Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-10-24 11:25

Geplaatst: 01-10-24 11:25

Eens kijken of ik die zo kan halen.

Lopen jullie paarden ju nog met graasmaskers of komen ze helemaal niet op de wei??
Die van mij eet wel wat gras met dat ding maar hooi eten lukt niet goed en ik heb liever dat hij hooi eet dan gras. Ik vind dit best wel frustrerend. Ik ben voor het comfortabel houden van het paard, maar de noodgrepen nu vind ik alles behalve comfortabel en daar heb ik moeite mee. De hobby is er een beetje af, ben nu meer mantelzorg en als je pony je dan ook nog sneu aan kijkt met zijn korfje om dan vraag ik me vaak wel af waar ik mee bezig ben. Lastig hoor.

**Geplaatst**: 01-10-24 11:32

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 01-10-24 11:32

Dat was voor mij ook de vooraf voorgenomen grens hoor. Als ze niet meer lekker de wei op kon, dat ik dan de stekker er uit zou trekken.

Wat mij betreft moet paard met minstens 1 ander paard (pony) samen staan en dan ook iets aan elkaar hebben. Nog lekker in het zonnetje kunnen (en gaan) liggen / rollen / dutten. Lekker kunnen grazen. Wat rondbanjeren op eigen akkertje.

Op het moment dat paard niet meer gaat liggen / rollen. Niet of nauwelijks meer kan grazen. Niet meer gezellig met anderen samen kan. Niet meer vrolijk uit de ogen kijkt. Zich een beetje terug gaat trekken en alleen nog maar 90% op 1 plekje rondhangt. Waar is dan de levensvreugde :(:)

Persoonlijk vind ik een graasmasker ook maar zielig. Ik snap heus dat anderen er voor kiezen en dat die dieren heus niet allemaal zielig zijn, dat het ook voordelen heeft en veel dieren er prima mee kunnen leven. Al helemaal als ze er maar een dagdeel mee staan. Maar ik vind het sneu voor een grazer en zou het zelf niet willen. Mareentje stond gewoon een dagdeel op de wei. Soms een paar uur, soms van ochtend tot avond, net hoe het uitkwam, en dat werkte prima. De overige tijd stond ze dan op kort gegeten track waar ze nog lekker rond kon banjeren.

Dat voelde prima

**Geplaatst**: 01-10-24 11:53

Geplaatst: 01-10-24 11:53

Ligt ook een beetje aan hoe handig ze zijn met zo'n masker. Het paard dat bij die van mij staat is er zo handig mee, die eet net zo snel met masker als zonder masker. Zij associeert het masker ook met van: ik mag op de wei. Dus die doet hem graag om smorgens.

Mijn eigen merrie doet een masker sneller af dan dat ie om is. Zij staat zonder masker en zo lang dat goed gaat mag ze gewoon hele dagen op de wei. Ik voel vaak even aan haar manenkam en zolang die soepel blijft dan kan ze gewoon lekker de wei op.

**Geplaatst**: 01-10-24 12:00

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 01-10-24 12:00

Ik wil me ook graag melden in dit topic. Mijn 27 jarige dame heeft nu 3 jaar de diagnose en gaat gelukkig nog goed op medicatie. Ze staat 24/7 buiten met overdag weidegang, maar gelukkig met zeer goed beleid en dus geen problemen op het gras.

Wel ben ik me de laatste controle rot geschrokken want ze had een waarde van boven de 800. Omdat ze eigenlijk geen symptomen heeft heb ik laten hertesten en bleek ze gewoon netjes in de 70 te zitten. Iemand hier ooit zo'n hoge (foute) uitslag gekregen? De dierenarts kon niks bedenken waardoor het fout was gegaan maar moest ook toegeven dat het wel vreemd was. De tweede test heb ik uiteraard niet hoeven betalen ...

**Geplaatst**: 01-10-24 12:03

Geplaatst: 01-10-24 12:03

pmarena schreef:
Dat was voor mij ook de vooraf voorgenomen grens hoor. Als ze niet meer lekker de wei op kon, dat ik dan de stekker er uit zou trekken.

