Anoniem schreef:Weet je wat het is TS.
Ieder topic van jou verloopt zo.
Je paard heeft ergens een gebrek (of een gebrek aan), en jij bent op dit moment niet kundig genoeg om dit zelf op te lossen. Daarom open je een topic op bokt, toch?
Tot dusver duidelijk.
Maar dan komt het; door je historie hier op bokt en je wijze van reageren wordt men al sneller directer en harder, en ga jij heel erg vanuit je emotie terug reageren. Dat kan ik begrijpen. Uiteindelijk begin je echter verwijten te maken naar mensen die je in eerste instantie alleen maar probeerden te helpen. Ik meen me te herinneren dat je op een gegeven moment (ik weet niet meer waar/wanneer) ‘bokt’ hebt verweten dat je zelfs je vorige pony ‘door jullie’ hebt verkocht.
Voor die pony was dat destijds denk ik het beste, want door jouw onervarenheid en beperkte middelen (even voor de goede duidelijkheid; ik heb het dan even over vervoer, kennis en stalling, niet over financien) waren jij en de pony ook gewoon geen match.
Nu heb je Limo, een paard wat weeral jong en onervaren is, de middelen zijn gelijk gebleven maar ik denk dat jouw onzekerheid en (nog steeds) onvoldoende kennis en kunde hierbij ook weer nekkend is. Goed; uit de onderzoeken blijkt dat er blijkbaar geen schrikbarende afwijkingen te zien zijn, maar Limo loopt duidelijk niet lekker, en jij hebt óveral een angst of een ‘ja maar’ voor.
Hij mag niet met andere paarden buiten staan omdat jíj bang bent dat hij gestampt wordt en omdat hij er in het verleden niet goed uit zag. Maar laat dat nou eens he-le-maal los?
In 1 middag kan je geen wonderen verwachten, maar het is voor een paard wel écht goed om met vriendjes buiten te staan. Ook voor paarden is het een leerproces: op hun pootjes blijven staan leren ze niet in een uurtje en de rangorde leren ze ook niet in een uurtje kennen. Jouw ouders hebben je ook leren lopen toch? En leren fietsen? Ging dat niet met vallen en opstaan?
Probeer eens rústig en objectief naar jezelf, je eigen paard en je eigen wijze van reageren te kijken.
Ik ken je niet IRL maar als je ook zo heftig, sensibel en moeilijk reageert en zo’n ‘vibe’ afgeeft in het dagelijks leven, dan snap ik dat Limo zich ook zo opstelt; hij spiegelt immers aan jou.
Ik durf te wedden dat als je dit paard gewoon paard laat zijn, dat je echt binnen een niet al te lange tijd een steviger n zelfverzekerder paard eraan overhoudt. Ik zeg niet dat je hem aan z’n lot over moet laten, maar je moet ‘m wel de tijd geven om ‘paard’ te zijn. En daarin ook consequent zijn; niet 1x bij een paard zetten en wanneer hij dan een keer aangevlogen wordt gelijk eruit halen en niet meer terugzetten, want dat is iets dat ze moeten léren.
Als hier je enige weerwoord weer een ‘ja maar’ ‘bokt’ ‘bokkers’ en ‘zij zei/zijn schuld/ik kan er niks aan doen’ is dan adviseer ik je wel om inderdaad écht niet meer te reageren en bokt in zijn geheel te laten voor wat het is. Puur voor je eigen bloeddruk.
Dit dus!
Ga helemaal met je mee.
Geplaatst: 21-02-18 21:28 
dat leert een paard, net als een kind, in eerste instantie onbelast en spelenderwijs. Dat heet bij mensen lichaamsbesef en motorplanning: als het ware worden verbindingen gelegd in de hersenen die maken dat je leert hoe je je moet voortbewegen. 
