Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
jesito schreef:Nou ik wil momenteel echt geen nieuw paard en al zeker niet meer als het paard in pension moet staan.
Dan zou ik al plek aan huis moeten krijgen of een weide voor mezelf op kleine afstand.
Maar ik ga lekker op stal waar de paardjes stonden wat meehelpen.
Wel de lusten geen lasten en toch iets minder emotioneel betrokken.
We zullen wel zien hoe dat loopt, maar er is geen behoefte aan een nieuw paard.
jesito schreef:Momenteel borrelt er een soort twijfel, had ik niet nog dit, had ik niet nog dat.
Was hij echt zo ongelukkig in zijn situatie??.
Maar dat komt ook denk ik door het vreselijke gemis en dat hij er echt niet meer is.
Gister kreeg ik een flinke klap toen ik van stal naar huis reed.
Zo confronterend alles zo zonder hem.
Als ik dan vandaag het weer hier zie ben ik blij dat hij daar niet in hoeft te staan of liggen met zijn niet meewerkend lijf.
Het gemis van mijn andere paard is nog zo intens en dan nu dit nog erbij, het is echt teveel.
Zal me benieuwen of ik hier zo aan kan wennen.
Annoya schreef:En dan? Had hij een paar dagen langer geleefd. Uiteindelijk had je die beslissing vroeg of later toch genomen. Moeten nemen.. gedwongen door de situatie. Het was onoverkomelijk, je moet jezelf niet zo kwellen. Zoals veel zeggen je besluit was dapper. Nu mag je hem vreselijk missen en verdrietig zijn en huilen maar je moet niet zo gemeen tegen jezelf zijn.