Geplaatst Meteen naar stal gescheurd en dit troffen we aan:
1.
Direct de dierenarts gebeld natuurlijk. Die kon met een uur komen (zondagavond). Ondertussen had mijn paardje het niet meer van de pijn. Hij draaide, en zwiepte. Zichtbaar in paniek van de pijn. Hij kreunde, zijn neusgaten wijd opengesperd, zwaar ademen. Dan weer even mij opzoeken dan toch weer wegdraaien. Op den duur wilde hij zelfs gaan liggen
Eindelijk kwam de DA. Het leek uren te duren. Hij zei al vrij snel: oke dat is of iets niet goed in de hoef of een breuk. Dan schrik je wel even, maar ik ging er vanuit dat het iets in zijn hoef was (*duim*duim* laat het een abcess zijn) omdat hij sinds 2 weken van zijn achterijzers af was. Even wat voor informatie: De avond -rond 15 aug-dat hij van zijn achterijzers af was, liep hij savonds niet goed. Volgende dag smid terug laten komen om te kijken voor evt abces, hij kon niks vinden en de hoef vertoonde geen gevoeligheden met de tang.
Ik dacht dan zal het gevoelig zijn omdat de ijzers er van onder waren en heb hem toen op rust gezet (wel weidegang, niet rijden) en hij ging steeds beter lopen. Omdat ik steeds een kleine onzuiverheid dacht te blijven zien, heb ik toen toch voor de zekerheid de dierenarts er al bijgehaald (een andere dan die hem nu behandeld, want hij kwam voor spoedgeval en kon zo mijn paard ook meteen beoordelen) en die heeft hem volledig zuiver verklaard: '' als je paard zo op de volte loopt op het harde dan mag je in je handjes knijpen'' & '' het zit tussen je oren, hij is loepzuiver'' Ook mijn stalgenoten zagen niks meer. Ik zal wel overbezorgd zijn geweest? Heb vorige week 2 keer rustig aan gereden en hij liep inderdaad weer als een zonnetje.
Tot dus afgelopen zondag toen mijn stalbaas belde. Hier zie je hoe hij zwaar aan het ademen was en hapt naar zijn been
De dierenarts kwam uiteindelijk en is lang bezig geweest met zoeken. Hij hoopte voor pus en een abces, net als ik. Hij begon te snijden want de gevoeligheid kwam uit de voorkant van de hoef. Terwijl ik mijn boze paard in bedwang hield zag hij tot zijn schrik dat de hoefwand los zat. Stipje probeerde ondertussen de DA te bijten en zwiepte er op los met zijn staart. Dus ik moest zijn staart vasthouden en zijn hoofd, daarbij moest ik ook zijn happen ontwijken. Ik heb hier dus geen fotos van. Na een tijdje stond hij in zijn eigen borst te bijten, iets wat ik gelukkig nog nooit eerder had gezien bij een paard. Pure pijn, stress en ellende voor t arme dier. De DA werkte verder, wat niet zo makkelijk was gezien zijn gedrag en zo ontdekte hij een gat in de punt van zijn voet, die niet aan het oppervlak te zien was want deze zat achter de hoefwand tot bij het leven van de hoef; de lederhuid.
Even een linkje naar de anatomie van de hoef voor de geïnteresseerden:
https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiF4vSVvoHWAhXGUlAKHVxtCMQQjRwIBw&url=http%3A%2F%2Fpaardenhoeven.info%2Foverzicht-van-alle-basis-artikelen%2Fanatomie%2F&psig=AFQjCNEm24JfTx6ukuDjPOtHxZpJAlP6OQ&ust=1504269353398079
Het werd donker, de DA was nog bezig, inmiddels zat hij bij het leven de hoef en zag dat het niet goed was. Door de omstandigheden hebben we toen besloten te staken en het is goed gereinigd en in verband gezet.
We kregen een fles metacam en hij zou de volgende dag direct de specialistisch hoefsmid bellen, zodat ze samen terug konden komen: er moest nog meer gesneden worden en die hoefwand zit ook los. De hoefsmid zat helaas die maandag al helemaal volgepland en het kon echt pas dinsdag plaatsvinden. We moesten nog een helse 36uur overbruggen. Zoveel mogelijk op stal geweest, geknuffeld met hem en hem gepoetst en het hem zo aangenaam mogelijk geprobeerd te maken . hij stond alsmaar de zweten, dus hem een keer even uit stal gehaald om hem te koelen en ondertussen zijn stal leeg te trekken want deze moest zo schoon mogelijk blijven uiteraard. Het ministukje naar stal terug:
De volgende dag was het eindelijk zo ver. Hoefsmid en DA stonden op de stoep. Stip werd goed verdoofd ondanks de 800kg metacam maar bleef onrustig en kreeg toch nog meer verdoving. Toen stond hij echt versufd en liet het gebeuren. De mannen konden in alle rust te werk gaan.
Even snel oud dekentje opgegooid omdat hij zo n last had van de vliegen wat hem onrust bezorgde.
De hoef op dat moment:
Het losse deel is er een stuk afgesneden. Ze ontdekten een lederhuid prolaps (het leven van de hoef komt hierbij naar buiten) wat er waarschijnlijk al langer had gezeten maar door een gekke beweging op de weide is de druk waarschijnlijk er nog meer opgekomen (en mogelijk ook door het weghalen van de achterijzers) en is er vuilte tussen de hoornzool en de 'loze ruimte' gekomen, wat is gaan ontsteken. Ze konden door deze prolaps dus niet verder de hoorn weghalen, want dit zou riskeren dat de lederhuid er nog meer uit kwam. Voor nu dus een heel erg stevig drukverband. Deze komt de Da voorlopig om de dag vervangen zodat het schoon blijft maar vooral dat de druk er op blijft om de prolaps terug te duwen.
Ondertussen de stal weer leeggehaald, want mot is handiger. Dit blijft beter schoon en is vlakker (hij stond van de pijn zijn hele stal om te spitten). Springschoenen omdat hij door de balansproblemen veel op zijn eigen tenen stond en we het niet kunnen gebruiken dat er een voorijzer aftikt (gebeurd hem regelmatig)
Hij heeft voorlopig boxrust, de DA komt de komende weken zo vaak als dat nodig is om te controleren en opnieuw te verbinden, de hoefsmid komt terug zodra de prolaps het toe laat en dan uiteindelijk gaat hij alles wat er nog af moet van de hoef er af halen zodat de nieuwe hoef ruimte krijgt om te groeien. Daarna komt er een speciaal hoefijzer onder zodat de druk zo goed mogelijk verdeeld wordt en hopelijk mag hij dan weer langzaamaan zijn box uit om wat te stappen. Voor nu absolute boxrust en 4 zakjes buut op een dag. Hij krijgt heel veel liefde en we proberen het hem zo aangenaam mogelijk te maken. Hij is ook behoorlijk ingevallen van de stress en pijn dus krijgt nu ook lekker wat seniores priores.
Hij is in ieder geval nog nooit zo schoon geweest
Gisterenavond kreeg hij al wat praatjes. Hij maakte even duidelijk dat het niet de bedoeling was dat ik op mijn mobiel zit in stal en hij de aandacht verdient.
Ik zal hier regelmatig foto's plaatsen van de voortgang van de hoef en het herstel. Duimen jullie mee dat het allemaal goed komt?
Vragen mag gerust, commentaar graag gedoseerd: ik heb het allerbeste voor met mijn vriendje en ik en alle betrokkenen doen ons uiterste best hem weer ''op de been'' te krijgen. Goede woordgrap om mee af te sluiten
Groetjes Maria
