Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 20:47

Het topic voor eigenaren van een langdurig kreupel paard.

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 20:47

Ik vroeg me af of er meer mensen zijn met een langdurig kreupel paard.
Het leek mij fijn om samen te praten over hoe de kliniek bezoeken gaan, of er vooruitgang is.
Of je iets hebt gevonden wat jullie helpt, gewoon alle dagelijkse dingen rond jou en je helaas kreupele paard.

Ik zal beginnen met ons verhaal.

Ik kocht kiki in november 2014, ik was helemaal verliefd op haar.
In januari ontdekte ik een bult op haar voorbeen ( ze was toen niet kreupel) en ben naar de kliniek geweest.
Daar zeiden ze van alles maar echt tot een diagnose kwam het niet.
Nog vele bezoekjes later en een second opinion bij een andere DA bleek kiki in september 2015 een gaatje in de tussenpees te hebben van haar linker voorbeen en rechts was ook niet helemaal fijn meer.
Ze begon toen voor het eerst niet zuiver te lopen.

Verschillende shockwaves verder was het gat dicht en liep kiki weer goed.
Pees was mooi geslonken.
We kregen eind augustus 2016 te horen dat we weer mochten.
Dit plezier duurde 2 weken en kiki werd heel erg kreupel.
Ik dacht dit is foute boel, zo kreupel had ze met de peesblessure nog niet eens gelopen.
We gingen weer naar de kliniek vele onderzoeken volgden, 1 ding was zeker het zat in de voet.
Echo's foto's mri van alles hebben we gedaan om het te vinden.
Maar nooit kwam er iets uit, ik heb van alles gedacht wat het zou kunnen zijn.

Kiki op speciaal beslag met zooltjes.
En met een paar dagen liep ze als vanouds. Dit duurde een week en weer was ze goed kreupel.
Ik had een paar dagen er voor wel een klein knobbeltje gezien aan de binnenkant van het been, ik had al gedacht dat word een schiefel, maar had er verder niks van gedacht.
Ze liep al weken kreupel dan is dat vast niet van dat knobbeltje wat er nu pas zit.

Weer een second opinion, conclusie kreupel op een flink actieve schiefel en hij zat al bijna tegen de tussenpees aan.
Advies griffelbeen amputatie, dan zouden we van alles af zijn.
Anders ging de schiefel weer aangroeien als je hem liet verwijderen.
Of je laat hem zitten en hij gaat tegen de pees aan groeien.

Zo gezegt zo gedaan afspraak bij mijn eigen kliniek gemaakt en kiki is onder het mes gegaan op 22 december 2016. Tijdens de operatie bleek het allemaal iets anders te zijn als het op echo's en foto's deed lijken, het hele griffelbeen was verkleeft met het weefsel wat om de tussenpees zat. Ze hadden er aardig werk mee om het er goed uit te krijgen.
Paar dagen later mocht ze naar huis, het herstel ging voorspoedig, kiki gedroeg zich aardig rustig en de wond heelde mooi. Je zag ook steeds het operatie gebied slinken....

1 ding dat bleef...........een kreupel paard.
Er blijkt op het stompje griffelbeen een nieuwe schiefel te groeien.
Hij groeit wel de goede kant op, maar het zou allemaal erg pijnlijk moeten zijn.

Ze begint beter te lopen maar het blijft nu weer stabiel....
Ik krijg de nijging haar dagelijks te bekijken hoe loopt ze, hoe beweegt ze.
Even aan de longeerlijn even op de harde volte.
Wekelijks een filmpje maken en maar vergelijken met elkaar.

Meer mensen die met zo'n zorgen kind, hoe gaan jullie er mee om, bij mij zakt de moed me af en toe goed de schoenen in, ze in nu al zo ongeveer vanaf 10 september kreupel...

**Geplaatst**: 14-02-17 21:00

Re: Het topic voor eigenaren van een langdurig kreupel paard.

Geplaatst: 14-02-17 21:00

Ik heb een merrie van 5 wordt dit jaar 6. Ze is vanaf haar 2e steeds kreupel, scheurtje in hoefkraakbeen. Het geneest wel maar als ze weer 1x gek doet is het gelijk weer terug en weer maanden zoet. Ik denk dat ze nu goed loopt maar durf het niet eens meer te bekijken aan de longeerlijn. Ik heb van de zomer een veulen bij haar gefokt en verder doe ik weinig met haar op wandelen en borstelen na.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 21:08

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 21:08

Dobel schreef:
Ik heb een merrie van 5 wordt dit jaar 6. Ze is vanaf haar 2e steeds kreupel, scheurtje in hoefkraakbeen. Het geneest wel maar als ze weer 1x gek doet is het gelijk weer terug en weer maanden zoet. Ik denk dat ze nu goed loopt maar durf het niet eens meer te bekijken aan de longeerlijn. Ik heb van de zomer een veulen bij haar gefokt en verder doe ik weinig met haar op wandelen en borstelen na.

Heb je verder nog plannen met haar voor de toekomst. Wat zegt je da er van.

Ik heb er ook al overgedacht om kiki te laten dekken als ze nog lang kreupel blijft. Hengst is al uitgezocht

**Geplaatst**: 14-02-17 21:10

Geplaatst: 14-02-17 21:10

Hier ook een paardje dat al vanaf juli vorig jaar niet goed loopt. Inmiddels weet ik, na veel onderzoeken en uiteindelijk een MRI eind november, dat ze een flinke scheur in haar diepe buigpees heeft. Begin januari is ze naar de kliniek geweest voor twee weken voor een HPLT en sindsdien zijn we volgens een loopschema aan het stappen, maar staat ze verder op stal. Ze mag absoluut geen vreemde bewegingen maken omdat de scheur dan verder kan scheuren.

