Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-10-17 23:17

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 08-10-17 23:17

Dat ziet er helemaal niet verkeerd uit Marjanka!!

**Geplaatst**: 09-10-17 09:22

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 09-10-17 09:22

Je bent goed bezig volgens mij.
Ataxi is erg lastig. Het ene moment is er niets aan te zien en het andere moment denk je "wat voor zin heeft het.."
je zou er voor kunnen kiezen om hem in de Eiffel of zo te zetten, mocht je het niet meer willen/kunnen. Daar traint hij zich zelf waarschijnlijk wel.

Jammer dat je niets meer van die mensen hebt gehoord trouwens.

Succes met hem!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-17 13:53

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-17 13:53

Orry gaat nooit meer uit logeren ergens, enorm van geleerd, tenzij het medisch vereist is. Verdorie, vijf puppies gehad waarvan 1 naar de opfok gestuurd, en juist die ene, veulenkampioen notabene, kwam stuk terug....
Maar we houden vol hoor!

**Geplaatst**: 10-10-17 22:41

Geplaatst: 10-10-17 22:41

Marjanka11 schreef:
Zijn zichtbare onlogica in bewegen is alleen als hij gehaast/druk is in draf, rechtsom op de volte; dan verliest hij tact, gaat achter sneller of groter dan voor, kan hij het voor niet kwijt, en dan gaat het de mist in, en dan lijkt er rv een hakkeltje te zitten, beetje op schouderniveau.

Pik even dit stukje eruit. Mijn merrie die op iets meer als 1-jarige leeftijd atactisch werd heeft lang last gehad van een slechte coordinatie tussen haar voor en achterbenen. Die gingen niet in hetzelfde ritme, vooral in de galop. Regelmatig gehad dat ze struikelde of soms zelfs viel aan de longeerlijn of wanneer ze op het land kwam.
Zij kon wel bereden worden maar alles is heel rustig en met beleid gegaan. Na een jaar onder het zadel had ze pas balans in draf door de hoeken van de bak en op de volte.
En dan in de zin van niet meer schuin de bocht door.
Op 5 jarige leeftijd na weer een ostheopaatbehandeling is dat pas echt goed gekomen. Sindsdien kan ze los gaan zonder struikelen of vallen.
Zij was niet zo erg atactisch als de jouwe schat ik, enige wat wij aan training hebben gedaan is heel veel wandelen op verschillende ondergronden, dagelijks heuveltje op en af en gedoseerd werk aan de longe.
Toen ze eenmaal ingereden werd zoveel mogelijk km rechtuit gemaakt.

Hoop dat de positieve vooruitgang zo door blijft zetten.

**Geplaatst**: 12-10-17 08:55

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 12-10-17 08:55

[VN] Hoe gaat het nu met de boktveulens: Gouden hengstveulen 2010

Hier een topic over een boktveulen van 2010, misschien heb je er iets aan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-17 17:15

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-17 17:15

Ja, Frummel....#Jobamara, ik heb ze allemaal gelezen. Dat was indrukwekkend.

#Nuscaniels, die van mij is gelukkig nog nooit gevallen, maar afgelopen dinsdag wel bij de kliniek. De vloer was redelijk glad, en net schoon gemaakt (nat...), en met verzetten glipte een achterbeen weg. Plop, daar lag ie, maar hij was nog sneller weer overeind en mankeerde gelukkig niets. Ze waren hem al aan het behandelen en hij stond wat in rust, swaffelde, en was niet alert. Plop. Op de vloer.
Dus nog nooit gevallen....kan ik nu van mijn lijstje schrappen. Ik denk dat een paard met ijzers misschien ook wel was gaan liggen, maar wellicht had een 'normaal' paard zich al eerder gecorrigeerd. Dat die van jou struikelde en viel aan de lijn of los, is hier gelukkig nog nooit gebeurd. Vandaag heb ik hem weer op de wip-wap en in het zware zand gehad op de volte, en het lijkt wat beter te gaan. Bij Dr Berger gaven ze aan dat ze in juni niet verwacht hadden dat hij nu al - of toch nog - zoveel verbeterd was. En dat het jammer is dat we niet eerder bij hen terecht waren gekomen, dan was er wellicht nog meer te behalen geweest. Misschien had jij ook dat gevoel, toen de osteo op 5-jarige leeftijd is geweest?

