Geplaatst Korte omschrijving:
Mijn pony heb ik gekocht in juni 2012. Uit een endoscopie bleek dat hij stembandverlamming rechts had. In overleg met de arts hebben we conditie opgebouwd en gekeken of zijn problemen met uithoudingsvermogen en hijgen zouden verminderen.
In de winter is hij 2x geschoren geweest en was het erg koud, hierdoor leek hij vrijwel geen last te hebben. Zodra het boven de 5/8 graden werd, kwamen de problemen terug.
Hierom hebben wij besloten om de kliniek in Bodegraven te bezoeken. Zij hebben een uitgebreid onderzoek gedaan en uit de resultaten bleek dat mijn pony nog geen 25-30% zuurstof bij inspanning binnen krijgt, en zonder arbeid verrichting kreeg hij ook veel minder zuurstof binnen.
Dit was dan ook de reden dat de cornage operatie in dit geval wél toegestaan is.
-----
Verloop:
Bij aankomst moest mijn pony nog even op de trailer wachten, op de trailer vind hij het erg leuk mits we aan het rijden zijn, als de auto stil staat en uit staat vind hij er niets aan.
Toen wij na 20 minuutjes terug kwamen stond hij ineens omgedraaid in de trailer, want ja baas, het zonnetje is toch veel lekkerder?!
Hij had dus op een of andere vreemde manier, zelf zijn touwtje los gekregen..
Vervolgens werd hij op de grond opnieuw gescoopt en werd nog eens bevestigd dat hij cornage had, wel bleek dat het niet om een BAD4 vorm ging, wat maakte dat het mogelijk operabel was.
Hierna werd mijn pony opgezadeld en werd er opnieuw een scoop ingebracht.
De scoop was bevestigd aan een kastje op het 'zadeldek'. Dit zendde een wifisignaal uit naar de monitor die de dierenarts bekeek op het moment van inspanning.
De dierenarts had een kleine afstandsbediening waarmee zij vloeistoffen kon toedienen en het beeld kon versnellen, vertragen en kon opnemen.
Het zag er zo uit:
Zadeldekje
Met dit kastje kon de dierenarts de scoop inzoomen en uitzoomen.
[IMG]http://i50.tinypic.com/35cjst3.jpg[img]
Toevoegingsapparaat vloeistof om de lens schoon te houden.
De scoop in zijn neus over zijn hoofd vastgemaakt met een soort 'halster' onder het hoofdstel. (let niet op mijn hoofd).
Uit de onderzoeken bleek dat mijn pony dus cornage had, het was overduidelijk te zien op het filmpje die wij later op de computer hebben teruggekeken. Ook tijdens het rijden zelf is het heel duidelijk gebleken, van de arts moest ik steeds doorrijden tot aan een middengalop welke mijn pony na 2 rondjes niet meer kon uithouden ondanks zijn conditie.
Na het terugkijken van het filmpje is er ook nog een röntgenfoto gemaakt om te kijken of er bepaalde afwijkingen waren of mogelijk iets in zijn luchtpijp.
Na dit alles werd hij gelabeld en op stal geplaatst.
http://i48.tinypic.com/ejc5qs.jpg
http://tinypic.com/r/s6kwgx/6
Hij is 2 april opgenomen en 4 april was het dan de dag van de operatie.
Ze zijn begonnen met het sufmaken van mijn pony en het alvast inbrengen van het infuus.
Ziet er misschien vreemd uit, maar op dat moment was hij aan het briesen.
Nadat hij ‘suf’ gemaakt was, hebben ze zijn mond gespoeld zodat hij zeker niets in de keel zou hebben zitten.
Hierna kreeg hij zijn antibiotica en narcoseprik ingespoten.
http://i45.tinypic.com/rs93wm.jpg
Daarna werd hij naar binnen gebracht en tussen een wand vast gezet om te gaan slapen.
Voor de mensen die het heel interessant vinden heb ik daar een filmpje van gemaakt welke ik best wil delen.
