Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-08-09 17:40

Geplaatst: 18-08-09 17:40

Quartusje schreef:
is dat niet een beetje ego ik bedoel je paard moet dood omdat je het niet meer wil betalen sorry hoor. maar dan kan je je paard toch veel beter naar andere mensen brengen .

joh naar andere mensen brengen, doe ik al.......... ik betaal elke maand geld voor mijn in prepensioen staande paard...... en dat doe ik met liefde, maar als ik het zat ben, dan gaat hij gewoon dood!

**Geplaatst**: 18-08-09 17:40

Geplaatst: 18-08-09 17:40

Mettetje schreef:
muiszje schreef:
Het heeft inderdaad in zekere zin niets te maken met het andere paard. Het andere paard heeft me WEL aan het denken gezet.

Hai TS,

Wat een moeilijk besluit, begrijpelijk maar ook een beetje egoistisch. Dat is niet erg, ik zou ook willen rijden ipv 10 jaar voor een oude pony zorgen, hoewel je dit duidelijk met liefde doet.

Waar ik bang voor ben is het volgende. Wanneer jij je oude pony laat inslapen je koopt een ander paard, krijg je denk ik spijt. Je zult je waarschijnlijk schuldig voelen later en denken..........deze winter is niet zwaar, ze had makkelijk nog een jaartje kunnen leven.

Dat er een nu een jong paard op je pad komt is leuk, maar volgend jaar zijn er ook leuke jonge paarden.

Dapper dat je je twijfels en gedachten hier opschrijft. Doe wat jouw gevoel zegt en niet wat anderen zeggen. Als je er zelf vrede mee hebt is het goed en blijf je er ook zo over denken. Je twijfelt nu te veel, dit komt ook omdat je dierenarts positief is.

Zelf heb ik mijn oude pony ook voor de winter in laten slapen. Hij was dampig en ging al hoesten aan het einde van de zomer. Ik wilde een leidensweg voorgaan. Zelfs ik heb nu 10 jaar later toch nog spijt. Stel dat hij het had gehaald die winter, dan had hij nog een mooie zomer gehad.

Sterkte met dit dilemma!

Hier wil ik nog even op inhaken, want ik vind wel dat Mettetje hierin een punt heeft... ik zou (persoonlijke mening) het jonge paard even uit je hoofd zetten. Die heeft eigenlijk niets met de situatie te maken, je hebt nu je oude pony nog, en zolang ze bij je is, is zij eigenlijk diegene waar het om moet gaan. Heel eerlijk de situatie bekijken, haar nog een mooie zomer gunnen, en ondertussen een beslissing maken. Wat je beslissing ook wordt, erna zijn er nog heel veel jonge paarden. Eerst het ene verhaal afronden voor je aan het volgende begint

Maar dat is mijn persoonlijke mening natuurlijk. Ik vind het zowiezo al knap van je dat je 10 jaar lang voor haar gezorgd hebt, ondanks dat je niet op haar kon rijden, niet veel mensen die hier gereageerd hebben zouden het je zo nadoen.

Dit is een stukje uit een gedicht, ik zet het erbij om eens over na te denken. Of je (of wie dan ook) je pony nu al laat inslapen, na de zomer, of volgend jaar, 36 jaar is heel oud, en het kan zowiezo nog maar één richting uit.

Als ik eens broos en zwak zal zijn
en niet meer slapen kan van pijn,
doe dan wat nodig is. Want och…
die laatste slag verliest men toch.

**Geplaatst**: 18-08-09 17:42

Geplaatst: 18-08-09 17:42

je wilt een eerlijk antwoord neem ik aan.

ik zou als het mijn pony was zolang mogelijk willen houden ,mids de kwaaltjes die ze heeft niet zo erg worden.
dat de pony er onder gaat lijden.als je ziet dat ze pijn heeft en het echt meer gaat,dan zou ik het beestje helpen.
tot die tijd genieten van elk moment

**Geplaatst**: 18-08-09 17:45

Geplaatst: 18-08-09 17:45

KiWiKo schreef:
Quartusje schreef:

waarom............ zie mijn toronto in mijn onderschrift......... hartstikke fit dier, maar hij gaat alleen maar dood bij me weg.......... en hij gaat dus dood als ik het niet meer kan of wil betalen......... of als hij nu gaat kreupelen...........

is dat niet een beetje ego ik bedoel je paard moet dood omdat je het niet meer wil betalen sorry hoor. maar dan kan je je paard toch veel beter naar andere mensen brengen .

