Geplaatst Ruim 2 weken geleden is mijn connemara pony tijdens een buitenritje vanuit het niets in elkaar gezakt. Ik had alleen nog maar gestapt, we waren ongeveer 20 minuten onderweg, halflang teugeltje relaxed lekker aan het doorstappen en ineens vouwt ze onder me ineen, eerst door de voorknieen en daarna volgde de achterhand. Ze was een paar seconden helemaal weg en begon toen weer omhoog te krabbelen.
Er waren geen voortekenen, het gebeurde ineens.
Na even wazig om zich heen te hebben gekeken was ze er weer helemaal.
Voorknieen flink geschaafd en neus een beetje beschadigd.
We zijn aan de hand naar huis gelopen, dit duurde nog zo'n 15 minuten. Tijdens dit stuk was ze gewoon weer normaal en stapte goed door.
Uiteraard dierenarts gebeld, die is gekomen en heeft hart en longen geluisterd, ze is wat astmatisch, dit is bekend, maar longen klonken niet anders dan anders. Hart klonk ook goed. Er is bloed afgenomen en ook hieruit is geen duidelijke aanwijzing gekomen wat dit zou kunnen verklaren. Volgens de dierenarts dus misschien een kortdurende hapering in het hart oid.
Ik ben mezelf uiteraard rot geschrokken. Nu blijft natuurlijk ook de gedachte: wat was het nu en gebeurd het weer?
de dierenarts vond de pony wel schraal en adviseerde haar meer te voeren, hij adviseerde iets als seniores priores. Ze is in oktober vorig jaar bevangen geweest dus we letten heel goed op gras, hoeveelheid krachtvoer ed. Maar uiteraard volgen we het advies van de dierenarts op en ze krijgt nu sinds 2 weken senioren crumbs. Ze is nog nooit zo gelukkig geweest
Ze ziet er ondertussen beter uit.Verder hebben we niks bijzonders meer aan haar gemerkt.
Omdat ik het allemaal erg spannend vind heb ik op eigen initiatief een afspraak staan voor 25-7 in Utrecht voor een hartfilmpje en hartecho. Mijn dierenarts denkt dat ze daarop niks gaan vinden en gaandeweg de weken ga ik twijfelen of dat ik dat wel wil gaan doen. Als ze niks vinden weet ik nog niks en als ze wel vinden natuurlijk wel.
Plan voor nu is om eens voorzichtigaan te gaan longeren en kijken hoe het gaat. Ze gaat iedere ochtend in galop de wei in en toont hartstikke fris.
Als het longeren goed gaat ga ik de afspraak voor nu maar even annuleren denk ik.
Wat ik ook denk: het kan een incident zijn, mensen vallen ook weleens flauw en dat hoeft daarna ook nooit meer te gebeuren. Kanttekening is dat je op een paard zit en dat dit, en ook nog eens op de weg, heel gevaarlijk kan zijn.
Ik had niks gelukkig, ja, flink geschrokken en een blaar van het lopen op mijn rijlaarzen
Even nog wat gegevens over de pony:
merrie, connemara, 22 jaar
in 2009 hoefbevangen geweest en oktober 2022 helaas weer, toen de diagnose PPID gekregen.
Ze krijgt voor de PPID een half pilletje pergoquin per dag
Ze wordt recreatief gereden, dwz alleen buitenritjes, gemiddeld 3x per week, vnl stap en draf.
Iemand die er iets zinnigs over weet te zeggen?
ik ga kijken of het me lukt. 