Wat mij betreft moet paard met minstens 1 ander paard (pony) samen staan en dan ook iets aan elkaar hebben. Nog lekker in het zonnetje kunnen (en gaan) liggen / rollen / dutten. Lekker kunnen grazen. Wat rondbanjeren op eigen akkertje.

Op het moment dat paard niet meer gaat liggen / rollen. Niet of nauwelijks meer kan grazen. Niet meer gezellig met anderen samen kan. Niet meer vrolijk uit de ogen kijkt. Zich een beetje terug gaat trekken en alleen nog maar 90% op 1 plekje rondhangt. Waar is dan de levensvreugde

Persoonlijk vind ik een graasmasker ook maar zielig. Ik snap heus dat anderen er voor kiezen en dat die dieren heus niet allemaal zielig zijn, dat het ook voordelen heeft en veel dieren er prima mee kunnen leven. Al helemaal als ze er maar een dagdeel mee staan. Maar ik vind het sneu voor een grazer en zou het zelf niet willen. Mareentje stond gewoon een dagdeel op de wei. Soms een paar uur, soms van ochtend tot avond, net hoe het uitkwam, en dat werkte prima. De overige tijd stond ze dan op kort gegeten track waar ze nog lekker rond kon banjeren.

Dat voelde prima

Veel paarden (vrijwel alles wat geen warmbloed is, en zelfs warmbloeden) kunnen eigenlijk niet meer voltijd op de wei. En soms gewoon helemaal niet.
Het is natuurlijk niet zo dat dan al die paarden dood moeten (even gechargeerd).

Door veranderende weersomstandigheden en andere vegetatie (meer productiegrassen) is grazen gewoon risicovoller geworden de laatste 20 jaar.
Daarom zie je ook zoveel metabolische aandoeningen.
De komst van tracks biedt dan toch een uitstekend alternatief.

Ik denk dat de kwaliteit van leven dan absoluut niet minder hoeft te zijn.

**Geplaatst**: 01-10-24 12:04

Geplaatst: 01-10-24 12:04

pmarena schreef:
Dat was voor mij ook de vooraf voorgenomen grens hoor. Als ze niet meer lekker de wei op kon, dat ik dan de stekker er uit zou trekken.

Wat mij betreft moet paard met minstens 1 ander paard (pony) samen staan en dan ook iets aan elkaar hebben. Nog lekker in het zonnetje kunnen (en gaan) liggen / rollen / dutten. Lekker kunnen grazen. Wat rondbanjeren op eigen akkertje.

Op het moment dat paard niet meer gaat liggen / rollen. Niet of nauwelijks meer kan grazen. Niet meer gezellig met anderen samen kan. Niet meer vrolijk uit de ogen kijkt. Zich een beetje terug gaat trekken en alleen nog maar 90% op 1 plekje rondhangt. Waar is dan de levensvreugde

Persoonlijk vind ik een graasmasker ook maar zielig. Ik snap heus dat anderen er voor kiezen en dat die dieren heus niet allemaal zielig zijn, dat het ook voordelen heeft en veel dieren er prima mee kunnen leven. Al helemaal als ze er maar een dagdeel mee staan. Maar ik vind het sneu voor een grazer en zou het zelf niet willen. Mareentje stond gewoon een dagdeel op de wei. Soms een paar uur, soms van ochtend tot avond, net hoe het uitkwam, en dat werkte prima. De overige tijd stond ze dan op kort gegeten track waar ze nog lekker rond kon banjeren.

Dat voelde prima

Veel paarden (vrijwel alles wat geen warmbloed is, en zelfs warmbloeden) kunnen eigenlijk niet meer voltijd op de wei. En soms gewoon helemaal niet.
Het is natuurlijk niet zo dat dan al die paarden dood moeten (even gechargeerd).

