Bij mijn paard is 2 jaar terug maanblindheid geconstateerd, ik ben al 2 jaar lang met druppels in de weer....Tot 4 maanden terug kon het goed met 1 keer in de week druppelen, maar het is in ene heel hard gegaan, en nu moet ik al gauw 5 keer per dag druppelen en dan nog kunnen we het niet meer onder controle houden, hij heeft er nu heel veel pijn aan, hij staat het nu heel erg dicht te knijpen en hij staat ook ontzettend met zijn hoofd te schudden ivm de pijn, en hij probeert er ook heel erg mee te schuren. We zijn erachter dat hij overigens al helemaal blind is aan dat oog, het is echt drama, want hij mag niet in het licht, dus we hebben ook al alle ramen in z'n stal dicht moeten plakken met tape, hij staat dus nu in een heel donker stalletje, het is echt heel zielig. We hebben nu toch het besluit genomen..........Zijn oog gaat eruit, ik vond dit een hele moeilijke beslissing...Ik zag hem zo in stal staan en ik dacht...Dit KAN gewoon niet meer, ik denk dat dit een hele goeie beslissing is en ik hem er een groot plesier mee doe, hij kan (als alles meewerkt) volgende week maandag (dus niet a.s.) al geopereerd worden, dus het gaat nu allemaal heel snel..... ik heb het er echt heel moeilijk mee en ik vind een paard met 1 oog echt een vreselijk gezicht (en ik weet dat ze best zonder 1 oog kunnen).....Hebben jullie hier ervaring mee, zoja schrokken jullie niet heel erg van dat ''gat'' in z'n hoofd????
Ik moest even m'n verhaal kwijt,
Alvast bedankt


......toen belde de arts mij weer op...met de verassing dat hij dus hij een kwartier geleden even goed helemaal uit zijn dak was gegaan, zijn ijzer eraf die lip van zijn ijzer zat in zijn hoef, door de zool en door het hoorn....best wel diep....hij loopt erg moeilijk, dus zijn been zit ook in het verband.......echt zoooo dom, echt typisch iets voor Leo....
........