts terecht gekomen bent. Zodra je die stap moet nemen met je dier lijkt mij dat het ook klinisch relevant is, als alles goed ging was je tenslotte thuis plezier aan het maken in plaats van klinieken aan het bezoeken. Mijn ervaring met dierenartsen is dat ze uiteraard heel graag alles willen scannen, behandelen en nog een keer behandelen tot er écht niets meer te doen is. Logisch natuurlijk, en prima want ik kon mijn paard ook niet laten gaan zonder echt alles geprobeerd te hebben. Maar denk goed na over hoe ver je hierin wil gaan. En probeer heel goed en objectief naar je paard te kijken. Ik had op de mijne ook nog wel door het bos kunnen rijden, en ondanks dat een buitenstaander waarschijnlijk niets geks aan hem had gezien was dat absoluut niet eerlijk geweest naar hem toe.
Ik ben ondertussen weer op zoek naar een nieuw paard, en heb al heel wat filmpjes gezien van paarden waarvan ik sterk vermoed dat ze ECVM hebben. Precies dezelfde lichte onregelmatigheid in stap die mijn paard had. Ik ga daar dan al niet eens kijken natuurlijk, maar ik denk dat als zo'n paard min of meer functioneert en M dressuur ofzo loopt heel veel mensen het niet klinisch relevant vinden, want hij loopt toch mooi. Ik denk dan, als ík het al kan zien (ok niet helemaal meer als leek ondertussen maar toch), vind ik het absoluut klinisch relevant
Dus ja, kijk heel goed naar je paard, wees eerlijk, en mocht het nodig zijn neem rustig de tijd om afscheid te nemen maar laat hem niet onnodig lijden. Ondanks dat ik mijn paard natuurlijk mis en het heel verdrietig was om hem in te laten slapen kan ik oprecht zeggen dat het gevoel wat overheerste nadat het gebeurd was opluchting was.
. Je kan ons volgen op @bobbie_and_mi mocht je het interessant vinden.... 
voor iedere eigenaar en ieder paard.. maar dit paard moet nog 7 worden in mei.. niet dat leeftijd er toe doet hoor begrijp me niet verkeerd alsjeblieft. Ik wil je enorm bedanken voor je reactie terwijl je aangaf het eigenlijk los te willen laten 