Hoi Quartusje, ben je daar weer.

Voor de goede orde: het paard van kiwiko staat al ergens 'bij andere mensen' op rust. Ik kan me helemaal vinden in de vraagstelling van TS en in de opmerking van kiwiko. Een paard kost geld, veel geld. Ik weet niet hoeveel zakgeld jij krijgt Quartusje, maar als je van een salaris een paard moet betalen en dat paard heeft pijn, dan is de afweging van kiwiko uiterst logisch.

Ook mijn paard zal zodra hij pijn krijgt afgemaakt worden. Ik heb geen geld en gelegenheid om meer dan 310,- per maand op te hoesten voor een paard dat niet meer bereden kan worden, en wat ook nog pijn lijdt. Dat wordt dus ook afmaken.

En zo zouden meer mensen moeten denken. Dan heb je ook al die afgekeurde pijnlijdende paarden niet die in het handelscircuit verdwijnen en van eigenaar naar eigenaar gaan.

EDIT: zie dat kiwiko zelf ook al gereageerd heeft. Sorry kiwiko

**Geplaatst**: 18-08-09 17:54

Geplaatst: 18-08-09 17:54

Tsja hele moeilijke beslissing maar dat is er één die je zelf moet maken.
Als ze inderdaad erg veel pijn heeft in de winter zou ik er ook voor kiezen om haar die pijn te besparen.

Heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing.

**Geplaatst**: 18-08-09 17:57

Geplaatst: 18-08-09 17:57

ik zou haar gewoon laten leven hoelang het ook zou zijn, ik zelf zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om mijn gezonde dier in te laten slapen.

als ik jou was zou ik of voor een rusthuis kijken voor haar of ik zou als je heel graag wilt rijden een bijrijdpaardje zoeken zodat je toch alle twee kan doen

heel veel succes met deze moeilijke keuze.

**Geplaatst**: 18-08-09 17:58

Geplaatst: 18-08-09 17:58

geeft niks ..............

het is juist dat idee van redden die inderdaad de handel in kapotte paarden in stand houd

**Geplaatst**: 18-08-09 18:23

Geplaatst: 18-08-09 18:23

ok als je paard pijn heeft is het wat anders...maar een gezond paard zomaar laten inslapen

**Geplaatst**: 18-08-09 18:25

Geplaatst: 18-08-09 18:25

Quartusje schreef:
ok als je paard pijn heeft is het wat anders...maar een gezond paard zomaar laten inslapen

duh.......... mijn paard is gezond, heeft alleen een probleem met zijn spronggewricht.......... waar hij slechts bij tijd en wijlen last van heeft.........

en toch gaat hij dood als ik het niet meer kan of wil betalen........ of hij nou wel of niet rad loopt op dat moment

**Geplaatst**: 18-08-09 18:30

Geplaatst: 18-08-09 18:30

Iessie schreef:
Iorrr schreef:
Ik heb diep respect voor je TS! Ik reageer niet vaak in dit soort topics, maar ik vind dat er schandalig word gereageerd op jou vraag!

Nou mij stuit het ook een beetje tegen de borst dat de pony nu misschien plaats moet gaan maken voor een jong rijpaard.

Ik kan me voorstellen dat je de tekst zo leest en dat dat dan verkeerd overkomt. Volgens mij is dat alleen niet de juiste voorstelling van zaken.
TS heeft deze pony 10 jaar geleden gekocht, wetende dat ze meteen met pensioen zou gaan. Dat je na 10 jaar langzaam aftakelen je af begint te vragen wat het einde is, lijkt me niet meer dan logisch..

