Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-06-19 22:58

Geplaatst: 02-06-19 22:58

Ik zat een soortgelijke situatie als jou. Ik heb besloten om de mesotherapie wel te doen omdat ik het niet eerlijk vond tegenover haar om op haar te rijden als de virtuele pijnprikkel niet doorbroken wordt. Vergeet niet dat paarden bikkelhard zijn voor zichzelf vanwege hun overlevingsinstinct. Ik heb twee sessies mesotherapie gedaan en nu kan ik zelfs mijn nagels in haar rug zetten en hard op haar rug drukken.(Ze geeft er niets om). Ik kan zelfs weer rondes op haar rug doorzitten wat voorheen niet kon dus het gaat uitstekend met haar rug $*\o/*$ Voorheen gingen we als een raket de bak door. Nu is ze de rust zelve en kan ik gerust een kind op op d'r rug laten uitstappen als ik er naast loop zonder dat daarbij ongelukken zouden gebeuren. M'n merrie heeft ook ernstige KS in een ver gevormd stadium. Als ik jou was, zou ik er twee sessies mesotherapie tegenaan gooien om het verschil te zien. Tildren infuus en goudkorrels schijnen ook goed te werken. Ik heb daar geen ervaring mee.

Het beste is om te overleggen met jouw dierenarts welke therapieën zullen aanslaan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-19 23:35

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-19 23:35

Meso-therapie is helaas afgeraden door de kliniek zelf omdat vanwege de spondylose het risico te groot is en de slaagkansen klein. Dus daar begin ik sowieso niet meer aan, zeker niet om er nog duizenden euro's naar toe te smijten terwijl het eigenlijk niet de bedoeling is van de dierenartsen. Met spondylose is het ding dat het erger wordt, kissing spines kunnen relatief stabiel blijven, Van spondylose kunnen ze verlamd raken omdat de wervels naar elkaar toe groeien en zich dus gaan vast zetten. Dan neem je dus ook het risico om het erger te maken. Ik denk dat ik mijn handjes zou mogen kussen moesten het enkel de KS zijn, dan zou mesotherapie ook te overwegen zijn. Maar de combinatie van de twee is helaas zeer ongunstig... Plus hij sleept ook al rechts achter.

**Geplaatst**: 03-06-19 06:27

Geplaatst: 03-06-19 06:27

Is hij dan al niet verlamd aan het raken gezien het slepen met de achterhand? Dit klinkt vrij ernstig. Ik zou met de dierenarts overleggen wat wijsheid is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-06-19 10:06

Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-19 10:06

maria1990 schreef:
Is hij dan al niet verlamd aan het raken gezien het slepen met de achterhand? Dit klinkt vrij ernstig. Ik zou met de dierenarts overleggen wat wijsheid is.

Nee, dit is nog onderzocht door de kliniek en ook adhv. een MEP-test (kijken of de signalen van zijn hersenen naar de benen doorgaan) want er was inderdaad twijfel op zicht of hij eventuele attactie had, het manken is hoogstwaarschijnlijk gelinkt met de problemen in de rug maar geen verlamming.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-06-19 11:05

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-19 11:05

Ik moet zeggen dat ik het vaak heel moeilijk vind om er objectief naar te kijken. Ik zit zelf ook vaak enorm te twijfelen over wat wijsheid nu is. De mensen rondom mij vinden dat hij er gezond en gelukkig uit ziet. De dierenartsen in de kliniek vonden dat dit geen paard was om in te slapen. Maar veel mensen rondom mij (die hem niet in levende lijven gezien hebben) zeggen dat ik gek ben om een paard dat mankt, spondylose heeft en KS nog te laten leven. Ik let enorm op en misschien bekijk ik elk signaal ook te overdreven. Het lijkt alsof ik mezelf soms moet overtuigen dat het niet meer paardwaardig is, en soms omgekeerd. Het is dat ik het allemaal niet meer weet. Hij ziet er gelukkig uit, hij is niet boos of zuur, is niet mager, staat niet dof ofso en beweegt normaal. Maar ja, in hoeverre kan ik dit in godsnaam weten wat hij wel of niet voelt?