Wel moet het weefsel dat nu, hopelijk, nieuw aangemaakt gaat worden in die scheur wennen aan de functie waar het voor is. Dus moeten we wel gecontroleerd bewegen. Ze loopt inmiddels al een paar weken niet meer kreupel, maar "wijst" nog steeds met stilstaan na het lopen.

Voorlopig ben ik ook nog wel een paar maanden onderweg voor het herstel volledig is. Het nadeel van haar blessure is dat hij zo diep zit dat hij niet op een gewone echo te zien is en we dus weer een MRI zouden moeten maken om te zien hoe ver het herstel is. Maarrrrrrr dat is nogal een kostbare aangelegenheid.....

**Geplaatst**: 14-02-17 21:12

Re: Het topic voor eigenaren van een langdurig kreupel paard.

Geplaatst: 14-02-17 21:12

Mijn DA zegt dat het zelf moet herstellen met rust, mag wel met haar stappen (erop) heb nog een andere pony daar rijd ik altijd mee.. vind het heel lastig mijn paard is te goed om in te laten slapen en te slecht om mee te rijden. Nu staat ze als gezelschapspaard bij mijn andere pony.

**Geplaatst**: 14-02-17 21:17

Re: Het topic voor eigenaren van een langdurig kreupel paard.

Geplaatst: 14-02-17 21:17

@Dobel, kan me voorstellen dat het lastig is. De pijnfactor vind ik zelf erg belangrijk. Als jouw paard het goed doet op de wei en verder een fijn leven heeft, dan is dat toch ook prima. Zodra er constante pijn om de hoek komt kijken vind ik het persoonlijk een ander verhaal worden...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 21:23

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 21:23

Kirsten77 schreef:
Hier ook een paardje dat al vanaf juli vorig jaar niet goed loopt. Inmiddels weet ik, na veel onderzoeken en uiteindelijk een MRI eind november, dat ze een flinke scheur in haar diepe buigpees heeft. Begin januari is ze naar de kliniek geweest voor twee weken voor een HPLT en sindsdien zijn we volgens een loopschema aan het stappen, maar staat ze verder op stal. Ze mag absoluut geen vreemde bewegingen maken omdat de scheur dan verder kan scheuren.

Wel moet het weefsel dat nu, hopelijk, nieuw aangemaakt gaat worden in die scheur wennen aan de functie waar het voor is. Dus moeten we wel gecontroleerd bewegen. Ze loopt inmiddels al een paar weken niet meer kreupel, maar "wijst" nog steeds met stilstaan na het lopen.

Voorlopig ben ik ook nog wel een paar maanden onderweg voor het herstel volledig is. Het nadeel van haar blessure is dat hij zo diep zit dat hij niet op een gewone echo te zien is en we dus weer een MRI zouden moeten maken om te zien hoe ver het herstel is. Maarrrrrrr dat is nogal een kostbare aangelegenheid.....

Ja idd. Ik was ruim 1300 euro kwijt dacht ik. Dat moet je niet te vaak doen.

**Geplaatst**: 14-02-17 21:25

Geplaatst: 14-02-17 21:25

[/quote]

Ja idd. Ik was ruim 1300 euro kwijt dacht ik. Dat moet je niet te vaak doen.[/quote]

Ik zelfs nog meer.... 1500,00 euro en dat was dan alleen de MRI. Daarvoor al een paar keer foto's, een echo, speciaal beslag, medicijnen omdat ze eerst uitgingen van een andere diagnose, verblijf op de kliniek, therapie etc... Maar goed, het is voor een goed doel. Alles voor het herstel zullen we maar zeggen! :-)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 21:26

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 21:26

Dobel schreef:
Mijn DA zegt dat het zelf moet herstellen met rust, mag wel met haar stappen (erop) heb nog een andere pony daar rijd ik altijd mee.. vind het heel lastig mijn paard is te goed om in te laten slapen en te slecht om mee te rijden. Nu staat ze als gezelschapspaard bij mijn andere pony.

Wel fijn dat je nog iets hebt om te rijden. Ons andere paard rij ik nooit op. Hij is van mijn vriend en heb geen klik er mee. Ik rij dus al even niet heel veel. Zo nu en dan mocht ik er een lenen.

Maar ik ben dus ook bang dat ik voor het dilemma kom te staan dat ik dadelijk een kreupel paard blijf houden waar ik niks mee kan en waar ik ook geen afstand van kan doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 21:31

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 21:31

Kirsten77 schreef:

Ja idd. Ik was ruim 1300 euro kwijt dacht ik. Dat moet je niet te vaak doen.[/quote]

Ik zelfs nog meer.... 1500,00 euro en dat was dan alleen de MRI. Daarvoor al een paar keer foto's, een echo, speciaal beslag, medicijnen omdat ze eerst uitgingen van een andere diagnose, verblijf op de kliniek, therapie etc... Maar goed, het is voor een goed doel. Alles voor het herstel zullen we maar zeggen! :-)

[/quote]

Ik denk dat ik echt heel veel geld heb uitgegeven aan de da sinds ik haar heb. Ze heeft nog meer pech gehad. 2 x vet verkouden weken aan de antibiotica en heel erg mok. Ik vermoed dat het vasculitus is geweest ze had toen einschuts aan beide achterbenen. Dat was ook al een duur geintje. Denk dat ik wel 8000 euro heb uitgegeven aan de da de afgelopen 2.5 jaar.

als iemand mij dat voor die tijd had gezegt had ik die gene voor gek verklaard.

