Focussed schreef:Het is (vermoedelijk) een degeneratie van dopamine neuronen, neuronen die dopamine als belangrijkste neurotransmitter hebben. Ik zou zelf vermoeden in de nucleus arcuatus of de periventriculaire nucleus. Deze gebieden zitten in de hypothalamus en hebben effect op de hypofyse.
Hierdoor ontstaat verminderde dopamine overdracht. Dopamine werkt (indirect) als een rem op de ACTH secretie. Oftewel: minder dopamine = meer ACTH.
Vermoedelijk zorgt de overproductie van de hypofyse ervoor dat zijn middelste kwab opzwelt, immers deze draait overuren bij onbehandelde PPID.
In dat geval is de tumor dus niet de oorzaak maar een gevolg van de aandoening.
en meer acth is meer bijnierhormoon cortison en die veroorzaakt alle ellende....behalve de insulten , want dat komt niet door de hoge corgi spiegels...
En prascend remt de acth afgifte waardoor je minder corti aanmaakt?!
oke , logisch verder beredenerend , hoe lager je acth waarde , hoe minder synapsen er al kapot zijn.Dus lijkt het mij wel interessant om uit te vinden hoe je die synapsen kunt behouden [vrije radicalen elimineren] en hoe je de kapotte synapsen misschien weer kan gaan herstellen [kurkuma??]
Ik heb net eens weer zitten doorbladeren in m'n boeken om te kijken of ik er wat over kan vinden. Ben wel tegengekomen dat dopamine een belangrijke rol speelt bij misselijkheid. Daar zou wel eens de bijwerking misselijkheid van kunnen komen wanneer paarden te snel oo een hoge dosis pergolide worden gezet.
Maar hoge corti spiegels veroorzaken ook misselijkheid /volle maansgezicht/oedemen etc. Hoe kun je dan last krijgen van deze bijwerking als de corti aanmaak gecoupeerd wordt door de prascend?