Door veranderende weersomstandigheden en andere vegetatie (meer productiegrassen) is grazen gewoon risicovoller geworden de laatste 20 jaar.
Daarom zie je ook zoveel metabolische aandoeningen.
De komst van tracks biedt dan toch een uitstekend alternatief.

Ik denk dat de kwaliteit van leven dan absoluut niet minder hoeft te zijn.

**Geplaatst**: 01-10-24 12:25

Geplaatst: 01-10-24 12:25

Hier staat de merrie nog een uur of 6 op het grote stuk met veel gras. Daarna gaat ze op haar winter/zomer/lente/herfst wei. Da's een stuk waar ze heel het jaar rond dus opstaat en wat helemaal afgevreten is.
Nooit graasmasker hier. Vind ik zelf verschrikkelijk :')

Ik geef niet voor niks 2 pillen per dag. Als de wei niet meer kan, is het einde verhaal voor haar. Ik hou niet nog eens een paard in een ' zandbak '. Been there, done that.

Jesito Je doet zijn graasmasker toch een tijd af om hooi te eten ? Wel zo belangrijk dat hij genoeg voeding binnenkrijgt. Leververvetting wil je ook niet.

**Geplaatst**: 01-10-24 12:25

Geplaatst: 01-10-24 12:25

office schreef:
Er staat LETTERLIJK in het eerste info bericht op bokt dat ppid een vergrote hypofyse IS.
Misschien kunnen jullie dat dan even lezen .Een beetje basis kennis is altijd handig.
En dat paarden blind kunnen worden of epilepsie krijgen kan dus komen omdat de hersens in verdrukking komen door die adenoom.

Ik denk, persoonlijk, dat veel paarden aan pseudo cushing (ppid) lijden.
Deze paarden hebben een verhoogde acth en een reeks symptomen, maar het is de vraag of ze wel ppid hebben.
Erg veel paarden lijden aan chronische stress en/ of metabole aandoeningen, daardoor kunnen acth waarden door het dak gaan.
Ik zou zelf bij minimaal verhoogde waarden dan ook eerst alle mogelijke onderliggende oorzaken willen uitsluiten voordat ik op medicatie over zou gaan.

https://wissen.sanoanimal.de/nl/2021/01 ... herkennen/

En dus... nee, ik denk zeker niet dat ieder paard die verschijnselen toont dus een tumor heeft. Dat zou betekenen dat een overgroot en steeds groter groeiend deel van de oudere paarden allemaal een tumor hebben. Dat is gewoon niet logisch.
Het is logischer dat paarden qua stofwisseling steeds vaker ontregeld zijn en daardoor hormonaal uit balans (zoals we dat ook bij mensen steeds meer zien).

Tot slot: medicatie onderdrukt alleen symtomen en remt de mogelijke groei. Het is vooral ons huiswerk om te kijken naar voeding, huisvesting, stressoren.
Ik ben zeker niet bang onvoldoende te kunnen waarnemen of er echt 'lijden' (tumor) speelt, dat kan ik zeker onderkennen wanneer dat zo zou zijn. Daar is nu geen sprake van.
Je geeft aan dat men hier over te weinig kennis beschikt, mijn mening is dat er gewoon te weinig kennis IS.
Onze samenleving is een beetje diagnose verslaafd. Bij mensen doen we dit, maar bij dieren ook.
Ik denk dat veel paarden onterecht het stempel ppid hebben.

**Geplaatst**: 01-10-24 12:26

Geplaatst: 01-10-24 12:26

Pandora2 schreef:
Hier staat de merrie nog een uur of 6 op het grote stuk met veel gras. Daarna gaat ze op haar winter/zomer/lente/herfst wei. Da's een stuk waar ze heel het jaar rond dus opstaat en wat helemaal afgevreten is.
Nooit graasmasker hier. Vind ik zelf verschrikkelijk
Ik geef niet voor niks 2 pillen per dag. Als de wei niet meer kan, is het einde verhaal voor haar. Ik hou niet nog eens een paard in een ' zandbak '. Been there, done that.