Maar gelukkig heb ik bij de koop besloten haar in de verzekering te doen $*\o/*$

**Geplaatst**: 14-02-17 21:34

Geplaatst: 14-02-17 21:34

Ik moet zeggen dat sinds mijn paardje kreupel is, ik ook een de behoefte mis om te rijden... Wij hebben nog twee paarden op stal staan die ik zo mee mag nemen, maar dat is gewoon niet hetzelfde.

Het is rijden met mijn eigen maatje of niet. Ik kan me er ook niet toe zetten 1 van de paarden van stal te pakken. De lol is er gewoon niet als we niet samen op stap kunnen.

**Geplaatst**: 14-02-17 21:36

Geplaatst: 14-02-17 21:36

koetjeboe schreef:
Kirsten77 schreef:

Ja idd. Ik was ruim 1300 euro kwijt dacht ik. Dat moet je niet te vaak doen.

Ik zelfs nog meer.... 1500,00 euro en dat was dan alleen de MRI. Daarvoor al een paar keer foto's, een echo, speciaal beslag, medicijnen omdat ze eerst uitgingen van een andere diagnose, verblijf op de kliniek, therapie etc... Maar goed, het is voor een goed doel. Alles voor het herstel zullen we maar zeggen! :-)

[/quote]

Ik denk dat ik echt heel veel geld heb uitgegeven aan de da sinds ik haar heb. Ze heeft nog meer pech gehad. 2 x vet verkouden weken aan de antibiotica en heel erg mok. Ik vermoed dat het vasculitus is geweest ze had toen einschuts aan beide achterbenen. Dat was ook al een duur geintje. Denk dat ik wel 8000 euro heb uitgegeven aan de da de afgelopen 2.5 jaar.

als iemand mij dat voor die tijd had gezegt had ik die gene voor gek verklaard.

Maar gelukkig heb ik bij de koop besloten haar in de verzekering te doen $*\o/*$ [/quote]

Jeetje, dat is ook een enorm bedrag! Ik moet je zeggen dat het bij mij ook wel aantikt hoor en ik ben niet verzekerd :-)

Maar zoals ik al zei, alles voor de genezing. Ik heb voor haar gekozen, ze is mijn beste maatje en dus zal ik goed voor haar zorgen ook....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 21:49

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 21:49

Kirsten77 schreef:
Ik moet zeggen dat sinds mijn paardje kreupel is, ik ook een de behoefte mis om te rijden... Wij hebben nog twee paarden op stal staan die ik zo mee mag nemen, maar dat is gewoon niet hetzelfde.

Het is rijden met mijn eigen maatje of niet. Ik kan me er ook niet toe zetten 1 van de paarden van stal te pakken. De lol is er gewoon niet als we niet samen op stap kunnen.

Ik heb dit idd ook. had een bijrij paard mocht allemaal leuke dingen doen maar niks is het zelfde als met kiki. Ik heb de behoefte heel erg om te rijden maar wel met kiki en geen ander paard

**Geplaatst**: 14-02-17 21:50

Geplaatst: 14-02-17 21:50

Ik heb in de zomer van 2016 mijn droom in werkelijkheid laten gaan en mijn verzorgpony gekocht.
Maar in oktober veranderde ze heel erg van gedrag en ik had een naar onderbuik gevoel erover.
Dus de DA laten komen en die constateerde artrose in de voorbenen en raadde daarbij een fysiotherapeut aan, de fysiotherapeut constateerde dat het in alle benen zat, dus de DA weer gebeld en die zei dat we naar de kliniek moesten om het echt allemaal zeker te weten.

Bij de kliniek scans maken van alle pezen gemaakt en uiteindelijk was de diagnose dat ze 3 van de 4 sesambeentjes zwaar had ontstoken en dit al vrij lang aan de had was.
Het kan beter worden, maar de kans is heel klein en het gaat lang duren.

Ze staat dus nu vanaf november al op weiderust en we kunnen pas in het najaar kijken of het nog goed komt
Het rijden maakt me niet uit, zolang zij maar geen pijn meer heeft

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 21:57

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 21:57

Het zijn ook al die kleine dingen die het zo duur maken. Mok zalf werkt super maar zit in zo'n klein tubetje. En de mok was zo erg heb wel 6 tubes nodig gehad.
3 weken antibiotica ruim 100 euro.
En steeds die controle echo's en foto's. die lopen ook kei erg op.
Even inspuiten of omdat je niet weet waar ze kreupel aan is nog een paar foto's van de rug.

maar het meeste geld ging naar een keer of 6 shockwave en dan gelijk echo. dat was elke keer zowat 300 euro. En die mri. En de operatie rekening stond laatst op 1300 zonder controles dus das nog 2 keer echo foto's en een keer inspuiten en een zalf.
Ik heb wel besloten dat als dit niet beter word ik niet verder ga met mijn paard binnenste buiten keren.
Heb nu al een baan erbij genomen om alles te bekostigen mijn spaarpot is leeg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 21:58

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 21:58

yaraxnarvika schreef:
Ik heb in de zomer van 2016 mijn droom in werkelijkheid laten gaan en mijn verzorgpony gekocht.
Maar in oktober veranderde ze heel erg van gedrag en ik had een naar onderbuik gevoel erover.
Dus de DA laten komen en die constateerde artrose in de voorbenen en raadde daarbij een fysiotherapeut aan, de fysiotherapeut constateerde dat het in alle benen zat, dus de DA weer gebeld en die zei dat we naar de kliniek moesten om het echt allemaal zeker te weten.