**Geplaatst**: 03-06-19 11:49

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst: 03-06-19 11:49

Goed dat je het zo uitgebreid uit laat zoeken en het ook zo bijhoudt. :(:)

Het lijkt me enorm lastig dat je niet alleen met de kissing spines zit maar ook met de spondylose. Ik snap alleen niet dat als mesotherapie te riskant is omdat de spondylose zo instabiel is en al door het minste of geringste kan verergeren, waarom je dan wel mag blijven rijden? Zeker als hij ook al met een voorbeen sleept? Dan kan je paard zijn eigen gewicht dus al niet meer op een veilige manier dragen zonder zijn scheefheid en dus slijtage te verergeren. Hoe kan hij jouw gewicht daar dan nog op een correctie manier bij hebben zonder zijn lichaam nog verder te overbelasten? Het klinkt eigenlijk alsof dat de slijtage alleen maar zal versnellen. Bovendien krijg je dan de vraag: als onder het zadel lopen met een slepend been 'normaal' is, hoe moet het paard het dan in de toekomst aangeven als het rijden hem pijn gaat doen? Want kreupel gaan lopen doet hij nu al, dat heeft hij dus al niet meer als communicatiemiddel naar jou toe. Ik zou ernaast gaan lopen en dat dan maar op zoveel mogelijk manieren leuk maken: aan het halster, aan de lange teugel, lange lijnen en alle varianten daarop. Dan kun je hem hetzelfde vragen als wanneer je erop zit en weet je zeker dat jouw gewicht zijn lichaam niet nog zwaarder belast.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-06-19 12:03

Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-19 12:03

Hij sleept met een achterbeen, hij laat het zowat hangen, dus trekt het niet hoger op of zakt er niet door. en ik heb het vooral over mesotherapie in combinatie met echt intensief rijden. Er wordt niet meer mee gereden. Was ook afgeraden, wandelingen in stap mochten wel nog maar doe ik intussen ook niet meer. Misschien is het verslag van de kliniek handiger:

"Weinig gespierde bovenlijn, in draf loopt het paard mank rechts achter en is stijf. Vooral in de overgangen draf naar galop en galop naar draf lijkt het manken hem te hinderen. (pijn, ataxie?) Tijdens het opzadelen vertoont het paard geen tekenen van verzet. Manken is hoogstwaarschijnlijk te wijden aan de problemen in de rug. Onder het zadel beweegt het paard zeer stijf en moeizaam. Houdt de rug in hyperextensie onder het zadel.

Matige tot ernstige spondylose op T11 tot T14
Kissing spines (matig) op T16-T17 omgeving door sclerose tussen L4 en L6 (mild)

Toediening van pijnstillers zoals duivelsklauw is aangeraden voor het comfort van het paard. Weidegang is sterk aanbevolen. Indien paard genoeg comfortabel is mag er nog gewandeld worden in stap"

Ataxie is later uitgesloten aan de hand van een MEP-test.

**Geplaatst**: 03-06-19 12:53

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst: 03-06-19 12:53

Even voor mijn begrip, met wandelingen in stap bedoel je dus rijden in stap, en niet ernaast wandelen?
Gek dat dat van de kliniek nog wel mocht terwijl hun beschrijving van hoe het paard onder het zadel bewoon nou niet echt iets is om blij van te worden, en het klinkt ook niet alsof het paard daar ook maar op enige wijze beter van werd, maar dat zo'n advies vooral gegeven wordt om de eigenaar blij te houden?
Ik denk dat het inderdaad een goede beslissing is om er niet meer op te gaan zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-06-19 12:57

Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-19 12:57

xyzutu2 schreef:
Even voor mijn begrip, met wandelingen in stap bedoel je dus rijden in stap, en niet ernaast wandelen?
Gek dat dat van de kliniek nog wel mocht terwijl hun beschrijving van hoe het paard onder het zadel bewoon nou niet echt iets is om blij van te worden, en het klinkt ook niet alsof het paard daar ook maar op enige wijze beter van werd, maar dat zo'n advies vooral gegeven wordt om de eigenaar blij te houden?
Ik denk dat het inderdaad een goede beslissing is om er niet meer op te gaan zitten.

