Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
alison_belle schreef:Heel erg bedankt voor jullie lieve berichten, ik voel me er erg gesteund door....hele dikke X!!
Het is voor Belle fijn verlost te zijn dat besef ik me donders goed.
Hoe zij in vertrouwen haar koppie in mijn armen liet zakken zodat ik haar koppie kon dragen op weg naar die kamer, die was zo zwaar geworden door de verdoving.........
Het leek op het laatst of ze haast had uit dat mooie lijf te springen, ik zag het haar bijna doen....
Toen ze eenmaal lag en haar oogjes mij weer vonden en ik haar vertelde me te vertrouwen en het te laten gebeuren gaf ze me een goed gevoel. Ik kan het niet echt uitleggen.....
Ze had me gehoord en ze was weg.
Ik ben niet dapper.....zij was dapper......van mij is niet veel meer over nu maar ik ben wel blij dat ik mezelf overeind heb weten te houden voor zolang als dat nodig was voor haar.
Na alles wat zij gehad had en hoe ze zich er doorheen vocht.........
Ik ben zo trots op haar, ik ga haar zo vreselijk missen.....
Als ik er nog eens voor kon kiezen, met alles wat ik nu weet.......zou ik er weer geen seconde van willen missen.
janajacobs schreef:Ik zou haar laten gaan...
aan je verhaal te horen heeft ze behoorlijk wat meegemaakt & ik weet dat het niet makkelijk is ( heb mijn verzorgpony ook moeten laten inslapen), maar op zo een momenten mag je niet alleen aan jezelf denken, maar ook aan je paard, het kan zijn dat ze nog vrolijk is, maar diep vanbinnen zal ze wel lijden..
zo'n keuze zijn niet makkelijk, maar denk er zeker goed over na!