
Mijn jonge Konik heeft eigenlijk sinds het begin dat ik hem heb gekocht al wat gekwakkeld. Op de keuring kwam hij met zijn hakken over de sloot de buigproeven door. De buigproef rechtsachter moest een keer opnieuw gedaan worden, die was de eerste keer niet goed. De tweede keer wel. Nu ik erop terugkijk had ik de alarmbellen al moeten horen rinkelen, maar ik was toch een stukje jonger en naïever dan nu. En ik weet ook niet alles natuurlijk. Heb geen tot weinig paardenkenners in mijn omgeving en de dierenarts en instructrice die toen meekeken gaven groen licht voor de koop.
Eenmaal thuis had ik hem eerst een aantal weken vrijwel stil gezet. Af en toe wat wandelen, maar ik gunde hem de tijd om even bij te komen. Toen ik hem weer wilde oppakken ongeveer een maand later, viel me op dat hij niet helemaal regelmatig liep op, je raadt het al, rechtsachter. Toen een dierenarts erbij gehaald die hem pijnstilling had gegeven ter controle. Hij liep toen niet anders. Het leek uit zijn knie te komen, dus er werd uitgegaan van slappe kniebanden, waar hij overheen zou groeien. Dus ik ben gewoon doorgegaan met “trainen.” Achteraf ben ik ontzettend blij dat ik zo weinig heb gereden en het vooral heb gehouden bij rustig longeren en wandelen. Ik heb na een val namelijk erg veel angst gekregen. Hij is een onzeker, maar ontzettend slimme pony. Mijn onzekerheid maakte hem ook onzeker, dus was hij als een tikkende tijdbom. Bij andere ruiters was hij vaak net een manegepony zo braaf, dus ik heb vooral mezelf de schuld gegeven en niet echt gedacht aan pijn als oorzaak. Op begeven moment liep hij aan de longe ook daadwerkelijk een heel stuk beter. Er is een periode geweest waar hij vrijwel volledig zuiver liep. Dat was voor mij bevestiging: het waren zijn kniebanden. Alles is oké nu.
Fast forward naar een paar maanden terug. Ik heb hem verhuisd naar een paddock paradise, waar hij het erg naar zijn zin lijkt te hebben. De stal is een stuk verder weg waardoor ik minder met hem aan de slag kon. Ik durfde ook nog steeds niet te rijden, dus kon alleen longeren en de wandelopties zijn vrij beperkt hier. Het viel me op dat hij weer slechter werd. Hij liep weer net zoals toen ik hem net had. Ik dacht dat het lag aan gebrek aan training. Dus heeft er iemand een tijdje op hem gereden. Hij liep niet goed en na 2 weken geen verbetering. Dit gaf me veel buikpijn. Hij liep nu al 1.5 jaar zo rond, ik dacht dat het over was. Ik begon te twijfelen aan het knieband verhaal. We zijn naar de kliniek geweest met hem. In de eerste instantie dacht de da dat het inderdaad zijn knie was. Rechtsom op het harde liep hij op de volte niet goed. Niet stokkreupel, maar wel een subtiele kreupelheid. Op het zachte beter, niet helemaal goed. Linksom zuiver. Hij is uitverdoofd en liep helemaal goed toen de kogel verdoofd was. Dus geen knie. Slik. Röntgenfoto’s laten maken. Lichte artrose. Verdikkingen aan beide kanten van het gewricht rechts achter. De dierenartsen vonden het bijzonder dat hij in deze anderhalf jaar niet echt is verslechterd. Hij heeft waarschijnlijk geen pijn zolang hij niet belast wordt. Maar dit betekent geen bakwerk meer. Niet longeren, niet rijden. Buitenritten kunnen wel. Morgen wordt er nog een echo gemaakt van de kogel.
Nu mijn dilemma.
Ik kan hem geen buitenritten bieden. Ik durf dat echt niet. Het enige wat ik deed met hem was longeren, grondwerk en soms wandelen, maar ik had wel hoop om ooit weer te rijden. Ik had hem een tijd geleden op marktplaats gezet (voordat ik wist dat het artrose was) maar toch besloten om hem te houden, omdat ik graag nog een laatste keer wilde proberen om van mijn angst af te komen. Hij is een ontzettend lief dier. Ik hou veel van hem. Maar als hij nu al kreupel loopt met zulke lichte artrose.. en met de gedachte dat het niet beter kan worden, alleen slechter. Is het dan nog verantwoord om hem te verkopen? Of überhaupt om nog te houden? Ik weet dat rust roest. Maar als ik hem geen beweging kán geven?
Is het een kwade gedachte om te overwegen hem te laten gaan? Hem eventueel nog een zomer te geven?
Ik weet dat ik veel dingen heb fout gedaan. Ik weet dat ik veel eerder had moeten onderzoeken. Ik voel me al schuldig genoeg, dus hoef hier geen opmerkingen over. Advies: ja graag.
