Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-17 21:47

ervaringen maanblindheid

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-17 21:47

hoi bokkers.
mijn paard heeft maandag maanblindheid gekregen.
het is dus nu elke 2 uur zijn oog(aan het andere was hij al blind door de ziekte) druppelen.
onze staleigenaresse is wel echt een schat in deze situatie. ze hebben een extra lichtschakelaar erbij gemaakt zodat zijn box donker kan zijn, ze helpt met het druppelen. kon me geen betere wensen +:)+

er is een kans dat we wem in moeten laten slapen als hij helemaal blind word

maar wat zijn jullie ervaringen met maanblindheid?
hebben jullie nu een half blind paard?, is het goed gekomen?, en wanneer is het weer terug gekomen?
fijne avond!

**Geplaatst**: 04-01-17 08:14

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 04-01-17 08:14

Dit hoort bij Medisch te staan... toch?

**Geplaatst**: 04-01-17 14:17

Geplaatst: 04-01-17 14:17

HorseyDude schreef:
Dit hoort bij Medisch te staan... toch?

En daarom verplaats ik dit topic hierbij naar MD

**Geplaatst**: 04-01-17 14:21

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 04-01-17 14:21

Je kan op facebook (als je dat hebt) naar Endo the Blind zoeken, die heeft helemaal geen ogen meer maar heeft een heel fijn leven

.
Hier stukje in het engels:
http://www.horsenation.com/2015/11/04/m ... ind-horse/

**Geplaatst**: 04-01-17 16:50

Geplaatst: 04-01-17 16:50

Ik had een half blind paard en heb nu een volledig blind paard, dus hier is het niet goedgekomen. Moet wel erbij zetten dat hij een atypische vorm van maanblindheid had (komt wel vaker voor bij appaloosa-kleuringen blijkbaar) wat wil zeggen dat hij geen symptomen had. Dus ik merkte op een bepaald moment dat hij precies niets meer zag (kon zijn weg naar de stal niet meer vinden bij het voeren, gewoon letterlijk van de ene dag op de andere) en toen kon de DA alleen nog maar zeggen dat het te laat was...

Je hebt het over inslapen als hij volledig blind wordt. Mag ik vragen waarom?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-01-17 17:05

Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-17 17:05

[***] schreef:
Ik had een half blind paard en heb nu een volledig blind paard, dus hier is het niet goedgekomen. Moet wel erbij zetten dat hij een atypische vorm van maanblindheid had (komt wel vaker voor bij appaloosa-kleuringen blijkbaar) wat wil zeggen dat hij geen symptomen had. Dus ik merkte op een bepaald moment dat hij precies niets meer zag (kon zijn weg naar de stal niet meer vinden bij het voeren, gewoon letterlijk van de ene dag op de andere) en toen kon de DA alleen nog maar zeggen dat het te laat was...

Je hebt het over inslapen als hij volledig blind wordt. Mag ik vragen waarom?

dat mag zeker!
als hij helemaal blind zou worden zou ik eerst kijken hoe het zou gaan.
als het niet goed zou gaan vindt ik het eerlijker voor het paard om hem in te laten slapen.
dit is enkel mijn mening, en er zijn natuurlijk ook gevallen waar een volledig blind paard het prima red.

**Geplaatst**: 04-01-17 17:09

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 04-01-17 17:09

Ok, op die manier begrijp ik het volledig

Meteen laten inslapen als het oog verloren is zou ik meer moeite mee hebben

maar ook dat hangt weer af van hoe het paard daarvoor al in het leven stond (een van nature zeer angstig paard zie ik minder snel zich aanpassen als een zelfzeker paard, dus dan is het de vraag of & hoelang je moet proberen

).

