Geplaatst Ik moet even mijn verhaal kwijt. Merk dat ik mijn gedachten maar moeilijk kan verzetten...
Mijn 13 jarige merrie kwakkelt sinds afgelopen september. Daarvoor geen enkele geschiedenis qua kwaaltjes en dergelijke. Sinds een half jaar staat ze aan huis (met mijn andere merrie) en ik heb geprobeerd haar voorzichtig iets te laten afvallen gezien ze veel te dik stond op pension helaas. Daar merkte ik al de bekende vetophoping op de manenkam.
Ze kregen daar een enorme berg voordroog, wat mijn merrie in ongeveer 16 uur op schrokte en tot de volgende voerbeurt dus met niets stond (op zand/paddock met schuilstal). Meermaals geprobeerd hierover te overleggen ivm o.a. suikerpiek (ik mocht geen slowfeeders/netten gebruiken) maar met het zicht op paarden aan huis besloten ze niet nogmaals onnodig te verhuizen tussendoor. Ik wil hiermee trouwens geen 'schuldige' aanwijzen maar probeer mogelijke factoren te beschrijven die leiden tot waar we nu staan.
Afijn, eenmaal aan huis direct slowfeeders ingezet met dagelijks 10kg voordroog en de andere slowfeeders met 10kg grofstengelig en arm hooi (voor een paard en een e-pony). Geen krachtvoer voor de merrie die het betreft, ze krijgt wel Pavo Vital bijgevoerd en wilgentakken tussendoor.
Ging 3 maanden heel prima en ze begon ook ietsje gewicht te verliezen (wel erg langzaam). Eind september kwam de hoefsmid, welke ik overigens al jaren na volle tevredenheid heb. Na de bekapbeurt gaf hij aan dat ze wel even een dagje wat gevoeliger zou kunnen lopen, want er moest best wat af (hij is wel gewoon netjes iedere 8-10 weken langs geweest). Nou, ze kon geen stap meer verzetten! Wilde zich überhaupt niet meer bewegen, het was echt zielig om aan te kijken. Hij kwam direct weer langs en gaf aan dat hij waarschijnlijk iets teveel had gedaan ineens. Ik heb op zijn advies metacam gehaald bij de dierenarts. Verder moest de hoef weer 'begroeien'. Dit proces heeft tot net voor de volgende bekapbeurt geduurd, waar hij heel voorzichtig mee is geweest en weinig heeft weg gehaald. Ze liep op het harde nog wel steeds gevoelig, maar in november wel weer een paar keer licht kunnen trainen met haar en ze liep in de bak normaal. Was ook prima fit en had er zin in!
Maar sinds 2 weken toch weer gevoelig aan het lopen, stijfjes. Dit werd steeds wat erger tot ik afgelopen zondag vond dat ze toch wel erg stijf liep (in de paddock) en zich niet graag beweegt. Ik heb Glucobalance besteld en magnesium via paardnatuurlijk. Gezien ze de harde manekam ook nog steeds heeft en maar lastig afvalt, ondanks het rantsoen. (Deze producten worden deze week bezorgd dus nog niet mee begonnen!). De typische stand van een hoefbevangen paard neemt ze trouwens niet aan, wat natuurlijk niet veel hoeft te zeggen. Gisteravond bij het verzorgen viel me op hoe sterk ze verslechterd was binnen een dag tijd. Ze loopt totaal ongecoördineerd en kan zich gewoon bijna niet bewegen. Het geeft haast een spierbevangen beeld vind ik. Meteen de dierenarts gebeld dus en die komt straks (14:00) maar ik maak me grote zorgen en kan nergens anders aan denken.
Bedankt voor het lezen als je tot hier bent gekomen. Ik zal straks natuurlijk een update geven maar ik hoor ook graag jullie verhalen en ervaringen als je iets soortgelijks hebt meegemaakt of nu meemaakt met je paard!
