
Het gaat om 2 Shetlanders van 4 jaar oud. 1 van de 2 had sinds gisteren diarree.. echt dun. Heel sneu dus gestart met darm compositum (heb ik goede ervaringen mee) en zandweg kuurtje. Ze at verder goed, en was vrolijk. Even getempt (36,9 dus wel wat fris en even dekentje opgelegd voor de zekerheid). Omdat ze goed at en goed oogde gister verder niets meer aan gedaan behalve of beperkt hooi gegeven (ze krijgen meestal 4x per dag een portie).
2e Shet loopt voor de wagen maar had wat minder gelopen deze week ivm het weer. Vandaag weer voor de sulky gezet en halfuurtje rustig gereden. Ze was niet vooruit te branden dus ben snel weer omgekeerd en naar huis gegaan. Dacht dat ze ook last van haar buik had dus lekker thuis dekentje op en hooi gegeven. Ook getempt voor de zekerheid maar gewoon 37,5 en ze at goed.
Vanmiddag wilde ik ze uit de bak halen en terug hun uitloop stal in zetten maar ze liepen enorm moeilijk en stram. Ik schrok me rot want het werd per stap erger.. Kreeg ze amper hun uitloop in.

Omdat ik zelf direct dacht aan iets met de spieren heb ik ze op stal gezet, met een lekker dekentje op en hooi. Weer getempt en gewoon 37,5.
Ze bewegen dus heel moeizaam. Hoefjes niet warm, kam niet hard. Ze zijn gisteren naar de smid geweest en die heeft niets gezegd over iets afkwijkends. Ze staan niet op het gras, krijgen dagelijks een portie Marstall force met een handje muesli van Marstall ook met lijnzaadolie. Ze staan 24/7 buiten. 1 geschoren 1 niet.
Ik bel sowieso morgen even de kliniek hoor want ik denk zelf aan spierbevangenheid maar hoe kan dat nou?