Geplaatst: 29-01-08 00:47 amal schreef:esther, een kennis van mij, ook een bokker namelijk onne ( eerder op deze topic) heeft een fries met cushing en insulineresistentie die had problemen met zijn dek. Die kon zijn dek niet meer verdragen, zo gevoelig was zijn huid.
Alorda had ook epileptische insulten. Kennelijk kreeg ze deze vaker en waarschijnlijk heeft haar oude hartje dat nu net niet meer aangekund. Volgens mijn dierenarts kan de epileptie zowel stilstaan of verergeren.
Voor iedereen die door alle informatie nu niet meer weet hoe of wat. Lijkt het me verstandig om een dierenarts te zoeken die bereid is met jou en voor jou het beste voor je pony te zoeken. Zorg dat je weet wat je paard mankeert, met name de mate van insulineresistentie, gezondheid hart, mate van bevangenheid e.d. en overleg dan met een deskundige wat het beste is voor jouw paardje. Met al die ervaringen kom je niet verder. Ik ben op de Uithof goed geholpen, omdat er daar studenten waren die volop onderzoek deden naar cushing en samen met mij en proffesor van de Kolk aan de slag gingen.
Zorg alsjeblieft voor een integere arts die naar je luistert en waar je mee kan samenwerken en maak met hem een plan.
Heel veel succes.
Dank Amal aan deze info heb ik veel omdat die vacht voor mij zo'n puzzle was. Het is ook erg veel info die je even te verwerken krijgt. Bij ons paard gaan we de testen nog eens over doen, de aanwijzingen zijn bijzonder sterk dat het Cushing is, ik heb dus ook inmiddels begrepen dat het de combinatie ziektebeeld en de sterke aanwijzingen zijn die de diagnose maken. Gelukkig hebben we een integere arts waar we goed mee samenwerken, twee jaar geleden hebben we ook een paard verloren die iets zeldzaams had, het toeval wilde dat deze arts juist op dat ziektebeeld was gepromoveerd, ik heb een grenzeloos vertrouwen in zijn kundigheid en uitleg, toen dat paard zo ziek was heeft ie met alle geduld me het steeds opnieuw uitgelegd.
Niemand op de kliniek heeft gedacht dat het Cushing was, wel is het door 2 dierenartsen onafhankeljk van elkaar geopperd naar aanleiding van de klachten, maar ja ze is nog maar 9, het zal toch niet. Pas na de uitslagen van de urine (ik ben vergeten te vragen of er ook bloed mee was) werd ik gebeld dat het sterke aanwijzingen zijn. Het bloed dat op de kliniek is onderzocht gaf er eigenlijk geen aanleiding toe behalve dan een verhoogd LDH leek er niets aan de hand op de klachten na. Ons paard heeft ook een onderontwikkeld geslachtsapparaat dat niet aktief is, dat wisten we wel al drie jaar. De baarmoeder en eierstokken zijn eigenlijk maar kleine 'zakjes'. Veel van de klachten hebben we daar aan geweten. Ze doet vaak hengstig, maar is het niet. Ze kan staan piesen als een gek, maar een hengst ruikt haar niet eens. De gevoeligheid heb ik dus daar aan geweten en we hebben geprobeerd haar wel te rijden ondanks dat ze zo hapte en trapte naar je been. Het dilemma is dat ze zo dik is en wordt, door veel bewegen kun je haar op gewicht houden, maar wandelen en fietsen is niet genoeg voor haar. Ik vind het lastig wat nu wijs is, ze eet zo weinig, wordt echt dik van niets ( ze heeft geen suiker) maar is het wel eerlijk om zo'n paard te rijden? Ik denk wel dat het moet om haar in optimale conditie zien te houden. Na de volgende testen kan ik denk ik echt pas beslissen wat het beste is. Wat een verhaal he, en wat een dilemmaas. Hoe was het met het paard van Onne, was er voor de gevoeligheid wel op te rijden, en de andere paarden hier? De meesten zijn al ouder dus ik begrijp eigenlijk ook wel dat het anders is met oudere paarden.
Ik vind het trouwens een goed topic, door de discussies over bepaalde testen en medicatie kun je dingen af gaan wegen en gaan vragen aan de dierenarts.
). Dus ik heb nu een spikkelpaard 
. 
. 
) Nu eet ze enkel wat hooi en dat handje equiral plus supplementen, en soms eens een wortel.
. 