Ja, in stap mankt die niet. Dan is er weinig aan te zien. Maar in draf dus wel en zeker op de cirkel. Maar ik heb altijd duidelijk aangegeven dat het niet voor mijn plezier moet zijn. Maar omdat ik me er zelf niet gemakkelijk meer bij voelde ben ik slechts 1x gaan wandelen en voor de rest wat rondjes gestapt in de piste gewoon, maar dat heb ik dus ook maar 2x gedaan.

**Geplaatst**: 03-06-19 18:07

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst: 03-06-19 18:07

Je zou kunnen overleggen om het paard een week op pijnstillers te zetten om het verschil te zien.
Maar als ik jou hoor, denk ik dat je 'onderbuik' wel weet waar het gesprek over moet gaan...
Jij kent je paard.
Sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-06-19 18:09

Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-19 18:09

senna21 schreef:
Je zou kunnen overleggen om het paard een week op pijnstillers te zetten om het verschil te zien.
Maar als ik jou hoor, denk ik dat je 'onderbuik' wel weet waar het gesprek over moet gaan...
Jij kent je paard.
Sterkte.

Ik ben dit inderdaad van plan, kreeg van een andere bokker ook deze tip. Ik denk dat de komende maanden inslapen nog niet nodig is, maar wel iets waar we over moeten gaan nadenken en eventueel inplannen... -O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-06-19 13:04

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst door de TopicStarter : 15-06-19 13:04

DA is er gisteren bij geweest en de kliniek heeft ook gebeld en advies gegeven.

Conclusie: het is geen zwart-wit verhaal. Zijn symptomen springen er niet uit en zijn eigenlijk allemaal zeer subtiel en 'klein'. Klein in manier van, je moet goed opletten om dingen te kunnen zien, je moet er oog voor hebben, niet in klein van ze zijn niet erg of hoeven niet serieus genomen te worden.
De DA heeft met naaldjes in zijn spieren geprikt om ze wat los te krijgen. Op zijn schoft kan ze er alleen heel moeilijk bij. Als ze drukt op zijn 'pijnplekken' reageert hij niet alsof het hem veel pijn doet.

Bij de klinische test aan de lounge liep hij in het begin écht niet goed. Zo stijf en onzuiver, paar keer ook struikelen. Maar naar mate de rondjes meer werden begon hij toch weer soepeler te lopen en minder mank. Mank is bij hem zijn rechter achterbeen niet goed mee krijgen, soms wel en soms niet, dus hij loopt niet elke pas mank. In galop kruist hij ook. Ataxie is uitgesloten, hebben we laten testen. Conclusie, hij loopt alles behalve goed maar hij loopt ook niet fataal slecht. Waarschijnlijk is hij wel slechter beginnen lopen omdat zijn achterhand zwakker is geworden door niet meer te rijden. Helaas mogen we niet meer rijden, dus om die spieren op de een of andere manier toch te trainen is moeilijk. We gaan nu toch pijnstillers geven voor 10 dagen om te kijken wat dat geeft, ik moet hem ook een paar keren longeren om te zien of hij qua beweging ook beter wordt.

Voor de rest is hij qua geest nog altijd heel helder, niet zuur of boos en heel sociaal. Hij is elke keer als ik er ben super enthousiast (komt echt aan gerend al hinnikend). Op de weide heeft hij dagen dat hij enorm staat de springen en te bokken en andere dagen dat hij dan wel weer heel stijf loopt. Deze week heeft hij dan wel weer wat proberen dekken bij zijn merries. Mijn DA vind ook dat ik zelf moet beslissen waar ik de lijn trek, maar aangezien het geen zwart-wit geval is is dit nogal moeilijk.

