), maar morgen nemen we afscheid van mijn lieve, knappe arabierendametje. Ik zie er zo enorm tegenop dat ik het ergens het liefst af wil zeggen, maar dat zou niet eerlijk zijn tegenover mijn lieve Scaaltje. Ze heeft 3 kapotte beentjes en volgens mijn VA is het beeld typerend voor DSLD / ESPA en is het een kwestie van tijd voor banden en pezen af zullen scheuren. Dat mag natuurlijk niet gebeuren, maar pfffff... ik voel me helemaal gebroken en ik vind het zo eng dat morgen dat laatste afscheid gaat komen. Heeft iemand misschien nog advies voor mij om dit zo vredig mogelijk te laten verlopen?
Was het maar mogelijk om een rustig iemand in te huren om de touwtjes voor mij in handen te nemen als de emoties mij teveel worden...


heel veel sterkte...