pateeke schreef:Heel jammer voor de pony en pijnlijk voor jou lijkt me. Je hebt alles gedaan wat je kon.
Als ik jou was, zou ik wel mijn grenzen aangeven en laten weten dat als er weer wat scheelt met de pony, je niet opnieuw kan inspringen. Het is voor hen een emotionele keuze denk ik - het dier niet los kunnen laten omdat deze nog van de overleden vader is. Maar ze zullen dan toch wel zelf moeder moeten ondersteunen bij de zorg voor de pony. Het is logisch lijkt mij dat je buurvrouw dat niet meer alleen aankan. Maar als je nu niet je grenzen aangeeft, staat ze binnenkort weer aan je deur om te melden dat het niet goed gaat met de pony en wordt jij er weer in meegesleurd, moet je opnieuw machteloos toekijken... Daarom zou ik het afsluiten. Het is hun pony en hun verantwoordelijkheid, oe rot het ook is voor de pony
Ja zoiets wilde ik in eerste instantie ook schrijven. Zou dit ook bij eenmalige hulp houden.