Jesito Je doet zijn graasmasker toch een tijd af om hooi te eten ? Wel zo belangrijk dat hij genoeg voeding binnenkrijgt. Leververvetting wil je ook niet.

Een zandbak is natuurlijk niet nodig.... tegenwoordig is men creatiever.

**Geplaatst**: 01-10-24 12:29

Geplaatst: 01-10-24 12:29

Shari97 schreef:
Ik wil me ook graag melden in dit topic. Mijn 27 jarige dame heeft nu 3 jaar de diagnose en gaat gelukkig nog goed op medicatie. Ze staat 24/7 buiten met overdag weidegang, maar gelukkig met zeer goed beleid en dus geen problemen op het gras.

Wel ben ik me de laatste controle rot geschrokken want ze had een waarde van boven de 800. Omdat ze eigenlijk geen symptomen heeft heb ik laten hertesten en bleek ze gewoon netjes in de 70 te zitten. Iemand hier ooit zo'n hoge (foute) uitslag gekregen? De dierenarts kon niks bedenken waardoor het fout was gegaan maar moest ook toegeven dat het wel vreemd was. De tweede test heb ik uiteraard niet hoeven betalen ...

Mijn 2 merries hadden een beginwaarde van tegen de 400. Maar dat was vast geen foute uitslag want ze zijn met pillen ook nooit meer onder de 100 gezakt.

Misschien is er iets fout gegaan tijdens het transport ? Ik meen mij te herinneren dat bloed voor acth beapling gekoeld moet bewaard worden.

**Geplaatst**: 01-10-24 12:35

Geplaatst: 01-10-24 12:35

Ninx schreef:
Een zandbak is natuurlijk niet nodig.... tegenwoordig is men creatiever.

Daarom ook tussen ' '

Mijn oudste merrie stond ook niet in een zandbak, maar ik vind het echt helemaal niks.
Ligt aan mij hoor, ik ben te oud voor zulke dingen :')

**Geplaatst**: 01-10-24 12:40

Geplaatst: 01-10-24 12:40

Pandora2 schreef:
Ninx schreef:
Een zandbak is natuurlijk niet nodig.... tegenwoordig is men creatiever.

Daarom ook tussen ' '
Mijn oudste merrie stond ook niet in een zandbak, maar ik vind het echt helemaal niks.
Ligt aan mij hoor, ik ben te oud voor zulke dingen

Je bent nooit te oud om jezelf te ontwikkelen he? Sprak deze ouwe taart

**Geplaatst**: 01-10-24 12:48

Geplaatst: 01-10-24 12:48

Ik heb mijn paard om een aantal redenen verhuisd afgelopen voorjaar en eentje daarvan was dat hij op een plek stond met 's zomers 24/7 weidegang. Afgezien dat hij dat met deze regenval niet trok, vonden de dierenarts en ik het ook geen fijn idee met zijn PPID diagnose.

Hij staat nu op een groepspaddock 24/7 buiten met vriendjes, onbeperkt ruwvoer, verschillende overkappingen en zand om (als het niet teveel regent) in te rollen en slapen en anders vlas in de schuilstal. In de zomermaanden gaan ze 4 uurtjes de weide op per dag en dit kan gefaciliteerd worden met graasmasker. Ik heb het idee dat hij zo best een fijn leventje heeft. Deze zomer viel een groot deel van de weidegang weg vanwege de nattigheid en vanwege zijn blessure en het gras missen doet hij volgens mij echt niet met vriendjes, onbeperkt ruwvoer en schuilmogelijkheden ter beschikking.