Muiszje: ik heb mijn hond laten inslapen omdat ze last had van artrose en incontinent werd van de prednison om de hersenbloedingen binnen de perken te houden. In de winter deed ze het super, maar de zomers werden steeds heftiger. Ik heb aan het eind van de zomer besloten haar na een fijne winter in te laten slapen. Dat is in april gedaan en toen was ze dus eigenlijk nog redelijk 'goed' na de winter. Aan een kant denk ik soms dat ik het iets te snel heb gedaan, aan de andere kant ben ik ontzettend blij dat ik niet nog een maandje heb gewacht en een enorm zieke hond heb moeten wegbrengen.
Achteraf gezien is het afscheid altijd moeilijk en als je weet dat ze in korte tijd weer enorm achteruit zal gaan kan je haar beter relatief 'gezond' laten gaan dan wachten tot ze aftakeld. Maar het blijft een enorm moeilijke keuze, waar je alleen zelf uit kan komen. Sterkte!

**Geplaatst**: 18-08-09 19:36

Geplaatst: 18-08-09 19:36

Luckystory schreef:
GamblersCup schreef:
Luckystory: dat is natuurlijk zéér overdreven wat je schrijft. Je kunt het beter vergelijken met iemand van 98 jaar, die er op achteruit gaat. Ik denk dat er heel veel van die mensen blij zouden zijn als die keuze überhaupt gemaakt zou kunnen worden!

Die keuze kan gemaakt worden en toch is het maar een héél kleine minderheid die voor zichzelf zo'n keuze maakt.
Op haar 92ste was mijn oma afgeleefd, dement en nog een schijn van zichzelf. Ze heeft een doodstrijd gehad van bijna een week waarin de familie naast haar bed gewaakt heeft terwijl zij ergens tussen leven en dood vertoefde.
Geen moment daarvan zou ik haar hebben ontnomen, ook al hadden we misschien de keuze...Een leven is pas op als het helemaal geleefd is en pijn en lijden horen net zo goed daarbij.

Voor ons mensen wel idd.
Maar als je het je paard kan besparen op het moment dat hij op begint te raken, waarom zou je dat dan laten?
Mijn eerste paardje heb ik in laten slapen omdat ze hoefkatrol ontsteking fase 4 had, de volgende fase is niet meer kunnen lopen. De gespecialiseerde DA zei dat ik 0,01% kans had dat het niet zou verergeren, maar pijn zou ze altijd hebben zonder pijnstillers, zelfs op het land.
Had ik haar dan op de pijnstillers moeten zetten elke dag omdat ik haar niet kon missen? Of een zenuwsnede laten doen? Ik vind dat persoonlijk niet paard waardig.
Er was een grote kans dat het paard op een dag helemaal niet meer zou kunnen lopen, daar had ik haar geen plezier mee gedaan.
Op het moment dat ik haar in liet slapen had ik geen flauw idee of we het geld zouden hebben voor een nieuw paard, maar ik heb voor haar gekozen, om haar meer pijn te besparen.

Ander half jaar geleden heb ik nog een paard in laten slapen. Paard lag in de kliniek, en kon niet meer opstaan. Had ik dan moeten wachten tot ze uit zich zelf dood zou gaan?

Ik vind het egoistisch om een paard te laten lijden omdat jij hem niet kan missen.
En het mooie bij beesten is dat je wel de keuze hebt om leed te besparen. Of wil je zeggen dat jullie met plezier naar je oma hebben gekeken toen het zo slecht ging met haar?

Edit; @ TS Ik vind het heel eerlijk van je dat je er over nadenkt! Je wilt je beestje meer leed besparen, als jij denkt dat de winter te zwaar wordt voor haar weet je zo te lezen al wat het eerlijkste is voor je pony! Heel veel sterkte!!

**Geplaatst**: 18-08-09 19:56

Geplaatst: 18-08-09 19:56

muiszje schreef:
... ik verleg mijn grenzen jaar op jaar...

Ik vind het dapper dat je deze vraag durft te stellen.
Laten we wel wezen; hoeveel eigenaren hebben niet een paard dat afgekeurd wordt en brengen het dan probleemloos naar de slacht? doet niemand moeilijk over. Ookal heeft het paard in kwestie niet direkt pijn.
Andersom vraag ik me af of de mensen die hier daadwerkelijk roepen dat het 'not done' is, zelf bereid zijn om maand in maand uit er een hoop geld aan uit te geven. Vooral als dat betekent dat een rijpaard daarmee buiten de mogelijkheden valt.