Dinsdag hebben we ook te horen gekregen dat hij geen injecties meer krijgt, omdat hij de afgelopen vier weken zonder heeft gedaan en niet terug gevallen is, en we hoeven nu niet over vier weken terug, maar over zes weken!! $*\%/*$

**Geplaatst**: 16-10-17 02:16

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 16-10-17 02:16

Super fijn dat ze toch weer meer vooruitgang zien dan verwacht!!!
En hopelijk over 6 weken weer hoor!!

**Geplaatst**: 16-10-17 08:02

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 16-10-17 08:02

Wat fijn om te horen dat hij nog steeds vooruit gaat! Bemoedigend om te horen dat zijn vorderingen ook steeds beter zijn dan er wordt verwacht. Krijg je nu niet een heel klein beetje hoop dat hij op termijn tóch een zadel paard kan worden?
Eén ding is zeker, wat het eindresultaat ook gaat worden, hij krijgt in ieder geval álle kansen bij jullie om zo optimaal mogelijk te herstellen. Ben heel benieuwd waar hij nog gaat komen. Vind de vorderingen veelbelovend.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-10-17 10:49

Geplaatst door de TopicStarter : 16-10-17 10:49

Nachtbraker, Jobamara?

#BusyMissy, ik hoop er stiekem op dat wij ook een soort wondertje hebben, en ik hoop dat we ooit thuis aan rijden toe kunnen komen. Ook omdat ik denk dat hij daar fysiek veel beter van kan worden. En mijn grootste droom zou zijn dat hij, net als Frummel, af en toe mee kan naar een wedstrijdje bij ons op de vereniging met een vaste setting, gewoon 1 proefje per keer omdat hij meer niet aan zou kunnen vanwege mentaal & fysiek. Mits die draf rechtsom verbeterd natuurlijk. Buiten rijden lijkt me te risicovol, dat is afgeschreven, maar trailermak is hij nu al

. Maar dat is mijn grote droom, hoop en wens. Vooral omdat hier nog een wannabe sportpaard staat met lastig gedrag, die ik ook niet op geef, wellicht ook tegen beter weten in (nu M2 met heel veel moeite en vooral afgroeten, mentaal lastig, niet geschikt voor buiten rijden). Ik heb vanochtend nog gegoogled op 'leven met een gehandicapt kind', gniffel, want zo voelt het met die twee in de wei. De derde, een Shet, is mentaal en fysiek nog de beste. Maar het is soms wel flut, dat je je dromen zo fors moet bijstellen. Daar doe je niet zo je best voor. Aan de andere kant, misschien boffen ze wel dat ze bij mij in de achtertuin wonen.

Maar wie weet?? We zijn over 14 dagen precies een jaar onderweg. Althans, dat het ons is verteld vanuit de gerenommeerde opfok 'dat hij er wat vreemd bij staat, niet kreupel, hoeft geen DA bij hoor, misschien iets van een spiertje verrekt, maar dat zie je morgen wanneer je hem komt ophalen, vanochtend galoppeerde hij nog'..... maar de DA zei toch echt afmaken en de opfok wist heel goed wat er aan de hand was, bleek achteraf. Maar goed, dat is straks een jaar geleden. En Dikkie Dik eet, poept, ligt, rolt over de rug, rent & remt, swaffelt, steigert, speelt en kan achterwaarts. Dat had niemand een jaar geleden gedacht!!

Dus ik koester een droom als zadelpaard. En anders ben ik over een paar jaar enorm bekwaam in grondwerk en dubbele lijnen. Gisteren ging hij uit zichzelf op de wip-wap staan, gelijk al in het begin. Omdat hij dan een pepermuntje krijgt. Slimmerik. Toen we klaar waren, liet ik hem los, en hup, ging hij weer op de wip-wap staan. Kom maar op met die pepermuntjes......kilo's gaan er hier door!

Wie weet wat hij volgend jaar rond deze tijd kan. Ik vermoed wel meer dan nu. Maar of het genoeg zal zijn.....maar dromen en hopen mag!

Nog een fotootje bij Dr Berger Tierartzklinik, van afgelopen dinsdag, nadat hij binnen onderuit was gegaan. Super braaf dinky, gewoon buiten weer verder. Spekkie. Hij is wel iets te dik....

