Geplaatst Maandag
Ik kom op stal en Indra heeft een dik been waar ze niet op kan staan, ik vertrouw het niet dus bel gelijk de dierenarts. Die komt s’middags. Ik ga nog even naar huis en kom s’middags terug. Wanneer ik op stal kom ligt Indra. Ze heeft koorts. Ze heeft dus in dat been einschuss (olifantsbeen). Dat kan snel optreden! De avond daarvoor was er nog niks aan de hand! Gelijk antibiotica en pijnstiller gehad en afwachten of ze ging staan. Dit doet ze niet, lukt ook niet met hulp. De dierenarts maar even gebeld, die zegt dat we maar even de nacht moeten afwachten.
Overigens is Indra zwanger dus de dierenarts kan helaas geen ontsteking remmers geven.
Dinsdag
Stille hoop dat ze staat, maar Indra ligt nog steeds. Dierenarts weer gebeld, deze kwam gelijk. Ze heeft geen koorts meer, gelukkig. Geprobeerd haar aan de balken van de stal overeind te hijsen, maar het lukt niet want de stal is te laag. Besloten om er een aantal dakplaten af te halen en haar zo met een kraan overeind te hijsen. Er zit een loonwerkersbedrijf op de boerderij dus de kraan staat er gelukkig!
Haar vervolgens overeind gehesen, maar het lukt niet. Ze heeft inmiddels al bijna 24 uur plat op haar zij gelegen en haar benen doen het gewoon niet, ze kan er niet op staan. Haar vervolgens op haar andere zij gelegd op een bed van balen hooi, dit ligt comfortabeler en zorgt dat de bloedsomloop goed op gang kan komen, ondertussen ook goed blijven poetsen om zo het bloed goed te laten doorstromen. De dierenarts vertrekt weer en we moeten afwachten. Wel heeft hij gezegd voordat hij weggaat dat als er vanmiddag geen verbetering in zit dat we serieus moeten overwegen haar te laten inslapen!
De middag, de dierenarts komt weer en ondertussen is Indra weer een stuk levendiger geworden door het liggen op de andere zijde. Voor de poging krijgt ze nog een infuus om vocht binnen te krijgen en ook voor wat energie. Dus daar gaan we weer en ineens staat ze! Geweldig! Ze staat wel nog wat wankel, want ondertussen staat ze nog steeds niet op haar dikke been en is ze uitgeput door haar vele nutteloze pogingen om op te staan. Paar uur erbij blijven staan, staan ging steeds beter en minder wankel. Besloten om haar kont tussen balen hooi te zetten zodat ze daar steun aan heeft. Dit gaat best goed en eindelijk weer naar huis gegaan na een lange dag.
Woensdag
Ze staat nog! Woensdag is eigenlijk een heel goede dag geweest. Geen koorts en ze heeft die dag goed gegeten en gedronken. Advies meegekregen om het been zoveel mogelijk te koelen, koelen en nog eens koelen.
Donderdag
Ik ga voor mijn werk nog even langs om te koelen. En ze ligt weer! Nee!
Haar weer overeind getakeld (dak er weer af) en ze stond eigenlijk best goed, nog wel een klein beetje wankel, maar ze stond gelukkig vlakbij de muur dus hier een paar balen tussen gedaan en zo is ze goed blijven staan de hele middag en avond en nacht! In de middag nog even een infuus gehad, want uit het bloedmonster dat die ochtend was afgenomen bleek toch wel dat haar spieren flink aan het verzuren waren.
Vrijdag
Ze staat nog steeds! Vandaag doen we eindelijk de eerste stappen naar buiten, dit gaat redelijk goed. Wel heel langzaam, maar het gaat. We zijn denk 30 meter de stal uitgeweest en weer terug. Ondertussen staat ze redelijk goed weer op haar dikke been. Wel begint haar rechtervoorbeen dik te worden, ze heeft door het lange liggen een flinke wond op dit been gekregen, dus ook weer koelen, koelen, koelen.
