Hij is nog steeds niet kreupel, opstaan gaat steeds beter en hij gaat inmiddels samen met zijn vrienden het gras op. Als ze de paddock weer in gaan, zet ik hem wel weer apart.
Maar het gaat zó goed, dat ik er stiekem aan denk dat ik er volgend jaar misschien wel weer eens op kan. Het zal nooit meer helemaal goed worden, maar stap en drafritjes moet kunnen. Als je hem nu door zijn weitje ziet denderen, zou je niet zeggen dat hij ergens last van heeft.
Ja, die goudkorrels....wie had dat ooit gedacht? Maar ik ben er blij mee
.Hij loopt goed kreupel, knie toch weer wat dikker en beetje warm. Ik baal zo (en hij ook, hij ziet er echt sip uit). Ik laat m dinsdag weer even checken, maar ik kan niet heel veel meer doen, dan dat er al gedaan wordt. En de winter moet nog komen. Ik maak me echt zorgen. Hoop dat het weer beter wordt....
en leg ze dan maar eens uit dat dat ze dat beter niet kunnen doen.....
Ik voel echt met je mee. Hier zijn ook de opties zo n beetje op. Alles geprobeerd. Hij mag wel met pensioen, maar hij moet zelf nog wel plezier hebben in het leven. Zo ziet hij er nu niet uit. Daar baal ik nog het meest van. 
.