Maar hopelijk kan het oog nog gered worden

**Geplaatst**: 11-01-17 10:01

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 11-01-17 10:01

Ik volg

Gisterenmiddag in de kliniek atypische maanblindheid aan beide ogen geconstateerd
Met pigment verlies in de ogen maar gelukkig nog wel zicht

**Geplaatst**: 11-01-17 10:17

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 11-01-17 10:17

Is het de eerste keer dat je paard het heeft TS?
Ik heb wel ervaring met Uveitis (de ontsteking) maar niet met terugkerende uveitus (Equine Recidive Uveitis kortweg ERU. ERU is maanblindheid).
Mijn paard heeft in april voor de eerste keer de ontsteking in zijn oog gehad. Inderdaad atropine gehad, iedere 2 uur druppelen met prednisolon eerste dagen en daarna zalven met dexamitrex.
Omdat niet duidelijk is wat de oorzaak is van de ontsteking (kan een schimmel, virus, bacterie of auto-immuun ziekte zijn) ben ik naar Laarakkers/Den Hoek gegaan. Daar vonden ze een actief herpes virus in zijn oog. Betekent dus ook dat het terug kan komen. (Herpes gaat nooit uit het lichaam en komt net als een koortslip vaak terug op dezelfde plek) Ben het paard complementair aan de reguliere behandeling door gaan behandelen met weerstandsverhogers en L-Lysine. Enten tegen Rhino wordt ook afgeraden omdat dat de uveitis triggert.

Regulier zijn er ook nog een aantal mogelijkheden.
Zo kan een cyclosporine implantaat worden ingebracht. Dat is een klein schijfje dat, geplaatst onder het oogwit, gedurende lange tijd de ongewenste afweerreactie remt. Hiervoor is een kleine operatieve ingreep nodig. Werking treedt op na 30 tot 45 dagen. Bij 50% van de patiënten blijven aanvallen van maanblindheid twee jaar of langer uit. Bij 30% zorgt het implantaat voor minder aanvallen.
• vitrectomie: een nieuwe behandelmethode waarbij het glasachtig lichaam (een onderdeel van het oog) leeggezogen wordt en gelijktijdig gevuld met een steriele vloeistof. Het lichaam maakt vervolgens zelf nieuwe vloeistof aan (een gel-achtige substantie die voor het grootste deel uit water bestaat). Het slagingspercentage bij vitrectomie is 80%.

Vitrectomie is dus het meest gunstig, maar in het geval van mijn paard is de oorzaak een herpes virus dus grote kans dat hij bij de 20% zou horen waarbij het niet slaagt.
In ieder geval heeft hij het - met de wijze waarmee we er nu mee omgaan - nog niet terug gekregen.

**Geplaatst**: 11-01-17 10:24

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 11-01-17 10:24

Wij hebben een paard gehad die het had. Paard was opeens blind. Kwamen thuis van een ritje en botste vrij hard tegen de muur hier thuis omdat ze het dus niet zag. Heel zielig. Daarna heeft ze nog wel in de wei gestaan en stond samen met een ander paard. Helaas moest die afgemaakt worden omdat ze heel oud was en slecht liep etc etc. Het blinde paard is ook afgemaakt toen omdat ze alleen maar midden in de wei bleef staan en niets meer durfde. Dat was een paardwaardig bestaan meer.

Hopelijk is er bij jou meer succes. Sterkte.

**Geplaatst**: 11-01-17 19:26

Geplaatst: 11-01-17 19:26

Mijn paard heeft begin van de winter een aanval van maanblindheid gehad. Heb een aantal week flink gedruppeld en toen was de ontsteking weg. Tot nu toe nog geen aanval weer gehad.
Op het moment van de ontsteking was ie 'blind' gelukkig lijkt zijn zicht helemaal terug te zijn, of hij nog 100% zicht heeft moet nog blijken.
Houd hem nu goed in de gaten, zodra hij ook maar iets van een symptoom laat zien ga ik gelijk weer druppelen om verklevingen te voorkomen.

Afbeelding

Bovenste dag 1, onderste na een aantal dagen druppelen.

Afbeelding

Na deze foto ben ik gestopt met druppelen, geen troebele cellen meer te zien en zijn pupil stond flink wijd. Geen verkleving dus.

**Geplaatst**: 12-01-17 09:08

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 12-01-17 09:08

Pff ziet er niet naar uit dat het bij jouw pony een eerste aanval was Maxie

**Geplaatst**: 12-01-17 09:48

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 12-01-17 09:48

Niet een eerste aanval? Hoe kun je dit zien?