**Geplaatst**: 15-06-19 14:31

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst: 15-06-19 14:31

Hoe hard het ook klinkt, zwart-wit is veel makkelijker. Dan is het klaar of niet. Dit is voor jezelf ook slopend, maar ik denk dat je hem goed genoeg kent om een eerlijke beslissing te nemen wanneer het nodig is. Het enige wat je kan vragen is een kennis/vriendin die hem minder vaak ziet af en toe te laten kijken, zodat je niet per ongeluk de grens steeds verder oprekt, als je begrijpt wat ik bedoel?

Sterkte en ik hoop dat hij toch nog gewoon een tijd lekker paard kan zijn in het land!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-06-19 20:30

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst door de TopicStarter : 15-06-19 20:30

Neen, inderdaad, het feit dat het niet zwart-wit is maakt het juist veel moeilijker. De kliniek zei ook dat het misschien nu nog wat vroeg is om definitieve beslissingen te nemen maar we het wel in ons achterhoofd moeten houden. Als ik met die pijnstillers plots een heel ander paard zie, ja dan weten we ook genoeg... Maar mijn DA verwacht dat eigenlijk niet. Als ik nu echt begin te merken dat hij qua geest en beweging plots heel erg achteruit gaat dan twijfel ik ook niet meer, maar denk dat het nu misschien allemaal nog een beetje te vroeg is. We zullen sowieso wel zien wat die pijnstilling geeft en ook wat de komende winter gaat geven.

**Geplaatst**: 15-06-19 21:10

Geplaatst: 15-06-19 21:10

Moeilijk hoor, of eigenlijk als buitenstaander zo makkelijk maar het gaat wel over je beest waar je veel om geeft en dat maakt het anders.
Volg wat je hart je zegt na de pijnstillers, je noemt echt dingen waarvan ik zeg je weet wat je te doen staat, maar wanneer is die tijd?
Dat is nu de vraag meer denk ik. :(:)

**Geplaatst**: 16-06-19 15:13

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst: 16-06-19 15:13

Pff, wat een nare situatie. Ik hoop dat de pijnstillers duidelijkheid geven, en dan hoop ik met name positief; dat je geen verschil gaat zien en dus geen pijn heeft. Maar met het klinisch beeld wat je beschrijft, is die kans niet zo heel groot. Lastig hoor. Volgens mij heb je ook mijn topic gevolgd met mijn paard met KS, ik hoop echt voor je dat de uitslag voor jouw paard gunstiger is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-19 17:05

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-19 17:05

Moonfish, ja dat is dus de hele moeilijke kwestie. Ik wil sowieso geen paard dat overduidelijk heel veel pijn heeft, maar dat is dus de grote twijfel... Hopelijk brengen die pijnstillers wat duidelijkheid.

Denk het inderdaad ook Elise, maar de prognose van mijn DA denkt juist dat ik weinig verschil ga zien, dus dat hopen we maar. Vandaag dag 2 met pijnstillers, morgen ga ik hem een keer loungeren om te kijken. Waarschijnlijk ga ik nu inderdaad nog weinig verschil zien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-19 22:28

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-19 22:28

Vandaag paard aan de longe gehad. Qua gedrag en op de weide merkten we weinig, hij krijgt nu 5 dagen pijnstillers. Aan de longe (als vergelijking tov vrijdag) meer vooruit, hij was minder stijf maar mankt nog wel en zelf meer enthousiast, dus wilder en meer bokken. Vorige keer was hij wat voorzichtiger en minder vooruit.

**Geplaatst**: 27-06-19 19:07

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst: 27-06-19 19:07

Hoe gaat het nu? Merk je veel verschil met de pijnstillers? (Ik hoop van niet..)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-19 19:14

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-19 19:14

Neen, inderdaad. We merkte eigenlijk zeer weinig verschil. In beweging leek hij het wel iets makkelijker te hebben, maar qua energie, geest en gedrag geen verschil opgemerkt. Dus laten we dat gewoon positief bekijken

Ik ben nu ook zelf wat geruster. De tijd zal heus wel komen helaas, maar die is nu nog niet.