Paarden zijn geen kamerplanten die je nog maar weer een poos langer in de vensterbank laat staan, met een nieuwe ernaast. Daar moet je reeel in zijn, het kost gewoon een hoop tijd, geld en energie. Klinkt mss egoistisch maar als het alleen maar geld en tijd enz kost en het levert niets (aan plezier) meer op, dan moet je voor jezelf de afweging durven maken om er een eind aan te maken en een nieuwe start te maken met een nieuw paard. Dat doe je echt niet zomaar; jouw pony is 36 en heeft al 10 jaar zijn pensioen genoten.
Bovendien; waarom wachten op de fatale koliekaanval?

Het belangrijkste vind ik wel dat je de consequentie daarvan durft te nemen dat het dan een spuitje wordt en hem niet - om je geweten te sussen - aan iemand als gezelschapspony geeft. Want dan ben je het zicht kwijt en is het risico levensgroot dat het arme dier weer het grijze circuit ingaat.

Gewoon rustig blijven denken, zou ik zeggen, tot je een besluit genomen hebt. Je pony heeft niet noemenswaardig pijn, dus die tijd heb je. Laat je daarbij niet opjagen door dat ene leuke jonge paard, want die zullen er altijd zijn. Ook deze herfst, of volgende herfst.

**Geplaatst**: 18-08-09 20:19

Geplaatst: 18-08-09 20:19

Petje af meid.
Ik zit zelf met die vraag maar dan tenopzichte van onze hond.Tijd zal het leren.
Maar het is goed om zo'n topic te plaatsen. misschien een wake up voor meerdere die maar een dier in leven willen houden omdat dat moet... misschien uit egoïsme, misschien uit liefde.
Welke keuze je ook maakt. Ze zijn beide goed.
je zorgt al goed voor het diertje. Ze heeft al meerdere jaren extra.
Jammer dat mensen maar niet willen in zien dat een paard vaak heel laat laat zien dat ze pijn hebben. Dan is het vaak veels te laat. Maar nee paardje moet blijven leven want het heeft nog een goed leven.
Dan vraag ik me af.?
Wat is een goed leven?
In het wild was je paard allang dood.
Elk leven wat met respect geeindigd wordt is een mooi leven.
of dit nu door geld nood komt, ambities of noem maar op het is goed.
Er is namelijk een wereld vol ellende vaak door diegene die alles maar in leven willen houden.
Goed zorgen is idd onze verantwoording als mens maar wees realistisch.
Meid dankzij jou topic weet ik dat ik mijn hond ook zal laten gaan als hij zich nog redelijk voelt.

**Geplaatst**: 18-08-09 21:03

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 18-08-09 21:03

Als leven lijden wordt. Geestelijk of mentaal...dan is ht voor mij klaar.
Ik heb één dier tever laten gaan en dat doe ik nooit meer. Ik mág die keus maken, itt veel mensen die moeten lijden tot het laatste leven eruit is.

Als je de keus wil maken kan dat elke dag, net als er over nadenken...
Ik heb mijn paad Maggy (van Myrddin gekregen ooit) afgelopen november in laten slapen, Ik heb daar een jaar over nagedacht...welke toekomst on ik haar nog bieden, wat stond haar te wachten bij een verkoop, welke mogelijkheden zijn er?
En altijd kwam naar voren: als het niet meer gaat, dan mag ze gaan...
Dood hoort bij het leven, bij de natuur. Wij mensen menen alles zoveel mogelijk vast te moeten houden, en dat is dan liefde...maar imo is dat juist niet zo: liefde is losldaten, als leven lijden wordt.

Sterkte.