**Geplaatst**: 12-01-17 10:42

Geplaatst: 12-01-17 10:42

Een eerste aanval is meestal heel mild; bij mijn paard was er vrijwel niets aan het oog te zien, behalve een beetje knipperen en tranen. Hij had ook nog geen waasje over het oog, maar nog een gewoon helder oog.
Naarmate aanvallen terugkomen worden ze steeds heviger (en pijnlijker). Vandaar dat ze er dan vaak ook voor kiezen om het oog te verwijderen.

**Geplaatst**: 12-01-17 10:49

Geplaatst: 12-01-17 10:49

Oke, duidelijk uitgelegd. Hij had wel in de zomer al een ontsteking gehad met een hele hoop troep uit zen oog. Dit lijkt mij een ander soort ontsteking.
Bij deze aanval kwam er op wat tranen geen troep uit het oog.
Pijn liet ie trouwens minimaal zien, oog was alleen erg dik en hij was ineens blind aan dat oog met een blauwe waas.

Afbeelding

Foto van afgelopen zomer. Dit lijkt meer van buitenaf te komen (vliegen?)

**Geplaatst**: 12-01-17 17:40

Geplaatst: 12-01-17 17:40

maxie schreef:
Oke, duidelijk uitgelegd. Hij had wel in de zomer al een ontsteking gehad met een hele hoop troep uit zen oog. Dit lijkt mij een ander soort ontsteking.
Bij deze aanval kwam er op wat tranen geen troep uit het oog.
Pijn liet ie trouwens minimaal zien, oog was alleen erg dik en hij was ineens blind aan dat oog met een blauwe waas.

[ [url=m/B6B5Ww.jpg]Afbeelding[/url] ]
Foto van afgelopen zomer. Dit lijkt meer van buitenaf te komen (vliegen?)

Ik vermoed wel een uveitis mogelijk met vliegenoog. Gaat het oog tranen, komen er ook weer vliegen op af. Een uveitis is dan niet meer zo herkenbaar.
Paarden worden ook geleidelijk aan blind van de aanvallen. Er gaan echt wel een aantal onstekingen vooraf dat blindheid intreedt.
Een uveitis is erg pijnlijk voor een paard, het is een steriele ontsteking; dus in het oog. Oog dicht houden en veel knipperen geeft aan dat het paard er pijn aan heeft. Maanblindheid begint mild, maar de terugkerende aanvallen worden steeds heviger. Ik weet niet of je paard nog zicht heeft in het oog, dan zou een vitrectomie nog kunnen.

Ik had gewoon geluk dat mijn paard op dat moment nog niet op de wei stond en ik een alerte veearts heb.

**Geplaatst**: 12-01-17 18:00

Geplaatst: 12-01-17 18:00

Hij heeft gewoon weer zijn zicht terug. Is ook niks meer te zien aan het oog. Wat betreft de pijn dit liet hij dus niet zien, alleen de eerste dag een dik oog en tranen

**Geplaatst**: 12-01-17 18:21

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 12-01-17 18:21

Ik heb een paard staan met chronische maanblindheid aan het rechteroog, wat onder controle te houden is met druppels. Ik behandelde met 2 verschillende druppels. De ene druppel gebruikte ik op ten duur niet meer, enkelt wanneer hij weer stond te knijpen met het oog. Met de andere druppel zijn we 3x daags begonnen. Dit moest langzaam afgebouwd worden tot we de juiste verhouding hadden gevonden om met minimaal druppelen toch het oog goed te houden. Uiteindelijk bleek dit om de dag 1x daags te zijn. Hier heeft hij het een hele poos goed opgedaan. Paard had wel zicht vermindering (weet geen percentage), maar is zeer nuchter van karakter en dus geen enkel probleem. Stond buiten wel met vliegenmasker op om de zon uit het oog te houden.
Helaas werd een paar maanden geleden het oog opeens heel troebel met een witte waas, maar hij kneep niet met het oog. Ook gereageerde hij niet meer op de druppels. De dierenarts constateerde Cornea dystrofie, dit is een vertroebeling van het hoornvlies. Hier is niks aan te doen, het zicht is dus nog meer verminderd maar hij heeft er geen pijn aan. Voor dit paard zijn de oogproblemen geen belemmering. Het linkeroog is 100% in orde. Paard springt nog steeds op Z niveau en crosst. Moet met hindernissen wel iets rekening houden vanuit de rechter wending, omdat hij zich daarin wel eens kan verkijken.