Afbeelding

**Geplaatst**: 16-10-17 11:14

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 16-10-17 11:14

, nachtbraker idd

, dan is het lekker rustig!

Je dromen bijstellen en paarden die boffen dat ze bij jou zijn, gelukkig zijn er zo meer mensen. We zullen het er maar op houden dat, dat de echte doorzetters en paardemensen zijn.
En zie Frummel idd het plezier en de band die je met elkaar krijgt maakt gelukkig veel goed.

**Geplaatst**: 16-10-17 14:31

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 16-10-17 14:31

Dromen en hopen mag zeker!
Het blijft een megaknap paard en hoop met je mee dat je er over een tijdje ook op andere manieren van mag gaan genieten. Dat zou toch wel heel gaaf zijn!

Jouw verhaal (met nog wat andere "pech"verhalen) heeft me wel doen besluiten om mijn hengstje thuis op te laten groeien en niet in de opfok te doen. Niet dat hij bij mij geen risico loopt hoor, hier doet ie af en toe ook echt malloot. Maar als je dan hoort dat 10% van de hengsten wel eens wat oploopt in de opfok (geen idee overigens of dit een bewezen percentage is, maar waar rook is is vuur?) heeft dat voor mij uiteindelijk de beslissing gemaakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-10-17 17:16

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst door de TopicStarter : 16-10-17 17:16

Thanks (knap knollie) en opfok....het kan natuurlijk heel goed gaan met juiste begeleiding. Of niet. Er kan thuis idd ook iets mis gaan, maar het scheelt je dan wel in je gevoel of je mogelijkerwijs iets al dan niet had kunnen voorkomen. Dus lekker thuis houden met maatjes, mocht er ooit een volgende keer komen, dan doe ik dat ook!

**Geplaatst**: 16-10-17 23:20

Geplaatst: 16-10-17 23:20

Schrikken is dat altijd als je ze zo onderuit ziet gaan en dan de opluchting als ze gelijk weer opkrabbelen.
Of er misschien meer aan te doen was geweest als ik dingen eerder had gedaan, heb ik eigenlijk nooit aan gedacht.
Komt denk ik ook wel door haar ontwikkeling. Ja ze viel zo af en toe en ik linkte dat wel altijd aan de ataxie maar had altijd het gevoel van we doen rustig aan, bouwen rustig op en we zien wel.
Vanaf het moment van vaststellen tot dan heb ik alleen maar verbetering gezien dus in mijn ogen was dit gewoon een laatste stapje wat ze nog moest verbeteren.

Als je kijkt naar wat die van jou voor groei en ontwikkeling heeft doorgemaakt het afgelopen jaar, is toch geweldig. Buiten het normale proces wat elk opgroeiend paard meemaakt en veel van ze vergt heeft hij ook nog eens zulke grote stappen kunnen maken in het verbeteren van de ataxie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-01-18 23:23

Geplaatst door de TopicStarter : 25-01-18 23:23

Daar zijn we weer!!

We zijn in november nog naar Duitsland geweest, en we hoefden pas in het nieuwe jaar weer. De draf rechtsom was nog een dingetje, maar werd steeds beter. Langzaam, maar toch. De hoef rv was ook wat steiler, maar keert zachtjes aan ook terug naar een meer gelijke positie met lv. Enfin, we hoefden pas medio januari weer retour, deze keer zat er acht weken tussen in plaats van vier. Maar op de juiste dag was er die storm, precies in de middag bij ons, en dat risico gingen we niet nemen.

Twee dagen daarvoor zijn we met hem naar Utrecht gegaan, om alle vier de benen te laten röntgen, voor een certificaat, gelijk aan PROK. En we zouden stoppen met foto's maken wanneer rv niet goed zou zijn. Maar ze gingen door, dus vooruit. Na twee weken zouden we de uitslag per post ontvangen, maar die hebben we deze week ontvangen. Vier uitmuntende pootjes!! Dus de draf rechtsom komt hooguit vanuit de schouder, maar daar is ook niets te vinden, dus het is een gewoonte geworden. Wel kunnen we nu zeggen dat grasmaaier 3.0 is geworden tot grasmaaier met optie zitmaaier 1.0, want nu hij verder fysiek goed is, gaan we hem wel zadelmak maken deze zomer. Dan mag hij weer vakantie, tot hij het jaar daarop vier is. We gaan wel zien waar het schip strand!

