esther82 schreef:Is stress niet een oorzaak van verveling?
Als je je doodverveelt kan dat knap frustrerend zijn. Juist voor een gewoontedier als een paard.
Dat kan, maar hoeft niet..
Mensen zeggen vaak dat weven altijd een gevolg is van verveling, maar ik denk dat er ook andere oorzaken kunnen zijn. Mijn pony weeft door "stress", ze kan er bijvoorbeeld niet goed tegen als ze naast een paard op stal moet staan waar ze niet mee overweg kan.. Ook weeft ze meer als er de hele dag mensen langs haar box voorbij lopen. Als ik Evita achterin zet bij paarden waar ze goed mee overweg kan, weeft ze bijna niet meer.. heel soms even rond voertijd.
Djesseka, ken je de pony al erg lang? Mijn pony heeft eigenlijk al zo lang ik haar ken (6 jaar) periodes dat ze weeft. Maar bijvoorbeeld na het weideseizoen, wanneer ze 4 maanden dag en nacht op het land heeft gestaan en ze gaat 's nachts weer op stal, dan weeft ze niet. Ze is het dan "vergeten", het is dan geen gewoontegedrag meer.. Totdat er op stal iets gebeurt (een ander paard naast haar of wanneer ze alleen op stal staat om maar iets te noemen) waardoor ze gaat stressen, dan gaat de knop om en begint ze weer te weven.
Ik zou proberen te ontdekken waarom de pony weeft, is er vanaf het moment dat hij begon te weven iets veranderd aan de stalomgeving bijvoorbeeld? in het geval van verveling kun je veel doen om hem bezig te houden (mijn pony heeft onder andere een lik-it, hooinet, zoutblok, speeltje waar brokjes uitkomen, soms wilgentakken en een dikke laag stro, soms strooi ik peentjes door het stro heen zodat ze daar even mee bezig is. weidegang is natuurlijk ook erg belangrijk!