Bij de kliniek scans maken van alle pezen gemaakt en uiteindelijk was de diagnose dat ze 3 van de 4 sesambeentjes zwaar had ontstoken en dit al vrij lang aan de had was.
Het kan beter worden, maar de kans is heel klein en het gaat lang duren.

Ze staat dus nu vanaf november al op weiderust en we kunnen pas in het najaar kijken of het nog goed komt
Het rijden maakt me niet uit, zolang zij maar geen pijn meer heeft

Maar geen artrose dan. En wat hebben ze dan voor scans gemaakt.

**Geplaatst**: 14-02-17 22:03

Re: Het topic voor eigenaren van een langdurig kreupel paard.

Geplaatst: 14-02-17 22:03

@koetjeboe ik zou niet weten hoe het precies heet, maar ze gingen met een enorm apparaat langs de benen. Dat is hoe ik het het beste kan uitleggen..

**Geplaatst**: 14-02-17 22:09

Geplaatst: 14-02-17 22:09

gevonden! is alleen wel gedraaid

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-17 22:15

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-17 22:15

yaraxnarvika schreef:
[ [url=m/1VaBAo.jpg]Afbeelding[/url] ]

gevonden! is alleen wel gedraaid

rontgen foto

hoe oud is ze. Loopt ze nu ook nog kreupel.
Ik heb bij die van mij niet echt het idee dat ze pijn heeft.
Ze rend en doet gek.
Dat deed ze in het begin niet toen stapte ze sloom achter de ander aan.
Er zit wel weer leven in dus dat is al een flinke vooruitgang

**Geplaatst**: 14-02-17 23:17

Re: Het topic voor eigenaren van een langdurig kreupel paard.

Geplaatst: 14-02-17 23:17

Ze is 15, bijna 16.
ze heeft nooit echt overduidelijk kreupel gelopen, ze trok allen haar linkerachterbeen heel hoog op tijdens het stappen, wat het enige been is wat wel goed was.
Verder doet ze gewoon lekker gek en is ze haar eigenwijze, grasverslindende zelf

Maar tijdens het rijden is het duidelijk dat het haar pijn doet, ze heeft er ook jaren mee gelopen en ze zette haar voeten zo neer dat het zo min mogelijk pijn deed, alleen toen ging daarmee de pijn naar de rug waardoor ze het zadel ook niet meer op wou.
Het kost me een vermogen, maar bij de boer waarvan ik haar heb gekocht zou nu nog steeds met pijn buitenritten moeten lopen

**Geplaatst**: 14-02-17 23:56

Geplaatst: 14-02-17 23:56

Ehmm waar moet ik beginnen..... Clips is 2003 bij mij geboren en tot dr 4e nooit wat gehad. Maar toen ze op dr 4e op een wedstrijd van de vrachtauto sprong, wat ze overigens altijd deed en ik altijd voorzorg nam dat ze op het gras of zand kon landen. Alleen was dit keer mijn wederhelft mee, en die greep de lijn op het moment dat ze sprong. dat was op de knieen van de klep af en 16 krammen in het voorbeen 1 mm van een slagader.

En daar begon het. Elk jaar weer iets. Een kleine peesblessure in het achterbeen. De DA werd het licht bijna uitgeslagen, met een dubbele verdoving en een halve narcose erin

Ja tis een lieverdje

Dat werd maanden rust. De beide spronggewrichten ineens gigantisch dik, en de DA kon niks vinden. Duurde ook weer een paar maand. Dr kaak gebroken en 3 kiezen ontstoken vanwege een klap van dr moeder op de kaak. Dat heeft al met al meer dan een jaar geduurd. En toen kwam eruit dat ze een Birkeland fractuur in de kogel rechtsachter had. En die moest eruit, zat half in het gewricht. Ze is februari 2013 geopereerd, en ze heeft dat jaar tot ergens eind september kreupel gelopen. 3x Tildren en hyaluron gehad. En als leukste geintje, half september brak er een kies die al ontstoken was geweest.

Goed vanaf eind september liep ze in zoverre rad dat de beenzetting gelijk was, alleen tilde ze het linker achterbeen veel hoger op dan het rechter. En ze was nog steeds niet belastbaar. Ik heb haar tot halverwege vorig jaar elke keer weer geprobeerd op te starten na maanden pauze omdat ze weer kreupel was, en elke keer ging het na een maand of 2 weer fout en kreupel.
Het bot in dr rechterkogel groeit terug maar dat kan jaren duren voordat dat weer vol op sterkte is, als het ooit weer op sterkte komt.
Ze is dus eigenlijk al een paar jaar maar met pensioen, ik reed haar alleen af en toe om dr een beetje recht te houden. Ze heeft nl ook nog de fijne neiging om spagaat te vreten onder de omheining door, en dat gaat dusdanig op de spieren dat ze daarvan dan weer kreupel loopt. Maar sinds vorig jaar augustus is ze compleet met pensioen gezet omdat ze de belasting hoe licht ook niet stand houdt. Ik heb haar nu op een ander supplement staan, als test, en nu loopt ze ook kwa hoogte van het been gelijk. Over een poosje wil ik kijken of ze dan belastbaar is, maar ik ga er vanuit dat ik een hele dure grasmaaier heb. En ik wil helemaal niet weten wat die me al gekost heeft, maar ik had er zonder enig probleem 3 andere paarden voor kunnen kopen.