**Geplaatst**: 27-06-19 22:34

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst: 27-06-19 22:34

Wat fijn zeg, goed nieuws!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-19 11:41

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-19 11:41

Nu is er deze week wel iets 'raars' gebeurd. De laatste keer dat de hoefsmid kwam, circa 8-10 weken geleden, had hij het toch al wat lastiger om op 3 benen te blijven staan. Maandag is de hoefsmid weer geweest, ongeveer 4-5 dagen na de laatste pijnstilling, en hij is tijdens het bekappen gevallen. Plots kreeg hij het moeilijk, begon te wiebelen, hoefsmid liet niet los, gewicht naar achteren en op de grond. 5 minuten later hetzelfde liedje met het achterbeen, maar hoefsmid liet deze keer op tijd los dat hij niet kon vallen. Was even enorm verschieten, ook voor Diallo. DA gebeld, zij denkt ook eerder neurologisch dan van de pijn, maar aangezien hij 22 maart is getest op ataxie leek het haar sterk dat hij het nu plots wel zou hebben. De volgende keer dat de hoefsmid komt ga ik de dag ervoor en de dag zelf terug metacam geven, om te kijken of het toch niet beter is met pijnstilling, op de weide of in de poetsplaats etc hebben we hem nog nooit zien vallen. Hij kreeg nu helemaal geen pijnstilling meer dus we gaan hem nu ook terug elke dag op duivelsklauw zetten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-20 14:25

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-20 14:25

Ik wil hier toch nog even posten, intussen 1,5 jaar na de diagnose. Diallo is intussen net 17 jaar geworden.

Ik ben zo blij dat ik kan zeggen dat het met Diallo eigenlijk zo ontzettend goed gaat. Hij krijgt geen pijnstillers, geen duivelsklauw, niks. Hij staat intussen op een paddock paradise dicht bij mij thuis met een hitsige pony van 22 jaar. Hij loopt er gelukkig rond en gezond bij en zijn beweging is niet verslechterd, integendeel zelfs, misschien is het wel een klein beetje verbeterd. Ik heb er ruim 6 maanden geen zadel opgelegd en een paar weken terug de gok gewaagd en ben ik er mee op stap gegaan, en dat was echt volop genieten! Zo'n leuk en blij paard. De hoefsmid is intussen ook geen enkel probleem meer, het is bij die ene keer gebleven. We gaan binnenkort eens naar de zee samen, maar verder staat hij gewoon dus te genieten van het paard zijn.

Afbeelding

Hij laat zich zeker niet tegenhouden door zijn mankementen hoor

Ik zie hem regelmatig de weide door crossen en spelen met zijn maatje, het liefst op zijn twee achterste benen. :Y)

Wat ben ik blij met dit paard, hij mag nog zolang blijven als hij wil

**Geplaatst**: 24-08-20 16:30

Re: Kissing spines en spondylose, wat nu? ervaringen gezocht

Geplaatst: 24-08-20 16:30

Wat heerlijk zeg! Een enorme opluchting voor jou. Nu op naar nog een aantal jaren zo genieten van elkaar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-22 10:42

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-22 10:42

Ik wil even nog een update geven, want soms kan het toch ook gewoon nog anders...

Ik weet nog dat er hier ook veel mensen mij aangeraden hebben om Diallo te laten inslapen. Ik ben tot op de dag van vandaag nog steeds heel blij dat ik dat niet heb laten doen. Wij hebben verder nooit meer foto's laten maken, hij krijgt nog steeds geen medicatie, de eerste twee jaar heeft Diallo vooral op de weide gestaan en héél af en toe nam ik hem eens mee op een stapwandeling. Maar intussen staat hij weer lichtjes in het werk, we gaan om de twee weken eens wandelen (stap, draf, galop) of doen licht pistewerk, niks geks. Maar hij lijkt er van te genieten en ik ook. Meer dan dit hoeft het niet te zijn en hij doet het intussen ook gewoon ontzettend goed, toont geen signalen van pijn, bokt en springt nog gelukkig in het rond en rolt nog vlotjes over en weer. Blij paard en blije ruiter $*\o/*$

Afbeelding