Let wel op, het is voor sommigen heel heftig om te zien.. het ziet er een beetje uit alsof hij dood is, maar gelukkig slaapt hij gewoon.. Mijn moeder heeft niets met paarden en barstte in huilen uit na het zien van het filmpje, wat 15 minuten duurde voor zij gekalmeerd kon worden.. Dus afgeraden voor de (over)gevoelige mensen!
Na het binnenbrengen is hij heel rustig door zijn benen gezakt en hebben zij een tube ingebracht waar hij doorheen kon ademen.
Hij werkte een klein beetje tegen met de tube en hield daarom zijn adem even in, uiteindelijk hebben ze een kleinere ingebracht wat wel goed heeft gewerkt.
Vervolgens maakten ze een soort hoefschoenen vast waar ringen aan zitten. Daarna komt er een grote takel met 4 kettingen waar de benen van mijn pony aan vastgeklikt worden, waarna ze hem naar binnen takelen en op de operatietafel leggen.
Let op, kan als schokkend ervaren worden!
http://i49.tinypic.com/sw8mmf.jpg
Eenmaal op de operatietafel deden ze handschoenen om zijn hoeven, volgens mij was dat vanwege besmetting en infectiegevaren?
Let op, kan tevens als schokkend ervaren worden!
http://i50.tinypic.com/hwkaqu.jpg
Hier nog 2 foto’s van de operatiekamer zelf:
http://i50.tinypic.com/11ad1ea.jpg
Vervolgens zijn ze aan de operatie begonnen, het heeft 2 uur geduurd waarna ze hem naar de recovery box verplaatst hebben.
Toen ik aan kwam lag hij nog op de grond, ik ben tegen hem gaan praten en toen stond hij op.
Hij heeft nog iets langer dan een uurtje in de recovery box moeten staan tot hij stabiel genoeg op benen stond om naar stal te kunnen.
http://i50.tinypic.com/vg0as7.jpg
Hij staat vast aan een halster en aan zijn staart, wat voorkomt dat hij naar voren valt en zijn nek breekt.
http://i48.tinypic.com/dfueqd.jpg
En het lieve paardje reageerde op mijn stem, was eigenlijk best sneu.. hij hief zijn hoofd op in mijn richting en viel daardoor bijna om.
Na meer dan een uur op de recovery box, mocht hij dan eindelijk naar zijn stalletje toe.
En blij dat hij was! De artsen zeiden zelfs dat hij er zoveel zin in had dat het eigenlijk niet nodig was om zijn staart voor evenwicht beet te houden. Uiteraard namen ze wel liever het zekere voor het onzekere.
Uiteraard in stal direct op zoek naar voedsel..
http://i49.tinypic.com/34taav4.jpg
Hier de hechtingen te zien en de wond zelf. Let op, kan als schokkend ervaren worden!
http://i45.tinypic.com/ourxjt.jpg
http://i50.tinypic.com/20kf149.jpg
Dit is de wond op zondag, dus 3 dagen na de operatie. Let op, kan ook als schokkend ervaren worden!
http://i48.tinypic.com/5ahlhg.jpg
De operatie was goed verlopen, de zelfde avond kreeg hij te eten, wat hij direct en geheel op at.
Tevens had hij geen koorts gekregen, ondanks dat werd vermeld dat hij minimaal tot een week na de operatie moest blijven.
Maandagmorgen, 8 april kreeg ik een telefoontje van de dierenarts. Het ging onwijs goed met Djodjo, en hij mocht vervroegd naar huis!
Maandagavond hebben we hem dus opgehaald, hij staat thuis en ook hier eet hij goed en tot nu toe is zijn temperatuur dagelijks in orde, verder is hij erg vrolijk!
Over 2 weken moeten wij terug voor controle en om de hechtingen eruit te halen.
Elke week na de operatie (dus donderdag weer) zal ik een foto plaatsen van de wond, om zo te zien en bij te houden hoe hij hersteld.
Ik wilde dit graag met medebokkers delen, het heeft mij emotioneel een hoop gedaan maar tevens vond ik dit erg interessant.
Mochten er vragen zijn dan hoor ik het graag.
Ik hoop ook dat dit topic goed staat, anders graag verplaatsen in plaats van sluiten.
