
Helaas is de castratiewond ontzettend gaan ontsteken de dag daarna. In de herstelperiode daarna (welke een jaar geduurd heeft) is hij ontzettend ingevallen, hij zat onder de kale plekken en is geen centimeter meer gegroeid (was toen 1.58). En hij heeft er helaas een heel raar ruggetje aan over gehouden..
Ik heb weinig foto's van die periode, wel 1 dat hij even een zadel mocht passen voor de gein. Hier was hij de kale plekken wel al kwijt en is hij al weer iets aangekomen. Wel zie je hier al rond de lendenen een rare bobbel.

Edit: Toch nog een foto gevonden van de winter na zijn castratie, hier ook weer incl. berenvacht wat natuurlijk al een minder strak beeld geeft. Wel te zien dat er weinig vlees op zat en de kale plekken (rond zijn hoofd) zichtbaar.

Toen hij 4,5 was werd hij weer knapper en begon hij ook weer te groeien naar 1.63. Wel is op deze foto de onregelmatigheid in zijn rug te zien ook.

Ik heb de dierenarts erbij gehad, behalve wat slap in de achterhand / benen kon zij niks geks vinden of zien. Gewoon gaan trainen / inrijden was het advies.
Toch nog even verder gaan zoeken. Dierenarts/accupuncturist bij gehad. Zij dacht aan scoliose. Advies was ook gewoon trainen, alleen zal hij moeite gaan krijgen als sportpaard in hogere klasse.
Daarna ben ik hem gaan beleren. De vierde keer erop zitten en rondstappen aan de hand, besloot ik dat ik wel rechtop in het zadel kon gaan zitten. Alsof hij gestoken werd begon hij met bolle rug rond te springen en te bokken. Helaas liet de begeleider hem van schrik los en kon ik 5 van die sprongen uitzitten tot ik mijn beugel verloor en er naast lag. Jabato stond gelijk stil en was heel beduusd. Ben er wel weer even opgestapt voor mijn en zijn angst. Maar het bleef knagen dat de paniek kwam doordat ik meer gewicht achter op het zadel heb gelegd door rechtop in het zadel te gaan zitten.
Ik heb hem nogmaals laten nakijken en thermofoto's laten maken. Hieruit bleek dat er geen sprake was van scoliose, maar wel flinke blokkades en veel reactie rond de nieren. Hij is behandeld door de osteopaat daar en dat gaf na een paar weken wel al veel verschil.

Door training is zijn rug niet meer zo slecht geweest als voor de behandeling, maar af en toe worden zijn spieren dikker. Soms zelfs echt helemaal bol.
Bij extreme spanning kan er zelfs dit gebeuren:

Ik train hem aan de longe en ik speel met hem en probeer hem al spelend ook meer te gymnastiseren.
Ik heb heel lang gewerkt aan het loslaten van de rug in draf, neusje naar de grond, rug echt los durven laten. Dit gaat goed en ik ben dan nu ook bezig om vanuit die ontspanning, soms wat schoudervoor op de volte te vragen in draf met een beetje oprichting. Het achterbeen onderbrengen gaat steeds beter.
We zijn sinds een paar maanden met de galop bezig, dit gaat nu zo goed dat hij kleine voltes in verzamelde galop om mij heen kan springen.
Galop leek in mijn ogen verstandig omdat hij dan echt zijn achterhand onder moet brengen en zijn rug moet bollen. Ook was de galop heel erg moeilijk voor hem, hij kon alleen maar met een bok aangalopperen, hard op de voorhand gaan en overkruist galopperen. Tegenwoordig kan hij echt zijn balans vinden in galop en mooi met ronde bovenlijn aangalopperen in de goede galop.
Nu met de kou lijkt het alsof zijn spieren weer iets opbollen. Omdat hij echt een bloedhekel aan dekens heeft en hij toch niet zwaar in training staat, mag hij van mij zonder deken. Ik vraag mij alleen af in hoeverre de kou goed is voor zijn rug. Van training worden zijn spieren op zijn rug wel zachter vaak.
Ik heb een klein solarium gekocht voor de extreme spanning/knopen in zijn spieren en masseer regelmatig.
Foto van gisteren, (buikspieren werken we hard aan


Heel verhaal, ik hoop dat het duidelijk is. Mijn vraag is eigenlijk of er mensen zijn die vergelijkbare verhalen kennen en misschien nog meer tips hebben.
Zou een back on track rugdeken wat zijn tijdens het longeren?
Jabato wordt 20 januari 8 en is nog niet gereden. Misschien kan het wel al, maar ik ben (te) voorzichtig.