Ze heeft alleen op het moment zelf symptomen laten zien (niet voorwaards willen en trillende spieren in de achterhand, geen zweet). De inschatting van de dierenarts was dan ook lichte spierbevangenheid in eerste instantie.

Lizette is toen uit de kudde gehaald en in de schuilstal gezet.
De dierenarts heeft bloed afgenomen en haar Spierenzym waarden in het bloed vielen buiten het bereik van haar meetapparatuur. Wel werd ik door mijn dierenarts direct op de kans op PSSM1 gewezen en hiervoor is ook bloed afgenomen voor onderzoek.

De resultaten uit het lab waren nog veel hoger dan gedacht. Mijn dierenarts heeft overlegd met Utrecht en op dat moment was het vooral belangrijk om zoveel mogelijk nierschade te beperken en daarvoor is vocht nodig.

Hiervoor hebben we gewerkt met een stortinfuus. Dan voeg je in een korte tijd relatief veel vocht toe. Een permanent infuus is geen optie in een schuilstal van ruim 70m². Over het weekend heeft Lizette 21 Liter infuus vloeistof gekregen. Zondag ochtend was haar urine lichtgeel en daarna zijn we met de infuuszakken gestopt.
Een groot voordeel was dat Lizette enorm stoer is, ze bleef enorm vriendelijk, had prima eetlust en dronk ook zelfstandig. Ik heb haar (ook in de periode dat ze infuuszakken kreeg). Minimaal 2x daags een emmer bietenpulp soep gegeven (Speedibeet aangelengd met zoveel water dat het de consistentie van soep heeft). Dit dronk ze gelukkig goed op.

Na een week hebben we weer een bloedonderzoek laten doen. Haar waardes waren gezakt maar nog niet laag genoeg. Het goede nieuws was dat haar nierwaarden perfect waren. Ze mocht vanaf dat moment wel weer in de groep (kudde van 6) staan als ze zich rustig hield.

Een kleine 2 weken later hebben we weer bloedonderzoek laten doen. Haar bloedwaarden waren weer flink gedaald maar nog niet allemaal binnen de marge. Wel mogen we nu weer langzaam gaan opbouwen.