**Geplaatst**: 13-01-17 08:56

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 13-01-17 08:56

@Big Appi: Ik weet dat paarden met 1 oog nog prima functioneren. Maar ik wil gewoon voorkomen dat mijn paard blind wordt. Daarom ook mijn gang naar Laarakkers. Als je iets weet over de oorzaak, kun je ook daarop behandelen.

**Geplaatst**: 13-01-17 20:38

Geplaatst: 13-01-17 20:38

Babootje schreef:
Een uveitis is erg pijnlijk voor een paard, het is een steriele ontsteking; dus in het oog. Oog dicht houden en veel knipperen geeft aan dat het paard er pijn aan heeft. Maanblindheid begint mild, maar de terugkerende aanvallen worden steeds heviger.

In geval van mijn pony dus niet
Zij heeft de appaloosa uveitis. Deze heeft (bij haar) totaal geen kenmerken. Geen pijn, geen tranen, ect
We kwamen erachter omdat de iris helemaal verkleurd was. En na nader onderzoek in Utrecht bleek haar pupil niet meer wijd te worden zonder antropine.
Maar op de iris verkleuring na zie en merk je helemaal niks aan haar

**Geplaatst**: 13-01-17 22:04

Geplaatst: 13-01-17 22:04

Helaas heeft mijn paard ook last van maanblindheid. Begin september heeft hij voor de eerste keer een uitbraak gehad. We zijn toen begonnen met drie keer per dag Tobradex en in het begin dagelijks Atropine en daarna wanneer zijn pupil klein was. Ook kreeg hij de eerste dagen Metacam als pijnstilling. Twee weken gezalfd en toen leek alles weer rustig.
Helaas had hij eind oktober alweer de volgende uitbraak. Begonnen met één week zes keer per dag Tobradex, Atropine naar behoefte en Butagran als pijnstilling. Na die week overgegaan op vier keer per dag Tobradex en nog steeds Atropine naar behoefte. Meestal moest hij om de drie dagen een druppeltje Atropine.
Gelukkig bleek na een onderzoek door een oogspecialist dat er nog geen zichtbare beschadigingen in zijn oog aanwezig waren, zijn zicht was dan ook nog 100%. Hierop besloten voor een operatie te gaan. Het oog raakt bij iedere uitbraak verder beschadigd maar ook tussen de uitbraken door, terwijl het oog rustig lijkt, kan het verval doorgaan. Ik heb heel erg getwijfeld tussen een vitrectomie en implantaat. Uiteindelijk ben ik gegaan voor een implantaat. Voor mij was doorslaggevend dat er bij deze operatie geen ingrijpende complicaties zijn. Door de meeste complicaties bij een vitrectomie wordt je paard namelijk blind. En dit gebeurt bij 10-20%. Het is zelfs zo dat 1% van de paarden na een vitrectomie het oog verliest door complicaties.
Ik heb dus besloten om een implantaat te laten plaatsen in Someren. Deze operatie kon pas uitgevoerd worden als de ontsteking (zo goed als) helemaal uit zijn oog verdwenen was. Ik ben geschrokken van de hardnekkigheid van deze ontsteking. Ik heb twee maanden(!!) drie keer per dag Tobradex in zijn oog moeten smeren en Atropine naar behoefte voor we groen licht kregen voor een operatie! Gelukkig is mijn paard heel makkelijk te zalven.
Uiteindelijk heeft hij 20 december zijn implantaat gekregen. Ik kan je dus nog niet veel vertellen over de effecten van het implantaat.
Een heel verhaal; dit is mijn ervaring met maanblindheid...