In Utrecht was hij heel braaf, en dat vonden ze daar ook. Hij heeft die dag 3 uur heen en 3 uur terug op de trailer gestaan, en heeft zich prima gehouden. Ja, hij vond het wel wat spannend natuurlijk, dus dan zag je wel kleine dingetjes (alleen als je weet wat je moet zien), maar de combinatie energie-balans-traillerrit heeft hij goed doorstaan. Tot zover! Even korte update, want anders vergeet ik dit weer.

Prachtig zo ver als we nu al zijn gekomen. Ik heb geen idee wat de toekomst ons verder brengen zal, maar tot nu toe heeft hij vriend en vijand versteld doen staan!

**Geplaatst**: 26-01-18 03:23

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 26-01-18 03:23

Nachtbraker meld zich weer,ha ha.

Proficiat!!! Zo verdient dit goede nieuws, duim voor nog vele mooie updates hoor. Heel veel plezier alvast!

**Geplaatst**: 26-01-18 08:07

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 26-01-18 08:07

Wat een fijn bericht! Super dat al jullie inzet tot dit resultaat heeft mogen leiden.En helemaal top dat hij nu ook nog prok is. Ben heel benieuwd hoe hij om zal gaan met het zadelmak maken. Ben blij voor jullie dat zo'n prachtig paard misschien toch mag gaan dienen waar hij voor gefokt is, als rijpaard. Op wat voor manier dan ook. Keep up the good work!

**Geplaatst**: 26-01-18 09:02

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 26-01-18 09:02

Wauw wat een mooie update, fijn dat hij steeds weer verbeterd!

**Geplaatst**: 26-01-18 09:14

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 26-01-18 09:14

Super fijne update

**Geplaatst**: 26-01-18 10:06

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 26-01-18 10:06

Wat een top update! Fijn dat hij nog steeds verbeterd!

**Geplaatst**: 26-01-18 10:38

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 26-01-18 10:38

Wat knap van Morrie! 3 uur heen en weer terug. Dat is een flinke rit. Heel fijn dat de benen helemaal goed zijn volgens de rx foto's. Mooi te horen dat jullie harde werk en inzet zijn vruchten werpt.

**Geplaatst**: 07-01-19 21:43

Geplaatst: 07-01-19 21:43

Hoe gaat het nu?

**Geplaatst**: 07-01-19 22:00

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 07-01-19 22:00

Ja, ik ben ook wel benieuwd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-19 18:36

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-19 18:36

Och ja, een heel jaar geleden al weer!!

Bulletje Orry is nog steeds hengst, officieel in januari 4 jaar, en prachtig in het bezit van die röntgenlogische goedkeuring. Medio april 2018 zijn we begonnen met dubbele lijnen en zadel, maar ook bit (zonder daar al wat mee te doen). Dat ging prima, maar helaas heb ik begin juni 2018 mijn linker onderbeen (tibia plateau) gebroken. En wel op een zodanige manier dat ik nu rondscharrel met een plaatje en zes schroeven in mijn onderbeen. Door dat ongeval was ook de voorste kruisband beschadigd en mocht ik twee maanden tot maximaal 60 graden buigen met mijn knie en verder niets, dus ook niet belasten. Mijn partner heeft voor de paarden en mij gezorgd, en in augustus mocht ik dan gaan belasten en beginnen met krukken lopen. Al m'n spieren waren foetsie (been, romp), ik was gewoon een zak patat. Enfin, twee maal per week fysio en een bak ellende achter de rug, mag ik nu sinds januari eenmaal per week naar de fysio en gaat eind februari het plaatwerk uit mijn been.