**Geplaatst**: 01-10-24 13:14

Geplaatst: 01-10-24 13:14

Ninx schreef:
Je bent nooit te oud om jezelf te ontwikkelen he? Sprak deze ouwe taart

Zit een ontwikkelingsstop in mijn kop heb ik al gemerkt :')

**Geplaatst**: 01-10-24 14:10

Geplaatst: 01-10-24 14:10

Pmarena, het is gewoon allemaal niet zo simpel, als ik m al eens aan huis had staan was het ook al andere koek. Maar ben afhankelijk, staat een stuk van huis dus ben er niet zo maar even effe gauw.
Hij heeft altijd op t gras gestaan en is dat ook gewend, maar denk dat de cushing voor een omslag zorgt.
Met het graasmasker kan hij geen hooi eten en dat eet hij graag ennik heb liever dat hij hooi eet dan gras. Ik heb geen pp en hij is verhuisd geweest naar een plek met minder gras, maar dat was om andere redenen geen fijne plek. Hij staat sinds een half jaar op zijn oude plek. Hier is dat nog niet zoveel met die pp en dat wat er is vind ik niet zo geweldig of willen geen shetten. Ik moet roeien met de riemen die ik heb alleen zit ik in spagaat.

Ik wist natuurlijk dat dit moment eens zou komen aangezien dit niet mijn eerste is met PPID en hb.
Maar vind het zo lastig om rationeel te blijven.

**Geplaatst**: 01-10-24 15:28

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 01-10-24 15:28

ik mag me helaas ook komen melden in dit topic. Mijn welsh a merrie van 11 jaar heeft ppid. De uitslag van het bloed is net binnen: ACTH >278 , foute boel dus

Ik heb laten testen vanwege terugkerende bevangenheid. Eerder deze zomer had ze daar ook al last van, toen is er getest op PSSM maar die was negatief.

Nu kon ze van de week weer amper lopen dus vandaar deze test. Ik ga ook nog foto's laten maken van de hoeven aangezien er duidelijk bloeduitstorting te zien was op de zool. Ik ben echt bang voor kanteling van het hoefbeen, maar op dit moment is ze te slecht om op de trailer te zetten. Ze staat nu flink aan de buut.

Ze kreeg al geweekt hooi, gluco balance, magnesium en vit E. Maar dat heeft dus weinig gedaan. Ze staat een paar uurtjes met graasmasker op een kale wei. Maar vanaf morgen wordt dat weer paddock.

Ze is pas 11 jaar, verder heeft ze wel de uiterlijke kenmerken qua vetophopingen, maar geen slechte vacht. Ze is ook redelijk vrolijk. Het is niet gelukt haar drachtig te krijgen, dus er zullen ook wel vruchtbaarheidsproblemen zijn door de ppid.

Ik wil nu eerst de hoef foto's afwachten voor we verder gaan met behandelen.

**Geplaatst**: 01-10-24 15:37

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 01-10-24 15:37

Sjips, dat is wel jong nog :(:)

**Geplaatst**: 01-10-24 16:18

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 01-10-24 16:18

Balen Juval. Mijn ruintje was ook 11 toen hij de diagnose kreeg. Bij hem was het inderdaad ook de bevangenheid die ons het vermoeden gaf, want verder had hij alleen de vetbulten boven zijn ogen als symptoom. Hij staat niet op medicatie omdat hij er depressief van wordt, maar als hij bevangen wordt gaat hij daar wel op. Dat helpt hem er wel altijd netjes doorheen.
Hopelijk gaat jouw merrie goed reageren op de medicatie (full time is natuurlijk altijd beter)!

**Geplaatst**: 01-10-24 16:36

Geplaatst: 01-10-24 16:36

11 jaar is wel heel jong.

Hopelijk valt de schade mee en brengen de pillen veel beterschap.

**Geplaatst**: 01-10-24 16:59

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 01-10-24 16:59

Dank nog aan degenen die hun prijzen hebben genoemd. Ik ga toch even kijken of ik nog iets goedkopers kan vinden regio Wolvega/zuid Friesland. Tips zijn welkom per PB!

En idd nog sterkte aan degenen die afscheid moesten nemen. Je weet dat het moment ooit komt maar het blijft moeilijk.