Zaterdag
De dierenarts besluit een soort verband om haar dikke been te doen. Animalintex. Hier moet ze de nacht mee blijven staan. Vandaag ook weer even naar buiten geweest. Weer maar een heel klein stukje, maar goed voorzichtig stappen is toch het beste om beter te worden.
Zondag
Het verband wordt eraf gehaald en het been is een stuk dunner geworden, gelukkig! Dus vandaag ook weer een stukje gelopen en het been goed blijven koelen, het gaat echt weer beter met haar!
Maandag
Vandaag ook weer gelopen, de eerste dag dat de dierenarts niet langskomt. Het gaat eigenlijk best goed met haar. Koorts heeft ze de hele week niet meer gehad en eten en drinken gaat echt goed. Lopen gaat nog steeds in hele kleine stukjes, maar het gaat.
Dinsdag
Neeneenee! Ik wordt s’ochtends gebeld dat ze ligt! Hoe kan dat nou?! Het ging zo gaat met haar! Toen is mij de vraag gesteld, wilde ik ermee doorgaan of wilde ik haar laten inslapen. Ze lag er heel lusteloos bij. Maar ik kon het nog niet opgeven, niet na alles wat deze week was gebeurd. Ik moest zien dat ze niet meer wilde. Ik wou haar nog een keer optakelen om te kijken wat ze met haar benen zou doen. Zou ze niks doen, dan zou ik haar laten inslapen. Maar zette ze haar benen neer, dan gingen we er weer voor.
Helaas moesten we tot de middag wachten tot er een kraan zou zijn, want ondertussen was deze elders aan het werk.
S’middags weer alle mensen erbij gehaald en het nog een keer geprobeerd. En ze stond! Ze stond zo makkelijk op! O wat was ik hier blij mee. Ze heeft maar heel even in de banden van de kraan gestaan, want ze wou gelijk weer rondlopen in de stal, maar ja dat gaat een beetje moeilijk als je half gehesen in een kraan staat! Dus snel weer uit de banden en haar benen weer goed ingezwachteld zodat ze hier steun aan heeft. Wel heeft ze weer een paar mooie schaafplekken erbij. Ze wordt er niet knapper op, haar andere oog ligt nu ook open.
Woensdag
Ze staat nog, ze staat nog!
Toen de dierenarts eenmaal weer kwam vroeg hij of ze even naar buiten kon. Dan kon hij de wonden wat beter bekijken en even kijken hoe ze liep. We stonden allebei verbaasd. Ze liep als een tierelier! Alsof er gister niks gebeurd was. Raar beest! De korst van de plek op haar voorbeen begint los te laten en er komt een hoop pus onder vandaan, maar het is aan het genezen. Het voorbeen is ook niet meer dik.
Ik ben die dag drie keer een stukje dijk heen en weer gelopen, wie had dat gedacht na gister.
Van de dierenarts een flinke apotheek meegekregen aan pijnstillers en antibiotica voor de komende week, want het gaat zo goed met haar dat hij volgende week dinsdag pas weer komt!
Sindsdien gaat het steeds beter met haar. De eerste week daarop veel gestapt met haar en inmiddels staat ze overdag in de wei en snachts op stal met een bandage om haar dikke been om het vocht weg te houden. Ook heeft ze het al een paar keer voor elkaar gekregen om zelf weer op te staan (ze rolt erg graag...). En ze krijgt haar oude streken weer terug… :p Dus dat wil zeggen dat ze zich weer goed voelt. Ondertussen ook weer begonnen met een heel klein beetje longeren, zodat ze weer een beetje spieren en conditie terugkrijgt. En, haar been begint echt weer mooi dun te worden... daar ben ik echt blij mee.
vocht kwam gewoon door de huid heen sijpelen, zo dik... Hoop dat die er nog bovenop komt.