**Geplaatst**: 18-08-09 21:27

Geplaatst: 18-08-09 21:27

allereerst respect voor je, dat je zo'n moeilijke vraag durft te stellen op dit forum. belachelijk hoe sommige mensen reageren

Zelf ben ik enorm blij dat ik nog nooit voor deze keuze heb hoeven staan. Je moet luisteren naar wat je gevoel zegt, en vooral wat je paardje aangeeft. Wij kennen jou paard niet en kunnen dus onmogelijk die keuze maken.
Ik zou niet weten wat ik in zo'n situatie zou doen. aan de ene kant wil je je paard zo lang bij je hebben, maar als je weet dat er problemen aankomen en je paard veel pijn zal lijden, zou ik deze pijn haar/ hem ook liever voorzijn.

Wij hadden hier gister tijdens de carousselles nog een discussie over, een kennis haar paardje loopt al een tijdje kreupel waarvan het onbekend is of het goed komt met haar paard (een andere situatie, maar wel de beslissing inslapen of niet). ik heb toen gezegd: stel mijn paard Mieke is kreupel, en haar toekomst moet zij slijten als weidepaard, zou ik haar ook in laten slapen. en waarom? omdat ik weet dat Mieke dat niet aankan, ze wil werken, en zal het in het begin niet erg bvinden op het land, maar er komt een punt dat ze daar alleen maar zou wegkwijnen, en dat is ook niet goed. (wel zou ik het een tijd aankijken, zodat ze toch nog even redelijk pijnvrij kan genieten van het leven)

Liefde is ook leren loslaten zoals Pauline zegt.
Heel veel sterkte met de beslissing die je neemt

**Geplaatst**: 18-08-09 21:35

Geplaatst: 18-08-09 21:35

Hoe kijkt je oude paardje nog uit de ogen? Is ze alert? Blij je te zien? Eet ze goed? Etc...
Dát zijn allemaal signalen. Ouderdomskwalen zijn niet erg zolang het "houdbaar"is voor het paard.
Natuurlijk niet leuk om ze te zien aftakelen maar het hoort er wel bij.

Ik zou een zeer goed gesprek met je dierenarts hebben. Wat vind hij, op dit moment! Wat zijn de verwachtingen voor de komende winter. Zet bij deze beslissing de gedachten aan een nieuw rijpaard uit je hoofd. Denk aan het paard en zijn belang.
Jij hebt nog tijd genoeg voor een ander paard. Beslissing over leven en dood zijn niet makkelijk. Maar eenmaal een spuitje kun je niet meer terug en zul je met die beslissing moeten leven.

Veel wijsheid en sterkte met je beslissingen.

**Geplaatst**: 18-08-09 21:55

Geplaatst: 18-08-09 21:55

Wat is er al veel zinnigs gezegd (en in mijn ogen ook een heleboel onfatsoenlijk bots en nutteloos). Toch zal ik ook nog een duit in het zakje doen.

Ook ik ken TS en de pony in kwestie persoonlijk en als ik heel eerlijk ben verbaasd het me dat Pepper nog leeft.

Deze pony heeft al zo lang in mijn ogen behoorlijke kwaaltjes. Ze loopt niet rad en blijft erg makkelijk mager (wellicht een teken van pijn). Wel was ze altijd erg wakker en nieuwsgierig naar de wereld om haar heen. Een tijd geleden had ze zo'n heftige koliek dat ze nog geopereerd is, die operatie was - als ze van mij was geweest- al niet uitgevoerd. Bijzonder om te horen dat ze daar nog zo goed van hersteld is! Kortom, 'topfit' zou ik haar niet genoemd hebben. Toch wil ik hiermee niet zeggen dat ze geen paardwaardig bestaan lijdt.

Ik kan slechts opmerken dat een pony die nu al zo ontzettend veel bijgevoerd moet worden om op gewicht te blijven, waarschijnlijk niet al te best de winter doorkomt. Ze zal niet genoeg reserves opbouwen om een warme comfortabele winter te hebben. Met dekens en veel voer is een hoop te verzachten, maar we spreken dus van een paard dat zichzelf niet meer op gewicht en temperatuur kan houden. Aan de andere kant kan ze met hulp van ons mensen (waarschijnlijk) nog best even mee.

Volgens mij moet de TS zich afvragen of ze eigenlijk diep in haar hart al weet wat de beste beslissing is en dat het nieuwe paardje haar de kracht geeft om die beslissing te accepteren. Of dat het nieuwe paard ervoor zorgt dat ze een beslissing forceert.