Fokken zou een leuk idee zijn, maar madam wenst niet hengstig te worden. 2 jaar geleden hebben we met moeite dr 2x hengstig gehad en is ze ook gedekt, maar werd een week na de dekking ziek. moest aan de AB en dat is dan einde drachtigheid en daarna niet meer hengstig geweest. Vorig jaar niet 1 keer hengstig geweest, dus nu staat ze daarvoor ook weer aan de supplementen. Mag hopen dat het dit jaar gaat lukken, de reservemerrie voor de dekking is nl uit de fok genomen.

**Geplaatst**: 15-02-17 00:05

Re: Het topic voor eigenaren van een langdurig kreupel paard.

Geplaatst: 15-02-17 00:05

Ik heb een kreupele pony door ouderdom helaas (21)
Misschien dat het met trainen iets beter wordt, maar dat ga ik niet proberen. Soms is het heel erg en de andere dag valt het minder op.

**Geplaatst**: 15-02-17 00:46

Geplaatst: 15-02-17 00:46

Kunnen jullie een lang verhaal aan?
Mijn beest is een 12 jarige engels volbloed X am Appaloosa. Ik kocht hem als veulen, we rijden alleen recreatief voornamelijk lange ritten in het bos.
Vorig jaar mei ontdekte ik dat hij niet lekker liep rechts voor. Een beetje vaag, soms wel soms niet. Daarom ging ik alleen nog maar stappen met hem en niet langer dan een uurtje aaneengesloten. Verder veel rust.
Eind juni is er wel wat verbetering, maar in draf is het nog steeds niks. Dus komt de veearts.
Die constateerde: Bij beide tussenpezen is de bovenste aanhechting beschadigd.
De oorzaak daarvan is een scheef staand SI gewricht met wat artrose, Ocho is gaan compenseren en heeft daarbij zijn tussenpezen te zwaar belast. Dat hij voor kreupel was had daar ook mee te maken, zo probeerde hij de pijn achter op te lossen, maar met dat been is gelukkig niks mis.

Ocho is toen 2 weken naar een stal geweest ergens in verweg waar hij lasertherapie gehad heeft voor zijn pezen. Voor zijn pezen was stalrust de aangewezen therapie en voor zijn SI gewricht moest hij in beweging blijven, lastig. Dmv de lasertherapie heb ik het genezingsproces van de pezen willen versnellen zodat het minder belastend voor hem is om in de wei te staan. Het resultaat van de lasertherapie... Tja de zichtbare zwelling was weg, de pezen zagen er glad uit. Maar bij de eerst volgende echo van de veearts had zij niet het idee dat er iets versneld was. De inwendige zwelling was in elk geval niet weg. Ik kon nu aan de pezen niets meer doen dan ontlasten.

Het SI gewricht is verder niet behandelbaar. Ocho had dit al toen ik hem als veulen kocht. Hij had een beetje een typisch loopje en ik heb altijd aangenomen dat dat gewoon bij hem hoorde. Hij was gewoon een normaal en blij paard. Wel opvallend vond ik dat zijn achterhand een beetje schaal gebleven is, maar wederom, zo zit hij in elkaar Achteraf vind ik mijzelf een heel slechte en naieve moeder

, ik had... Maar achteraf kijk je dus een koe in de kont. Het enige wat ik nu kan doen is de beste zorg geven die ik passend acht.
Dus Klassiek rechtrichten... Ik schijn les te hebben van de beste(niet mijn woorden). Da's veel belovend
Alleen bekeek zij Ocho eens bij haar eerste bezoek en kwam tot de conclusie dat het SI gedoe invloed heeft op de atlas en draaierr, Daardoor kantelt Ocho zijn hoofd en heeft hij zich van alles aangeleerd behalve recht blijven met zijn hoofd. Dit geeft spanning waardoor hij gekke bekken trekt en met zijn tong speelt. Wederom zo'n dingetje wat hij altijd al deed en wat ik wel charmant van hem vond. 8)7

Hij veranderde van een allert beest in een Slome sjaakie, ook liet hij zijn fluit continu in de zon hangen (AU) Het gras ging op. Ocho is een introvert paard, in de kudde waar hij stond werd hij het pispaaltje en vaak had hij alleen maar de restjes hooi die op de grond gevallen zijn. Een moppergesprek met stalbaas bood uitkomst.
Dagelijk voer ik hem bij met allerlei biologische Mumbo jumbo en dat hielp, binnen twee weken had ik mijn kwajongen weer terug die me zachtjes in mijn nek bijt en me omver probeert te kegelen als hij naast me loopt.

Na al die treurnis kreeg hij natuurlijk wederom sarcoiden op zijn buik. Die zijn opnieuw behandeld met zalf van dr knottenbeld. Dat proces loopt en we wachten af tot de huid weer heel is.

