Alvast respect voor de mensen die dit lange verhaal gaan lezen.
Ik heb een jaar geleden, ook rond deze tijd een topic gemaakt over mijn verzorgshetje die hoefbevangen was geworden. In dat topic hebben veel van jullie mij heel goed geholpen met wat ik moest doen en daar ben ik nog steeds heel blij mee! Ik zal even samenvatten wat er is gebeurd. Mijn verzorgshetje was hoefbevangen geworden en ze heeft heel lang op stal gestaan met hooi en gelukkig uieindelijk ook pijnstilling gekregen. Ik heb uieindelijk voor elkaar gekregen toen ze beter liep dat ze een paar uurtjes in de bak mocht rondlopen en ik ben toen het echt beter ging al stukjes gaan lopen etc. Maar toen ik op vakantie was is ze verplaatst naar een boerderij van de vader en moeder van de eigenaar en dat zijn ook de opa en oma van mijn vriendin. Mijn vriendin heeft daar ook 2 shetjes staan. Gelukkig kon ik al vanaf het begin daar elke week komen en heeft mijn verzorgpony in de zomer op een kaal gegeten stukje gestaan met hooi en in de winter ook op de stenen. Hier liep ze wekenlang niet kreupel meer maar had ze ook terugvallen waarbij ze een beetje kreupel liep als ik haar longeerde. Eerst werden ze bekapt door de opa van mijn vriendin maar later heb ik de hoefsmid gebeld die nu al 4 keer de hoeven heeft bekapt en ik merk dat dat echt veel beter is.
Op dit moment staat ze 24/7 met hooi in de stal samen met de 2 andere shetjes omdat de kale wei met het stukje stenen waar ze stonden helemaal is afgebroken omdat dat stukje weiland verhoogd moest worden met zand. Mijn vriendin en ik komen maar 1 keer per week en we laten ze dan een halfuurtje grazen en we laten ze soms rennen in een stuk weiland met veel te veel gras maar dan kunnen ze iig even hun energie kwijt. Bij dit rennen loopt Blessie, mijn verzorgshetje, meestal niet kreupel maar op de stenen loopt ze nog altijd stijf met terugvallen naar kreupel.
Ik ben helaas 5 maanden geleden geopeerd en ik loop sinds die tijd met krukken en dit gaat nog zeker 4 maanden duren. Ik ben elke week gewoon naar Blessie gekomen maar wel samen met mijn vriendin. Ik ben dus erg afhankelijk van mijn vriendin als ik bij Blessie ben. En als mijn vriendin bv niet lang naar haar shetjes kan, kan ik dat ook niet omdat ik dan gewoon helemaal niks kan. Dat is soms best irritant maar het is nou eenmaal niet anders.
Blessie staan nu al wekenlang in de stal, eerst was ik het daar helemaal niet mee eens en wilde ik ze meteen terug hebben in de wei. Dit is helaas niet gebeurd en ik ben ook gestopt met het 'zeuren'. Want dit is natuurlijk de tijd van de hoefbevangenheid en nu wil ik haar dus helemaal niet op het gras. Ik weet alleen niet wat ik nu moet doen. Want binnenkort komt er wel een wei voor ze omdat de koeien dan ook weer naar buiten gaan. Op die wei worden ze dan meteen 24/7 gezet wat natuurlijk helemaal mis gaat dus ik wil dat echt niet en ik heb dat ook vaak gezegd. Gelukkig is er nog niks gebeurd en staan ze nog altijd op stal. Maar 24/7 in een stal kan eigenlijk ook niet want ze moeten gewoon buiten kunnen staan want het zijn shetlanders. Maar ze staan helaas op een boerderij, dus zonder paddocks, een bak en stenen waar ze op kunnen staan (de stenen waar ze 's winters op hebben gestaan worden zomers gebruikt voor kuilopslag). En dit gaat er ook niet komen. Ik weet dus echt niet wat ik moet doen want ik wil echt niet meer dat Blessie zo hoefbevangen wordt. Misschien kunnen jullie mij helpen met oplossingen waar ik nog niet aan heb gedacht.
dus ik had gezegd tegen de opa van mijn vriendin dat Blessie weer hoefbevangen was en dat ze echt niet op de wei mag. Toen zei hij dat dat super raar was omdat ze echt niet op de wei hadden gestaan. Maar we hadden dat daarna nog gevraagd aan de andere mensen op de boerderij en ze zeiden dat de shetjes wel in wei hadden gestaan. Dus volgens de opa van mijn vriendin is Blessie uitgegleden en is ze niet hoefbevangen dus ik echt een hele discussie met hem aangegaan want ze is gewoon echt hoefbevangen maar hij ontkent het helemaal. Ze snappen volgensmij niet hoe erg hoefbevangenheid is...