Geplaatst 
De spijker is door het stuk hout en hoeven die wat laat bekapt waren gelukkig 'maar' een centimeter of zeven naar binnen gedrongen. Het bot is niet geraakt, maar welke van de weke delen dan wel, dat is niet zichtbaar.
Samen met haar vriend hebben we haar gelukkig bij een nabijgelegen boerderij kunnen stallen, aangezien wij geen afsluitbare stal hebben en onze uitloop, ondanks bestrating, eruit ziet zoals bij iedereen op klei in de winter. Dame en heer hebben nog nooit een afgesloten stal van binnen gezien, maar gedragen zich gelukkig netjes.
Met haar verband en ducttape ter bescherming staat ze nu al twee dagen hooi te knagen, krijgt ze antibiotica, dagelijks toegediend door de DA, en een koortsremmend medicijn (but). Vooralsnog gelukkig geen koorts. Op de hoef is ze nog niet gaan staan.
Het is nogal spannend, de prognoses waren in de dierenkliniek in elk geval allesbehalve positief.
De trektochtplannen die steeds meer vorm aan begonnen te nemen en na mijn afstuderen aan het einde van deze ten uitvoer en training zouden worden gebracht... die gaan voorlopig maar weer terug in de ijskast. Maar voor nu wilde ik dit vooral even van me afschrijven en (hopelijk positieve) verhalen horen.
Wie heeft er ervaring met bespijkerde hoeven en de genezing ervan? Hoe zijn jullie paardjes eruit gekomen? Ik wil vooral graag horen dat het weer goed komt, maar besef me terdege dat we al blij mogen zijn als ze überhaupt weer (hinkelend) gaat lopen.
Maar ze is dusdanig goed in dingen slopen en uitbreken, dat wij haar onze geit met paardenkracht noemen.