Ik kan je meegeven dat ik bij mijn paarden NOOIT getwijfeld heb, maar het op het moment héél zeker wist. Dan kwam hun dood ook als een bijna vreemde opluchting. Eén keer heb ik het uit handen gegeven en kwam het in mijn ogen te laat. Toen voelde ik bij het overlijden een enorm schuldgevoel over me heen zakken. Ik vrees dus dat je pas achteraf zeker weet of je het goede hebt gedaan. Hoe dan ook, hoe een ander daarover denkt is eigenlijk niet van belang. Het is jouw Pepper, jij kent haar het best, dus jij zult moeten beslissen.. Ik wens je alle sterkte Luc, het is en blijft de moeilijkste beslissing...

**Geplaatst**: 18-08-09 22:46

Geplaatst: 18-08-09 22:46

Iessie schreef:
De reacties van Equimotion en KiwiKo ''ik word er naar van'' daar kan ik niets mee. Aub een beetje onderbouwen anders vind ik het meer op relschoppen lijken.
....

Maar waarom moet je een oud paard met wat kwaaltjes meteen laten hemelen. Nu zeg ik niet dat je het beestje moet laten lijden en verrekken van de pijn, maar je hoeft niet alles voor te zijn. Als je merkt dat ze harder achteruit gaat kun je nog altijd snel een beslissing nemen..

Nu nuanceer je jezelf alweer, want je oorspronkelijke quote was:

Iessie schreef:
Maar waarom moet je een oud paard met wat kwaaltjes meteen laten hemelen. Ik ben van mening dat een beetje pijn (helaas) bij het leven hoort. Nu zeg ik niet dat je het beestje moet laten lijden en verrekken van de pijn, maar je hoeft niet alles voor te zijn.

Het is precies het vetgedrukte deel waar ik naar van wordt, en daar is niks rellerigs aan

Waarom moet je een oud paard met kwaaltjes per se laten lopen? Omdat je de beslissing niet durft te nemen? Bij zorg voor je dieren hoort ook een waardig afscheid, en mijn definitie van waardig is dat je daar bij een oud paard, waarvan je weet dat het niet om een tijdelijke verslechtering gaat, niet te lang mee wacht. Een paard is een bewegingsdier, geen troetelcavia die het op 3 pootjes ook nog wel redt.

**Geplaatst**: 18-08-09 22:50

Geplaatst: 18-08-09 22:50

In dit soort gevallen: twijfel=nee, je twijfelt dus moet je het niet doen. Persoonlijk vind ik dat als een paard geen paardwaardig bestaan meer kan hebben, dus bijv. kreupel is in de wei of niet meer kan eten of een hersenbloeding heeft gehad met gevolgen, is dat reden voor euthenasie en niet eerder.

**Geplaatst**: 18-08-09 23:00

Geplaatst: 18-08-09 23:00

eversdijk schreef:
dus bijv. kreupel is in de wei

Wat je echter veel ziet is dat het paard echt al niet rad meer is, maar de eigenaar alweer een grens over gaat: "hij is maar een klein beetje kreupel" of "hij trekt nog vaak genoeg uit zichzelf een sprintje" en zo gaat dat dan van kwaad tot erger, tot letterlijk het argument "maar hij kijkt elke keer nog attent als ik met brokjes aan kom" (dat is een letterlijke uitspraak, heb ik niet hier als voorbeeld verzonnen!)

TS geeft in haar eerste post al aan dat ze haar grenzen iedere keer oprekt, daarom vind ik juist goed dat ze kritisch nadenkt en verdient ze het commentaar wat hier gegeven wordt niet. Dat de gedachte aan een rijpaard dan de "katalysator" is vind ik niet zo gek.

Wat veel mensen vergeten is dat een paard met artrose e.d. vaak kreupel is aan meerdere benen tegelijk, waardoor de kreupelheid nauwelijks opvalt. Ik heb recent nog een geval gezien van een paard dat door de artrose een breuk had opgelopen in het straalbeen, waardoor hij van de ene op de andere dag kreupel werd. Na uitverdoven van het kreupele been ging hij bijna letterlijk op de grond liggen omdat hij de pijn in z'n andere been niet kon verdragen. Dit paard was niet kreupel en is gewoon gereden tot op de dag van de breuk in het straalbeen! Vandaar mijn opmerking al eerder in het topic dat de oudjes er vaak al een stuk slechter aan toe zijn dan je als eigenaar (wilt) zien.