Ik verheugde mij op alle vooruitgang, niet meer kreupel, blij, lekker aan het rechtrichten goed in z'n vel sarcoid behandeld. Dus ik maak plannen om er weer eens een zadeltje op te leggen en eens een stukje te gaan stappen.
Dat viel een beetje in het water.
Zonder opnieuw mijzelf voor mijn kop te slaan en niemand op stal iets te verwijten is Ocho met zijn halster aan een moer aan het hooivoersysteem blijven hangen. Hij is met hooihuisje en al een paar meter in zijn achteruit gegaan voor hiet hem lukt zijn halster uit te trekken.
Flinke schaafwonden rond zijn oog, spierpijn en opgezette spieren in de hals en pijn.
Niet zichtbaar is of er schade aan de pezen is, niet warm, niet opgezet maar wel pijn... Al een maand lang nu.

Tuurlijk met veearts overlegd, fysio er bij bla bla. Maar ik kan niks doen dan nog veel langer revalideren en bidden. En ik ben niet eens gelovig.

**Geplaatst**: 15-02-17 02:10

Re: Het topic voor eigenaren van een langdurig kreupel paard.

Geplaatst: 15-02-17 02:10

Hier ook lang verhaal en momenteel WEER twijfels.

Ik kocht mijn ruin bijna 15 jr geleden op 4 jarige leeftijd.

Ongeveer 7 jaar geleden ging mn man de paarden doen en vond hem niet oke lopen. Daarop hebben we een aantal dagen rustig aan gedaan. Hij was niet stokkreupel, maar liep net niet lekker. Verder niks dik of warm.
Heel rustig na 2 weken opgebouwd, maar voelde iets met lichtrijden. Hij heeft daarop even vrij gehad en we zijn van stal verhuisd. Op nieuwe stal kreeg hij heftige koliek. Waarschijnlijk nog ten gevolge van slechte kuil van vorige stal en de overgang naar onbeperkt hooi en stro.

Het rijden ging daarna lekker en veel buiten gereden. Tot ik met poetsen een erge pijnreactie kreeg bij zijn linkerheup. Daar meteen mee naar kliniek geweest en die heeft hem ingespoten met traumeel en gaf een opbouwschema mee. 2 weken rust en daarna met pessoa opbouwen aan longe.
Ik bleef iets zien, dus was lastig voor mij om hem te longeren. Veearts keurde hem toch goed en ik moest rechtuit opbouwen, dus naar buiten gegaan. Dat ging op zich best aardig.

Na verhuizing van ons, ook naar andere stal elders in het land. In het begin te druk on te rijden vanwege verbouwen. Daarna ging het wel oke, maar meer ook niet. De bak was slecht, dus ik reed weinig in de bak. Nogmaals een veearts laten komen. Zij zag niks. Bloed afgenomen om nog wat dingen uit te sluiten. Alleen wat bloedarmoede en magnesium tekort. Daarna was dat weer goed met aanvullen.
Hij kwam op een wei te staan en werd tijdens onze verbouwing niet helemaal volgens afspraak gevoerd en kwam ook veel te lang op de wei, dus zat tegen bevangenheid aan. Er kwam een osteopaat. Daarna van stal verhuisd en naar Emmeloord gegaan.
Daar zouden we een staande mri doen. De arts daar heeft hem helemaal bekeken, op het harde en zachte, rechtuit en op een volte. Hij zag wat ik bedoelde, maar zou hem gewoon goedkeuren. Benen gingen alleen nog op de foto en waren goed. Ze wilden wel dat ik ijzers met zooltjes voor liet plaatsen daar, dus gedaan. Zaten niet eens netjes en werden door 2 verschillende hoefsmeden gedaan.
Toch tijdje gebruikt en leek iets te helpen.

Ik bleef wat zien en belde een fysio. Zij kwam en liep meteen tegen een peesprobleem aan bij beide achterbenen. Die zijn op de echo gegaan en beide achterbenen een gat in de pees. Helaas ook wat botwoekering. Dat als eerste behandelen, zou nadelig zijn voor de pezen, maar de pezen behandelen met die botwoekering, had ook weinig nut. We konden wel wat therapieen proberen, maar ja.....weinig gunstige vooruitzichten.
Dus 24/7 buiten gezet en met rust gelaten. Na 3 maanden wat gaan wandelen. Dat ging zo goed, dat we ook heel langzaam weer wat ritjes zijn gaan maken. Van klein staprondje naar stukje draf en volledige ritjes uiteindelijk.

Daarna voelde ik toch weer wat, dus direct gestopt. Iemand anders eens laten rijden en die voelde niks. Veearts die kwam zei me hem sterker te maken, dus geprobeerd wat door te pakken. Maar ik stop bij elke misstap.

Uiteindelijk een lange tijd met hem naar bos gegaan als het goed ging en laten staan bij een mindere dag.
Tot enkele manden terug en hij echt niet goed liep. Voorbeen was dik en warm en meneer had een peesblessure voor. Ik denk zelfs dat ik heb gezien wanneer het is gebeurt. Hij ging uit zijn plaat met spelen. We zijn weken gaan koelen, smeren en daarna stappen.