**Geplaatst**: 01-10-24 19:17

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 01-10-24 19:17

Juval dat is idd jong. Ik heb een shet gehad die het ook had met 8 jaar. Mijn ervaring is vaak helaas hoe jonger de paarden hoe heftiger de symptomen. Ik heb het idee dat bij die paarden inwendig veel mis gaat. Ik heb m met 9 jaar in moeten laten slapen. Alles geprobeerd, werd ook kortademig en ging niet meer voor en achteruit ondanks alles. Vreselijk. Hopelijk krijg je jouw paardje op weer in orde.

**Geplaatst**: 02-10-24 08:41

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 02-10-24 08:41

Dat is inderdaad jong Juval, Hopelijk gaat de buut snel werken en kun je foto's gaan maken. Mijn dierenarts kon dat gelukkig thuis doen.

**Geplaatst**: 03-10-24 10:39

Geplaatst: 03-10-24 10:39

jesito schreef:
2 jaar geleden cushing geconstateerd enbtoen begonnen met medicatie. Helaas ging hij steeds slechter eten, blijkbaar vind hij dit pilletje zo vies. Een tijdje ging het goed in een stukje brood uit de hand tot hij dit door had, want zijn voer wilde hij al niet meer. Wortel uitgeholt, pilletje erin en na 2x hoefdehij geen wortel meer. Bijna 2 maanden hebben we dit zo volgehouden tot hij het vertrouwen helemaal kwijt was in wat ik m allemaal voorschotelde. Aangezien ik ook niet veel verschil zag besloten hem hier niet langer mee te martelen.
Maar goed de cushing gaat toch door.

Intussen loopt hij met graasmasker (doorn in mijn oog) en ben ik me af aan t vragen om toch medicatie nog eens te proberen.
Anderzijds vraag ik me wel eens af moet ik dat nog wel doen allemaal, kan ik m niet beter de tijd die die nog heeft met rust laten.

Ik snap je, ik vind een grasmaaier ook geen prettige/duurzame oplossing bij een oudje.

Verder ook een enorm herkenbaar verhaal. Ik heb vanalles geprobeerd met mijn 32 jarige merrie. De eerste paar keer eet ze het hapje (fruit/koek/brood) met pil graag op, en een week later weigert ze het. Het ging zover dat ze echt wegliep of haar kont draaide naar de stalhouder als hij 's ochtends de wei in kwam.
Ze heeft nu al een paar maanden geen pil meer gehad en is flink aangekomen, maar omdat ze erg mager was, ben ik daar juist blij mee.

Maar hoe nu verder? Ik heb nog een flinke hoeveelheid pillen, zonde om er niks mee te doen. Toch die tip van hier opvolgen en gaan prutsen met capsules en hopen dat ze de stalhouder nog een kans geeft? Of de natuur zijn gang laten gaan, en haar laten gaan zodra ze aftakelt? Momenteel neig ik naar het laatste...

**Geplaatst**: 03-10-24 10:50

Re: [INFO] Cushing/PPID deel 2.

Geplaatst: 03-10-24 10:50

Ik heb er ook 1 die de pil echt niet eet en dan gewoon in hongerstaking gaat. Naast het niet willen eten wordt hij er ook ronduit depressief van, ook op een 1/8e pil. Hij krijgt dus geen medicatie meer.
Een uitzondering is als hij een HB-aanval krijgt, maar dat is in de afgelopen 5 jaar maar 2x voorgekomen gelukkig.

Het is een afweging die je moet maken bij de dieren die er niet zo goed tegen kunnen. Wil je ze aan de medicatie hebben en ze mager en depressief hebben, of heb je ze zonder medicatie en gewoon blij en vrolijk? Voor mij is die keuze vrij eenvoudig.

**Geplaatst**: 03-10-24 14:00

Geplaatst: 03-10-24 14:00

Ik val vast in herhaling (sorry :')

), maar waarom proberen jullie niet met een spuitje in de mond, net zoals ontworming ? Geen associatie met eten en je bent altijd zeker dat ze alles binnenhebben.