**Geplaatst**: 18-08-09 23:23

Geplaatst: 18-08-09 23:23

Ons paard is 27, een jonkie dus vergeleken met de jouwe.........................hij is minstens 1.70 hoog en stevig gebouwd, hij heeft in zijn leven voor Belgie gesprongen en is daarna omgeschoold tot dressuurpaard hij heeft het tot de prix st. Georges gebracht, hij is lastig, dwingend en kan absoluut niet met andere paarden samen staan. Hij staat het liefst op stal om hooi te eten. In de wei staat hij gescheiden door een hoog hek, alleen met een paar schapen als gezelschap, hij kan wel kontakt maken met zijn pony vrienden op stal ook trouwens.

Wij hebben hem al 17 jaar en we wonen hier al 12 jaar met zijn allen. Een jaar of 8 geleden heeft hij door een schop zijn been gebroken, het was een gladde, rechte breuk in zijn bovenbeen en daar was weinig aan te doen, hij moest toen wel met pensioen, hij is er nog altijd kreupel door (natuurlijk) In de winter staat hij veel op stal, krijgt geen deken om zijn vacht in teddyberen vel te veranderen. Hij eet goed maar ik kan niet zeggen dat ik hem zo gelukkig vind. Klieren kan hij nog prima bijv door tegen zijn staldeur of het hek van de wei te beuken, zich los te rukken en door de siertuin te rennen als hij naar stal moet.

Maar wat moeten we met hem??? Hij heeft geen functie meer, en volgens mij weet hij dat. Onze kinder oppas komt al jaren 2x per week om hem te vermaken, ik heb haar verteld over grondwerk, misschien is dat leuk voor hem. Maar veel lol in zijn leven lijkt hij niet meer te hebben. Maar om een paard naar de slager te brengen omdat hij geen functie meer heeft, dat gaat mij te ver, maar hoe ver gaan we dan wel????????? Met mijn Duitse Herder heb ik veel te lang gewacht, het was een hoopje niks op het laatst, en achteraf heb ik te lang gewacht omdat IK het niet aankon, en dat is pas egoistisch...........................

Maar TS jij bent zo dapper om verder te denken, ik zit altijd met een enorm schuldgevoel, ik durf niet aan zijn einde te denken, en dat is laf......................Wat jij moet doen met jou pony; volg je hart.............en voel je niet schuldig wat je ook besluit, en denk eraan dat jou pony in de vrije natuur, allang niet meer geleefd zou hebben(ons paard ook niet trouwens)...............................sterkte

**Geplaatst**: 19-08-09 00:19

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 19-08-09 00:19

Als eigenaar ben je verantwoordelijk voor de kwaliteit van leven.
Niet voor hoelang je een dier in leven kan houden.

Dit is altijd een moeilijke beslissing en dat hoort het ook te zijn. Heel knap dat je je verantwoordelijkheid niet uit de weg gaat.

Artrose/reuma achtige klachten verergeren juist bij hogere luchtvochtigheid (merk dat aan mijzelf ook) Een koude droge winter is minder belastend dan een typische nederlandse natte kwakkelwinter.
Gezien het beeld dat jij en de mensen om je heen hier schetsen, zou ik inderdaad ernstig overwegen om er voor de winterellende een punt achter te zetten.

Sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-09 01:09

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-09 01:09

tamaartjeee schreef:
ik zou haar gewoon laten leven hoelang het ook zou zijn, ik zelf zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om mijn gezonde dier in te laten slapen.

als ik jou was zou ik of voor een rusthuis kijken voor haar of ik zou als je heel graag wilt rijden een bijrijdpaardje zoeken zodat je toch alle twee kan doen
heel veel succes met deze moeilijke keuze.

