9-12: ik ontdek opeens beginnende mok. Dag ervoor nog niets aan de hand. Paard is tijdens afspuiten wat gevoelig op 1 been, ik ontdek daardoor een mokplekje. Kootholte voorzichtig gewassen met betadine, goed gedroogd, betadinezalf erop gesmeerd.
10-12: mokplek is erg droog, daardoor gevoelig. Paard beweging gegeven. Daarna ingesmeerd met sudocrem.
11-12: paard wil niet meer lopen. Paard is een kramptrekker en de krampen verergeren. Krijg hem niet van zijn plek. Paard staat puur pijn te verbijten en paard is van zichzelf een hele taaie, heel hard, laat pijn/afwijkingen niet snel blijken. Dierenarts gebeld. Pijnstillers, zwellingremmers etc.
12-12: ochtend: paard wil nog steeds niet van plek. Krampt weer giga. DA weer gebeld.
DA komt in middag, paard met aanmoediging van zijn plek en uit zijn stal gekregen. Hij loopt weer! Giga dikke benen natuurlijk. Beginnende einschuss. Weer AB erin en bloedafname voor onderzoek op mijn verzoek. Tevens schraapsel voor onderzoek op mijt want kleine korstjes (voelt als modderspatten) hoger op de benen te voelen.
13-12: veel korte stukken wandelen. Paard krijgt weer AB. Schraapsels laten geen mijt zien.
14-12: benen zijn heel mooi dun. Wauw!

15-12: begin Seniores Priores met Opkikker van NAF. Ong. 1 kg droge Seniores.
16-12: vitaminestoot erin.
17-12: ik mag rijden, buiten overal alles nat, dus ik moet wel rijden (binnenbak). Vind paard wel vermagerd. Rustig aan, als 'ie maar even beweging heeft.
18-12: ik wil rijden, paard is megastoer aan het doen; is geschrokken van iets. Heeft uiteindelijk zijn beweging gehad. Het is warm buiten. 1 deken eraf. Staat nu dan weer onder waterdichte 200 grams. Paard is geschoren maar heeft inmiddels alweer veel haar.
19-12: paddocks droog, patser mag lekker naar buiten, yeaaahhh

Mok wordt gedurende die dagen bijna elke dag ingesmeerd met sudocrem. 1 dag niet gesmeerd, paard vond het niet fijn! Paard heeft (weer) rare plekken in zijn vacht. Ook erg teruggevallen in (rug)bespiering. Vermagerd! Ribben zijn te zien. Extra deken er toch maar weer op; scheelt paard energie om zichzelf warm te houden. Ik besluit niet meer te rijden, paard zijn hele ruggegraat ligt erop. Eerst moet hij maar weer aansterken en voller worden.
20-12: Ondanks extra deken toch nog rare plekken in vacht. Wel iets minder dan de dag ervoor.
21-12: vrij stabiel.
22-12: Paard staat weer met dikke benen. Dit keer linksachter heel dik. Paard toont erg mak. Geen verhoging. Na het wandelen (half uur, met fleecedeken op) zelfs maar 36,9. Benen na half uur niet veel slanker. Paard is suf maar ook alert en geeft normale schrikreacties, speelt met baasje en spullen, zoals altijd. Toch weer die stomme plekken in vacht.
Aanstaande maandag komt de dierenarts op stal om een aantal paaden te voorzien van een mokenting. Mijn paard natuurlijk ook. Ik wil daarbij zijn c.q. van tevoren bellen t.b.v. overleg onderzoek Cushing. Bloed moet dan nl. meteen terug naar praktijk om ingevroren te kunnen opsturen t.b.v. onderzoek.
Hierbij de vraag om jouw mening als je dit leest. Ik trek sowieso toch mijn eigen plan maar tips en 'out of the box' denken zijn welkom. Vooral ook aan mensen met ervaring met Cushing de vraag: lijkt de vacht van mijn paard op cushing?
(Overigens, deze vacht heeft mijn paard in het verleden eerder gehad. Maar toen was hij niet ziek of zo teruggevallen in bespiering. DA kon er toen ook erg weinig mee. Ik heb van alles aan opties overdacht, meegekregen: spinnetjes in het stro, reactie op scheren, kou of juist warmte, allergie voor deken of wasmiddel, ringworm, verandering stro/voer etc. Alle opties heb ik getest. Vorig jaar heeft hij dit niet gehad.)




Indien foto's van zijn dikke benen gewenst worden, heb ik die ook beschikbaar.
Wie geeft me tips, wil meedenken etc.?