We hebben een (kruising) Andalusier en een shetlander aan huis, overdag lopen ze op de wei (van 9 tot 20u ongeveer) en 's snachts staan ze op de paddock met grote inloopstal.
Gister en eergister was het natuurlijk heerlijk weer, dus paardjes lekker de hele dag de wei op. Gevolg: de Andalusier was koliekerig gisteravond. Dierenarts gebeld, en toen ze kwam begon hij net te mesten. Maar, gaf ze aan: deze dagen is het lopende band met paarden die koliek hebben door het groeiende gras/fructaan in het gras. M'n paard toonde gewoon niet fit maar gelukkig niet doodziek ofzo. Dus ze wilde hem pijnstiller inspuiten, waarna het paard ineens ongeveer achterover klapt, helemaal omvalt, en volledig van de wereld is


Anyway, uiteindelijk nog darmontspanner ingespoten en daarna begon het paard weer te eten. Gisteravond en vandaag goed in de gaten gehouden maar er lijkt niks meer aan de hand. Hij is wel heeeeel erg geschrokken, durft de inloopstal niet meer in en deinst terug als ik hem wil aaien. Het is een heel gevoelig paard, dus hij zal echt even tijd nodig hebben om dit te verwerken

Maargoed, het hele allergie-verhaal staat even los van mijn vraag: we wonen nu 3,5 jaar hier, en dit is al de derde keer dat ik te maken heb met koliek (1x de shet, 1x mijn oude haflinger en nu dit paard). Alle keren vermoedde de dierenarts dus koliek door hoog fructaangehalte, omdat ze dat ook bij de andere keren veelvuldig zagen.
Nu heb ik best een prima wei dacht ik

Ik haal wekelijks de mest uit de wei, ik haal het onkruid elk jaar met wortel en al uit de wei voordat het tot bloei komt (we hebben helaas elk jaar Sint Jacobskruid in de wei; dat bloeit hier overal in de buurt in de bermen. Heel fijn

Kan ik nog iets anders doen, of is er iets typisch aan mijn wei waardoor het fructaan wellicht hoger is dan bij andere weides? Sowieso hou ik nu heel goed het weer in de gaten, en zet ik ze op 'gevaarlijke' dagen max. 4u of niet op de wei (in overleg met de DA).