Geplaatst 
Dit is onze Pipi. Een 21-jarige KWPN-merrie van Houston die nu zo’n 5 jaar in ons bezit is. Wanneer je de definitie opzoekt van een vos merrie in het woordenboek, zal je een foto van haar zien. Kribbig, heet en snel op de teentjes getrapt. Maar wanneer je de definitie opzoekt van braaf, dan zal je ook een foto van haar zien. Onze pipi is nog niet bang voor de duivel, ze loopt overal zonder problemen langs (we vergeten maar even die ene keer dat er een boos schaap achter ons aan kwam rennen en we toen wel even een stukje erg hard gingen
). Als je eenmaal haar vertrouwen hebt, kan je alles met dr. Het probleem is alleen dat dit paard duidelijk een moeilijk verleden heeft gehad en er mogelijk wat lichamelijks aan de hand is. We hebben wel eens contact gehad met haar eerste eigenaar en behalve dat ze gewoon een heet paard is, die gerespecteerd moet worden, was er weinig bijzonders met haar. Je moest wel opletten, want ze kon wel eens trappen of bijten maar dat was haar manier om aan te geven dat haar grens was bereikt. Dus daar zal het niet zitten.
We weten dat ze daarna is verkocht aan een jongetje van 12 met weinig rijervaring om buitenritten mee te rijden (waar ze uitermate geschikt voor is, maar absoluut niet voor een jongetje van 12). Er is iets in die periode van verkocht van eerste eigenaar naar toen wij haar kochten misgegaan.
Geen idee wat, behalve dat ze de eerste 3 jaar alleen maar kon aanvallen. Dan rende ze vol galop op je af en dan moest je maken dat je wegkwam anders was je gewoon een lichaamsdeel kwijt. Ze slaat gericht als je te dichtbij komt en ze slaat dan ook hard. Godzijdank is nog niemand geraakt tot nu toe.
De laatste twee jaar lijkt ze wat bijgedraaid te zijn. Ik kwam in beeld, pakte haar op met het rijden en met heel veel geduld en voorzichtigheid kwamen we leuk de bak door. Jij moet de leiding nemen, anders doet zij het. Nogmaals: ze is onder het zadel doodbraaf. Aan de hand daarentegen? Gevaarlijk, misschien zelfs levensgevaarlijk. In de zomer valt het reuze mee, ze is goed te pas, heeft er zin in en met wat extra stappen is er goed met haar te werken. Zodra het weer kouder wordt, slaat ze volledig om. Afgelopen weekend heeft ze mij voor het eerst te pakken gekregen, wat geresulteerd heeft in een blauwe onderarm. Een van de meiden die in het begin met haar bezig was, is in haar bil/bovenbeen gebeten toen ze bovenop het vriendinnetje van Pipi lag. En we zijn met zn allen er ook al een stuk of wat afgevlogen, doordat ze ineens begon te bokken. Wat pijn en blauwe plekken hoort bij onze sport, maar het komt op een gegeven moment neer op leven of dood. Dat weet ik zeker.
Dit gedrag laat ze bij iedereen zien. Ze heeft in training gestaan bij verscheidene mensen, we hebben verschillende cursussen gevolgd om haar gedrag te herkennen en ontzettend veel tranen en liefde ingestoken. In 2021 zijn we met haar naar de kliniek in Wolvega geweest, maar dat hadden we net zo goed niet kunnen doen. De dierenarts heeft haar niet aangeraakt en we zijn met een mooie rekening weer naar huis gestuurd. Ze loopt gewoon rad, de dierenarts zag er niks aan, dus hoefde hij ook niks te doen. Achteraf gezien hadden we moeten aandringen op meer onderzoeken (maarja welke dan precies), maar op dat moment waar we stomverbaasd.
We hebben haar periodes met rust gegeven, periodes waarin we alleen aan de hand werkten (wat overigens ook gevaarlijk is, maar ook alleen weer in de winter), zadel en hoofdstel is gecheckt, fysio behandelingen gehad en we hebben zelfs een tijd cbd olie aan haar gegeven. Haar tanden worden jaarlijks gedaan en haar hoeven elke zes weken (natuurlijke bekapping). In juni 2024 heeft ze een zwart merrie veulentje gehad (v. One Million), die ook wel flink pittig is, maar vooral heel lief.
Niks werkt. We zijn weliswaar van gevaar tijdens het lopen in de paddock/wei naar gevaar als je haar benadert/mee wil werken gegaan. Dus enige verbetering is er wel.
We hebben het idee dat er een heel groot stuk van het gedrag aangeleerd is —> als ik boos doe, dan hoef ik niet te luisteren. Maar een groot deel moet ook wat anders zijn, mogelijk een pijnreactie. Een dier gereageerd anders niet zo heftig. Tot nu toe hebben we alles al geprobeerd wat binnen onze macht ligt. Verschillende manieren van omgang, ander voer, supplementen, check-ups, rustperiodes.
We weten het niet meer. En na afgelopen week, waar ik echt nog op het nippertje weg kon komen, begint het idee om haar in te laten slapen steeds realistischer. Als zij zo’n pijn heeft dat ze reageert, dan is het niet eerlijk om haar voor ons te houden.
Het begrip ‘hartenpaard’ kon ik nooit begrijpen. Totdat ik haar ontmoette. Want hoe gevaarlijk ze soms ook kan zijn, ze heeft zo’n ontzettend waanzinnig karakter. Ze wil niets liever dan haar best voor je doen en samen de wereld ontdekken. Het gevoel dat je hebt als je op dr zit is geweldig: alsof je de hele wereld aan kan. Ze is zo in mijn hart gaan zitten. Misschien moeilijk om dat te begrijpen, vind ik ook. Maar daarom dat het ook zo ontzettend moeilijk is.
Ondertussen heb ik veel meer geschreven dan ik eigenlijk wilde, maar blijkbaar moest het even kwijt.
Het hele doel van dit topic is eigenlijk om wat meer perspectieven te krijgen. Zijn er dingen die we gemist hebben, die dit gedrag mogelijk verklaren? Zijn er behandelingen/onderzoeken die we kunnen doen om haar te helpen? Moeten we toch eisen voor het maken van een scan/rontgen, ondanks dat daar vanaf de buitenkant geen nood voor lijkt te zijn? Of zou je toch zeggen dat dit het einde is?
Al zou ik nooit meer op haar kunnen zitten. Interesseert me helemaal niks. Zolang ze maar pijnvrij is en mij niet meer dagelijks probeert te vermoorden. Al zouden we alleen nog maar kunnen tutten en grondwerken. Ik teken ervoor. Meteen. Zolang het haar maar helpt.
In ieder geval al bedankt dat je de moeite hebt genomen om alles te lezen
(elke mening is welkom, maar probeer respectvol te blijven naar elkaar alsjeblieft)
Iemand anders doordat destijds het zadel niet paste, waardoor er een flinke bokkenserie kwam. In het begin ging ze er ook nog wel eens in rengalop vandoor, dat heeft ze gelukkig al een aantal jaar niet gedaan. Geen idee waardoor, ik was er toen nog niet bij. 
Het blijft een bloedig paard met een mening. Voor mijn begrip en wat ik van mijn eigen ruin ben gewend, is ze doodbraaf. Misschien net niet helemaal de juiste bewoording gekozen haha. 