Helaas is er wat littekenweefsel gekomen. Hij loopt op het oog niet heel slecht. Hij speelt ook nog in de paddock. Maar ik zie dat hij korter loopt. Met opbouwen kon hij inmiddels 20min stappen, dus nam hem ook als handpaard rondje bos. Maar hij loopt niet zo graag meer mee.
Als ik op mn ruin of merrie zit en hem ernaast heb, kan hij best afstand willen houden uit angst. Ze doen niks en staan met zn 4en samen, maar hij staat vrij laag in de kudde, dus zou zomaar kunnen. Het kan ook dat hij wat last heeft van zijn gewicht, want hij komt wel snel aan als hij niks kan doen naast minimaal 10 uur paddock momenteel.

We moesten onze 7 jarige ruin een maand geleden laten gaan. Die had dusdanige problemen, dat we niks konden doen. Toen is deze ruin besproken en stond de veearts er wel achter om hem ook te laten gaan. Maar ik vond hem nog te vrolijk. Het is mn maatje en ik vind dat hij zich zo nog prima red. Maar ik heb onlangs een topic geopend over inslapen en ben niet helemaal eerlijk tegenover mezelf en hem. Ik doe nu waar ik zelf niet achter sta.
Het is zo dat hij zich nog jaren prima redt op deze manier, maar vind ik dat waardig en goed genoeg? Doe ik dat voor hem of mezelf?

Vandaag mee naast de merrie en was hij eerst niet in beweging te krijgen. Maar zij kan natuurlijk best die afstand veroorzaken. Ze hebben 3 jaar 24/7 gestaan, ook samen in 1 stal, dus ze kennen elkaar verder goed. Bij een drafje kreeg ik hem amper in beweging. Als hij eenmaal draaft is het niet onregelmatig, maar wel kort. De bocht om richting huis, liep hij even naast ons en wat harder.

Ik denk dat hij nog best een rengalopje pakt als ik hem voor een pad zet en gas erop druk. Maar een veearts zei ook ooit; dat is pure adrenaline. Ben dat helemaal niet van plan, maar ter vergelijking of een paard iets kan of wil.

Hij is sociaal en ze staan dus met zn 4en buiten. Dat wordt weer steeds langer. ZE staan op paddock met onbeperkt hooi. Mn andere ruin van 18 is heel sociaal en daagt hem uit tot spelen, maar daar gaat hij niet echt op in. Kroelen dan weer wel. Hij kan een sprintje trekken en doet soms wel mee met een gekke bui. Maar laatst wilde ik hem even wat beweging geven en wilde hij echt niet. Volgende dag hoorde ik dat ze hadden lopen racen, dus waarschijnlijk vandaar. Maar goed......De andere ruin en merrie heb ik toen gereden en hadden daar ook geen last van. Die zijn ook 18 en 24. De 4e is de shet van 19.

Op een gegeven moment denk je wel, wat is nog paard waardig. Leuk zo een paddock, eten en vriendjes, maar het is wel saai in mijn ogen. En ik wil mn maatje echt niet kwijt, maar waarvoor laat je hem zo staan? Daar moet ik voor mezelf wel echt uitkomen.
Ik heb gedacht om hem als soort coach pony in bruikleen te even, zodat hij geen zwaar werk hoeft te doen, maar nog wel aandacht en een werkje krijgt, maar nog niks gevonden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-17 10:01

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-17 10:01

superpony schreef:
Hier ook lang verhaal en momenteel WEER twijfels.

Ik kocht mijn ruin bijna 15 jr geleden op 4 jarige leeftijd.

Ongeveer 7 jaar geleden ging mn man de paarden doen en vond hem niet oke lopen. Daarop hebben we een aantal dagen rustig aan gedaan. Hij was niet stokkreupel, maar liep net niet lekker. Verder niks dik of warm.
Heel rustig na 2 weken opgebouwd, maar voelde iets met lichtrijden. Hij heeft daarop even vrij gehad en we zijn van stal verhuisd. Op nieuwe stal kreeg hij heftige koliek. Waarschijnlijk nog ten gevolge van slechte kuil van vorige stal en de overgang naar onbeperkt hooi en stro.

Het rijden ging daarna lekker en veel buiten gereden. Tot ik met poetsen een erge pijnreactie kreeg bij zijn linkerheup. Daar meteen mee naar kliniek geweest en die heeft hem ingespoten met traumeel en gaf een opbouwschema mee. 2 weken rust en daarna met pessoa opbouwen aan longe.
Ik bleef iets zien, dus was lastig voor mij om hem te longeren. Veearts keurde hem toch goed en ik moest rechtuit opbouwen, dus naar buiten gegaan. Dat ging op zich best aardig.

Na verhuizing van ons, ook naar andere stal elders in het land. In het begin te druk on te rijden vanwege verbouwen. Daarna ging het wel oke, maar meer ook niet. De bak was slecht, dus ik reed weinig in de bak. Nogmaals een veearts laten komen. Zij zag niks. Bloed afgenomen om nog wat dingen uit te sluiten. Alleen wat bloedarmoede en magnesium tekort. Daarna was dat weer goed met aanvullen.
Hij kwam op een wei te staan en werd tijdens onze verbouwing niet helemaal volgens afspraak gevoerd en kwam ook veel te lang op de wei, dus zat tegen bevangenheid aan. Er kwam een osteopaat. Daarna van stal verhuisd en naar Emmeloord gegaan.
Daar zouden we een staande mri doen. De arts daar heeft hem helemaal bekeken, op het harde en zachte, rechtuit en op een volte. Hij zag wat ik bedoelde, maar zou hem gewoon goedkeuren. Benen gingen alleen nog op de foto en waren goed. Ze wilden wel dat ik ijzers met zooltjes voor liet plaatsen daar, dus gedaan. Zaten niet eens netjes en werden door 2 verschillende hoefsmeden gedaan.
Toch tijdje gebruikt en leek iets te helpen.