**Geplaatst**: 14-01-17 03:29

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 14-01-17 03:29

Kunnen ze bij jouw paard wel iets zeggen van de oorzaak HLS, nu ze toch in het oog zijn geweest?

**Geplaatst**: 14-01-17 07:46

Geplaatst: 14-01-17 07:46

Babootje schreef:
Kunnen ze bij jouw paard wel iets zeggen van de oorzaak HLS, nu ze toch in het oog zijn geweest?

Dat is niet onderzocht. Hebben ze overigens ook niet voorgesteld anders had ik het zeker laten onderzoeken.
En ze zijn natuurlijk niet echt "in" het oog geweest. Ze hebben in de buitenste rand een flapje gemaakt, implantaat erin en het flapje weer dichtgehecht.

Hoe hebben ze bij jouw paard de oorzaak onderzocht? Nemen ze dan een biopt of hoe werkt dat? Misschien kan ik het alsnog laten onderzoeken.

**Geplaatst**: 14-01-17 08:51

Re: ervaringen maanblindheid

Geplaatst: 14-01-17 08:51

Mijn paard is onderzocht dmv een lecher antenne bij Den Hoek (Laarakkers). Daarvoor hoeven ze het oog niet in.

**Geplaatst**: 14-01-17 14:06

Geplaatst: 14-01-17 14:06

Ik heb een jonge, groene merrie gekocht met een klein vlekje op de pupil. We kenden de voorgeschiedenis niet en dachten aan een trauma. Ik heb haar daar niet voor laten staan.

Toen ik haar na ongeveer een maand voor de eerste keer in de wei wilde zetten ging het mis. Het was mooi zonnig weer en midden op de dag. Toen ze de wei in liep raakte ze volledig in paniek. Echt blinde paniek. Ze liep tegen het schrikdraad op en was toen helemaal de weg kwijt, ze is uiteindelijk door het draad bij de uitgang gerend. Dwars door de groep mensen die daar stond om haar op te vangen, in blinde paniek de weg opgerend en pas veel verder heeft ze zich laten vangen. Ik ben daar behoorlijk van geschrokken, ik wist niet waardoor het kwam. Het was echt geen normaal gedrag.

Later gebeurde er nog zoiets, ook weer midden op een zonnige middag vol in de zon. Vanuit het niets volkomen paniek en onbereikbaar. Ze heeft zich losgerukt en is weggerend. Gelukkig nu richting de stal. Daar is ze gevallen door haar snelheid en heeft iemand haar kunnen vangen. Dan is het meteen weer goed. Ik had het dier pas en was mijn vertrouwen in haar volkomen kwijt, juist omdat het zo onvoorspelbaar en heftig was.

Later die week stond ze ineens met een dicht oog. De dierenarts in het weekend zei een oogontsteking, maar er was geen beschadiging op het oog te vinden. Na het weekend mijn eigen DA laten komen en die constateerde maanblindheid. We hebben druppels gekregen en na een week was het wel wat beter. Maar de melkachtige verkleuring ging niet helemaal weg. Het druppelen werd ook steeds moeilijker, ze had duidelijk veel pijn. Waarschijnlijk was dat oog al beschadigd door eerdere aanvallen en was dat ook al te zien. Dan is de kans groot dat het terugkomt en dat ze uiteindelijk blind zal worden.

Later begreep ik ook waarom ze op stal soms ook ineens zo heftig en druk kon doen. Ze stond dan te stampen in haar stal. Ik heb dat eerder meegemaakt met een paard en dat wees toen op hoofdpijn. Er gingen toen ook al alarmlampjes af, maar je wilt niet gelijk het ergste denken. Ik ga ervan uit dat ze af en toe echt veel pijn had. Het is ook bekend dat het ontzettend pijnlijk is.

Omdat ik haar pas had en ze nog volkomen groen was durfde ik het niet aan met haar. Een groen paard inrijden is één, maar dan ook nog eentje waarvan je weet dat ze soms vergaat van de pijn vond ik te ver gaan. Ik heb haar gelukkig terug kunnen brengen en een andere merrie gekregen.