Bokt.nl

Jeanneee_ schreef:

@joolien: mag je gerust zeggen hoor. Hij loopt inderdaad niet helemaal zuiver. Ene achterbeen is sowieso minder sterk. Dit had ik vrij gelijk getraind tot hij KS diagnose kreeg en we eigenlijk meer gericht gingen trainen op het rekken van de lange rugspieren. Op dit moment loopt hij wel een stuk beter en meer op de achterhand. Zal binnenkort even filmpje maken.

Het is een manier van rijden waar ik in geloof en voor zover ik het kan beoordelen voelt mijn paard zich er ook fijn bij. We hebben nog wel een weg te gaan en natuurlijk zien alle gefilmde momenten er niet even mooi uit, maarja het is training.

femo schreef:

Met uitverdoven. Op rechte stukken gaat t goed.

Maar op de voltes, met name rechtsom... T is gewoon zo vreselijk zielig...
je word inderdaad blind! en je hoopt ook..
ik voelde zoooo vaak aan d'r rug! lette op spierpijn. Of ze wel regelmatig liep,( altijd al getwijfeld, ook voor naar de kliniek geweest, en had speciale ijzers)

ik vind het zo zwaar om voor god te spelen, ik weet niet wat ik moet doen. Ze heeft goed papier. Is ze op editie wei pijnvrij?

nu gaan ze morgenochtend wel foto's van de hals maken, dus @danoesje... Ik hoop niet dat ze ook een breuk in de hals heeft... Net als die van jou..

femo schreef:

@danoesje, ze sloeg niet met haar hoofd, maar ze hebben gekeken of ze haar hoofd uberhaupt kan oprichten, alsof ze zeg maar naar boven kijken.. nee, dat kon ze niet.

idd die contrastelling in galop, dat wel. en op de kleine volte, na 6 uitverdovingen in de benen, boos worden op een ander pijnlijk iets, en ECHT kreupelen..

Zo moeilijk, want ze is wel gewoon vrolijk. En ik weet niet goed of ze onbelast ook pijn heeft, en of dat uit te houden pijn is, of dat het pijn is die je je ergste vijand niet gunt..
ook zo raar dat ze nog zo goed heeft kunnen lopen, en dat ze in het land ook vrolijk en gek is.. maar volgens mij zegt dat helemaal niks...
ze zijn nu allemaal foto's aan het maken, en heel stiekum hoop ik op iets doorslag-gevens om haar in te laten slapen.. klinkt heel gek, maar dan heb je tenminste nooit de angst dat je haar laat leven met een pijn.

danoesje schreef:

Femo, ik zit hier echt met kippenvel! Wat een ellende zeg, ik weet zo goed hoe je je voelt! Het lijkt zo goed te gaan en ineens; POEF, al je hoop de grond in.

Achteraf heb ik wel eens gedacht dat hij altijd al pijn heeft gehad, maar vooral de laatste paar dagen voor ik uitsluitsel kreeg, waren heel erg slecht: hij ging met contrastelling door de bocht in de longeer (gewoon aan een kaptoompje dus niks bijgezet) en hij bleeeeef maar met zijn hoofd slaan, of er constant vliegen op hem zaten. Het lijkt bijna of hij aangaf dat het genoeg was. Herken je iets dergelijks?

Ik snap dat je het moeilijk vindt om voor god te spelen,maar zoals iemand toen tegen mij zei: als dier heb je het voorrecht als het echt niet meer gaat, uit je lijden verlost te worden. Toen de DA in de kliniek zei dat hij echt, echt pijn had, was het voor mij heel duidelijk icm het plaatje van de laatste dagen. Soms is kapot echt kapot en kun je het met alle liefde en geld van de wereld niet maken. Het is al eens genoemd: als je twijfelt of ze onbelast pijn heeft en haar dus nog een tijd wilt gunnen op het land, zet haar eens een paar weken op metacam en kijk of ze verandert in haar doen en laten. In mijn geval werd Eagle van de ene op de andere dag een enorme dominante puber!

Suzanne F. schreef:

Bij die van mij merkte ik met Metacam helemaal niks trouwens. Gaf geen verschil.

Suzanne F. schreef:

Bij die van mij merkte ik met Metacam helemaal niks trouwens. Gaf geen verschil.

Tabaluga12 schreef:

Suzanne F. schreef:

Bij die van mij merkte ik met Metacam helemaal niks trouwens. Gaf geen verschil.

Dat is alleen maar fijn. Heb je ook met metacam gereden? Die van mij was vooral veel opener en vrolijker en beweeglijker in de wei. En met rijden kwam er geen groot verzet meer.

Tabaluga12 schreef:

Suzanne F. schreef:

Bij die van mij merkte ik met Metacam helemaal niks trouwens. Gaf geen verschil.

Dat is alleen maar fijn. Heb je ook met metacam gereden? Die van mij was vooral veel opener en vrolijker en beweeglijker in de wei. En met rijden kwam er geen groot verzet meer.

danoesje schreef:

Suzanne, het werkt dus iig niet twee kanten op. Maar zie je wel een verandering, weet je ook genoeg.

Femo, ik kan me heel goed voorstellen dat je gewoon uitsluitsel wilt. Ik heb zo vaak gezegd: had ie maar zijn been gebroken, dan was het duidelijk. Toen ik voor de laatste keer naar de kliniek ging, had ik er echter geen moment bij stilgestaan dat ik hem niet meer naar huis zou nemen, waardoor het alsnog als donderslag bij heldere hemel kwam, maar al in de auto terug naar huis kwam, samen met een ongelofelijke huilbui, de opluchting. Iedereen heeft natuurlijk een andere geschiedenis met zijn of haar paard, gaat er ook op een andere manier mee om, maar zoals Tabaluga al zegt: de onzekerheid is killing...Ik hoop echt dat je vandaag uitsluitsel krijgt en een beslissing kunt maken waar je in ieder geval met heel je verstand (dat gevoel volgt later wel) achter kunt staan..
Toen eagle trouwens 24-7 het land op ging, werd ie helemaal wild, vol adrenaline en looplust. Na een maandje zakte het af en werd hij slechter dan ooit...

Tabaluga12 schreef:

Suzanne F. schreef:

Bij die van mij merkte ik met Metacam helemaal niks trouwens. Gaf geen verschil.

Dat is alleen maar fijn. Heb je ook met metacam gereden? Die van mij was vooral veel opener en vrolijker en beweeglijker in de wei. En met rijden kwam er geen groot verzet meer.

femo schreef:

Oke, echt een heel bizar verhaal..

Ze hebben van de hals nog een foto gemaakt, en wat ze daar op zagen schockeerde ze nogal.

tussen de wervels, was aan de onderkant krapper dan aan de bovenkant, hebben ze zelden gezien. het kan voor verdrukte zenuwen en dus zenuwpijn zorgen..

verder is de artrose in haar voorbenen ietsje verergerd. (ze had een 2tje toen ik haar kocht, artsen dachten dat het stabiel was) ze had weer iets last van die hoefkatrol..
morgen nog extra onderzoeken doen naar die hals, en dan laat ik haar denk ik gaan.. hoe erg en moeilijk het ook is.
Ook het klinische beeld was echt verontrustend, na die uitverdovingen werd ze dus echt boos als we haar vroegen te buigen.. kreupel aan alle kanten. (3 benen)

ze is zo vrolijk, maar is dat omdat ze met de pijn heeft leren leven?