angela1977 schreef:Ik ben degene die vertelde dat mijn pony koortsvrij was en pas hierna de problemen begonnen, ik vind het heel erg om te horen dat dit nu ok het geval is in Heumen, heel veel sterkte aan de betrokkenen!!!!
En ik wil ook nog even zeggen dat onze stalhouder totaal geen maatregelen trof, terwijl zijn eigen merrie verwierp, 2 dagen na de dood van mijne, maar dit mocht niemand weten?!?!?!?! Het was bij ons ook geen RHino, zoals hij continu maar vol bleef houden, maar waarom?? Ik zou hem er nooit op aan kijken, gewoonweg omdat hij er niets aan kan doen, dat heb je op een stal met meerdere wedstrijdruiters... Ik maakte maar een hoop drukte om niets en mocht ook absoluut niets naar buiten brengen (heb ik wel gedaan, omdat ik twee dieren afgeven op 1 stal en een veulen wat verworpen is, toch reden genoeg vond om "onrust te stoken" (de woorden van de staleigenaar....) de dierenarts bleef er ook maar omheen draaien, waarschijnlijk door de staleigenaar, maar toen er een paar andere meiden bloedonderzoek hadden laten doen door een andere da en daar dus idd Rhino uitkwam, werd er gezegd dat het nu toch te laat was om er iets aan te doen???? Ik heb me heel erg verbaasd over het feit hoe hier mee omgegaan werd!!! Er staan nu nog paarden met de naweeen er van (zwakke achterhand etc.) en nu nog vol blijven houden dat er geen Rhino heerste... Ik sta nu gelukkig op een stal waar ze hier dus wel heel serieus mee om gaan, gelukkig ook geen wedstrijdruiters, zodat de kans dat het hier weer komt, heel klein is...
Ik snap de staleigenaren niet, waarom houden ze dit "geheim"??? Zij kunnen er niets aandoen, dus tref dan de juiste maatregelen om uitbreiding tegen te gaan!! Als ze weten hoeveel pijn het doet om op deze verschrikkelijke manier je pony/paard te moeten verliezen denken ze wel anders, maar vaak hebben ze zelf meer dan 1 paard en is het voor hen veel zakelijker dan het voor ons is! Ik weet wel dat ik door een hel ben gegaan, met zijn uiteindelijke dood tot gevolg en nog heb ik daar veel verdriet van, ook omdat het allemaal zo snel is gegaan en je voor de keuze wordt gezet om te euthaniseren, voordat je uberhaupt beseft wat er aan de hand is...
Nogmaals ik wil alle betrokkenen heel veel sterkte wensen en ik duim voor jullie dat het allemaal goed komt!!!! EN voor degenen die hun dierbare vriend(in) al zijn verloren, heel veel sterkte met het verwerken en heteen plaatsje geven van dit grote verdriet!!!
Ik doe er ook alles aan idd om te zorgen dat het hopelijk aan mijn paard voorbij gaat. Maar de angst is er zeker wel. We staan op een manege met ong 60 paarden midden in de getroffen gebied iedereen kan in en uitlopen paarden mogen gewoon het terrein op en af. Zelfs de stal eigenaar loopt rond op andere stallen en loopt dan weer in hetzelfde kloffie weer bij onze paarden.
Er worden verder geen maatregelingen getroffen behalve bordjes met niet aaien die we zelf als eerste hebben opgehangen
Hoezo alleen zakelijk ingesteld!!