De reden dat het plaatwerk er na acht maanden al uit mag, is omdat ik o.a. niet kan lichtrijden (en nog andere dingen, maar die zijn niet zo belangrijk als rijden; ik voel het plaatwerk ook erg goed, ook irritant, ook met rijlaarzen aan (het zit aan de binnenzijde van mijn onderbeen)). Ik heb op mijn 12-jarige paard geprobeerd te rijden, maar ik kan geen gewicht overnemen op mijn linkerbeen. Al met al te gevaarlijk om echt te gaan rijden, zeker met een puber. Het Bulletje heeft daarom nog wat langer vakantie mogen vieren en ik heb hem nu een paar keer gelongeerd in de grote baan zonder omheining, en hij is goed stabiel wanneer hij gekke bokkensprongen maakt $*\%/*$ ! De grote baan heeft een betere bodem dan de longeercirkel, maar geen aanleuning omdat er geen omheining is; hij loopt daar ook makkelijker. Super braaf bulletje. Linksachter is hij wat trager in draf als je goed kijkt, maar stap en galop zijn correct. Achterwaarts is appeltje-eitje en stoute sprongen maken lukt dus ook. Als hij er aan trekt, bijvoorbeeld in de wei omdat er iets gebeurd, is die traagheid in draf niet zichtbaar. Het is een soort luiheid. Bokken doet hij niet. Verder is hij nog steeds supervriendelijk en attent in de omgang. En geneert zich niet voor spontane zaadlozingen waar je bij staat.

Ik hoop dat - nadat het plaatwerk bij mij verwijderd is - ik kan gaan lichtrijden en paardrijden. Ik rij nu soms therapeutisch op het grote paard in stap om allerhande dressuuroefeningen te paard te doen, zoals wijken, keertwending, appuyeren, waarbij ik mijn linkerbeen extra belast en als extraatje gebruik ik dan geen sporen. Alle fysio ten spijt, ook de ruiter-gespecialiseerde fysio's, ze kunnen me niet helpen. Paardrijden is toch een unieke fysieke belasting. Ik heb wel een voorschotje op het voorjaar genomen en heb iemand benaderd die mij hier thuis wil helpen met inrijden van het bulletje en er lekker als eerste op gaat. Zij is ook wat jonger, dus als ze wat breekt, hersteld ze sneller!

Maar idd, potverdorie, een heel jaar geleden het laatste bericht! Het is van juni tot zeker wel november een hele idiote periode geweest met 2 maal revalidatie per week en regelmatige controles en röntgen van het ziekenhuis. Hard werken voor mij, maar ik begrijp ons Bulletje nog beter. Doen, herhalen & doorzetten. Niets doen of opgeven is geen optie. Ik heb trouwens in die periode heel wat gehad aan Bokt, want ik ben zeker niet de eerste met een tibia plateau breuk, gniffel. Daar bestaat een heel lang topic over. Het is in ieder geval gegarandeerd dat ik eerder artrose krijg dan anders, alsook een nieuwe knie. Hopla.

Frau Lambregts is in november 2018 nog bij ons thuis geweest en vond hem nog steeds vooruit gaan. In februari mogen we haar weer verwelkomen. Zijn tandjes wisselen ook goed.

Inmiddels hebben we ook een tijdelijke logeer-mini erbij, een merrie. Ze staat op een apart stuk met onze therapeutische mini Pip. Orry gedraagt zich goed ten opzichte van de mini-merrie, die in haar midlife zit en lonkt naar ons Bulletje; zijn slurf houdt hij goed bij zich. Pip daarentegen, onze mini ruin, laat zijn augurkje graag zien. Blijkbaar valt hij wel op oudere dames. Toch zie ik wel dat Pip en Orry graag bij elkaar zijn. Er zit nu een 'sluis' tussen van 8 meter.

Hieronder een foto van een week voor mijn ongeval, eind mei, en eentje van vorig weekend!

Ik waardeer het enorm dat jullie informeren hoe het met ons Bulletje gaat

. Het is alleen voor mij een heel hectisch afgelopen half jaar geweest met werken, fysio, ziekenhuis, thuis de boel draaiende houden en ook voldoende rust nemen etc., dus ik kan niet wachten tot het plaatwerk er uit is en het voorjaar begint.

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-19 18:40

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-19 18:40

Oja, alle 4 de dieren staan 24/7 buiten, met schuilstallen. Dat gaat super!

**Geplaatst**: 12-01-19 23:59

Re: Orry en ataxie, de stand van zaken

Geplaatst: 12-01-19 23:59

Jeetje Bulletje ziet er echt goed uit! Maar jeetje wat een ongeluk heb jij gehad poeh. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?