De eerste zin, is in mijn ogen egoistisch naar het paard toe. Ikzelf,, weet,.. diep in mijn hart (als ik heeel goed graaf) dat het voor pepper een mooi einde zou zijn,. en natuurlijk kan in haar absoluut niet missen, ze is mn hartsvriendin, mn enige maatje, het enige vriendje die altijd op me staat te wachten,.. te enige die altijd vrolijk is als ik er ben! maar soms.. moet je je grote liefde laten gaan.. hoe naar het ook voor jezelf is. "gezond" heb ik inderdaad in mijn openingspost verkeerd benoemd. Vergelijkingsgewijs voor een 36 jarige is ze wél gezond en topfit..

Naast pepper werk ik op een manege (om pepper te kunnen onderhouden) en mag daar ook rijden.. imo, ik haal genoegen daaruit, maar ik zou ook heel graag eens verder kijken dan wat manege paarden mij kunnen bieden.

Over het jonge paard: ik laat haar ook buiten beschouwing in mijn keuze,, maar zoals hiet boven gezegd: het heeft wel een katalyserend effect. Daarbij komt, dat als ik eerlijk naar mezelf kijk.. ik naast pepper nog nooit zo een klik heb gehad met een ander paard dan bij deze.

Natuurlijk heb ik het liefst dat pepper er tot MIJN einde is.. maar helaas.. 10 jaar geleden wist ik dat deze dag ooit zou komen,, toen was ze al oud. Helaas komt het steeds dichterbij en ik heb voor haar gezorgd,, zo goed als ik kon,, en ook wil ik dat ze een mooi einde krijgt.. met zo min mogelijl pijn en een zo kort mogelijke lijdensweg. Daarom ben ik het er ook niet mee eens met reacties als: naar een rusthuis.. en.. pas als je pony aangeeft echt pijn te hebben.. ik vind dat niet humaan naar de pony toe.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-09 01:18

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-09 01:18

@ kiwiko et al:
Geld is het probleem zozeer niet.. als pepper 100% gezond zou zijnm, geen artrose zou hebben en al dat andere wat ze heeft, had ik deze vraag mezelf nooit gesteld. Ik heb ál mijn salaris,, jaar in jaar uit in haar gestopt (ik verdien altijd precies genoeg voor het stallingsgeld en alle extra dingetjes die erbij komen) en ben bereid om dat nog 10 jaar te doen.. maar helaas.. andere dingen neem ik in mijn overweging mee.. paardwaardigbestaan? wat is dat? tot waar trek je de grens? wanneer is het duidelijk genoeg? voor jezelf kiezen? of met onzekerheid voor nog een jaar erbij kiezen? Om deze vragen opende ik dit topic.. ik ben benieuwd wat andere mensen denken over een "paardwaardig" bestaan. Het maakt me inprincipe niet veel uit wat hiet allemaal gezegd wordt (hoe bot ook), want ik weet zelf dat ik zelf de beslissing moet nemen en dat ik zelf het beste beslissen kan over mijn eigen peppert,.ben gewoon erg benieuwd wat andere mensen zouden doen als ze voor mijn keuze zouden staan.

**Geplaatst**: 19-08-09 08:11

Geplaatst: 19-08-09 08:11

Muiszje inderdaad niets aan trekken van wat hier gezegt word!

Wat is een paardwaardig bestaan: IMO heeft een paard een waardig bestaan zolang die zonder pijn kan lopen en spelen. Zodra een paard pijn heeft (en dan bedoel ik atrose, hoefkatrol etc) dan vind ik dat geen waardig bestaan meer.

Wij hadden een 14 jarige merrie die vorig jaar hoefbevangen was, spierbevangen, einschuss en de merrie stonk gewoon. Ze stonk als een rottend dier! Deze hebben wij in laten slapen omdat hier gewoon geen beginnen aan is. Dit dier zou ook nooit meer gewoon de wei op kunnen, altijd apart voer, hopen dat de einschuss verdwijnt etc etc. Niet waardig dus!

Een paard hoort gewoon op de wei te kunnen staan zonder pijn en bij ons zou die moeten kunnen rijden of als fokmerrie ingezet kunnen worden zonder pijn en/of erfelijke gebreken.