Ik bleef wat zien en belde een fysio. Zij kwam en liep meteen tegen een peesprobleem aan bij beide achterbenen. Die zijn op de echo gegaan en beide achterbenen een gat in de pees. Helaas ook wat botwoekering. Dat als eerste behandelen, zou nadelig zijn voor de pezen, maar de pezen behandelen met die botwoekering, had ook weinig nut. We konden wel wat therapieen proberen, maar ja.....weinig gunstige vooruitzichten.
Dus 24/7 buiten gezet en met rust gelaten. Na 3 maanden wat gaan wandelen. Dat ging zo goed, dat we ook heel langzaam weer wat ritjes zijn gaan maken. Van klein staprondje naar stukje draf en volledige ritjes uiteindelijk.

Daarna voelde ik toch weer wat, dus direct gestopt. Iemand anders eens laten rijden en die voelde niks. Veearts die kwam zei me hem sterker te maken, dus geprobeerd wat door te pakken. Maar ik stop bij elke misstap.

Uiteindelijk een lange tijd met hem naar bos gegaan als het goed ging en laten staan bij een mindere dag.
Tot enkele manden terug en hij echt niet goed liep. Voorbeen was dik en warm en meneer had een peesblessure voor. Ik denk zelfs dat ik heb gezien wanneer het is gebeurt. Hij ging uit zijn plaat met spelen. We zijn weken gaan koelen, smeren en daarna stappen.

Helaas is er wat littekenweefsel gekomen. Hij loopt op het oog niet heel slecht. Hij speelt ook nog in de paddock. Maar ik zie dat hij korter loopt. Met opbouwen kon hij inmiddels 20min stappen, dus nam hem ook als handpaard rondje bos. Maar hij loopt niet zo graag meer mee.
Als ik op mn ruin of merrie zit en hem ernaast heb, kan hij best afstand willen houden uit angst. Ze doen niks en staan met zn 4en samen, maar hij staat vrij laag in de kudde, dus zou zomaar kunnen. Het kan ook dat hij wat last heeft van zijn gewicht, want hij komt wel snel aan als hij niks kan doen naast minimaal 10 uur paddock momenteel.

We moesten onze 7 jarige ruin een maand geleden laten gaan. Die had dusdanige problemen, dat we niks konden doen. Toen is deze ruin besproken en stond de veearts er wel achter om hem ook te laten gaan. Maar ik vond hem nog te vrolijk. Het is mn maatje en ik vind dat hij zich zo nog prima red. Maar ik heb onlangs een topic geopend over inslapen en ben niet helemaal eerlijk tegenover mezelf en hem. Ik doe nu waar ik zelf niet achter sta.
Het is zo dat hij zich nog jaren prima redt op deze manier, maar vind ik dat waardig en goed genoeg? Doe ik dat voor hem of mezelf?

Vandaag mee naast de merrie en was hij eerst niet in beweging te krijgen. Maar zij kan natuurlijk best die afstand veroorzaken. Ze hebben 3 jaar 24/7 gestaan, ook samen in 1 stal, dus ze kennen elkaar verder goed. Bij een drafje kreeg ik hem amper in beweging. Als hij eenmaal draaft is het niet onregelmatig, maar wel kort. De bocht om richting huis, liep hij even naast ons en wat harder.

Ik denk dat hij nog best een rengalopje pakt als ik hem voor een pad zet en gas erop druk. Maar een veearts zei ook ooit; dat is pure adrenaline. Ben dat helemaal niet van plan, maar ter vergelijking of een paard iets kan of wil.

Hij is sociaal en ze staan dus met zn 4en buiten. Dat wordt weer steeds langer. ZE staan op paddock met onbeperkt hooi. Mn andere ruin van 18 is heel sociaal en daagt hem uit tot spelen, maar daar gaat hij niet echt op in. Kroelen dan weer wel. Hij kan een sprintje trekken en doet soms wel mee met een gekke bui. Maar laatst wilde ik hem even wat beweging geven en wilde hij echt niet. Volgende dag hoorde ik dat ze hadden lopen racen, dus waarschijnlijk vandaar. Maar goed......De andere ruin en merrie heb ik toen gereden en hadden daar ook geen last van. Die zijn ook 18 en 24. De 4e is de shet van 19.

Op een gegeven moment denk je wel, wat is nog paard waardig. Leuk zo een paddock, eten en vriendjes, maar het is wel saai in mijn ogen. En ik wil mn maatje echt niet kwijt, maar waarvoor laat je hem zo staan? Daar moet ik voor mezelf wel echt uitkomen.
Ik heb gedacht om hem als soort coach pony in bruikleen te even, zodat hij geen zwaar werk hoeft te doen, maar nog wel aandacht en een werkje krijgt, maar nog niks gevonden.

Begin daar maar niet aan. Met mijn vorige paard had ik ook pech en die wilde ik ook weg doen naar een vergelijkbaar adres.
Uiteindelijk toch laten inslapen.
Ik vond het kei moeilijk maar ben zo blij dat ik die keus hebt gemaakt.
ik zou anders altijd zorgen hebben gehad of het wel goed ging of ze niet te veel met haar deden. Of ze misschien wel werd door verkocht...